สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 387 การแข่งขัน

บทที่ 387 การแข่งขัน

โห้หลีเฉินหรี่ตา การแสดงออกของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

“คราวนี้ ฉันจะตามหาตระกูลเย้น”

ค้นหาสถานที่ที่ลึกลับที่สุดในโลกของตระกูลเย้น แบบนั้นเย้นหว่านจะไม่มีทางหนีไปยังสถานที่ที่เขาหาไม่พบได้

ไม่ว่าเธอจะวิ่งอย่างไร เธอก็ไม่สามารถหลุดจากฝ่ามือของเขาได้

เว่ยชีดูประหลาดใจและตกใจ

พบตระกูลเย้น? นายน้อยสามารถหาตำแหน่งของตระกูลเย้นได้หรือไม่?

เสียงของเขาดังขึ้นโดยไม่ตั้งใจ “นายน้อย คุณทำอะไร?”

โห้หลีเฉินมองดูเครื่องบินที่เพิ่งบินขึ้น หันกลับมาและเข้าไปในรถอย่างง่ายดาย

ออกคำสั่ง “กลับไปที่ฐานและเตรียมเครื่องบินส่วนตัว”

เย้นหว่านเดินหน้าบินไปก่อน นายน้อยใช้เครื่องบินส่วนตัวตามไปทีหลัง เห็นได้ชัดดูมั่นใจอย่างมาก!

เว่ยชียิ่งสงสัยมากขึ้นว่านายน้อยของเขาใช้วิธีใดในการค้นหาตำแหน่งของตระกูลเย้น

เขาไม่กล้าที่จะชักช้าดังนั้นเขาจึงขึ้นรถทันทีสตาร์ทและพุ่งไปข้างหน้าราวกับกำลังบิน

………………………….

เย้นหว่านกลับไปที่ตระกูลเย้นอีกครั้ง คราวนี้กลับเร็วกว่าที่เธอคิดไว้มาก

เธอเป็นเหมือนทหารที่พ่ายแพ้ซึ่งหนีกลับบ้าน

เดิมทีวางแผนที่จะออกไปพบกับหยูซือห้านและเดินเล่นกับเย้นโม่หลินเพื่อพักผ่อน เพื่อให้ตัวเธอรู้สึกดีขึ้นและสร้างความมั่นใจให้กับพ่อแม่และครอบครัวของเธอ แต่คาดไม่ถึงจะได้พบกับ โห้หลีเฉิน

แผนการทั้งหมดของเธอพังทลายและตอนนี้เธอแค่อยากจะซ่อนตัวเป็นเต่าหดหัวไม่ไปไหนไม่เห็นใคร

กงจืออวีรู้สึกประหลาดใจและดีใจเมื่อเห็นเย้นหว่าน วิ่งมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าและกอดเย้นหว่าน

“เสี่ยวหว่าน ทำไมกลับมาเร็วจัง? ทำไมไม่ออกไปเล่นข้างนอกอีกสองวัน พี่ชายของเธอทำตัวน่ารำคาญไม่พาเธอไปเหรอ?”

พูดจบกงจืออวีจ้องมองเย้นโม่หลินอย่างตำหนิ

เย้นโม่หลินนอนถือปืนอย่างไร้คำพูด ใบหน้าหมดคำพูด

เย้นหว่านส่ายหัวและอธิบายว่า “ฉันกลับมาเอง ไม่ใช่เกี่ยวข้องกับพี่ชาย ฉันไม่คุ้นเคยกับฟิลิปปินส์ ฉันคิดถึงบ้าน ฉันจึงกลับมา”

คำพูดของเย้นหว่านเต็มไปด้วยช่องโหว่

กงจืออวีเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่สามคำของเย้นหว่าน คำว่า “คิดถึงบ้าน” ทำให้เธอความโมโหในใจของเธอหายไปในพริบตาและหัวใจของเธอก็อบอุ่น

แม้ว่าเสี่ยวหว่านจะกลับมาไม่นาน แต่เธอก็ใช้สถานที่แห่งนี้เป็นบ้านของเธอจริงๆ

“คิดถึงบ้านก็กลับมา แม่ทำอาหารอร่อยๆให้ลูกกิน ไปกินข้าวกันเถอะ”

“แม่ ฉันไม่หิว ฉันเหนื่อยนิดหน่อย ขอกลับห้องไปพักผ่อนก่อนนะ”

เย้นหว่านฝืนรอยยิ้มบนใบหน้าอย่างไม่เต็มใจ แสร้งทำเป็นว่าไม่เป็นไรและมันยากมากที่จะจัดการกับมัน

แต่ในขณะนี้หัวใจของเธอกลับอ้างว้างและเธอต้องการหามุมที่ไม่มีใครอยู่ เพื่ออยู่คนเดียวและเงียบ ๆ

เย้นโม่หลินรู้ว่าเย้นหว่านกำลังคิดอะไรและตอบทันที

“แม่เรากินอาหารบนเครื่องบินแล้วและเราไม่หิวจริง ๆ ผมจะส่งเสี่ยวหว่านกลับห้องไปพักผ่อนสักพัก เธอหมดแรงจริง ๆ “

กงจืออวีขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเย้นหว่านแปลกไป ต้องมีบางอย่างปิดบังเธอไว้อยู่แน่

เธอไม่ได้พูดอะไรมากและตกลงทันที “โอเค ขึ้นไปเถอะ”

เย้นหว่านหันหลังกลับและเดินขึ้นไปชั้นบน รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหุบลงอย่างช่วยไม่ได้

เธอรู้สึกหดหู่ใจมากและไม่สามารถแสร้งหรือทำเป็นสนใจใด ๆ ได้

เย้นโม่หลินเดินไปข้าง ๆ เย้นหว่านอย่างเงียบ ๆ เขารู้สึกทำอะไรไม่ถูกและถอนหายใจ

ถ้ารู้ว่าการไปครั้งนี้จะได้พบกับโห้หลีเฉิน ตอนไปคงไม่พาเย้นหว่านไปด้วยเด็ดขาด ข้อตกลงของตระกูลหยูก็คงไม่จำเป็นแล้ว

เขาส่งเย้นหว่านกลับห้องและปลอบเย้นหว่าน จากนั้นเย้นโม่หลินก็เดินออกจากห้องไป

ทันทีที่เดินออกจากห้องก็เห็นกงจืออวีรออยู่ข้างนอก

เมื่อแม่และลูกชายมองหน้ากันก็รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอย่างไร

เย้นโม่หลินเดินไปหากงจืออวีแล้วพูดว่า “เสี่ยวหว่านเจอโห้หลีเฉินที่ตระกูลหยู”

คิ้วของกงจืออวีขมวดทันทีประหลาดใจมาก

“คนที่ทำให้เธอเสียใจหรือว่าจะเป็นผู้ชายคนนี้?”

เย้นโม่หลินพยักหน้า “เขาเป็นเด็กที่เกิดจากคุณหนูใหญ่หยูรั่วถอง ที่เกิดนอกตระกูล เขาเพิ่งกลับมาที่ตระกูลหยูเมื่อไม่กี่วันก่อน จึงไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นั่นก่อนที่ฉันจะไป”

“เขามาจากตระกูลหยู!”

กงจืออวีรู้สึกประหลาดใจ แต่เธอกลับคิดบางอย่างออก “ไม่น่าแปลกใจที่เขาอยากจะแต่งงานกับเสี่ยวหว่าน ที่เมืองหนานเขารู้มานานแล้วว่ามีเพียงเสี่ยวหว่านเท่านั้นที่สามารถรักษาโรคของเขาได้!”

เย้นโม่หลินเม้มริมฝีปากบางของเขา เขารู้สึกเสมอว่าเขามองโห้หลีเฉินคนนี้ไม่ออก จุดประสงค์มันคงไม่ง่ายอย่างนั้น

ถึงตอนนี้เขาก็ไม่แน่ใจว่าทำไมจู่ ๆ โห้หลีเฉินถึงยอมแพ้

แต่ไม่ว่าในกรณีใดตอนนี้เย้นหว่านได้กลับไปที่ตระกูลเย้น ซึ่งแยกตัวจากโลกภายนอกและจะไม่มีการติดต่อกับโห้หลีเฉินในอนาคตอย่างแน่นอนและจะไม่ให้โอกาสโห้หลีเฉินได้ทำร้ายเธอ

“แม่ในเมื่อโห้หลีเฉินก็เป็นคนของตระกูลหยูเช่นกันและเสี่ยวหว่านก็มีสิ่งพัวพันเช่นนี้ คงไม่เหมาะสมที่เสี่ยวหว่านจะแต่งงานกับตระกูลหยู ฉันอยากยกเลิกข้อตกลงระหว่างเธอกับหยูซือห้าน

กงจืออวีลังเลและพยักหน้า “ยังไงก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเสี่ยวหว่านเอง ก็ควรถามความเห็นจากเธอด้วย เธอก็ได้พบกับหยูซือห้านด้วย แล้วถ้าเธอไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิด งั้นก็ยกเลิก”

“โอเค ฉันจะถามเขา”

เรื่องนี้ ก็ถือตัดสินใจเรียบร้อย

เย้นโม่หลินขอคำตอบจากเย้นหว่านและไม่ต้องสงสัย เธอไม่ชอบอย่างแน่นอน เย้นโม่หลินยกเลิกการแต่งงานกับหยูฉู่สองโดยตรง

ในขณะนี้ ที่ตระกูลหยู

ในห้อง มีเสียงของที่หล่นดังขึ้น “ตูมตูม” เละเทะและสับสนอลหม่าน

หยูซือห้านทุบแจกันต่อหน้าแล้วดึงเนกไทของเขาด้วยความโกรธ ชุดของเขายุ่งเหยิง

ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความโกรธที่น่ากลัวนั้นแย่มาก

เขาตวาดด้วยความโกรธ “ไอ้บ้า! โห้หลีเฉิน กล้าทำฉันแบบนี้!”

เขาเป็นทายาทโดยตรง ถ้าไม่มีโห้หลีเฉิน เขาก็เป็นทายาทแน่นอน แต่หลังจากโห้หลีเฉินมา เขาก็ต่ำกว่าโห้หลีเฉินในรุ่นเดียวและต้องสละตำแหน่งทายาท

แต่ถึงอย่างนั้น เวลาหลายปีที่ผ่านมาหยูซือห้านมีฐานที่มั่นคงในตระกูลหยู โห้หลีเฉินเพิ่งมาถึง เขายังพอสามารถแข่งกับโห้หลีเฉินได้อยู่ บวกกับการแต่งงานกับตระกูลเย้น เขาก็มีโอกาสชนะมากขึ้น

แต่ตอนนี้ตระกูลเย้นกองหนุนหลังที่ทรงพลังที่สุดของเขาถูกโห้หลีเฉินทำลายไป!

เขารอภรรยามานานกว่า20ปี มันยากในการรอคอยเย้นหว่าน กลับถูกยกเลิกงานแต่ง

โห้หลีเฉินเป็นเพียงตัวซวย ศัตรูตัวฉกาจของเขา!

“นายน้อย แม้ว่าตระกูลเย้นจะบอกยกเลิกงานแต่งงาน แต่เรื่องนี้ยังไม่จบ ยังไงการแต่งงานของชายและหญิง ก็ต้องได้รับการยินยอมจากเจ้าตัว ตระกูลเย้นปฏิบัติต่อเย้นหว่านในฐานะลูกที่รักและทะนุถนอม ต้องยอมรับความคิดเห็นของเธอเป็นแน่”

“คุณลองสู้ดูอีกสักครั้ง ให้ได้หัวใจของเย้นหว่าน เธอก็คงจะแต่งงานกับคุณ”

ชายวัยกลางคนที่มีลักษณะเหมือนพ่อบ้านยืนอยู่ด้านหนึ่งและกระซิบว่า “นอกจากนี้คุณท่านยังบอกอย่างชัดเจนว่าเขาจะไม่แทรกแซงในเรื่องนี้และเขาจะไม่ช่วยโห้หลีเฉินด้วย…”

เขาหยุดมองไปนอกห้องและหลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ เขาก็เดินไปหาหยูซือห้านและยื่นโน้ตให้เขา

“นี่คือที่อยู่ที่คุณท่านให้คุณ ที่อยู่ของ ตระกูลเย้น”

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset