สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – ตอนที่ 93 ไม่ปล่อยไว้แน่

กู้ฉางชิงมองลู่ซือยวี่ที่กำลังจากไปและนึกถึงคำพูดของเธอ ในใจรู้สึกกระวนกระวาย
เธอขมวดคิ้วและยังไม่ทันคิดว่าเกิดอะไรขึ้น คำถากถางของคุณนายเฟิงก็ดังขึ้นในหัว
“กู้ฉางซิน พอใจแกหรือยัง?”
กู้ฉางชิงถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยินแบบนี้
เธออยากพูดบางสิ่งแต่คุณนายเฟิงไม่เปิดโอกาสให้เธอพูดเลยแถมพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดีอีกว่า: “อย่าคิดว่าแกยุยงให้จิงเหยาไล่ซือยวี่ออกไปได้แล้วฉันจะมองแกเปลี่ยนไป ในสายตาฉันแกไม่มีวันสู้ซือยวี่ได้!”
เธอพูดจบก็จ้องกู้ฉางชิงอย่างเกรี้ยวโกรธแล้วเดินเข้าบ้านไปโดยไม่หันมามอง
สาวใช้เห็นเช่นนี้ก็ทำเสียงหึออกมาเบาๆจากนั้นเดินตามคุณนายเฟิงเข้าบ้านไป
กู้ฉางชิงมองพวกเขาและหัวเราะออกมา
เรื่องที่ลู่ซือยวี่ต้องออกจากบ้าน พวกเขาบอกเป็นความผิดของเธอ?
แต่มันเกี่ยวข้องกับเธอตรงไหน ทั้งหมดก็เป็นการตัดสินใจของเฟิงจิงเหยา เธอเองก็เพิ่งรู้เรื่องราวเมื่อเช้านี้
คงเพราะไม่กล้าบ่นว่าต่อหน้าเฟิงจิงเหยา จึงมาหาที่ลงระบายแทน
เมื่อเธอคิดแบบนี้ ในใจก็ปล่อยโล่งและมุ่งหน้าไปบริษัท
จะว่าไปวันนี้ลู่ซือยวี่ไม่เข้าบริษัทก็คงเป็นอีกวันที่เงียบสงบ
เมื่อถึงเวลาเลิกงาน กู้ฉางชิงกลับถึงบ้านกำลังจะเข้าไปห้องอาบน้ำก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันดังมาจากข้างนอก
“ถอยไปนะ!”
เฟิงจิ้งหยวนพูดต่อว่าผู้ดูแลบ้าน
“คุณหนูห้า ไม่ควรเข้าไปนะคะคุณนายรองกำลังอาบน้ำและอีกอย่างก็เป็นของนอนของคุณชายอีก”
ผู้ดูแลบ้านยืนขวางและพูดอย่างสุภาพ
“เหอะ นังช่างหน้าด้านเนอะทำให้ซือยวี่ต้องย้ายออกจากบ้านแล้วยังมีหน้ามามีความสุขอยู่แบบนี้!”
เฟิงจิ้งหยวนไม่ได้สนใจคำพูดของผู้ดูแลบ้านเลย คิดแต่จะแก้แค้นให้เพื่อน
“ฉันจะพูดครั้งสุดท้าย ถอยไป ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน!”
เธอขมวดคิ้วและต่อว่าผู้ดูแลบ้าน: “อย่าลืมสิ! แกก็เป็นแค่คนใช้ของบ้านนี้ มีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน ถ้ายังไม่ถอยไป คืนนี้ฉันให้จิงเหยาไล่แกออกแน่!”
ผู้ดูแลบ้านได้ยินเช่นนี้ มองไปที่เฟิงจิ้งหยวนอย่างเย็นชา ดูไม่ออกว่าสุขหรือทุกข์และตอบกลับอย่างเย็นชา:” ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องให้คุณหนูห้าเสียน้ำลายเปล่าๆแล้วหล่ะ”
พูดมาขนาดนี้ก็ปล่อยให้เฟิงจิ้งหยวนไปบอกเถอะ
เฟิงจิ้งหยวนเข้าใจถึงความหมายของคำรู้สึกโกรธมากจนหน้าแดงไปหมด
ในขณะที่เธอกำลังจะสวนกลับอีกคำ กู้ฉางชิงก็เดินออกมาจากห้อง
“เอะอะโวยวาย มีเรื่องอะไรกัน?”
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินการโต้เถียงเมื่อกี้จึงตำหนิและถามออกมา
จากนั้นก็หันไปสังเกตเห็นเฟิงจิ้งหยวนจึงถามด้วยความประหลาดใจว่า: “เอ้ะ คุณอาเล็ก ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”
เฟิงจิ้งหยวนเห็นท่าทางเธอทำเหมือนไม่รู้เรื่อง ตอบด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง: “ฉันมาทำไม แกไม่รู้จริงๆหรอ? ฉันขอเตือนให้แกไปพาซือยวี่กลับมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันไม่จบกับแกแน่!”
กู้ฉางชิงเลิกขมวดคิ้ว และดูออกท่าทางของเธอมาเพราะเกี่ยวข้องกับลู่ซือยวี่
“เรื่องนี้ฉันต้องขอโทษด้วย มันเป็นการตัดสินใจของจิงเหยา ถ้าฉันไปพาคนกลับมาก็คงเป็นการหักหน้าจิงเหยา”
เฟิงจิงเหยาฟังคำยุยงของเธอ ไม่ใช่โกรธเพราะเรื่องนี้เรื่องเดียว
“โกหกทั้งเพ ใครๆก็รู้ว่าจิงเหยาไล่ซือยวี่ออกจากบ้านก็เป็นเพราะคำยุยงของแก กู้ฉางซิน แกมันตัวอิจฉา อิจฉาที่แม่รักและเอ็นดูซื่อยวี่มากกว่า แกกลัวจะโดนแทนที่ ฉันจะบอกให้ ต่อให้แกอิจฉาไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะแกมันคนนอก แต่ซือยวี่เป็นคนในบ้านของพวกเรา!”
เธอชี้หน้าต่อว่ากู้ฉางชิงอย่างดุเดือน จนกู้ฉางชิงทนฟังไม่ไหว
“ใช่ค่ะ คุณอาเล็กพูดถูก ในสายตาพวกคุณฉันเป็นแค่คนนอก แต่จิงเหยาปกป้องฉัน แล้วคุณจะทำไม?”
เธอพูดอย่างเย็นชา หัวเราะและมองไปที่เฟิงจิ้งหยวน: “อีกอย่าง ถ้าฉันเป็นคนไล่น้องซือยวี่ออกจากบ้านจริง คุณอาคิดว่าหลังจากที่ฉันพยายามไล่คนออกจากบ้านไปได้แล้ว ฉันจะตามเขากลับมาอีกงั้นหรอ? คุณอาเล็กอย่ามาพูดตลกจะดีกว่า!”
“แก——“
เฟิงจิ้งหยวนตกใจอึ้ง จ้องมองเธอเป็นเวลานานและพูดอะไรไม่ออก
”ฉันทำไมหรอ?”
กู้ฉางชิงเลิกขมวดคิ้วทำหน้าตาเฉยๆ
เฟิงจิ้งหยวนเห็นท่าทางเธอแบบนี้ โกรธจนเลือดขึ้นหน้า
“แกได้เห็นดีแน่ ฉันไม่ปล่อยเรื่องนี้ไว้หรอก!”
เธอทิ้งท้ายคำเหล่านี้ไว้และเดินหันหลังจากไปด้วยความโกรธ
เห็นเธอเดินจากไป กู้ฉางชิงก็หุบยิ้มที่มุมปากและกลับมาหน้าเย็นชาเหมือนเดิม
สัญชาตญานบอกเธอ เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่
แต่ในความเป็นจริงยิ่งไปกว่านั้น
หลังจากเฟิงจิงเหยาออกไป ก็ตรงไปที่บ้านใหญ่เพื่อไปหาคุณนายเฟิง
“พี่สะใภ้!”
เธอเห็นคุณนายเฟิงนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก ก็เดินไปหาพร้อมความโกรธ
“จิ้งหยวนเกิดอะไรขึ้น? ใครทำให้โมโหขนาดนี้?”
คุณนายเฟิงเห็นใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความโมโหจึงรีบเอ่ยถาม
“จะใครล่ะก็นังกู้ฉางซินผู้หญิงคนนั้นไง!”
เฟิงจิ้งหยวนกัดฟันตอบด้วยความโมโห
คุณนายเฟิงได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกมีน้ำโหด้วย: “มันทำอะไรอีกแล้ว?”
“ผู้หญิงคนนั้นน่าไม่อาย!”
เฟิงจิ้งหยวนเล่าบทสนทนาเมื่อกี้ทั้งหมดออกมา คุณนายเฟิงที่กำลังฟังก็รู้สึกโกรธขึ้นมาด้วย
“ผู้หญิงคนนี้พูดแบบนี้จริงๆหรอ?”
“คงไม่ใช่เพราะว่าจิงเหยาเข้าข้างเธอ ยิ่งอยู่ยิ่งเหิมเกริม”
เฟิงจิ้งหยวนกัดฟันตอบด้วยความโมโห
ทันใดนั้นก็เหมือนว่าเธอจะนึกอะไรออก บทสนทนาเปลี่ยนไป เม้มปากและพูดว่า: “ใช่สิ พวกเราส่งซือยวี่กลับไปครั้งคิดผิดแน่ๆเลย”
คุณนายเฟิงที่กำลังโมโหกู้ฉางชิงได้ยินเช่นนี้ก็รีบถามกลับ: “ว่ายังไงนะ?”
เฟิงจิ้งหยวนเห็นเช่นนี้จึงเล่าสิ่งที่เธอได้ยินออกมา
“เมื่อสองวันก่อนฉันไปที่งานเลี้ยง และได้ยินเพื่อนในแวดวงเล่ากันว่า พ่อของลู่ซือยวี่กำลังก้าวหน้าไปได้ดี”
คุณนายเฟิงฟังจบก็ขมวดคิ้ว
“เรื่องจริงหรอ?”
“จริงแท้แน่นอนไม่อย่างงั้นคนในแวกวงคงไม่เอามาพูดกัน พวกเราส่งซือยวี่กลับไปแบบนี้ ไม่รู้ว่าตระกูลลู่ทางนุ้นจะเคืองเราไหม ไม่ใช่ว่าเราอาจจะได้โอกาสดีๆแต่ก็กลับไม่ได้”
คุณนายเฟิงเม้มปากไม่ได้พูดอะไรกำลังคิดถึงข่าวลือนี้ด้วยความสงสัย
ใช้เวลาไม่นานความสงสัยของเธอก็ถูกไข
เพราะคืนวันก่อนที่เฟิงซู่กลับมาใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“มีแต่คุณนายนี่แหละที่มองการณ์ไกล”
เขาจับมือคุณนายเฟิงและพูดออกมาด้วยความโล่งใจ
คุณนายเฟิงได้ยินเช่นนี้ ไม่เข้าใจและมองไปที่เหิงซู่
“นายท่าน พูดว่าอย่างไร?”
เฟิงซู่เห็นเช่นนี้ คิดว่าเธอไม่รู้การเลื่อนขั้นของพ่อลู่ จึงเล่าใหม่อีกรอบ
“ก็ตอนแรกเพราะเธอชอบยัยซือยวี่ พาเธอมาอาศัยอยู่บ้าน มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ถึงตอนที่บ้านลู่เลื่อนขั้น บ้านเฟิงของเราก็จะได้ประโยชน์ไปด้วย”
ในขณะที่กำลังพูดอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา: “เราต้องพึ่งพาอาศัยกัน คราวนี้ต้องรักษาความสัมพันธ์กับตระกูลลู่ให้ดี”
คุณนายเฟิงได้ยินเล่นนี้สายตาเต็มไปด้วยความอึ้ง
ไม่มีเหตุผลอื่น เพียงแค่ตำแหน่งที่พ่อลู่ได้เลื่อนเป็นตำแหน่งที่สูงและมีอำนาจ
แค่รอให้เธอใจเย็นลงหน่อย ใบหน้าที่มืดมนยังมีความกังวลอยู่
เพราะเธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลู่ซือยวี่ถูกพวกเขาไล่ออกไปแล้ว!
อีกอย่างคำพูดที่น้องสะใภ้บอกเธอเมื่อเช้ายังคงวนเวียนอยู่ในหัว ทำให้สีหน้าเธอเปลี่ยนไปดูแย่มาก

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

ก่อนแต่งงานแทนน้องสาวเข้าไปในตระกูลเฟิง กู้ฉางชิงได้ยินว่าเฟิงจิ่งเหยาเป็นคนที่เฉยเมย ต่อมาถึงได้รู้ว่าข่าวลือล้วนเป็นเรื่องโกหก คุณเฟิงไม่เพียงแต่ไม่เย็นชา กลับเป็นคนที่อบอุ่น แต่กระตือรือร้นเป็นพิเศษในการมีทายาท มีคนพูดเป่าหูต่อหน้าเขา “คุณเฟิง ก่อนคุณจะกลับประเทศ ในทุกๆคืนภรรยาของคุณจะไม่กลับบ้าน เพราะออกไปเมาข้างนอก” เฟิงจิ่งเหยา “หลังจากฉันกลับประเทศ ตอนค่ำภรรยาของฉันจะมาอยู่ที่ห้องฉัน ปรนนิบัติฉันไม่นอนทั้งคืน” มีคนพูดอีกว่า “ก่อนคุณจะกลับมา ภรรยาของคุณช้อปปิ้งทั้งวัน เปลี่ยนรถยี่ห้อหรูไม่หยุด แถมยังมีหนุ่มคอยอยู่เธอตลอดเวลา” เฟิงจิ่งเหยา พูดต่อว่า “หลังจากฉันกลับประเทศ บัตรเครดิตทุกใบของฉัน ฉันก็อยากให้ภรรยาฉันใช้ แต่เธอไม่ต้องการ ไปกลับจากที่ทำงานก็ให้ฉันไปรับแค่คนเดียว” สำหรับคนที่เย็นชา เมื่อมีภรรยาจะคลั่งรักเป็นพิเศษ

Options

not work with dark mode
Reset