สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ – ตอนที่ 182เป็นห่วงฉันขนาดนั้นเลยหรอ

คำพูดของชายหนุ่มทำให้มุมปากของซูสือเยว่อดไม่ได้ที่จะแย้มขึ้น

ท่ามกลางแสงแดดยามเย็น เธอลืมตาขึ้นและมองไปยังชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างแน่วแน่

เขาเท่ สมาร์ต หล่อเหลา

มันเป็นเจ้าชายในจินตนาการที่เธอเคยฝันถึง

ทุกอย่างที่เขาทำก็คือเรื่องราวโรแมนติกที่เธอเคยจินตนาการ

ไม่สิ ทุกอย่างที่เขาทำเพื่อเธอ มันไม่ได้อยู่ในสิ่งที่เธอเคยจินตนาการด้วยซ้ำ

เธอจ้องมองเขา แล้วพูดด้วยน้ำด้วยเสียงหวานย้อยว่า “เป็นห่วงฉันขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”

“แน่นอนครับ”

ชายหนุ่มขำออกมาเบาๆ เดินเข้ามา ดึงร่างอันเรียวบางของเธอเข้าไปไว้ในอ้อมกอดของเขาทันที

หน้าอกที่ร้อนรุ่มของฉินโม่หานแผดเผาอยู่ตรงแก้มของซูสือเยว่

เขากอดเธอไว้แน่น “กลัวคุณจะคิดฟุ้งซ่าน กลัวคุณจะใจร้อน จนให้โอกาสผู้ชายคนอื่นไป”

เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มแฝงด้วยความรู้สึกที่รักใคร่

ซูสือเยว่เม้มปาก ยกมือขึ้นไปคล้องเอวที่แข็งแรงของเขาเอาไว้ “ต่อให้ฟุ้งซ่านแค่ไหน ฉันก็ไม่มีทางให้โอกาสผู้ชายคนอื่นแน่นอนค่ะ”

“พูดจริงเหรอครับ?”

เขายกมือขึ้นมา สัมผัสใบหน้าของเธอ ลูบเบาๆ “แล้วทำไมถึงให้คนอื่นถือกระเป๋าเดินทางให้ แล้วยังให้คนอื่นพักอยู่ตรงข้ามคุณอีกล่ะครับ?”

“ก็แค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้นค่ะ”

เธอหัวเราะเบาๆ “แล้วคุณล่ะ จะโกหกฉันว่าไปที่บริษัททำไม แล้วแอบไปพบกับเย่เชียนจิ่วอย่างลับๆ?”

พูดจบ เธอก็มองเขาอย่างจริงจัง “ฉันเองก็ค่อนข้างสงสัยอยู่เหมือนกัน ตกลงพวกคุณพูดอะไรกัน ถึงทำให้เธอโกรธขนาดนั้นได้?”

ฉินโม่หานขมวดคิ้วเล็กน้อย

คำรับรอง DNA ที่ซูสือเยว่กับจี้ซิงกวงเป็นแม่ลูกกันจริงๆนั้นยังอยู่ที่ไฟล์เอกสารในห้องทำงานของเขาอยู่เลย

เขาหลับตาลงและถอนหายใจออกมาเบา ๆ “รอคุณถ่ายที่นี่เสร็จก่อน ผมค่อยบอกคุณครับ”

เธออยากหาลูกของเธอให้เจอมาโดยตลอด

ถ้าเธอรู้ว่าซิงกวงเป็นลูกสาวของเธอละก็ เห็นทีผู้หญิงตัวเล็กคนนี้จะทิ้งกองแล้วรีบกลับไปในคืนนี้แน่นอน

ดังนั้น รอจนกว่าเธอจะถ่ายทำเสร็จก่อนค่อยบอกแล้วกัน

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เด็กน้อยซิงกวงก็ยังคงเล่นกับซิงหยุนซิงเฉินอยู่ที่วิลล่าของตระกูลฉิน

เวลาที่แม่ลูกจะได้รู้จักกัน ก็ไม่น่าจะเกินอาทิตย์

“ก็ได้ค่ะ”

ฉินโม่หานไม่ต้องการพูด ซูสือเยว่ก็ไม่ได้บังคับเขาต่อ

หญิงสาวหายใจเข้าลึก ๆ และยื่นแขนออกไปกอดเอวของฉินโม่หานไว้แน่นอีกครั้ง “ที่รักคะ”

“ว่าไงครับ?”

“ฉันรู้สึกเซอร์ไพรส์มากเลย ที่คุณมาหาฉันได้”

ที่จริงแล้ว ถึงแม้เขาจะไม่ได้มาหาเธอ เธอก็ไม่คิดว่าเขาเป็นคนเลวอยู่แล้ว

ยังไงซะ การถ่ายซีรี่ย์ก็คืองานของเธอ เขาไม่มีความจำเป็นที่จะละทิ้งงานของตัวเองแล้วมาอยู่กับเธอเลย

แต่เขาก็มา…

ความสุขแบบนี้ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้

ทั้งเซอร์ไพรส์ ทั้งอบอุ่นและอ่อนหวาน

สายลมในชนบทพัดผ่านใบไม้ในป่าจนเกิดเสียงซู่ซ่า

คนสองคนกอดกันอยู่แบบนี้ มองจากระยะไกลก็ราวกับเป็นภาพวาดภาพหนึ่ง

บนเนินเขาที่ไกลออกไป หยางชิงโยวได้ยืนอยู่ตรงนั้นนานแล้ว

หลังผ่านไปเนิ่นนาน เธอก็ถ่ายรูปไปหนึ่งใบอย่างไม่ชอบใจ แล้วส่งมันให้เย่เชียนจิ่ว

“มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เลวเลย”

เย่เชียนจิ่วที่อยู่อีกด้านของโทรศัพท์ โกรธมากหลังจากได้รับรูปถ่ายนั่น!

เธอใช้ความพยายามอย่างเพื่อให้ฉินโม่หานได้รู้ว่าลูกสาวบุญธรรมของซูสือเยว่กับจี้หนานเฟิงนั้นเป็นแม่ลูกกันจริงๆแล้วให้นักข่าวแอบถ่ายจนกลายเป็นข่าวที่ใหญ่โตแบบนั้น

สุดท้าย……สุดท้ายสองคนนั้นก็ยังกอดกันอย่างรักใคร่ได้อย่างในวันนี้อีก!?

“นี่คือผลจากการที่คุณใจร้อนเกินไป”

หยางชิงโยวหรี่ตาลง กดปุ่มข้อความเสียงและพูดกับเย่เชียนจิ่วอย่างเย็นชาว่า “ตอนแรก ใบรับรองDNAของจี้ซิงกวงกับซูสือเยว่นั้นจะเป็นไพ่ตายในมือของเรา”

“แต่คุณกลับทิ้งไพ่ใบนั้นไปอย่างโง่เขลา”

เย่เชียนจิ่วกัดฟันแน่น “ชิงโยว แล้วตอนนี้ควรทำยังไงต่อดี?”

“คุณจะช่วยฉัน…”

“ฉันจะไม่ช่วยคุณอีกแล้ว”

หัวเราะขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ “ถ้ายังทำงานกับคนโง่อย่างคุณต่อไป ฉันเกรงว่าไม่ช้าก็เร็ว ฉันจะตายในน้ำมือพี่สองฉินของคุณ เหมือนกับลูกผู้พี่ของฉัน”

หลังจากพูดจบ เธอก็ยังไม่ลืมที่จะเยาะเย้ยไปคำหนึ่งว่า “อ้อจริงด้วย เย่เชียนจิ่ว พี่สองฉินเขาชอบคุณมากไม่ใช่เหรอ?”

“หรือว่า คุณจะหยุดดิ้นรนแล้วแต่งงานกับพี่สองฉินซะ เขาฉลาดพอที่จะปกป้องคนที่ปัญญาอ่อนอย่างคุณได้นะคะ”

หลังจากจบประโยคสุดท้ายจบ หยางชิงโยวก็บล็อกช่องทางการติดต่อของเย่เชียนเยว่และลบรายชื่อออกทันที

เย่เชียนจิ่วที่อยู่อีกฟากของสายโกรธจนเหวี่ยงมือถือไปกระแทกกำแพงอย่างแรง!

หยางชิงโยว!

ตกลงกันแล้วว่าจัดการกับซูสือเยว่ด้วยกัน จะร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกัน!

เธอได้ฉินโม่หานมาครอง แล้วจี้หนานเฟิงก็จะตกเป็นของหยางชิงโยว!

มาตอนนี้กลับมาล้มเลิกกลางทาง!

มือของหญิงสาวกำจนแน่น

ต่อให้ไม่มีการช่วยเหลือของหยางชิงโยว เธอก็สามารถจัดการกับซูสือเยว่ได้เช่นกัน!

เธอต้องการพิสูจน์ให้หยางชิงโยวเห็นว่าเธอไม่ได้เป็นคนไร้ค่า และไม่ได้ปัญญาอ่อนด้วย

ไม่มีเธอ เย่เชียนจิ่วคนนี้ก็สามารถทำสำเร็จได้เหมือนกัน!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาค้นหาเบอร์โทร

“ทีมงานของ”ความทรงจำที่ขาดหาย” ได้ออกไปถ่ายทำนอกสถานที่แล้ว คุณพอจะรู้จักคนในทีมงานนั้นบ้างมั้ยคะ? ช่วยแนะนำให้ฉันหน่อย”

……

ซูสือเยว่กับฉินโม่หานอยู่กันจนฟ้ามืดกว่าจะกลับไปที่บ้านเตี้ย

ตอนที่พวกเขากลับไป ทางทีมงานก็จัดอาหารเรียบร้อยแล้ว

เหลียงหยูซินกลัวว่าในสถานที่แร้นแค้นแบบนี้จะมีคนที่ไม่หวังดี เธอจึงเฝ้าอยู่หน้าประตูของซูสือเยว่ตลอด ช่วยซูสือเยว่เฝ้าข้าวกล่องนั้นเอาไว้

เมื่อเห็นซูสือเยว่กลับมา เธอที่อยากจะบ่นสักสองสามคำ ก็เห็นชายร่างสูงใหญ่ที่อยู่ด้านหลังซูสือเยว่

เธออดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้น “ไม่แปลกใจเลยที่กินเสร็จแล้วเธอยังไม่กลับ ที่แท้ก็ไปโรแมนติกอยู่กับสามีของเธออยู่นี่เอง”

พูดจบ เธอก็เหลือบมองข้าวกล่องที่อยู่ตรงหน้า “ดูเหมือนว่าฉันจะช่วยเธอเฝ้ามันไว้อย่างเปล่าประโยชน์แล้วสิ”

“ก็ไม่ได้เปล่าประโยชน์นะ”

ซูสือเยว่หัวเราะเบาๆแล้วยกตะกร้าไม้ไผ่ใบเล็กในมือขึ้นมา “เธอมีบุญแล้ว”

“เราเดินไปทั่วหมู่บ้าน และขอซื้อผักสดกับเนื้อสัตว์มาจากชาวบ้าน ตั้งใจว่าจะกลับมาทำอาหารชั้นเลิศซะหน่อย”

เหลียงหยูซินเลิกคิ้วขึ้น “หมายความว่าฉันเองก็มีส่วนใช่มั้ย?”

“แน่นอน”

เหลียงหยูซินยิ้มจนตาหนี “ฉันขอยืมห้องครัวจากเจ้าของบ้านแล้ว เธอจะไปช่วยฉันที่ห้องครัวหรืออยู่พูดคุยกับสามีฉันอยู่ที่นี่สักพัก?”

เหลียงหยูซินเงียบไปครู่หนึ่งแล้วตัดสินใจหันไปจ้องตากับฉินโม่หาน”ฉันทำอาหารไม่เป็น…… “

“งั้นฉันไปก่อนนะ”

ซูสือเยว่หัวเราะเบาๆ หันหลังแล้วไปยังห้องครัวพร้อมกับตะกร้าไม้ไผ่ใบเล็ก

ที่ประตูห้องครัว ลูกสาวตัวน้อยของเจ้าของบ้านกำลังมองไปที่ซูสือเยว่ด้วยดวงตาที่เป็นประกายแวววาว “คุณน้าคะ…”

“ถ้าทำเสร็จแล้ว แบ่งให้ถังถังหน่อยได้มั้ยคะ”

ดวงตาที่กะพริบปริบๆของเด็กสาว ทำให้หัวใจของซูสือเยว่อ่อนลงทันที

เธอยกมือขึ้นและลูบหัวของเด็กสาวเบาๆ “โอเค เธอรอก่อนนะ พอน้าทำเสร็จ เดี๋ยวน้าแบ่งให้กิน!”

“ขอบคุณค่ะคุณน้า!”

“ท่านชายฉิน”

ในที่ไกลๆ เหลียงหยูซินที่มองดูปฏิสัมพันธ์ของซูสือเยว่กับถังถัง ก็อดไม่ได้ที่จะพูดแซวไปว่า “คุณเคยคิดที่จะมีลูกสาวกับสือเยว่สักคนมั้ยคะ?”

“ฉันคิดว่าบุคลิกที่อ่อนโยนแบบเธอ ควรมีลูกสาวเป็นเพื่อนสักคนนะ”

“ลูกสาวคนเดียวมันไม่พอ”

ฉินโม่หานหรี่ตาพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ ที่ริมฝีปาก “อย่างน้อย ต้องมีลูกสาวสักสองคน”

ซิงกวงก็นับเป็นหนึ่ง

ส่วนอีกคน…เขาก็กำลังพยายามอยู่

สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ

สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ

หลังข่าวลือที่เสียโฉม ท่านชายฉินโหดร้ายอำมหิต ทำคู่หมั้นตายติดต่อกันสองคน ผู้หญิงทั้งเมืองไม่มีใครกล้าแต่งงานด้วย แต่ซูสือเยว่กลับแต่งสาวน้อย ต่อไปให้ฉันปกป้องเธอเองเพิ่งแต่งงาน เธอก็ถูกลูกน้อยน่ารักน่าหยิกสองคนแย่งกันอย่างคลั่งใคล้ซะแล้ว……

Comment

Options

not work with dark mode
Reset