สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 1012 เธอเลือกอะไร

สามวันผ่านไป

คนของป่ายฉีตรวจหาพื้นที่รอบๆ อย่างละเอียดแต่นอกจากปลอกกระสุนนั้นก็ไม่พบร่องรอยอะไรอีก

และไม่มีข่าวคราวของเย้นโม่หลิน

เบาะแส ขาดหายอีกครั้ง

อย่างน้อยมันก็ทำให้คนสงสัยว่าปลอกกระสุนนี้เป็นกลลวงตาหรือเปล่า ตั้งใจตบตาให้พวกเขาไปผิดทางและยื้อเวลา

ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ กู้จื่อเฟยก็ยิ่งกลัวและกระสับกระส่าย

เป็นระยะเวลาห้าวันเต็ม ๆ ที่ขาดการติดต่อจากเย้นโม่หลิน

ห้าวันสามารถมีเรื่องที่ทำให้รู้สึกสิ้นหวังได้มากมาย

ตอนนี้เขายังไม่ติดต่อพวกเขามาและเป็นการพูดได้ว่าเย้นโม่หลินยังไม่พ้นจากอันตราย ส่วนการตามไล่ล่าภายในห้าวันนี้นั้นเขาอาจจะทนไม่ไหวแล้ว

ถ้าหากเขาตกอยู่ในมือของคนพวกนั้น…

กู้จื่อเฟยไม่กล้าจะคิดว่าเย้นโม่หลินจะโดนอะไรบ้าง

วันนี้กู้จื่อเฟยและพวกกลับไปพักผ่อนที่แคมป์ชั่วคราว ในทันใดนั้นข้อความก็เข้ามาในขณะที่กู้จื่อเฟยอยู่ในเต็นท์เพียงลำพัง

เป็นข้อความจากเบอร์แปลก

เนื้อหาคือ อยากจะช่วยเย้นโม่หลินไหม? ออกมาพบฉันเพียงลำพัง

กู้จื่อเฟยอึ้งและจ้องไปที่ข้อความโทรศัพท์มือถือ ร่างกายของเธอก็รู้สึกหนาวสั่นและกระสับกระส่าย

ก่อนหน้านี้เธออยู่กับป่ายฉีไม่ห่าง เพียงแค่ห่างจากเขามาอยู่ลำพังได้ไม่นาน คนคนนี้ก็เข้าหาเธอแล้ว

ดูเหมือนเขาจะเข้าใจสถานการณ์ของพวกเขาเป็นอย่างดี!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ กู้จื่อเฟยก็หนาวจนขนลุกราวกับว่ามีดวงตามากมายเฝ้าดูเธออยู่รอบตัว

อันตรายรอบด้าน

เธอถือโทรศัพท์แน่นแล้วตอบ

ไปพบคุณเพียงคนเดียวเพื่อให้คุณจับตัวฉันงั้นเหรอ? ฉันไม่ได้โง่นะ!

ข้อความตอบกลับมา วางใจเถอะ ฉันไม่ใช้ลูกไม้แบบนั้นเพื่อจับตัวเธอหรอก ฉันจะให้เธออยู่ในกำมือของฉันด้วยความยินยอม สิ่งที่ฉันต้องการจะบดขยี้คือศรัทธาของเธอ

พวกเธอไม่มีทางอื่นแล้ว ผ่านมาห้าวันแล้ว เย้นโม่หลินรับไม่ไหวแล้ว กู้จื่อเฟยจะช่วยเขาหรือไม่ช่วย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเธอ

กู้จื่อเฟยมองไปที่ข้อความแล้วกัดริมฝีปากแน่นและดวงตากะพริบตลอดเวลา

เธอนั่งตัวแข็งทื่ออยู่นานแล้วจู่ ๆ ก็ลุกขึ้น

และรีบเดินออกมาจากเต็นท์

มื่อบอดี้การ์ดเห็นเธอออกมาจึงถาม

“คุณหนูกู้ คุณจะไปไหนครับ?”

ดวงตาของกู้จื่อเฟยกะพริบเล็กน้อยและพูด “ชักโครกของฉันเสีย ฉันเลยจะไปข้างนอก ไม่เป็นไรแค่แถว ๆ นี้แหละ เดี๋ยวก็กลับ”

“แต่คุณไปคนเดียวไม่ค่อยปลอดภัยนะครับ”

“แถวนี้พวกคุณเก็บกวาดหมดแล้ว ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หรอก วางใจเถอะ ฉันไปไม่ไกล เสร็จแล้วจะรีบกลับ”

บอดี้การ์ดลังเลครู่หนึ่งและได้แต่พยักหน้า

ท้ายที่สุด พวกเขาได้ควบคุมบริเวณโดยรอบไว้แล้วจึงไม่มีทางจะเกิดเรื่องใดๆ ในบริเวณนี้

แต่เขากลับคิดไม่ถึงว่ากู้จื่อเฟยจะไม่ได้อยู่แค่ใกล้ ๆ แต่กลับเดินเข้าถ้ำเสือและเดินไปไกล

รอบข้างเป็นป่า หลังจากกู้จื่อเฟยเดินเข้าไปแล้วก็ไม่เห็นคนอีกเลย

เธอเดินไปตามป่าเขียวชอุ่มไปจนถึงยอดเขา

นี่คือจุดชมวิว ด้านหลังมีความลาดชันเล็กน้อย เต็มไปด้วยโขดหินและต้นไม้หนาแน่น

กู้จื่อเฟยยืนอยู่ข้างต้นไม้ เฝ้าดูทิศทางของภูเขาอย่างระมัดระวัง

ครู่หนึ่งก็มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา

เธอสวมชุดสีดำและมีรังสีแห่งความรุนแรง เธอคือสาวใช้ที่บ้านตระกูลเย้นในวันนั้น

เธอเห็นกู้จื่อเฟยและพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่ถากถาง

“ไม่ต้องตื่นเต้น ฉันไม่กินเธอหรอก ฉันมาคนเดียว”

คนเดียวเหรอ?

กู้จื่อเฟยมองไปที่ป่ามืดข้างหลังเธอและไม่ได้พูดอะไร

“เธอรู้ว่าเย้นโม่หลินอยู่ที่ไหน? ฉันต้องการหลักฐาน”

กู้จื่อเฟยตรงไปที่ประเด็น

เธอกลับไม่รีบร้อนและเดินช้า ๆ เข้ามาหากู้จื่อเฟย และหยุดอยู่ตรงหน้ากู้จื่อเฟยโดยห่างกันไม่ถึงสองเมตร

เธอดูเย่อหยิ่งและถากถาง

“ได้สิ ฉันจะให้เธอได้เห็นกับตา ผู้ชายที่เธอรัก ตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว”

พูดแล้วหญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเปิดคลิปวิดีโอ

เธอหันหน้าจอให้กู้จื่อเฟย

ภายในคลิปวิดีโอนั้นเป็นภาพภายในถ้ำกึ่งปิด เย้นโม่หลินกำลังวิ่งไปข้างหน้า ตัวเต็มไปด้วยเลือด สีหน้าซีดเผือด แม้แต่การเคลื่อนไหวและวิ่งก็ดูไม่ค่อยมั่นคง

ส่วนรอบข้างตัวเขาก็มีกระสุนตามไล่ล่า

เขาถูกไล่ล่า!

สถานการณ์ของเขาทั้งแย่และน่าสังเวช เขาเกือบจะรับมันไม่ไหวอีกแล้ว!

กู้จื่อเฟยแทบจะหยุดหายใจในทันใดและสั่นเทาอย่างช่วยไม่ได้ ตัวแข็งทื่อเหมือนถูกแช่แข็งไว้

ผู้หญิงคนนั้นดูวิดีโออย่างสนุกสนานและเย้ยหยัน

“นี่เป็นคลิปจากเมื่อวาน วันนี้ เขาคงจะดูแย่กว่าเดิมอีก”

กู้จื่อเฟยกำหมัดแน่น พยายามระงับอารมณ์และไม่ร้องไห้โวยวายออกมา

เธอสะอื้นและถามผู้หญิงคนนั้น

“เธอเป็นใครกันแน่? ! เธอเป็นคนจ้างให้คนมาฆ่าเขาเหรอ?”

“มันสำคัญด้วยงั้นเหรอ?”

หญิงสาวหัวเราะเย้ยหยันและก้าวไปข้างหน้าเข้าใกล้กู้จื่อเฟย “ตอนนี้คนที่ช่วยเย้นโม่หลินมีเพียงแค่ฉันเพียงคนเดียว เธออยากให้เขาตายหรืออยากให้เขารอดล่ะ?”

กู้จื่อเฟยหน้าซีดเผือดจนแทบไม่มีเลือดฝาด

เธอตัวแข็งทื่อและกัดฟันพูด “เธอต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่?”

“ฉันบอกแล้วไง ฉันต้องการให้เธอทำตัวเองเสียหน้า ฉันต้องการให้เธอตายทั้งเป็น”

หญิงสาวยิ้มอย่างโหดเหี้ยมด้วยสายตาที่เกลียดชัง “กู้จื่อเฟย เธอจะทำไหมล่ะ?”

กู้จื่อเฟยกัดฟันแน่นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดิ้นรน

ผ่านไปครู่หนึ่ง ดูเหมือนเธอจะบีบเสียงออกมาจากลำคอของเธอ

“ถ้าฉันทำตามนั้นแล้วเธอจะปล่อยเย้นโม่หลินไหม?”

“ฉันจะไว้ชีวิตเขา”

เธอเขยิบเข้ามาใกล้กู้จื่อเฟยอีก “หากเธอไม่รับปาก เขาคงอยู่ได้ไม่ถึงพรุ่งนี้”

เธอคำนวณมาอย่างดีแล้ว โดยไม่ให้เธอได้มีเวลาคิดไตร่ตรองและต้องยอมจำนนในตอนสุดท้าย

ตรงหน้ามีเพียงสองทาง หนึ่งคือเธอตาย หรืออีกหนึ่งทางคือเย้นโม่หลินจะต้องตาย

จะเสียสละหรือจะหนี?

เธอต้องการจะบีบให้กู้จื่อเฟยต้องตัดสินใจแบบนี้

ถ้าหากเสียสละกู้จื่อเฟยก็มีแต่จะต้องเดินบนเส้นทางสู่ความตาย แต่ถ้าหากเลือกรักษาชีวิตไว้แล้วยอมปล่อยเย้นโม่หลินไป เธอจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตและไร้ซึ่งคุณสมบัติที่จะรักเย้นโม่หลิน

“ฉันไม่มีทางเลือกแล้วใช่ไหม?”

กู้จื่อเฟยมองผู้หญิงตรงน้ำด้วยดวงตาแดงก่ำพร้อมสีหน้าที่ซีดเผือดราวกับสูญเสียสิ่งยึดเหนี่ยวสุดท้าย

หญิงสาวดูออก กู้จื่อเฟยโอนอ่อนผ่อนตามแล้ว

“พูดมาสิ เธอเลือกอะไร”

เธออยากจะได้ยินมันออกมาจากปากของกู้จื่อเฟย

ไม่ว่าเธอจะมีความรักที่ยิ่งใหญ่ หรือหนีไปด้วยความเห็นแก่ตัว

เธออยากจะฟังมันจากปากเธอ

ดวงตาของกู้จื่อเฟยเป็นประกายและพูดขึ้นช้า ๆ “สิ่งที่ฉันเลือกคือ…”

ผู้หญิงคนนั้นประหม่ามาก เธออดไม่ได้ที่จะเข้าไปใกล้

กู้จื่อเฟยลังเลเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “คือ ทางเลือกที่สาม”

พร้อมกับเสียงนั้น กู้จื่อเฟยที่กำลังเศร้าโศกเสียใจ จู่ ๆ ก็รุนแรง เธอหยิบกระบองไฟฟ้าสีดำแทงผู้หญิงคนนั้นบนร่างกายของเธอและกระแสไฟฟ้าแรงก็ไหลออกมาในทันใด

ผู้หญิงคนนั้นล้มลงกับพื้นทันที

โดยไม่ลังเลกู้จื่อเฟยคว้าโทรศัพท์มือถือจากมือของผู้หญิงคนนั้นหันหลังและกระโดดไปทางลาดด้านหลังเขา

ทางลาดนั้นลาดชันมาก เธอแทบจะยืนไม่อยู่ เธอเดินไม่กี่ก้าวแล้วลื่นไปครู่หนึ่ง ถ้าต้นไม้เขียวชอุ่ม เธอก็ไม่สามารถแม้แต่จะล้มลงไปตรงๆ เลยด้วยซ้ำ

ในเวลาเดียวกัน บอดี้การ์ดมากกว่าสิบคนรีบวิ่งออกจากป่าทันที และรีบวิ่งไปที่ขอบหน้าผา

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset