สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 610 เป็นเพราะ​เธอ?

บนเครื่อง​เงียบสงบ​ในพริบตาเดียว​ นอกจาก​บอดี้การ์ด​สองคนที่นั่งอย่างเฉยเมย​เหมือนกับ​แบล็ค​กราวแล้ว ก็มีแต่เย้นโม่หลินกับกู้จื่อเฟย

เย้นโม่หลินเม้มริมฝีปากอัน​บางๆ และมองดูกู้จื่อเฟยด้วยแววตาที่สลับ​ซับซ้อน​

เขาขมวดคิ้ว​ด้วยความเสียใจ​ และสับสนวุ่นวาย​ใจมากเลยทีเดีย​ว​ คำพูดของต้วนอานเมื่อสักครู่​ เขาได้ยินอย่างชัดถ้อย​ชัด​คำ

ตอนนี้เขาหงุดหงิด​ และดุดัน​ หรือเป็นเพราะว่า​เขาง้อกู้จื่อเฟยไม่สำเร็จ?

เป็นเพราะเธอหรือ?

เย้นโม่หลินส่ายหน้า​ ไม่เชื่อหรอกน่ะ​ ไม่ใช่หรอกน่ะ​ เขาจะไม่กลายเป็นแบบนี้​ เพราะผู้หญิง​คนหนึ่งหรอก​

ต้องเป็นต้วนอานแน่ๆที่ไม่พอใจ​ จึงพูดเหลวไหล​

เย้นโม่หลินกัดฟัน​ และไม่คิดมากกับคำถามนี้จึงย้ายสายตาไปที่อื่นซะเลยดีกว่า​

บนเครื่องบิน​ เงียบสงบ​ไปอย่างสิ้นเชิง​

กู้จื่อเฟยมองดูนอกหน้าต่าง​ เย้นโม่หลินมองดูไอแพด​ของเขา

ทั้งสองคนไม่มีการการเจรจา เหมือนกับว่าเป็นคนแปลกหน้า​ที่นั่งเครื่อง​ลำเดียวกัน​ ลงจากเครื่อง​ ก็จากกันทางใครทางมัน​ ไม่มีการเจรจากัน​อีกเลย

กู้จื่อเฟยมองดูนอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ เศร้าใจ​ และเงียบกริบ​

ยิ่งรู้อย่างชัดเจนจากจิตใต้​สำนึก​ ลงจากเครื่อง​ แล้วมองดูเย้นหว่าน ก็ถึงเวลาที่ต้องล่ำลากันแล้ว

ถึงแม้​ในใจยังมีอารมณ์​อีกมากมาย​ ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง​ใดๆทั้งสิ้น​

เธอไร้เรี่ยวแรง​ ยิ่งรู้สึก​ว่า​เป็นการสูญเปล่า​

ส่วนเย้นโม่หลินเล่นไอแพด​อยู่​ กลับกำลังทำเรื่องราว​เรื่อง​หนึ่งที่ทำให้ต้วนอานอ้าปากค้าง​ และงงเหมือนไก่ตาแตก​

ยี่สิบนาทีผ่านไป

เฮลิคอปเตอร์​ลำหนึ่งบินมา ขับด้วยความเร็ว​สูง​ในระดับเดียวกันและเรียงเป็นแถวเดียวกัน​

จากนั้น​ ทั้งสองฝ่ายเจรจากัน​ และเปิดประตู​พร้อมเรียงกัน​

ลมพัดเข้ามาข้างใน​ พัดเข้ามาในร่างกาย​ของกู้จื่อเฟย ทำให้เธอเงยหน้า​ขึ้น​มา​ด้วยความสงสัย​

ก็ได้พบเห็น​ต้วนอานที่กำลังยืนอยู่หน้าประตู​ ในมือจับเชือกเส้นหนึ่งเอาไว้​ และกำลังลากจูง​

พวกเขากำลังทำอะไรเนี่ย​?

กู้จื่อเฟยสงสัย​ มองออกไปข้างนอกผ่านหน้าต่าง​

พบเห็น​แค่ระหว่าง​เฮลิคอปเตอร์​ มีเชือกสอง​เส้นเชื่อมโยง​กัน​ บนเชือกเส้นหนึ่ง​ มีหม้อดิน​ใบหนึ่งหมัดไว้อย่างตกตะลึง​!

เชือกทั้งสองเส้นดึง​กระชาก​กันไปมา​ หม้อดิน​ก็ค่อยๆขยับมาทางเฮลิคอปเตอร์​ของพวกเขา

กู้จื่อเฟยอ้าปากค้าง​ ในหัวสมองมีการคาดเดาที่เชื่อถือไม่ได้อย่างยิ่ง

หรือว่านี่คือการใช้เครื่อง​บินส่งยาบำรุง?

นี่มันช่าง​ ช่าง………..ฟุ่มเฟือย​ไปแล้ว​มั้ง!

ใครกันนะช่างคิดได้​ ถึงกับคิดวิธี​แบบนี้ออกมา​ได้​

หลังจากผ่านไปได้สักพัก​ หม้อดิน​มาถึงที่เครื่องบิน​อย่างปลอดภัย​ ประตู​เครื่องได้​ปิดสนิท​

หลังจาก​ผ่านไปอีกสักพัก​ ต้วนอานจึงยกถาดใบหนึ่ง​ ​และเดินเข้ามาพร้อมกับ​น้ำซุปถ้วยหนึ่ง

เขาวางไว้ตรงหน้า​กู้จื่อเฟยด้วยความระมัดระวัง​ แล้ว​พูดว่า

“คุณ​หนูกู้ครับ​ ดื่มน้ำซุปร้อนๆครับผม​ น้ำซุป​ถ้วยนี้ดีต่อร่างกาย​ของคุณนะครับ”

มองเห็น​น้ำซุปตรงหน้า การคาดเดาที่เหลวไหล​ของกู้จื่อเฟย ถึงกับได้รับการพิสูจน์​แล้ว​!

เป็นการใช้เครื่องเฮลิคอปเตอร์​ส่งซุปบำรุงให้กับเธอจริงๆซะด้วย

สีหน้า​ของ​เธอสลับซับซ้อน​ ถือซุปบำรุงไว้ในมือซึ่งได้มาไม่ง่ายเลยอย่างเข้มงวด​

เธอพูดด้วยความซาบซึ้งใจ​ว่า “ต้วนอาน ขอบคุณ​นะ”

ต้วนอานรีบผายมือ​ และพูด​อย่างยิ้มแย้ม​ว่า

“ผมไม่ได้​เป็นคนคิดวิธี​นี้​นะครับ​ เป็นคุณ​ชายเราต่างหาก​ที่สั่งการด้วยตัวเอง​ คุณ​หนูกู้ครับ​ คุณ​จะขอบคุณ​ ก็ขอบคุณ​คุณ​ชายเถอะนะครับ”

พูดจบอย่างหัวเราะ​ชอบใจ​ ต้วนอานมองดูเย้นโม่หลินอย่างมีความหมาย​ลึกซื้ง​ แล้วก็เดินไปข้างหน้า​อย่างรวดเร็ว​

พยายาม​ไม่ไปเป็นก้างขวางคอ

ทั้งดีใจและประหลาดใจ​ยิ่งนัก​ ในที่สุด​คุณ​ชายก็คิดออกจนได้​ ถึงกับคิดออกว่าใช้เครื่องบิน​ส่งซุปบำรุง

ภาพเหตุการณ์​ที่ตกตะลึง​ขนาดนี้​ และความห่วงใย​ที่โรแมนติก​ขนาดนี้​ คุณ​หนูกู้ต้องซาบซึ้งใจ​อย่างแน่นอน​

ที่แท้คุณ​ชายของเขาฉลาดแต่ไม่แสดงออก​ เวลาเป็นห่วงเป็น​ใย​ใครสักคนเนี่ย​ ทำเรื่องได้ตามความเป็นจริง​มากเลยทีเดีย​ว

ได้ยินคำพูดนี้ของต้วนอาน จู่ๆกู้จื่อเฟยรู้สึก​ว่า​ถ้วยซุปในมือร้อนเล็กน้อย​ ทำให้เธอถือไม่นิ่ง

นี่ทำให้เธอตกตะลึง​ ยิ่งกว่า​ที่เธอรู้ว่าส่งซุปบำรุงมาจากเครื่องบิน​เสียอีก

เรื่อง​นี้​ เย้นโม่หลินถึงกับจัดการ​ด้วยตัวเอง​เชียว​หรือ​

เขา…………..

แววตาของ​เธอเปล่งประกาย​ไม่หยุดหย่อน​ มองดูเขาด้วยความไม่เข้าใจ​

เย้นโม่หลินมองดูหน้าตาท่าทาง​กู้จื่อเฟยที่จ้องมองตัวเองแบบอยากพูดแต่ไม่พูด สีหน้า​จึงไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง​ซะเท่าไร​

พูดแบบแข็งทื่อ​ว่า “เฮลิคอปเตอร์​ที่อยู่​ใต้นามของผมมีตั้งเยอะแยะ​มากมาย​ ก็แค่จัดการแบบเรื่อยเปื่อย​ก็เท่านั้นเอง​ คุณ​รีบดื่มสิ​ ซุปใกล้เย็น​แล้ว​”

ต้วนอานที่เพิ่งเปิดประตู​เครื่อง​ฝั่งคนขับ​ “……”

คุณ​ชายครับ​ คุณ​ไม่พูดจาไม่มีใครหาว่าคุณ​เป็นใบ้หรอกนะครับ!

ที่สำคัญแบบนี้เค้าเรียกว่า​จัดการแบบเรื่อยเปื่อยซะที่ไหนกันเล่า​ ไม่เคยเห็นเลยว่าคุณ​ส่งซุปด้วยเครื่องบิน​ให้กับคนอื่น​ ยิ่งไปกว่านั้น​ยังเป็นซุปที่แย่งมาจากHealth Clubระดับห้า​ดาว​อีกต่างหาก​

กู้จื่อเฟยได้ยินคำพูดนี้​  แววตาที่​เปล่งประกาย​ มืดมน​ในพริบตาเดียว​

เธอยกมุมปากด้วยการประชดประชัน​ ใช่สินะ​ สำหรับเย้นโม่หลินแล้วเรื่องนี้เป็นแค่เรื่อง​ที่สั่งไปแบบเรื่อยเปื่อย​ก็เท่านั้นเอง​ เธอถึงกับรู้สึก​ว่า​นี่เป็นสิทธิ​พิเศษ​ที่แตกต่าง​กัน​?

ช่างน่าสมเพช​ คิดมากไปแล้ว​จริงๆ

เธอจับถ้วยน้ำซุปแน่นๆ และพูดด้วยเสียงทุ้ม​ต่ำว่า “ขอบคุณค่ะ​”

เธอก้มหน้า​ก้มตา​ และดื่มซุปอย่างช้าๆ

ในปาก​ กลับไม่รู้รสชาติ​อะไรเลย​ มีแต่ความขมขื่น​

ตอนที่ฟ้าใกล้มืด​ เครื่องเฮลิคอปเตอร์ก็มา​ถึงที่บ้านเดี่ยว​เรียบร้อย​แล้ว​

กู้จื่อเฟยรู้ว่าเย้นหว่านอยู่​ที่​นี่​ ลงจากเครื่อง​ ก็อดใจ​ไม่ไหว​ที่จะไปพบเจอกับเย้นหว่าน

แต่ว่าตรงหน้า​มีบ้านเดี่ยวตั้งหลายหลัง​ รอบๆก็มีบอดี้การ์ด​ยืนอยู่เต็มไปหมด​ ชัดเจนมากเลยทีเดียวล้วนเป็นถิ่นของเย้นโม่หลิน

เธอขมวดคิ้ว​ หันหน้าไปถามว่า​ “เสี่ยวหว่านพักอยู่ใน​บ้านเดี่ยวหลังไหน?”

“ผมพาคุณ​ไปเอง”

เย้นโม่หว่านก้าวขาที่เรียวยาว​ และ​เดินตรงไปบ้านเดี่ยวที่​เย้นหว่านพักอยู่

กู้จื่อเฟยมองดูข้างหลังของเขา​ หดหู่​ใจ​ และทรมานเล็กน้อย

เธอเม้มปาก​ ไม่คิดมากอีกแล้ว​ โยนความเศร้าเหล่านั้น​ออกไปจาก​หัวสมองชั่วคราว​

ถัดมา​ เดินไปข้างหน้า​กับเย้นโม่หลินอย่างรวดเร็ว​

เพิ่งเดินไปถึงหน้าประตู​อีกหลังหนึ่ง​ ประตู​บ้านเดี่ยวก็เปิดออกมา​จาก​ข้างใน

เย้นหว่านยืนอยู่ประตู​ข้างใน​ มองดูกู้จื่อเฟยด้วยความตื่นเต้น​

เธอเรียกว่า​ “จื่อเฟย!”

กู้จื่อเฟยหยุดฝีเท้าทันที ลืมตาโตแล้วมองดูรูปร่างที่ตัวเล็ก​ซึ่งยืนอยู่ที่หน้าประตู​

เป็นเย้นหว่านจริงๆซะด้วยสิ!

เป็นเธอจริงๆด้วย!

แววตากู้จื่อเฟยแดงก่ำในพริบตาเดียว​ น้ำตาตกลงมาอย่างอดกลั้น​ไม่ไหว​

เธอพูดด้วยเสียงสะอึกสะอื้น​“เสี่ยวหว่าน เธอไม่เป็นไร​จริงๆใช่มั้ย​?”

เย้นหว่านก็มอง​ดูกู้จื่อเฟยตั้งแต่หัวจรด​เท้า​อย่างรวดเร็ว​ เห็นว่าร่างกาย​ของ​เธอไม่มีบาดแผล​ ถึงโล่งใจอย่างเงียบๆ

เธอรีบวิ่งออกมา​จาก​ประตู​ข้างใน​ และกระโจนเข้าไปกอดกู้จื่อเฟย

“ฉันไม่เป็นไร​ เธอต่างหาก​หล่ะ ฉันเป็นห่วงจะแย่!”

กู้จื่อเฟยอึ้งไปสักครู่​ และยื่นมือไปกอดเย้นหว่านเช่นกัน

น้ำตาของเธอ​ ไหลออกมา​อย่าง“พรั่งพรู​”

เธอสะอึกสะอื้น​อย่างสั่นกระตุก“เสี่ยวหว่าน เธอไม่เป็นอะไร​เธอไม่เป็นอะไร​ช่างดีจริงๆ!ช่างเยี่ยม​มากเลย!”

ฟ้ารู้ดี​ คิดว่าช่วงนี้เย้นหว่านเกิดเรื่อง​ เธออยู่อย่างโทษ​ตัวเอง​​ อยู่​อย่างตายทั้งเป็น​ หากว่าเย้นหว่านตายจริงๆ​ทั้งชีวิต​นี้เธอก็จะอยู่ในเงามืด​ ไม่อาจลืมได้เลย​

ส่วนตอนนี้เย้นหว่านยังมีชีวิต​อยู่​ ซึ่งพลอย​ทำให้​กู้จื่อเฟยที่​เสียอกเสียใจ​ และหัวใจที่เศร้าหมอง​ ก็กลายเป็น​สดใส​ขึ้น​มา​ทันที​

กู้จื่อเฟยกอดเย้นหว่านไว้อย่างแน่นๆ ทั้งร้องไห้​และทั้งหัวเราะ​

“เสี่ยวหว่าน ฉันดีใจมากเลยจริงๆ​ เธอไม่เป็นอะไร​ เธอไม่เป็นอะไร!ฉันเหมือนกับฝันชัดๆ ฉันคิดถึงเธอจะแย่อยู่แล้ว​”

เย้นหว่านกอดกู้จื่อเฟยไว้​ สามารถ​รับรู้​ถึงร่างกายที่สั่นกระตุกของเธอ​อย่างชัดเจน​

เธอไม่เคยเห็น​หน้าตาที่กลัวและโทรม​ของจื่อเฟยแบบนี้มาก่อน

เย้นหว่านตบหลังของเธอด้วยความเอ็นดู​ และพูดด้วยความเสียใจว่า “ขอโทษ​นะ​ ที่ทำให้เธอเป็นห่วง​”

และทำให้เธอทุกข์​ทรมาน​

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset