สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 172 ผู้ชาย​ที่​คาดไม่ถึง

บทที่ 172 ผู้ชาย​ที่​คาดไม่ถึง

เธอดิ้นรนอย่างหนัก แต่ก็ยังสู้แรงของป่ายฉีไม่ได้

เธอเห็นเขาเปิดฝาขวดออก แล้ว​ใช้นิ้วมือควักยาในขวดออกมา แล้ว​ยื่นมือมาทางเธอ

“!!!”

คนคนนี้เป็นคนบ้าจริงๆ​ด้วย

เย้นหว่านกลัวจนตัวเกร็ง​ เธอเห็นมือของป่ายฉีที่มียาติดอยู่ใกล้​ตัวเธอเข้ามาเรื่อยๆ

แค่พริบตาเดียว​ ก็มาอยู่ตรงหน้า​ของ​เธอแล้ว

ตายแน่ๆ

เธอจะต้อง​มาตายในมือ​ของ​ป่ายฉีจริงๆ​เหรอเนี่ย

เย้นหว่านหวาดกลัว​และ​สิ้นหวัง​มาก เธอตาโตขึ้นมาทันที เมื่อเห็นป่ายฉีทายาลงบนแผลที่ยังไม่หายดีของเธอ

เธอรู้สึก​ไม่เหมือนตอนที่เธอทำแผลในแต่ละวัน​ เพราะไม่รู้สึกเจ็บ​หรือแสบที่แผลเลย แต่กลับรู้สึก​เย็นๆตรงแผล

หลังจาก​นั้น เธอก็เห็นป่ายฉีควักยาออกมาอีก ก่อนจะทาไปตามแผลอื่นๆบนร่างกาย​ของ​เธอ

คนบ้าคนนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่นะ

“วางใจได้ นี่เป็นยาที่ใช้ในการรักษาแผลของคุณ สรรพคุณ​ของ​มันดีกว่ายาทั่วไปสิบเท่า ผมเชื่อว่า พรุ่งนี้แผลของคุณส่วนใหญ่​น่าจะหายเป็นปกติ​ได้”

ป่ายฉีพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ​ ท่าทางตอนทายาให้เธอก็จริงจัง​มาก​ด้วย

เย้นหว่านรู้สึก​เหมือน​ตัวเองเพิ่งเล่นรถไฟ​เหาะมา เจ้าบ้านี่ไม่ได้จะมาทำร้ายเธอหรอกเหรอ

ทำไมถึงได้เอายารักษาแผลมาให้เธอล่ะ

เธอมองหน้า​เขา แล้ว​รู้สึก​ประหลาด​ใจ​มาก

ป่ายฉีเห็นเย้นหว่านกำลังเหม่อ จึงค่อยๆปล่อยมือออกจากปากของเย้นหว่านช้าๆ

พอเห็นว่าเย้นหว่านไม่ตะโกน​ร้องออกมา เขาถึงได้โล่งใจ​ ก่อนจะใช้สองมือช่วยเย้นหว่านทายาต่อ

และแน่นอน​ ว่าเขาแค่ทาบริเวณ​ด้านนอก​เท่านั้น

หลังจาก​ทาเสร็จ สายตาของเขาก็จ้องมองไปที่คอเสื้อ ก่อนจะพูดขึ้นมายิ้มๆ

“ด้านในยังมีแผลอยู่ใช่ไหม​ จะให้​ผมช่วยทาด้วยไหม”

“ถอยไปเลย คนลามก”

เย้นหว่านด่าไปด้วยหน้าแดงไปด้วย ก่อนจะรีบขยับตัว​หนีไปนั่งอีกฝั่งของเตียง เพื่อรักษาระยะห่าง​กับป่ายฉีให้มากที่สุด

แต่​เธอ​ก็​ไม่ได้ตะโกน​ขอความช่วยเหลือจากคนอื่น​แล้ว

เธอแค่มองหน้า​เขาอย่างระวังตัว​ ก่อนจะ​พูด​ขึ้น​ว่า​ “คุณ​คิดจะทำอะไรกันแน่ มีจุดมุ่งหมาย​อะไรถึงทำแบบนี้”

“ผมแค่เอายามาให้คุณทาเท่านั้นเอง”

ป่ายฉีโบกมือที่ถือยาไว้ไปมา ดูท่าทางเหมือนจะมีความจริงใจ​มาก

เย้นหว่าเบ้ปาก

คนบ้าคนนี้ เชื่อเขาไม่ได้

“ในเมื่อยาก็ให้แล้ว งั้นคุณ​ก็​กลับไปได้แล้ว”

เธอรีบไล่แขกกลับทันที

ป่ายฉีทำสีหน้า​เหมือนถูกทำร้ายจิตใจมาก “เย้นหว่านผู้น่ารัก ทำไมคุณถึงได้ใจร้าย​ขนาดนี้ล่ะ ผมอุตส่าห์​เอายามาให้คุณ แต่คุณ​กลับไม่ขอบคุณ​ผมสักคำ อย่างน้อยก็เอาน้ำให้ผมดื่มสักแก้วก่อนจะกลับก็ยังดี”

“ที่นี่ไม่มีน้ำค่ะ”

เย้นหว่านพูดปฏิเสธ​อย่างไร้เยื่อใย​ ตอนนี้​เธอคิดแค่อยากให้​ป่ายฉีออกไปเร็วๆ

ป่ายฉีเบะปาก แล้วชี้มือไปที่โต๊ะ​เครื่องดื่มในห้อง “เครื่องดื่มออกจะเยอะขนาดนั้น คุณ​คิดว่าผมตาบอดหรือไง”

คำพูด​โกหกถูกเปิดโปง ทำให้​เย้นหว่านหน้าแดงขึ้นมาทันที

หลังจาก​นั้น เธอก็พูดด้วยสีหน้า​ระวังตัว​ “ยังไง​ฉันก็ไม่ต้อนรับคุณ​ คุณ​รีบกลับไปซะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะตะโกน​เรียกคนในบ้านแล้วนะ โห้หลีเฉินจะต้องอยู่ใกล้ๆแน่นอน​”

สักพัก​ เย้นหว่านก็พูดเสริม​ขึ้นมาอีกประโยค​ “คุณ​สู้เขาไม่ได้หรอก”

ป่ายฉี “…”ใครบอกว่าเขาสู้ไม่ได้ ครั้งที่แล้ว​พวกเขาเสมอกันหรอก

ในใจรู้สึก​ไม่ชอบใจขึ้นมา แต่ป่ายฉีกลับสูดหายใจเข้า​ลึก​ เพื่อควบคุม​อารมณ์โมโห​ของ​ตัวเอง​ไว้

ที่เขามาเพราะต้องการจะขอคืนดี ไม่อยากทะเลาะ​กับ​เย้นหว่านอีก

ดังนั้น​ เขาจึงรีบเปลี่ยน​หัวข้อ​สนทนา​ทันที “พูด​ถึงโห้หลีเฉิน ตอนที่​ผมมาถึง ผมเห็นน้องสาวของคุณกำลังยั่วเขาอยู่​”

“คุณอย่า​พูดบ้าๆนะ”

เย้นหว่านขมวดคิ้ว​ และ​พูดต่อว่าอย่างไม่พอใจ

เธอยิ่งไม่ต้อนรับ​ป่ายฉีมากขึ้น​ไปอีก นี่เขาไม่ทำเรื่องผีบ้าแล้ว​ แต่เริ่มกลายเป็นพวกชอบพูดไปเรื่อยแล้วเหรอเนี่ย

“ผมรู้อยู่​แล้ว​ว่า​คุณ​ต้อง​ไม่เชื่อ​ นี่โชคดี​นะ​ที่ผมเดาได้ก่อน ก็เลยถ่ายวิดีโอ​ไว้ด้วย”

ป่ายฉียักคิ้วอย่างได้ใจ​ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์​ขึ้น​มา​โยนไปให้เย้นหว่าน

ในโทรศัพท์​ กำลังอยู่ใน​โปรแกรม​วิดีโอ​พอดี

เย้้นหว่านยังคงไม่ไว้วางใจป่ายฉี เธอยังคงระแวงว่าเขาจะใช้วิธีอะไรมาแกล้ง​เธออีก แต่พอเห็นว่าในวิดีโอ​เป็นภาพบรรยากาศในห้องหนังสือของโห้หลีเฉิน

ตอนนี้​โห้หลีเฉินกำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องนั้น หรือว่าป่ายฉียังแอบไปดูเขามาเหมือนกัน

แค่คิดขึ้น​มา​ เย้นหว่านก็รู้สึกขนลุกซู่​ และ​เริ่มรู้สึก​เป็นห่วง​โห้หลีเฉิน

เพื่อจะได้เข้าใจสถานการณ์​ชัดเจน​ เธอจึงกดเล่นวิดีโอ​นั้นทันที

แต่​ยิ่งดูวิดีโอ​ เธอก็ยิ่งตกใจ จนคิ้วขมวดกันแน่นยิ่งขึ้น

ในวิดีโอ​ได้บันทึก​ไว้ทั้งหมด​ว่าเย้นซินยั่วยวน​โห้หลีเฉินยังไง​บ้าง​ จงใจใส่ชุดกระโปรง​สีฟ้า​ของเธอ จงใจขึ้นไปบนบันได​ แต่​ไม่ได้เลือกหนังสือ​แค่รอการมาถึงของโห้หลีเฉิน แล้ว​จงใจลื่นล้ม​ลงมา จนสามารถเข้าไปอยู่ในอ้อมกอด​ของ​เขา…

เพราะเป็นการแอบถ่ายจากนอกหน้าต่าง ดังนั้นทุกการกระทำของ​เย้นซิน ล้วนแต่ถูก​ถ่ายไว้จนหมด

“เป็นไปได้ยังไง​กัน…”

เย้นหว่านจับโทรศัพท์​ไว้ เธอรู้สึก​ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

โห้หลีเฉินได้ชื่อ​ว่าเป็น​คู่หมั้น​ของ​เธอ​ เย้นซินที่เป็นน้องสาวของเธอ ทำไมถึงได้กล้ายั่วยวนพี่เขยของตัวเองอย่างนี้ล่ะ

“วิดีโอ​นี้คุณ​ตัดต่อ​มาหรือเปล่า”

“ผมไม่ได้สนใจเรื่องไร้สาระพวกนี้ของพวกคุณ​ และ​ผมก็เป็นหมอ ไม่ใช่​นักตัดต่อ​วีดีโอ​”

ป่ายฉีสีหน้า​เฉยชา

พอมองชุดที่เย้นซินใส่ในวิดีโอ​ เป็นชุดที่เธอเพิ่งจะเอาให้เย้นซินยืมไม่เมื่อไม่กี่วันก่อน ถึงป่ายฉีจะคิดสร้างเรื่อง​ขึ้นมาจริงๆ​ เขาก็ไม่สามารถทำวิดีโอ​ขึ้น​มา​ในระยะเวลาสั้นๆแบบนี้ได้

ความหวัง​สุดท้ายที่เย้นหว่านมี หายไปในชั่วพริบตา

“น้องสาวที่คิดไม่ซื่อแบบนี้ ส่งกลับไปให้เร็วจะดีกว่านะครับ”

ป่ายฉีพูดเตือน ก่อนจะยัดยาขวดนั้นไว้ที่มือของเย้นหว่าน “อย่า​ลืม​ทายานะครับ เดี๋ยว​ครั้งหน้า​ผมจะมาเยี่ยมคุณ​ใหม่”

พอบอกลากับเย้นหว่านเสร็จ​ ป่ายฉีก็ปีนออกไปทางหน้าต่างอีกครั้ง

ก่อนจะกระโดดลงไป แล้ว​หายไปจากสายตาของเธออย่างรวดเร็ว

เย้นหว่านมองเหม่อไปทางหน้าต่าง ครั้งนี้​ป่ายฉีไม่ได้ทำอะไรเธอจริงๆ​ ทำให้​เธอลดระดับ​การระวังตัว​จากป่ายฉีลงไปไม่น้อย

แต่กลับต้องมาปวดหัวกับอีกเรื่องหนึ่ง

เย้นซิน นี่เธอคิดแบบนี้กับโห้หลีเฉินเหรอเนี่ย

ไม่ควรจะให้​เธออยู่ที่นี่ต่อไปแล้วจริงๆ

เย้นหว่านจัดการเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว​ เธอทำการโทรเรียกเย้นซินมาหาเธอที่ห้องก่อนที่เย้นซินจะออกไปข้างนอก

เย้นซินยังคงใส่ชุดกระโปรง​สีฟ้า​เหมือน​เดิม บนใบหน้าของเธอแต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอาง ทาลิปสติก​สีแดงเข้ม ดูแตกต่าง​จาก​ปกติ​ ดูมีชีวิตชีวา​มากกว่าเดิม

แต่ถ้ามองอย่างละเอียด​จะพบว่า ตาของเธอบวมแดงเล็กน้อย​ เหมือนเพิ่งร้องไห้​มาไม่นาน

“พี่คะ พี่เรียกฉันมามีอะไรหรือเปล่า​”

ใบหน้า​ของ​เย้นซินยังคงประดับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปหาเย้นหว่านที่นั่งอยู่บนเตียง

ถ้าป่ายฉีไม่ได้พูดเตือนก่อน เย้นหว่านคงไม่มองอย่างละเอียด​ และ​ถูก​หลอก​ไปแล้ว

เย้นหว่านมองหน้า​เย้นซินนิ่ง ก่อนจะ​พูด​ขึ้น​มา​ “พี่โทรคุยกับแม่แล้ว จะว่าไปแล้ว​ท่านก็คิดถึง​เธอมาก น้องปิดเทอม​กลับมาก็นานแล้ว ควรจะกลับไปอยู่เป็นเพื่อนพ่อกับแม่บ้างแล้ว”

“ฉันไม่กลับ”

เย้นซินรีบปฏิเสธ​ออกมาโดยไม่คิดทบทวน​ พอพูดเสร็จ​ถึงจะรู้สึก​ว่า​ตัวเองพูดเร็วเกินไป​โดยไม่ได้คิด จึงรีบพูดแก้ตัว

“พี่คะ ตอนนี้​พี่ยังบาดเจ็บ​อยู่​ ขยับตัว​ไม่ค่อย​สะดวก ฉันอยู่ดูแลพี่ไงคะ”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน​ เย้นหว่านคงจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดไปแล้ว

แต่ว่าตอนนี้…

เย้นหว่านส่ายหน้า​ “พี่ดีขึ้น​มากแล้ว​ เธออยู่ที่นี่ต่อก็ช่วยอะไรไม่ได้​หรอก”

“แต่ว่า…”

“เอาล่ะ ตกลงตามนี้แล้วกัน พรุ่งนี้พี่จะให้คนส่งเธอกลับไป เธอไปจัดกระเป๋า​เถอะ”

เย้นหว่านพูดขัดคำพูด​ของ​เย้นซิน และ​พูดอย่างหนักแน่น

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset