สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 1349 อย่าฝืน

“ไม่เพียงแค่เป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ แต่แม้พวกเราสามคนจะร่วมมือกัน ก็คงจะจัดการฝู้ยวนไม่ได้อยู่ดี”

เขามองไปที่ฝู้ยวนด้วยแววตาที่เย็นชา แล้วพูดเสียงเบาว่า: “คนที่สามารถชกเหล็กให้เป็นรูได้ด้วยมือเปล่า เห็นได้ชัดว่าพลังของเขาไม่ได้มีเพียงเท่านี้ ฝีมือของเขาน่าจะแกร่งในระดับหนึ่งแล้วล่ะ”

ป่ายฉีขมวดคิ้วเป็นปม “ถ้าพวกเราสามคนร่วมมือกันก็ยังฆ่าเขาไม่ได้ งั้นเขาก็เก่งจนไร้คู่ต่อสู้เลยน่ะสิ? พวกเราไม่มีทางฆ่าเขาได้เลยเหรอ?”

สีหน้าทุกคนตึงเครียดกันไปหมด

โห้หลีเฉินส่ายหน้า “ที่จริงพวกเราไม่ได้มีแค่ห้าคน”

“ครึ่งมนุษย์พันธุ์แกร่งพวกนั้นยังไม่ได้รู้จักหัวหน้า เมื่อกี้ฉันจำท่าการกดและรหัสที่หานจื่อกดได้แล้ว ฉันจะลองปล่อยพวกนั้นออกมา เพื่อให้ฉันได้ใช้งานพวกเขา”

ความคิดนี้ดูใจกล้ามาก แต่ต้องบอกเลยว่า เขาใจกล้ามากจริงๆ ถ้าสำเร็จ ก็จะเป็นวิธีการที่ดีมากอย่างหนึ่ง

มนุษย์พันธุ์แกร่งพวกนี้แม้จะยังไม่แกร่งพอ แต่ถ้ารวมกัน ก็สามารถยื้อตัวหานจื่อไว้ได้ และรบกวนฝู้ยวนได้เช่นกัน

บวกกับการโจมตีจากพวกเขา มันเป็นการรุมโจมตีเลยก็ว่าได้ แม้ฝู้ยวนจะแกร่งและกำลังจะกลายเป็นมนุษย์พันธุ์แกร่งก็ตาม แต่ภายใต้การรุมโจมตี ก็คงรับมือได้ลำบาก

และถ้าเป็นแบบนี้ หานจื่อก็เป็นคนที่จะถูกโจมตีเหมือนกัน ฝู้ยวนไม่คิดที่ฆ่าหานจื่อแน่นอน ไม่งั้นถ้าหานจื่อตายไป ความกดดันทั้งหมดก็จะตกมาที่ตัวเขา เขาจะโดนหนักมากกว่านี้

“แต่ถ้าทำแบบนี้ พวกเราจำต้องทำเรื่องหนึ่งให้ได้ ตอนที่ลงมือพวกเราต้องเร็วนิ่งแรง จะให้ฝู้ยวนมีโอกาสพักไม่ได้ ลงมือฆ่าเขาในหมัดเดียวให้ได้”

โห้หลีเฉินพูดอย่างจริงจัง

พูดแบบนี้ก็เพื่อหานจื่อและป่ายฉี

ฝู้ยวนตายอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาถึงได้คิดที่จะอยากให้คนอื่นตายไปพร้อมกับเขา

แต่ว่าตอนนี้ฝู้ยวนแข็งแกร่งขนาดนี้ การบรรลุเป้าหมายนี้ยากกว่าการเอาชนะเขาหลายสิบเท่า

“ยังมีอีกปัญหา”

แววตาของป่ายฉีมืดมนลง แล้วพูดอย่างลำบากใจว่า “ฉู่หยุนซีสั่งให้เราตามหาท่านอาวุโสเจ็ด ตอนนี้คงมีแค่ฝู้ยวนคนเดียวที่รู้ว่าพวกเขาอยู่ไหน ถ้าฆ่าเขาตอนนี้ พวกเราก็จะไม่มีทางรู้ที่อยู่ของท่านอาวุโสเจ็ดจากปากฝู้ยวนแน่นอน”

ตอนแรกแผนที่ดีที่สุดคือจับฝู้ยวนตัวเป็นๆ แล้วคิดหาทางให้เขาบอกที่อยู่ของท่านอาวุโสเจ็ดมา

โห้หลีเฉินมองเย้นหว่านด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง พวกเขาเข้าใจหัวใจของอีกฝ่ายได้โดยไม่ต้องใช้คำพูด

โห้หลีเฉินพูด “แม้จะจับฝู้ยวนตัวเป็นๆมาได้ ก็เป็นเรื่องยากที่จะรู้ที่อยู่ของท่านอาวุโสเจ็ดจากปากเขา ความน่าจะเป็นไปได้นี้ต่ำเกินไป เมื่อเทียบกับหานจื่อและชีวิตคนพวกนี้แล้ว การฆ่าฝู้ยวนสำคัญกว่า”

“ส่วนท่านอาวุโสเจ็ด……” โห้หลีเฉินเงียบสักพัก แล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “ฉันจะต้องหาเขาให้เจอ”

แม้จะไม่รู้จากปากฝู้ยวน เขาก็จะใช้ทุกวิถีทางแม้จะต้องพลิกแผ่นดินตามหา เขาก็จะหาท่านอาวุโสเจ็ดให้ได้

ป่ายฉีขยับริมฝีปากจะพูดอะไรสักหน่อย แต่สุดท้าย ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เขาต้องยอมรับเลยว่า ที่โห้หลีเฉินพูดมาไม่มีผิด และชีวิตของหานจื่อ เป็นเรื่องสำคัญที่สุดในตอนนี้

แต่โห้หลีเฉินกับเย้นหว่านยอมสละโอกาสที่จะได้คำตอบจากปากฝู้ยวน น้ำใจในครั้งนี้ เขาจะจำฝังใจไปตลอดชีวิต

หลังจากที่คุยกันเสร็จแล้ว พวกเขาก็แอบไปในห้องที่มีถังเหล็กเมื่อกี้

โห้หลีเฉินยืนอยู่ข้างหน้า เย้นโม่หลินกับคนอื่นก็ถือมีดเอาไว้ ยืนอยู่ทั้งสองข้างอย่างระมัดระวัง เตรียมพร้อมตลอดเวลา ถ้าเกิดมีเหตุอันตราย ก็จะรีบลงมือในทันที

โห้หลีเฉินยื่นมือไปกดตามที่หานจื่อกดเมื่อกี้ แล้วเริ่มจิ้มรหัสลงไป

เย้นหว่านเกรงจนยืนตัวตรง กลัวว่าจะมีขั้นตอนไหนที่ผิดพลาด

ถ้าเอามนุษย์พันธุ์แกร่งออกมาใช้ได้สำเร็จ อัตราการฆ่าฝู้ยวนในวันนี้ก็จะเพิ่มสูงมากขึ้น ไม่งั้น…….

ผลลัพธ์ยากที่จะคาดเดาได้

หลังจากนั้นสักพัก ภายในถังเหล็กก็เริ่มเปลี่ยนแปลงพร้อมกับมือของโห้หลีเฉินที่ขยับออกมา

เป็นเหมือนกับตอนที่หานจื่อสั่งการเลย น้ำยาด้านในถังเหล็กเริ่มลดลง จากนั้นกระจกก็เปิดออกช้าๆ ชายหนุ่มที่อยู่ด้านในก็ลืมตาขึ้นมากะทันหัน

แววตาคู่นั้นดำมืด ไม่เหมือนดวงตาของคน แววตาของเขาโหดเหี้ยมมาก คล้ายกับสัตว์ร้ายที่พร้อมตะครุบคนตรงหน้า

โห้หลีเฉินตกใจ รีบถอยหลังไปหลายก้าว ชายหนุ่มคนนั้นก็เดินตามออกมาด้วย

เย้นหว่านตกใจจนหัวใจหดเกร็งไปหมด คนที่ปล่อยออกมาตอนนี้ไม่เหมือนกับชายหนุ่มที่หานจื่อปล่อยออกมาก่อนหน้า คนที่หานจื่อปล่อยออกมา ดวงตาเป็นปกติ แต่คนตรงหน้านี้ นัยน์ตาที่ไม่มีตาขาวนั้น ดูน่ากลัวมากจริงๆ

เย้นโม่หลินกำลังจะลงมือฆ่าเขา

โห้หลีเฉินยกมือห้ามเขาไว้ก่อน จากนั้นก็มองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาที่เย็นชา รอบกายแผ่ซ่านไปด้วยความเยือกเย็น แล้วตะคอกไปว่า:

“คุกเข่าลงไป!”

ความดุร้ายนัยน์ตาของชายหนุ่มก็รุนแรงมากขึ้น แต่ร่างกายของเขากลับแข็งทื่อ หลังจากที่กล้ามเนื้อของเขาสั่นไปทั้งตัว อารมณ์นัยน์ตาของเขาก็ถึงค่อยๆสงบลง

จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงไปตามคำสั่ง

สีหน้าเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นแข็งทื่อ เม้มปากไว้แน่น ไม่ได้ส่งเสียงหรือพูดอะไรออกมาเลย

เย้นโม่หลินมองเขาไม่ละสายตา มีดในมือยังคงจับไว้ไม่ปล่อย

เขาถามเสียงเบาว่า: “ปฏิกิริยาเขาแตกต่างจากคนก่อน นี่สำเร็จหรือไม่สำเร็จกันแน่?”

ถ้าสำเร็จจริง ทำไมเขาไม่เรียกโห้หลีเฉินว่าเจ้านายล่ะ

ถ้าไม่สำเร็จ ทำไมเขาถึงเชื่อฟังแล้วยอมคุกเข่าลงไปล่ะ

ตอนแรกก็ไม่เข้าใจมนุษย์พันธุ์แกร่งพวกนี้อยู่แล้ว ส่วนใหญ่พวกเขาก็เดากันล้วนๆ ในจิตใจของพวกเขาก็กระวนกระวายอย่างมาก ราวกับคลื่นที่ซัดเข้ามา

ป่ายฉีสังเกตดูชายหนุ่มนี้ดีๆ แล้วลองขยับเข้าไปใกล้เขา แต่ขยับไปใกล้เล็กน้อยยังไม่ทันได้สัมผัสเนื้อตัวเขา ชายหนุ่มก็รีบตั้งท่าโจมตีทันที

“หยุด” โห้หลีเฉินตะคอกสั่ง ชายหนุ่มมนุษย์พันธุ์แกร่งถึงได้ชะงักหยุด แต่สายตาที่มองป่ายฉีนั้น ก็ยังคงมีความโหดเหี้ยมอยู่

ป่ายฉีไม่กล้าสัมผัสเขาอีก เลยไม่ได้ข้อสรุปใดๆเลย

เขาทำได้เพียงมองไปที่โห้หลีเฉิน “นายคิดว่ายังไง?”

โห้หลีเฉินมองชายหนุ่มนิ่งๆ ครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ยื่นมือไปหาเขา

เย้นหว่านเห็นแล้วก็ต้องตกใจอย่างมาก เมื่อกี้เธอยังเห็นชายหนุ่มกำลังจะทำร้ายป่ายฉีอยู่เลย เขาลงมือได้โหดเหี้ยมมาก แค่เขายกมือขึ้นก็คงหักแขนของคนธรรมดาได้แล้ว

เป็นหุ่นยนต์ฆ่าคนที่โหดเหี้ยมมากจริงๆ

เธอกังวลอยากเข้าไปบังตัวโห้หลีเฉินไว้ แต่เขากลับเงยหน้ามองเธอแล้วพูดปลอบใจว่า “ไม่เป็นไร”

เย้นหว่านยกมือขึ้น สักพักก็ต้องวางลง แล้วก็พูดเตือนว่า “ระวังหน่อยนะ อย่าฝืนเกินไปล่ะ”

แม้จะไม่ได้ความช่วยเหลือจากมนุษย์พันธุ์แกร่ง เธอก็ไม่อยากให้โห้หลีเฉินเสี่ยงอันตรายอยู่ดี

โห้หลีเฉินพยักหน้า เผชิญหน้ากับมนุษย์พันธุ์แกร่งที่อันตรายขนาดนี้ เขาก็ยังคงไม่สะทกสะท้านอะไร

ฝ่ามือของเขาวางลงบนหัวของมนุษย์พันธุ์แกร่งช้าๆ ห่างกันแค่เล็กน้อยเท่านั้น

แววตาของมนุษย์พันธุ์แกร่งเปลี่ยนเป็นดุร้ายมากกว่าเดิม แต่เขากลับไม่ได้จะโจมตีเหมือนที่โจมตีป่ายฉี

เหมือนร่างกายของเขาถูกควบคุมและแข็งทื่ออยู่กับที่

มีเพียงมองดวงตาที่ขัดขืนคู่นั้นของเขา ก็ถึงได้เห็นความโหดเหี้ยมและอำมหิตของเขา

โห้หลีเฉินมองเขาด้วยแววตาที่เย็นชา ทันใดนั้นระหว่างนิ้วมือของเขาก็มีเข็มปรากฏขึ้น เข็มที่แหลมคมนั้น กดอยู่บนหัวของชายหนุ่มมนุษย์พันธุ์แกร่ง แค่จิ้มนิดเดียวก็มีเลือดออกมาแล้ว

และสามารถทิ่มลงไปได้ตลอดเวลา

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset