สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 175 เย้นหว่าน ผมทรมาน​มากเลย

บทที่ 175 เย้นหว่าน ผมทรมานมากเลย

“พี่เขย​คะ พี่เป็นอะไรไปคะ”

เย้นซินทำสีหน้า​เป็นห่วง​มองไปทางโห้หลีเฉิน โดยไม่ฟังคำเตือนของโห้หลีเฉินเลยสักนิด

พอเห็นใบหน้า​ของ​เขาค่อยๆแดงขึ้น​มา​ บนหน้าผากมีเหงื่อไหลออกมาเป็นเม็ดใหญ่ แววตาของเธอก็ดีใจที่แผนการ​ของ​ตัวเองใกล้​จะ​สำเร็จแล้ว

ยาออกฤทธิ์​แล้ว

เธอเข้าไปซื้อน้ำหอมปลุกเซ็กส์มาจากร้านขายสินค้าสำหรับผู้ใหญ่​ แล้ว​ฉีดไว้ทั่วห้อง เพื่อให้​โห้หลีเฉินมีอารมณ์​ขึ้นมา

“พี่เขยคะ พี่ไม่สบาย​ตรงไหน​หรือเปล่า​คะ​ พี่ดูท่าทาง ไม่ค่อย​จะ​ดีเลยค่ะ”

เย้นซินใจกล้า​มากขึ้น​ เธอยื่นมือออกไป แล้วคล้องคอของโห้หลีเฉินไว้อย่างยั่วยวน

เธอรู้สึก​ได้ว่าลำคอของโห้หลีเฉินเกร็งแน่น กล้ามเนื้อของของแน่นมาก เป็นรูปร่างที่น่าหลงใหล​มากจริงๆ

พอได้ลูบไล้​แล้ว​ เธอก็โลภมาก​อยากลูบไล้​มากยิ่งขึ้น​ สองมือของเธอคล้องคอของโห้หลีเฉินไว้แน่น

โห้หลีเฉินรู้สึก​ร่างกาย​ของ​เขาร้อนรุ่ม​ อาการแบบนี้ทำให้​เขารู้ทันทีว่าตัวเองติดกับเข้าให้แล้ว

เขาพยายามควบคุม​อารมณ์​ตัวเอง​ไว้ แต่เย้นซินกลับใช้มือลูบไล้​เขา ทำให้​เขาแข็งเกร็ง จนไม่ทันได้ควบคุม​ไฟร้อนในตัว ทำให้​มันร้อนระอุ​มากยิ่งขึ้น

หน้าผาก​ของ​เขามีเหงื่อไหลออกมาเยอะมาก เสียงของเขาแหบพร่าผิดปกติ

“ถอยออกไป”

“พี่เขยคะ…”

เสียงของเย้นซินเปลี่ยน​เป็นยั่วยวน​ขึ้นมาทันที เหมือนตอนที่​ทำเรื่องแบบนี้แล้วเปล่งเสียงออกมา

ร่างกาย​ของ​เธอแนบชิด​แผ่นหลังของโห้หลีเฉิน สองมือยื่นไปข้างหน้า​ ทำการกอดโห้หลีเฉินไว้แน่น

“พี่เขยคะ ฉันทรมานจังเลยค่ะ รู้สึก​เหมือน​ร่างกาย​ถูกไฟเผาจนร้อนรุ่ม​ พี่ช่วยฉันด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยนะคะ…”

น้ำเสียงขอร้อง​ เหมือนกำลังยั่วยวน​สุดฤทธิ์

ร่างกาย​ของ​โห้หลีเฉินเกร็งขึง​ อารมณ์​ที่ร้อนแรง​ ทำให้​เขาแทบจะคุมสติไว้ไม่อยู่

“พี่เขยคะ พี่เขย… ฉันอยากได้… อยากได้พี่ค่ะ…”

เย้นซินพูดออกมาอย่างไร้ยางอาย​ และ​เลื้อยตัวไปมารอบตัวของโห้หลีเฉินเหมือนงู สองมือพยายามถอดเสื้อผ้าของโห้หลีเฉินไปด้วย

เสื้อเชิ้ต​ที่​เป็นระเบียบ​ของ​เขา ถูกดึงจนยับยู่ยี่

และปกติ​การลูบไล้​ของ​ผู้หญิง​​ ก็เหมือนเอาน้ำมันราดลงบนกองไฟ ทำให้​ไฟลุกแรงมากยิ่งขึ้น

แต่กับผู้หญิง​คน​นี้​ โห้หลีเฉินกลับรู้สึก​รังเกียจ​มาก

นอกจากเย้นหว่านแล้ว เขารังเกียจ​ผู้หญิง​ทุกคน

“ถอยไป”

โห้หลีเฉินพูดเสียงต่ำ เหมือนใช้​เรี่ยวแรง​ทั้งหมด​ในการพูด ก่อนจะผลัก​เย้นซินออกไป

สองขาของเขาไร้เรี่ยวแรง​ จะเดินไปข้างหน้า​ก้าวหนึ่งก็สุดแสนจะลำบาก

แต่โห้หลีเฉินใช้เรี่ยวแรงทั้งหมด​ที่​เขามี พยายามก้าวเดินออกไปจากห้อง

น้ำหอมตัวนี้ใช้​ไม่ได้ผลกับเย้นซิน แต่เพื่อให้แผนการในคืนนี้ราบรื่น​ เธอจึงใช้​ยาอีกชนิดกับตัวเอง ทำให้​ตอนนี้​ยาตัวนั้นเริ่มออกฤทธิ์​ จนเธอรู้สึก​ทรมานไปทั้งตัว

แต่เธอคิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ ถึงขั้นนี้แล้ว โห้หลีเฉินยังมีแรงผลักเธอออกมาได้

น้ำหอมขวดนี้เธอแอบซื้อมาจากเจ้าของร้าน​ ได้ยินมาว่ายาตัวนี้มีฤทธิ์​แรงมาก ถึงขั้น​วัวก็ยังล้มได้ ไม่สามารถควบคุม​สติ​ได้ ไร้เรี่ยวแรง​ คิดแต่อยากจะทำเรื่องอย่าว่าเท่านั้น

แต่โห้หลีเฉินกลับยังควบคุม​สติ​ได้ แล้ว​ยังคิดจะออกไปจากห้องด้วย

คิดจะออกไป จะไปหาเย้นหว่านอย่างนั้นเหรอ

ถึงขนาดนี้แล้ว เธออยู่ตรงหน้า​โห้หลีเฉินแล้ว แต่ทำไมเขาถึงมองไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเลย

เย้นซินอิจฉา​จนใกล้จะบ้าแล้ว เธอรีบพุ่งตัว​เข้าหา

แล้ว​พยายามดึงคอเสื้อของโห้หลีเฉิน แล้ว​เขย่งเท้าขึ้นไปจูบเขา

“พี่เขยคะ มีอะไรกับฉันเถอะนะคะ ฉันยอมให้พี่ แค่คืนนี้​ก็ได้ แล้ว​ฉันจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น​ และไม่บอกเรื่อง​นี้​กับ​พี่สาวฉันด้วย”

เย้นซินพูดไปด้วย พยายามจูบโห้หลีเฉินไปด้วย

เธอคิดว่า​ ที่เขาพยายามควบคุม​อารมณ์​ตัวเอง​ไว้ ก็เพราะกลัวว่าเย้นหว่านจะรู้เรื่อง

เธอพูดแบบนี้ออกมา อาจจะ​ทำให้​ความอดทนเส้นสุดท้ายของโห้หลี​เฉิน​ขาดลงไปได้ ถ้าเป็นแบบนี้คืนนี้โห้หลีเฉินก็จะกลายเป็นของเธอแล้ว

แต่ว่า เธอคิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ เธออุตส่าห์​พยายามจูบเขา แต่กลับโดนโห้หลีเฉินผลักออกไป

ครั้งนี้ แรงของเขามีเยอะขึ้น เขาผลักเธอจนล้มลงไปนั่งบนพื้น

แววตาของโห้หลีเฉินวาวโรจน์​ เขามองเย้นซินที่นั่งอยู่บนพื้น ด้วยสายตาที่อยากสังหารเธอทิ้ง

“ถ้าคุณ​ไม่ใช่​น้องสาวของเย้นหว่าน ตอนนี้​คงกลายเป็นศพไปแล้ว”

หลังจาก​คำพูด​ที่​แสนเย็นชา​จบลง บรรยากาศ​ภายในห้องที่ร้อนรุ่ม​ก่อนหน้านี้​ กลายเป็นหนาวจับใจขึ้นมาทันที

เย้นซินที่นั่งอยู่บนพื้น ตัวสั่น​อย่างควบคุม​ไม่ได้

โห้หลีเฉินไม่มองหน้า​เธออีก เขาเดินออกไปจากห้องช้าๆ

ถึงแม้​จะรู้สึก​ทรมานมาก แต่บรรยากาศ​ที่​อยู่​รอบตัวเขากลับน่ากลัว​มาก​ยิ่งขึ้น​ ทำให้​เย้นซินไม่กล้าเข้าใกล้เขาอีก

“ปัง”

ประตู​ห้อง​นอนหลักถูกเปิดออกอย่างแรง

เสียงมันดัง จนเย้นหว่านสะดุ้ง​อย่างตกใจ เธอคิดว่ามีคนแอบลอบเข้ามา แต่กลับต้องแปลกใจ​มากที่เป็นโห้หลีเฉิน

ปกติ​เขาไม่ใช่​พวกบ้าบิ่น​ แต่กลับเป็นสุภาพ​บุรุษ​มาก แต่วันนี้เขาเป็นอะไรไป

เย้นหว่านแปลก​ใจมาก เธอมองไปที่เขา ก่อนจะเห็นชุดที่เขาใส่ยีบยู่ยี่​ เน็คไท​ที่เขาใส่ตอนเช้าไม่รู้​ว่า​หายไปไหน กระดุมเสื้อเชิ้ต​หลุดหายไปหลายเม็ด ทำให้​กล้ามเนื้อ​ภายใน​เสื้อปรากฏ​ออกมาให้เห็นชัดเจน

และ​ใบหน้า​ที่แสนหล่อเหลา​ของเขา ก็แดงก่ำกว่าปกติ​ สายตา​ของเขาเร่าร้อน​อย่างน่าตกใจ

“คุณ​โห้คะ คุณ​เป็นอะไรไปคะ”

เย้นหว่านรีบลงมาจากเตียง ตั้งใจจะเดินไปพยุงเขา แต่เธอกำลังจะเดินเข้าไปหา ก็โดนเข้าดึงเข้ามากอดไว้แน่น

เขาก้มหน้า​ลง​ แล้วกัดริมฝีปาก​ของ​เธอ​ไว้

ก่อนจุมพิต​อย่างดูดดื่ม

เขาใช้​ลิ้นจู่โจม​ดุนดันเข้าไป​ จนสามารถ​เข้าไปในริมฝีปาก​ของ​เธอ​ได้ ก่อนจะครอบครองริมฝีปาก​ของ​เธอ​อย่างเจ้าแต่ใจ

และฝ่ามือร้อนระอุ​ของเขา ก็เริ่มฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอ ก่อนจะลูบไล้​ไปตามผิวเนียน ด้วยความรีบร้อน​และ​เอาแต่ใจ

เหมือนหมาป่าผู้หิวโหย​ ที่ต้องการ​จะ​กลืนกินเหยื่อ​เข้าไปให้เร็วที่สุด

เย้นหว่านตกใจกลัว​ เธอไม่รู้​ว่า​โห้หลีเฉินที่ปกติ​จะ​เป็นสุภาพบุรุษ​มาก ทำไมถึงได้กลายเป็น​แบบนี้ได้

แต่ถ้าเทียบ​กับ​การคิดหาเหตุ​ผล​ ที่ต้องร้อนใจมากกว่า​คือเรื่องที่เขากำลังใช้​กำลังขืนใจเธออยู่

เธอรู้สึก​ถึงอันตราย​ เหมือนใกล้จะโดนเขากิน โดยไม่เหลือกระดูก

“อื้อ…”

เย้นหว่านตกใจมาก เธอรีบผลักโห้หลีเฉินออก และทำให้​เธอคาดไม่ถึง​คือ โห้หลีเฉินที่กำลังใช้​กำลังขืนใจ​เธออยู่ กลับไม่มีเรี่ยวแรง​เลย แค่เธอผลักเขาก็เซถอยหลัง​แล้ว

เขาเซถอยหลัง​ไปหลายก้าว จนร่างสูงใหญ่​ชนเข้ากับกำแพงห้อง ก่อนจะยืนได้อย่างมั่นคง

เย้นหว่านยิ่งกังวลใจ​มากกว่า​เดิม​ เพราะท่าทางของโห้หลีเฉิน ดูยังไง​ก็​ไม่ปกติ

“คุณ​โห้คะ คุณ​ดื่มเหล้า​มาหรือเปล่า​คะ”

เย้นหว่านค่อยๆขยับเข้าไป​หาเขาช้าๆ แต่กลับไม่ได้กลิ่น​เหล้าจากตัวเขาเลย

สายตา​ที่ดูอันตราย​ของ​เขา กลับดูอันตราย​มากกว่าตอนที่ดื่มเหล้า​มาเป็นร้อยเท่า

“เย้นหว่าน”

โห้หลีเฉินยืนพิงกำแพงห้อง พยายามยืนให้มั่นคง แล้ว​จ้องหน้า​เย้นหว่านนิ่ง ด้วยสายตาเศร้าหมอง

น้ำเสียงของเขาต่ำมาก เหมือนกำลังควบคุม​ตัวเองอยู่อย่างยากลำบาก “ผมทรมาน”

คำพูด​นี้ แสดงให้เห็น​ถึง​ความ​รู้สึก​ของ​เขาโดยไม่ปิดบัง ทำให้​เย้นหว่านใจเต้น​รัว

โห้หลีเฉินผู้สูงส่ง​ กลายเป็นคนออดอ้อนคนอื่นตั้งแต่​เมื่อไหร่

แต่ในเวลานี้ เขาเหมือนคนที่ต้องการ​ขอความช่วยเหลือ​ ก่อนจะยื่นมือมาทางเธอ

พอสบตากับโห้หลีเฉิน เย้นหว่านรู้สึก​เหมือน​ต้องมนต์​สะกด​ เธอเดินเข้าไป​ใกล้​โห้หลีเฉินมากขึ้น

“คุณ​เป็นอะไรไปคะ ฉันเป็นห่วง​คุณ​มาก ให้ฉันโทรเรียกคุณ​หมอให้ไหมคะ”

เย้นหว่านพูด ก่อนจะยกมือขึ้นไปวัดอุณหภูมิ​บนหน้าผากของโห้หลีเฉิน

ร้อนมาก

ร้อนเหมือนไฟ

เธออุทานออกมาอย่างตกใจ “คุณ​เป็น​ไข้เหรอ​คะ​”

โห้หลีเฉินคว้ามือของเย้นหว่านมาจับไว้ พอจับมือบางไว้ ดวงตา​ของ​เขาก็เป็นประกาย​ และ​ดูเหมือน​อารมณ์​ที่เขาพยายามควบคุม​ไว้จะระเบิด​ออกมา​ได้ทุกเวลา

“เย้นหว่าน ผมทรมานมาเลย”

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset