โห้หลีเฉินอารมณ์ดี ดูเหมือนว่าการแช่น้ำพุร้อนของเขาจะได้ผลจริงและหวงต่านก็ผลิดอกออกผลจริงๆ
แถมก่อนเวลาด้วย
เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่าก่อนหน้านี้ที่ตัวเขาแข็งเกร็ง และเขาจำเป็นต้องระบายออกมาเหมือนกับยาจีน และเขาอาจได้รับผลกระทบจากดอกนี้
ท้ายที่สุด หวงต่านนี้เป็นยาอันล้ำค่าที่ใครๆ ก็หวงแหนและมีค่า และสรรพคุณทางยาเฉพาะของมันไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในตำราการแพทย์
ตอนนี้ร่างกายของเขาแข็งแรงดี หวงต่านผลิดอกออกผล และทุกอย่างก็ดีขึ้น
โห้หลีเฉินก้าวไปข้างหน้า หยิบถุงมือและกระเป๋าที่เตรียมไว้นานแล้วออกมา และหยิบหวงต่านออกมาอย่างระมัดระวัง
เขายิ้มและพูด “ไปเถอะ ออกไปหาป่ายฉีกัน”
ไม่เพียงแต่ตรวจร่างกายเท่านั้น แต่โห้หลีเฉินยังจะมันมอบให้แก่ป่ายฉีและเขาสามารถล้างพิษมันได้
เย้นหว่านมองดูผลไม้สีแดงในถุงที่ดูเหมือนจะมีเลือดไหลริน และอารมณ์ดีจนลืมความอ่อนล้าของร่างกายไปโดยสิ้นเชิง และดูเหมือนว่าจะทำให้มีพลังงานไปทั่วทั้งร่างกาย
เธอจูงมือใหญ่ของโห้หลีเฉินและรีบเดินออกไปด้านนอก
หลังจากออกมาแล้ว เย้นหว่านกับโห้หลีเฉินก็พบป่ายฉีในสวนเล็กๆ เขานั่งเอนกายอยู่บนเก้าอี้ตัวยาว ดวงตาของเขาหรี่ลงครึ่งหนึ่งและดูเหมือนว่าเขาจะง่วงนอน
เย้นหว่านเดินไปและดึงเขาขึ้นจากเก้าอี้โดยไม่พูดอะไรสักคำ
พูดอย่างปีติ “ป่ายฉี หวงต่านออกดอกออกผลแล้วนะ คุณดูสิ”
ขณะที่พูด เธอวางหวงต่านไว้ข้างหน้าป่ายฉีราวกับกำลังมอบสมบัติล้ำค่า
ป่ายฉีประหลาดใจ “เร็วจัง? ยังไม่ถึงสามวันเลย”
เขารับถุงไปแล้วมองดูหวงต่านที่อยู่ด้านในอย่างละเอียด สีหน้าของเขายิ่งประหลาดใจกว่าเดิม
เขาพูดด้วยความประหลาดใจ “คุณสมบัติของผลของหวงต่านนี่ มีคุณค่าทางยาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
มหัศจรรย์ มหัศจรรย์มาก ทำให้สุกแล้วยังมีคุณสมบัตินี้อยู่หรือเปล่านะ?”
แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่เคยได้ยินมาก่อน
ส่วนผลที่อยู่ในมือก็เป็นของที่มีราคาสมน้ำสมเนื้อ
ด้วยผลไม้นี้ พิษในร่างกายของโห้หลีเฉินสามารถแก้ไขได้อย่างสมบูรณ์ และด้วยเหตุนี้ สมรรถภาพทางกายของโห้หลีเฉินจะเพิ่มขึ้นหลายระดับ และไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับการยืดอายุของเขา
เรียกว่ามีความโชคดีบนความโชคร้ายก็ไม่ผิดนัก
เย้นหว่านเห็นด้วยกับป่ายฉีว่าสิ่งนี้สามารถยกภูเขาออกจากอกได้มากกว่าครึ่ง
เธอเร่งเร้าอย่างร้อนใจ “ป่ายฉี คุณรีบตรวจร่างกายให้โห้หลีเฉินทีว่ามีตรงไหนผิดปกติรึเปล่า? ถ้าหากไม่มี ก็ให้เขารีบกินเจ้าลูกหวงต่านนี้เข้าไป”
ป่ายฉีไม่รอช้า ใช้วิธีแพทย์แผนจีนโบราณตรวจร่างกายของโห้หลีเฉินอีกครั้ง
ยิ่งเขาตรวจสอบมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงสีหน้ามากขึ้นเท่านั้น
“เอ๋?” เขาร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ และมองโห้หลีเฉินอย่างสงสัย
สีหน้าของโห้หลีเฉินยังคงไม่เปลี่ยน
เย้นหว่านกลับวิตกกังวลและหวาดกลัว เพราะกลัวจะมีสิ่งผิดปกติกับโห้หลีเฉิน
เธอรีบถาม “มีอะไรกันแน่?”
ป่ายฉีมองไปที่โห้หลีเฉินอีกครั้ง ดวงตาของเขาค่อยๆ ลุกเป็นไฟ
“สถานการณ์ของเขาแบบนี้ ผมก็เพิ่งเคยเจอ เพียงแค่แช่บ่อน้ำพุร้อนไม่กี่วัน ร่างกายได้รับการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพ และแม้แต่บริเวณที่ได้รับความเสียหายจากพิษก็ยังดีขึ้นมาก หากคุณกินหวงต่านนี้ คุณจะมีอายุยืนยาวขึ้น”
เมื่อได้ยินป่ายฉีพูดแบบนั้น ความกังวลของเย้นหว่านก็คลี่คลาย
จมูกของเธอรื้น ในที่สุดโห้หลีเฉินก็ปลอดภัย
ท่าทางของป่ายฉีกำลังโบยบิน เขาถูฝ่ามือของเขา แสงสลัวในดวงตาของเขากะพริบ
“ถ้าผมเดาไม่ผิด นี่เป็นผลตามตำราเล่มนั้น ตำราเล่นนั้นเป็นของดีจริงๆ ถ้าหากว่าผมได้ศึกษาวิจัย…”
พูดแล้วป่ายฉีก็เลียริมฝีปากเหมือนเห็นอาหารที่อร่อยที่สุด “ผมอยากจะแย่งมันมาแล้วสิ”
ได้ยินอย่างนั้น ตัวของเย้นหว่านก็สั่นเทาและหนาวสันหลังวาบ
มองดูป่ายฉีในสภาพนั้น มันดูอันตรายมาก
เขาจะทำร้ายคนเพื่อแย่งมันมาจริงเหรอ?
พูดแล้ว การที่หวงต่านสามารถผลิดอกออกผลได้เร็ว อีกทั้งยังปรับสภาพร่างกายของโห้หลีเฉินให้ดีขึ้นได้นั้น ก็เป็นเพราะตำราแพทย์ของฝู้ยวนและการชี้แนะของเขา
คนนี้หายดีแล้ว กลับจะหันมาทำร้ายฝู้ยวน มันผิดศีลธรรม…เกินไปรึเปล่า?
“อย่าๆๆๆ คุณป่ายฉี หากคุณสนใจตำราแพทย์ เราก็ดูมันด้วยกัน ผมยินดีจะให้คุณได้ชื่นชม คุณอย่าฆ่าผมเลย”
ไม่ไกลนัก ด้วยสีหน้าประหม่า ฝู้ยวนรีบเดินไปจากทางเล็ก
หน้าผากย่นของเขา แม้ว่าจะมีเหงื่อหยดใหญ่อยู่ก็ตาม ก็ยังรู้สึกกลัวอย่างเห็นได้ชัด
ดวงตาของป่ายฉีหรี่ลง และเขามองดูฝู้ยวนอย่างอันตรายที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น
ทำไมจู่ๆ เขาก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงนี้พอดี?
อีกทั้งยังได้ยินสิ่งที่เขาพูด โผล่มาทันเวลาพอดี และรู้แม้กระทั่งความคิดที่อยากจะฆ่าคนเพื่อแย่งชิง
สายตาของป่ายฉีที่มองฝู้ยวนยิ่งตะขิดตะขวงใจ จึงรีบพูดออกไป
“คุณป่ายฉี ผมจริงใจ ผมยินดีแบ่งปันเนื้อหาในตำราเล่มนี้ทั้งหมดกับคุณ แต่คุณเองก็รู้ ตำรานี้พิเศษ ต้องมีความสามารถพิเศษถึงจะเปิดมันได้ คนทั่วไปได้ไปก็ไม่มีประโยชน์
คุณวางใจ ผมจะแบ่งปันข้อมูลทุกอย่างในหนังสือเล่มนี้ไม่มีปิดบัง”
เขาพูดด้วยความจริงใจ ดังนั้นเขาจึงต้องนำตำราไปให้ป่ายฉีโดยตรง
ในเวลาเดียวกัน เขายังมีเครื่องรางช่วยชีวิต มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้วิธีเปิดตำราแพทย์ ถ้าป่ายฉีฆ่าเขา ถึงจะได้ไปแต่ก็ไม่มีประโยชน์
แต่เขากลับบอกป่ายฉีเลยเกี่ยวกับวิธีการ
ไม่ปิดบังแต่กลับปิดบัง
แต่การที่สามารถแบ่งปันเนื้อหาทั้งหมดให้ป่ายฉีดูก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
ป่ายฉีจ้องไปที่ฝู้ยวนอย่างแผ่วเบาและชั่วครู่หนึ่งก็เดินขึ้นไปหาเขาด้วยขายาวของเขาและตบไหล่เขา
ยกมุมปากแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น “ลุงฝู้ คุณอย่าเพิ่งตกใจ ผมก็แค่พูดเล่น ผมดูเป็นคนฆ่าคนเพื่อชิงของเหรอ? เรื่องรุนแรงแบบนั้น ผมไม่เคยทำหรอก
เดิมทีผมตั้งใจจะขอคำแนะนำจากคุณ ตราบใดที่คุณไม่รังเกียจผมก็คงอยู่กับคุณทั้งวันจนน่ารำคาญ”
เหงื่อเย็นบนหน้าผากของฝู้ยวนไหลพุ่งลงมา
หึๆๆ คำพูดแบบนี้ เขาเชื่อก็บ้าแล้ว
ป่ายฉีตั้งใจจะฆ่าคนและแย่งของแน่นอน โชคดีที่เขาแค่ผ่านมาและได้ยินมันเข้า ไม่อย่างนั้นเขาก็คงไม่มีทางรู้ว่าจะต้องตายอย่างไร
ด้วยรอยยิ้มที่สุภาพบนใบหน้าของเขาฝู้ยวนให้ความร่วมมือ
“ไม่ต้องเกรงใจๆ ล้วนแล้วแต่เป็นคนชอบการแพทย์และสมุนไพร ผมวางแผนจะแบ่งปันศาสตร์ทางการแพทย์กับคุณหลังจากคุณโห้ออกจากบ่อน้ำพุร้อนอย่างปลอดภัย
ตอนนี้ก็พอดีเลย คุณมีทักษะทางการแพทย์ที่ดี และผมเองไม่เข้าใจอะไรบางอย่าง ก็ถามคุณได้ พัฒนาไปด้วยกัน”
ทั้งสองคนพูดคุยกันไปมา ด้วยคำพูดที่ไพเราะมาก เหมือนกับพี่น้องที่เคียงบ่าเคียงไหล่
มุมปากของเย้นหว่านกระตุกและเธอก็พูดไม่ออก
สองนักแสดงตัวแม่
“ใช่แล้วๆ สองวันนี้ผมค้นคว้ามานิดหน่อย และพบวิธีการใช้ลูกหวงต่าน มีความพิเศษอยู่”
พูดแล้ว ฝู้ยวนก็หยิบตำราแพทย์ออกมา
