สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – ตอนที่ 660 เลี่ยนจริงๆ​เลย

บทที่​660 เลี่ยนจริงๆเลย

ท้ายที่สุดเธอก็จะอยู่เพราะอย่างไรเธอก็ต้องไปกับพวกเขาด้วยเช่นกัน

เมื่อนึกถึงการได้เห็นโห้หลี​เฉิน​ทำสิ่งต่างๆ หรือบางทีเขาอาจจะช่วยหรืออะไรบางอย่างอยู่ เย้นหว่านก็มีพลังขึ้นมาโดยทันที

เธอไม่สนใจเรื่องเขินอายรีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว​

ก่อนจะพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น “เธอรู้ไหมว่าพวกโห้หลี​เฉิน​เขาอยู่ที่ไหน พาฉันไปที่นั่นหน่อยนะ”

กู้จื่อเฟยหยุดการเคลื่อนไหวของเธอไว้ครึ่งทาง

มุมปากของเธอกระตุก ก่อนจะมองไปที่เย้นหว่านด้วยสีหน้าขบขัน​ แล้วฟังเธอพูดติดตลก

“เลี่ยนจริงๆ​ โห้หลี​เฉิน​เพิ่งจากไปเมื่อตะกี้​ เธอก็จะตามไปแล้วเหรอ เสี่ยวหว่าน เธอจะทำตัวติดกันเกินไปหรือเปล่า​ คุณเกือบจะดีแล้ว”

แก้มของเย้นหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดง ทำให้กู้จื่อเฟยถลึงตา​ใส่เธอ

เธอยืนยันว่า “ฉันไปช่วยงานจริง​ๆนะ ถ้าเธอรู้เธอพาฉันไปที่นั่นหน่อยได้ไหม”

“ฉันรู้ แต่ … “

กู้จื่อเฟยมองไปที่ขาใต้ผ้าห่มของเย้นหว่าน อย่างมีความหมายแฝงแล้วพูดติดตลก “เธอยังเดินไม่สะดวก ฉันก็ไม่มีความแข็งแรงเหมือนโห้หลี​เฉิน​ ดังนั้นฉันอุ้มเธอไม่ไหวหรอกนะ”

เย้นหว่าน“… “

คุยต่อไปไม่ไหวแล้ว

ความเสน่หา​ในใจของเธอก็ดับลงแล้วเช่นกัน และตอนนี้เธอไม่สามารถเดินด้วยขาที่อ่อนแรงได้จริงๆ

น่าเบื่อ​จริงๆ​

เย้นหว่านหมดเรี่ยวแรงไปชั่วขณะ เธอเอนหลังลงบนเตียงหมดแรง “ เธอมาหาฉันมีอะไรหรือเปล่า?”

“ ก็นิดหน่อย”

ขณะที่กู้จื่อเฟยพูด ดวงตาของเธอหรี่ลง จากนั้นเธอก็เดินไปที่เตียงของเย้นหว่าน แล้วนั่งลงด้วยท่าทางที่อ่อนแรง

เย้นหว่านมองไปที่เธอ แล้วเอ่ยถาม “มีอะไรหรือเปล่า​”

“กู้ซึงกับฉันกำลังวางแผนที่จะกลับไปที่เมืองหนาน ในอีกไม่กี่วันนี้ หากเป็นไปได้ เราอาจจะออกเดินทางเวลาเดียวกันกับที่พวกเธอออกเดินทาง หากเธอมั่นใจเรื่องเวลาออกเดินทางโดยประมาณบอกฉันหน่อยได้ไหม”

เย้นหว่านขมวดคิ้ว “เธอรีบร้อนกลับไปขนาดนี้เลยเหรอ อาการบาดเจ็บของกู้ซึงยังไม่หายดี อยู่รักษาอาการบาดเจ็บให้หายสิ ฉันจะจัดคนมาดูแล”

กู้จื่อเฟยส่ายหน้า และพูดด้วยน้ำเสียงที่เกรงใจ

“อาการบาดเจ็บของกู้ซึง ไม่ได้ร้ายแรงในอะไรมาก แล้วมันก็เริ่มดีขึ้นมาก หลังจากรักษามาหลายวัน อย่างไรก็ตามพวกเธอก็จะไปแล้ว พวกเราอยู่ต่อไปก็ไร้ความหมาย กลับไปที่เมืองหนานจะดีกว่า”

เมื่อเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของกู้จื่อเฟย เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรได้มากกว่านี้

เธอเข้าใจดี แม้ว่าความรู้สึกของกู้จื่อเฟยที่มีต่อเย้นโม่หลินจะจบลงไปแล้ว แต่เธอก็ยังรู้สึกอึดอัดใจ และการอยู่ที่นี่มีแต่เธอที่ต้องทุกข์​ใจ

กลับไปจะดีกว่า

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้วเธอก็หยุดอยู่ที่ท้ายประโยค “อืมฉันจะถามโห้หลี​เฉินให้นะ​ เกี่ยวกับเวลาที่พวกเราจะออกเดินทาง

ดวงตาของกู้จื่อเฟยกะพริบปริบๆ จากนั้นก็ยิ้มแล้วพยักหน้าตอบ

สุดท้ายก็ตัองจากลา

อารมณ์ที่หดหู่อยู่ในใจของเธอหายวับไปและถูกปกปิดไว้อย่างดี

เย้นหว่านเข้าใจความรู้สึกของกู้จื่อเฟยชัดเจนดี

เธอกลอกตามองหาหัวข้ออื่นแล้วพูดว่า

“ เกิดอะไรขึ้น หลังจากที่เข้าไปเมื่อคืนนี้ ทำไมเช้านี้ถึงมารวมตัวกันอยู่ในห้องนั่งเล่นกันล่ะคะ”

นี่เรื่องที่เย้นหว่านงงงวยอยู่

เรื่องแบบนี้​ กู้จื่อเฟยกับกงจืออวีเองก็ไม่กล้า​พูด​ออกไป เพราะไม่ใช่​แค่เย้นโม่หลิน แม้แต่ป่ายฉีเองก็อยู่ด้วย

กู้จื่อเฟยเอ่ยตอบ “เมื่อคืน​นี้ หลังจาก​ที่เธอเดินเข้าไปแล้ว พวกบอดี้การ์ด​คิดจะเดินตามเข้าไปด้วย พวกเราเองก็ขวางไว้ได้ไม่นาน ตอนที่​พวกเขาพุ่งตัว​เข้าไปป่ายฉีกับ… พี่ชาย​ของ​เธอก็มาถึงพอดี”

พอพวกเขามาถึง เรื่องราวหลังจากนั้น ไม่ต้อง​พูด​ทุกอย่างก็ชัดเจนแล้ว

เย้นโม่หลินจัดการบอดี้การ์ดทั้งสองคน ดังนั้นตอนที่เธออยู่ข้างใน จึงไม่มีบอดี้การ์ดคนอื่นเข้ามาสร้างความวุ่นวาย

เย้นหว่านถามขึ้นอีกครั้ง “แล้วคุณ​แม่ของฉัน … “

“ฉันเข้าไปรอในห้องโถง ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น ต่อมาฉันเห็นบอดี้การ์ดสองคนกับผู้หญิงชื่อเย้นโน่ลงมาด้วยกัน”

หลังจากหยุดไปสักพัก กู้จื่อเฟยก็พูดต่อ“ พี่ชายของเธอ ดูเหมือนจะรู้อะไรบางอย่างมา ดังนั้นตอนที่เขาเห็นเย้นโน่ เขาก็จัดการทันที ดูเหมือน​เธอจะถูกจัดการค่อนข้างหนักเหมือนกัน”

เย้นหว่าน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในช่วงแรก​

เรื่องที่เกิดขึ้น​ในเช้าวันนี้และเธอไม่มีเวลาจัดการกับเย้นโน่เอง เธอไม่ได้คาดหวังว่าเย้นโม่หลินจะช่วยเธอจัดการกับเรื่องเมื่อคืนนี้

เมื่อตกอยู่ในมือของเย้นโม่หลิน ไม่เกิดผลดีกับเย้นโน่อย่างแน่นอน

ความโกรธในใจของเย้นหว่าน หายไปหมดแล้ว

เธอมองไปที่กู้จื่อเฟยแล้วถามว่า “แล้วเมื่อคืนเธอไม่ได้อยู่ในห้องรับแขก​กับพี่ชายของฉันเหรอ”

ใบหน้าของกู้จื่อเฟยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย สีหน้าของเธอสับสนมาก

เธอรีบพูดว่า “ยังมีกู้ซึงด้วย… ”

ตอนนี้เธอยังจำความรู้สึกใกล้ชิดกับเย้นโม่หลินในห้องโถงเมื่อคืนนี้ได้

แม้ว่าพวกเธอจะอยู่ในตระกูล​เย้นจนถึงทุกวันนี้ แต่การติดต่อสื่อสารและระยะห่างระหว่างเธอกับเย้นโม่หลินนั้นยังห่างไกล​กันมาก

เมื่อคืน มันเหมือนของขวัญที่สวรรค์​ให้กับเธอ

แต่มันก็มันทรมานเช่นกัน

กู้จื่อเฟยไม่อยากพูดมากเกินไปจึงเล่าเรื่องต่อ “ใช้เวลาไม่นาน ป่ายฉีกับแม่ของเธอก็เดินลงบันได แม่ของเธอมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาถึง ข้อตกลงเมื่อคืนนี้ได้กลายเป็นข้อสัญญาที่พวกเขาได้ทำต่อกันไว้แล้ว “

ดังนั้น เย้นหว่านและโห้หลี​เฉิน​จึงได้รับอนุญาตให้อยู่ชั้นบนด้วยกันหนึ่งคืน

และทุกคนนั่งรออยู่ชั้นล่าง

เย้นหว่านนึกถึงบทสนทนาเมื่อเช้านี้ ยังเดาได้ว่า ป้ายฉีน่าจะบอกกงจืออวี ถึงอาการของโห้หลี​เฉิน​แล้ว

เรื่องทุกอย่างดำเนินมาจนอาจถึงจุดนี้ แสดงว่าเมื่อคืนกงจืออวีเลือกที่จะประนีประนอม

ทุกอย่างดำเนินมาถึงตอนนี้ เย้นหว่านไม่รู้ว่าควรจะร้องไห้หรือหัวเราะดี และ เธอกับโห้หลี​เฉิน​ต่างก็ยินยอม​กับการคบหาของเราสองคนแล้ว

เมื่อคืนที่ผ่านมา ดูเหมือนว่ากู้จื่อเฟยและเย้นโม่หลินจะไม่ได้แค่เหมือนอยู่ด้วยกันในห้องรับแขกธรรมดาๆ

เย้นหว่านมองไปที่กู้จื่อเฟยอย่างสงสัย พยายามที่จะจับพิรุธ​อะไรบางอย่างจากการแสดงออกของเธอ

กู้จื่อเฟยรู้สึกไม่สบายใจ ตอนที่​เห็นเย้นหว่านจับขอบผ้าห่มแน่น ก่อนจะเอ่ยพูดว่า

“ เสี่ยวหว่าน เมื่อคืนเธอกับโห้หลี​เฉิน​ทำกันหนักแค่ไหน เขาแข็งแกร่งมากเลยเหรอ ตอนนี้เธอลุกขึ้นเดินไหวไหม”

​​ริมฝีปาก​ของเย้นหว่านกระตุก เธออายจนไม่กล้าเผชิญ​หน้ากับกู้จื่อเฟยแล้ว

พอจะเปลี่ยนเรื่องเธอก็เปลี่ยนเรื่องเลย มันจะเร็วไปไหม

แต่ภาพเหตุการณ์​ที่บ้าคลั่งเมื่อคืนฉายขึ้นมาในใจของเธออีกครั้ง โดยไม่ได้ตั้งใจ แก้มของเธอร้อนเป็นไฟอีกครั้ง

เธอพูดด้วยความกระดากอาย“ฉันแค่เหนื่อย กู้จื่อเฟย เธอพอเลยนะ”

“โธ่ เสี่ยวหว่าน เราเป็นเพื่อนที่ไม่มีความลับต่อกันไม่ใช่เหรอ เธอบอกรายละเอียดของเรื่องเมื่อคืนให้ฟังหน่อยสิ”

กู้จื่อเฟยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

ใบหน้าของเย้นหว่านกลายเป็นสีแดงมากขึ้น เธอยื่นมือออกไปเพื่อผลักกู้จื่อเฟยออกไปเล็กน้อย

เธอกัดฟันและพูดว่า “เรื่องแบบนี้ไม่สามารถบรรยายได้ และต้องเรียนรู้​ด้วยตัวเองเท่านั้น เธอสามารถหาผู้ชายที่รักมามีลองดูสักครั้งจะได้รู้”

“ หรือจะให้ฉันช่วยหาผู้ชายให้เธอลองดู?”

เย้นหว่านมีโอกาสได้โต้กลับบ้างแล้ว

เดิมทีคิดว่า กู้จื่อเฟยจะอายด้วยวิธีนี้ แต่สุดท้ายเธอก็ไม่สนใจเลย แล้วยังยิ้มอย่างเปิดเผย

“ได้สิ เธอหาผู้ชายที่แข็งแกร่งเหมือนโห้หลี​เฉิน​ให้ฉันสักคน ที่สามารถทำให้ขาของฉันหมดแรงได้”

เย้นหว่าน“… “

ด้านการต่อปากต่อคำ เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกู้จื่อเฟยจริงๆ

เย้นหว่านรู้สึกอับอายและประหม่า เธอปิดปากของกู้จื่อเฟย จากนั้นกู้จื่อเฟยก็ร้องลั่น

“ เดี๋ยว​นะ เสี่ยวหว่าน เมื่อคืนพวกเธอได้ใช้ถุงยางอนามัยหรือเปล่า?”

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน

“คุณผู้หญิง ผมจะไม่แต่งงานกับคุณ” นี้คือประโยคแรกที่เขาพูดกับเธอ เธอรู้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แกล้งทำเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเชื่อฟัง แต่ในหนึ่งวัน เธอโดนเขาจับขึ้นเตียงและลูบไล้ เธอตกใจ “คุณโห้ คุณเคยบอกแล้วว่า เราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางสัญญา” “ผมยกเลิกแล้ว” เขาได้รู้แล้วว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เขาตามหามานาน เขาจะปล่อยมือไปได้ยังไง? “เพื่อเป็นการชดเชย ผมเป็นของคุณแล้ว”

Recommended Series

Comment

Options

not work with dark mode
Reset