สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – ตอนที่ 33 คู่สร้างคู่สม

“นี่จะเป็นไปได้อย่างไร?”
“น่าจะไม่สามารถลอกเลียนแบบได้หรือเปล่า?”
พวกเขาเหล่านี้ให้ความสนใจเกี่ยวกับวงการแฟชั่นอย่างมาก โดยปกติก็รู้จักlongที่ลึกลับที่สุดของเวทีมิลานนั่น!
หลายคนขนาดนี้ค้นหาอัจฉริยะไม่เจอ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นกู้ฉางซิน?
“นี่ต้องไม่จริงอย่างแน่นอน? กู้ฉางซินพวกเราใครจะไม่รู้จัก? ให้เธอออกแบบมาได้ ชื่อฉันนี่ก็เขียนกลับด้าน”
“ก็คือ อารมณ์สุนทรีของเธอนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับwaiterของไนท์คลับ แต่งตัวเปิดเผยเซ็กซี่ทุกวัน แทบอยากจะไม่ใส่เสื้อผ้า ของที่เธอออกแบบมาก็จะดูได้หรอ?”
“ซือหยีคุณน่าจะเตือนคุณชายเฟิง จะถูกผู้หญิงคนนั้นหลอกเอาได้”
ทุกคนต่างคนต่างพูด ยากมากที่จะเชื่อเรื่องนี้
แทบจะต้องคิดถึงความเป็นไปได้
หลู่ซือหยีพูดออกมาแบบนี้ ไม่มีใครเชื่อ รู้สึกได้ว่าต้องไม่จริงอย่างแน่นอน
หลู่ซือหยีทำเสียงฮึดฮัด “แน่นอนฉันรู้ว่าไม่จริง แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะเปิดโปงเธอได้อย่างไร”
ทุกคนต่างแย่งกันพูด ต้องการให้หลู่ซือหยีออกความคิดเห็น มีคนไปตามสืบเพื่อหาหลักฐาน มีคนให้ไปหาโดยตรง นอกจากเธอ ทว่าไม่มีใครเชื่อถือได้
“ถ้าจะให้ฉันพูดคุณก็บอกกับคุณชายเฟิงโดยตรง ไม่จบแล้วหรอ? คุณเติบโตมาพร้อมกับเขา เขายังจะไม่เชื่อคุณหรอ?”
“ฉันคิดว่านะ ไม่ว่าเธอจะใช้เวทมนต์คาถาอะไร ตอนนี้พี่จิงเหยาก็เชื่อใจเธออย่างมาก”
หลู่ซือหยีจนปัญญาทำอะไรไม่ถูก ทำให้คนจำนวนไม่น้อยเห็นใจเธอ
“ซือหยีคุณช่างจิตใจงาม มิน่าล่ะคุณนายเฟิงถึงได้ชอบคุณขนาดนั้น”
“ก็คือต้องการให้ฉันเห็น ว่าคุณเป็นคู่สร้างคู่สมกับคุณชายเฟิง ถ้าในตอนแรกคุณพยายาม ปัจจุบันจะยุ่งยากมากมายขนาดนี้ได้ซะที่ไหน”
ผู้หญิงพวกเธอเหล่านี้จ๊อกแจ๊กจอแจ พวกผู้ชายข้างๆก็หูผึ่ง ฉับพลันหนึ่งในนั้นก็ถามว่า “คุณหลู่ คุณพูดถึงเวทีไหน? คุณช่วยส่งที่อยู่มาให้ฉันหน่อยได้ไหม?”
ได้ยินชายหนุ่มถาม หลู่ซือหยีก็ไม่คิดเยอะ พูดว่า “ฟู่หยุนชวน ทำไมคุณถึงสนใจเรื่องนี้”
ชายที่ชื่อฟู่หยุนชวนนั้นรูปร่างหน้าตาไม่เลว ผิวขาวหมดจด ดวงตาทั้งคู่สีทอง ดูเหมือนว่าจะสุภาพเรียบร้อย เพิ่งกลับประเทศมาเมื่อเร็วๆนี้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอยู่ต่างประเทศใช่ไหม มีเสน่ห์ มีความแตกต่างเล็กน้อยจากผู้คนโดยรอบ
“แปลกๆดีก็เท่านั้น”
ฟู่หยุนชวนยิ้มตอบกลับหลู่ซือหยีไปด้วย ใช้โทรศัพท์หาเวทีที่ซือหยีบอกไปด้วย อย่างรวดเร็วภาพการออกแบของlongก็ปรากฏอยู่ใต้หัวข้อใหญ่สะดุดตา
สีหลักของการออกแบบนี้คือสีม่วงอ่อน แต่ทว่างดงามละเอียดอ่อนมาก ทั้งหมดที่ปรากฏออกมาเหมือนฉากในความฝัน
แทบจะเรียกว่าสมบูรณ์แบบก็ได้
แค่มองด้วยตา ฟู่หยุนชวนก็รู้สึกทึ่ง
เขากลับประเทศมาในครั้งนี้เพื่อดูแลธุรกิจของวงศ์ตระกูล หลายปีนี้ที่อยู่ต่างประเทศเขาก็ให้ความสนใจสิ่งเหล่านี้ไม่น้อย
ตัวของตระกูลฟู่เองก็ทำแบรนด์เสื้อผ้าของตระกูลชี ตลอดมาก็ไม่ได้ทอดทิ้งอาชีพหลักเหล่านี้
เพื่อดึงดูดความสนใจของลูกค้าได้ดียิ่งขึ้น ในช่วงไม่กี่ปีนี้ส่วนใหญ่ตระกูลฟู่จะซื้อผลงานการออกแบบจากภายนอก ราคาสูงลิ่วอย่างไม่ต้องบอก อีกทั้งในทางเดียวกันก็มีผลกระทบหนัก
แรงบันดาลใจของพวกนักออกแบบก็ไม่ได้มีมากมาย หาได้ยากมากที่จะเจอภาพการออกแบบที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความคิดสร้างสรรค์
เรียกได้ว่าหาได้ยากมากๆ
เวลานี้ภาพการออกแบบนี้ของlong ถึงแม้ว่าจะเป็นต่างประเทศก็หาได้ยากที่จะเจอ
ฟู่หยุนชวนแทบจะแน่ใจได้ว่า ถ้าเสื้อผ้าชุดนี้สามารถทำออกมาได้ แน่นอนว่าจะดึงดูดความสนใจทำให้โด่งดังขึ้นมา มากจนกระทั่งสามารถปรับเปลี่ยนภาพลักษณ์ของแบรนด์ทั้งหมดได้ด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น ผลงานการออกแบบนี้ยังได้รับการยอมรับจากผู้เชี่ยวชาญมืออาชีพจำนวนมาก ราคาสูงลิ่ว ด้านล่างเวทีมีการถกเถียงกันอย่างดุเดือด จะเห็นได้ว่าทุกคนให้ความสำคัญกับท่านนี้
และที่ฟู่หยุนชวนกลับมาในครั้งนี้ ยังมีอีกหนึ่งความคิด ก็คือสร้างทีมออกแบบเป็นของตนเอง ดึงตัวนักออกแบบชั้นนำ มาเข้าร่วมบริษัทของเขา
ไม่คิดว่าเจ้าของนี้จะเป็นกู้ฉางซิน นี่ไม่เคยพบเจอเลยจริงๆ
ทิ้งของที่ล้ำค่าขนาดนี้ไว้ให้เขา
พวกผู้หญิงด้านนั้นกระตือรือร้นที่จะพูดคุยกัน เป็นเพียงว่ากู้ฉางซินคนนี้ไม่ดีอย่างไรบ้าง
เดิมทีเธอไม่มีฝีมือความสามารถเช่นนี้
ในใจของฟู่หยุนชวนรู้สึกว่าไม่อาจตัดสินกันด้วยหน้าตา ยิ่งไปกว่านั้นเขากับกู้ฉางซินไม่ได้คลุกคลีกันมาก ก็ไม่เหมือนกับคนอื่นเหล่านั้น ที่มีความทิฐิขนาดนี้
ดูเวทีการอภิปรายจบ ฟู่หยุนชวนปิดโทรศัพท์อย่างเงียบๆ แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร
ทว่าหูก็สนใจข่าวคราวทางด้านหลู่ซือหยีนั้นตลอด เขานึกไม่ถึงว่ากู้ฉางซินคนนั้น ท้ายที่สุดเป็นภรรยาของเฟิงจิงเหยา
แต่การจัดตั้งทีมออกแบบเป็นความฝันของเขามาตลอด อย่างไรก็ตาม เขาต้องการหาโอกาสลองติดต่อกู้ฉางซินคนนี้
ตระกูลเฟิง เฟิงจิงเหยานอนอยู่ห้องรับแขกติดต่อกันหลายวัน เห็นกู้ฉางชิงก็ทำเป็นมองไม่เห็น
สองสามีภรรยาเย็นชาไม่ไหวติง พวกเหล่าคนรับใช้ในบ้านสังเกตุเห็นถึงความผิดปกติ
“คุณนายรอง?” สาวใช้คนหนึ่งเห็นกู้ฉางชิงออกมาจากในห้อง รีบยืนข้างๆ
กู้ฉางชิงทำเสียงอืมตอบรับ รู้สึกว่าช่วงนี้คนรับใช้สายตาดูแปลกๆเล็กน้อย
สายตากวาดมองไปที่ห้องรับแขกที่เฟิงจิงเหยานอน หยุดชั่วขณะ จึงลงชั้นล่างไป
หลายปีนี้ชัดเจนว่าบรรยากาศภายในบ้านอึดอัดเล็กน้อย
กู้ฉางชิงเพิ่งจะเดินผ่านราวบันไดไปได้ครึ่งทาง ก็ได้ยินเสียงซุบซิบจากชั้นล่าง
คาดไม่ถึงว่าแม้แต่เสียงฝีเท้าของเธอที่เดินลงมา คนเหล่านั้นก็ไม่ได้ยิน
เสียงวัยรุ่นคนหนึ่งพูดว่า “แต่ว่าครั้งนี้คุณนายรองน่าสงสาร หลายวันมานี้คุณชายไม่มีเหตุผลกัยเธอเลยนะ ฉันเห็นมากับตาตัวเองว่าหลายวันมานี้คุณชายไปนอนที่ห้องรับแขก”
อีกคนก็พูดว่า “ช่วงก่อนหน้านี้พวกเขา มีความพันธ์ที่ดีไม่ใช่หรอ? อีกทั้งได้ยินมาว่าคุณนายรองยังสามารถออกแบบได้ ประจวบเหมาะที่จะช่วยบริษัทที่เปิดใหม่ของคุณชายเฟิง”
“นี่คุณใช้หลักการโหราศาสตร์เมื่อไหร่ ฉันจะบอกคุณให้นะ เรื่องราวจะต้องแย่ลง เธออ่ะ คาดไม่ถึงว่าจะมาบีบบังคับคุณชาย ให้แบ่งหุ้นให้ครอบครัว” น้ำเสียงนั้นค่อนข้างดูถูกเหยียดหยาม
“แม่เจ้า ฉันคิดว่าเธอเปลี่ยนเป็นคนดีแล้ว ช่วงนี้ดูน่ารักขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะทำหางจิ้งจอกโผล่ออกมาไวขนาดนี้”
……
น้ำเสียงเหล่านั้นเต็มไปด้วยคำพูดถากถาง กู้ฉางชิงลงมาชั้นล่าง เห็นได้ชัดว่าเสียงเงียบลง ทั้งคู่ต่างมีไหวพริบ
แต่เห็นได้ชัดว่าแววตาที่มองเธอมีความเหยียดหยามอยู่
กู้ฉางชิงไม่ได้สนใจพวกเขาก็คิดว่าไม่ได้ยิน
ทำอะไรตามที่ใจอยากจะทำ ฉับพลันก็ทำให้คนรับใช้ด้านหลังพูดคุยจ๊อกแจ๊กจอแจ
“คุณนายรองอยู่ไหม?” หญิงวัยกลางคนในชุดสีเทาเดินเข้ามาจากด้านนอก
“ป้าหวางท่านมาได้อย่างไร?”
สาวใช้สองสามคนทักทายขึ้นพร้อมกัน คนนี้คือคนข้างกายแม่ของเฟิงจิงเหยา
ป้าหวางสงวนท่าที สายตาก็ตกอยู่ที่กู้ฉางชิงที่เพิ่งมานั่งที่ห้องนั่งเล่น เดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวแล้วกล่าวว่า “คุณนายรอง คุณนายให้ฉันมาเชิญท่านไป”
เธอโค้งตัวเล็กน้อยอย่งเหมาะสมแล้วพูด
ราวกับว่าทุกขั้นตอนทุกประโยคจะถูกรังวัดออกมา
กู้ฉางชิงขมวดคิ้ว เก็บหนังสือแล้วยืนขึ้น “ฉันรู้แล้ว”
คุณนายเฟิงตามหาฉัน ต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน