ซูสือเยว่กลับมาอาบน้ำที่ห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นสีที่สดใส จากนั้นหยิบกระเป๋าเป้แล้วเดินออกไปกับฟู๋เชียนเชียน
ในตอนที่ออกไป เธอยังตั้งใจไปเคาะประตูห้องข้างๆ อยากจะทักทายกับฉินโม่หาน
หลังจากที่เคาะประตูไปสักพัก ก็ยังไม่มีคนมาเปิด
และในตอนที่เธอยอมแพ้แล้วกำลังจะจากไปนั้น ประตูห้องก็เปิดออก
ทว่า คนที่ยืนอยู่ที่ประตู ไม่ใช่ฉินโม่หาน และไม่ใช่ไป๋ลั่ว
แต่เป็นผู้ชายตัวสูงคนหนึ่ง
ผู้ชายคนนั้นสวมใส่เสื้อสีเทาอ่อน สีหน้าเต็มไปด้วยความขี้เกียจและใจร้อน “มีอะไรครับ?”
เมื่อซูสือเยว่เห็นผู้ชายคนนั้น เธอก็อึ้งและนิ่งไปครู่หนึ่ง
จากนั้นเธอก็รีบพูดขอโทษด้วยความประหม่า “ขอโทษค่ะ พอดีเคาะผิดห้อง”
ผู้ชายเหลือบมองเธอด้วยสายตาที่เยือกเย็น จากนั้นก็ปิดประตูเสียงดัง “ปั้ง”
ซูสือเยว่รู้สึกทำตัวไม่ถูก
เรื่องเมื่อคืนนั้นเกิดขึ้นรวดเร็วมาก และในตอนเช้า เธอก็กลับห้องด้วยความเร่งรีบ แถมประตูห้องของโรงแรมนี้ก็เหมือนกันหมด……
เธอเคาะประตูผิดห้อง
หญิงสาวถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “หรือว่า……..ฉินโม่หานอยู่ห้องขวา?”
พอหันหลังกลับ ถึงจะเห็นว่าฟู๋เชียนเชียนกำลังจ้องไปยังประตูที่ปิดสนิทนั้น
“สือเยว่ เขาคือจี้หนานเฟิง！”
“ใคร?”
“ไอดอลของฉัน! นักแสดงจี้หนานเฟิงไง!”
ฟู๋เชียนเชียนจับมือของซูสือเยว่ด้วยความตื่นเต้น “ฉันมาที่นี่ในครั้งนี้ เพื่อมาเจอเขาโดยเฉพาะเลย!”
“เขาเป็นตัวแทนโปรโมทของสวนน้ำในช่วงวันหยุดนี้! ช่วงนี้มาทำกิจกรรมที่นี่!”
เสียงที่ตื่นเต้นของเธอนั้น สั่นเล็กน้อย “นึกไม่ถึงว่า จี้หนานเฟิงจะอยู่ข้างๆห้องเรา!”
“ตอนที่เขาไม่แต่งหน้านั้นหล่อมากเลย!”
“ท่าทางงัวเงียของเขานั้น ยังหล่อจนสามารถฆ่าคนได้เลย!”
ซูสือเยว่กลอกตามองบน “ไม่เห็นจะรู้สึกเลย”
เมื่อเทียบกับฉินโม่หานแล้ว ยังห่างไกลมาก
พูดจบ เธอก็แกะมือของฟู๋เชียนเชียนออก จากนั้นก็เดินไปที่หน้าห้องของฉินโม่หาน แล้วเคาะประตู
เคาะสองที ประตูก็เปิดออกแล้ว
ไป๋ลั่วที่ยืนอยู่ตรงประตูยิ้มแฉ่ง“คุณนายจะมาอยู่เป็นเพื่อนคุณชายเหรอครับ?”
“ผมรู้ว่าคุณนายนั้นใจดีมากแค่ไหน ต้องกลับมาดูแลคุณชายอย่างแน่นอนใช่ไหมครับ!”
ซูสือเยว่：“……”
“ฉันแค่จะมาทักทาย ฉันกำลังจะไปเที่ยวที่สวนน้ำ”
ไป๋ลั่ว：“……”
“ดูแลตัวเองดีๆล่ะ”
มีเสียงผู้ชายดังออกมาจากในห้อง
ช่องว่างข้างๆไป๋ลั่วนั้น ทำให้ซูสือเยว่สามารถมองเห็นผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องได้อย่างชัดเจน ขาของเขาไขว้กันไว้อย่างสง่างาม
สูงส่งและสงบนิ่ง
แค่เงาของเขา ก็สามารถทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงได้แล้ว
เธอวิเคราะห์ไม่ผิด
เขานั้นหล่อกว่าจี้หนานเฟิง!
“นายก็ดูแลตัวเองดีๆนะ อย่าหักโหมมากล่ะ!”
เมื่อพูดทิ้งท้ายเสร็จ เธอก็จูงมือของฟู๋เชียนเชียนแล้วเดินจากไป
มองดูแผ่นหลังของหญิงสาวที่เข้าไปในลิฟต์ จากนั้นไป๋ลั่วก็ปิดประตูแล้วถอนหายใจออกมา “ผมก็นึกว่า พอท่านชายได้รับบาดเจ็บ คุณนายก็จะไม่ออกไปไหน และจะอยู่ดูแลท่านชายเสียอีก”
“แต่สุดท้าย คุณนายก็ออกไปโดยไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย”
ผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาพูดขึ้นเสียงเรียบ “ฉันยังไม่ได้บาดเจ็บถึงขั้นต้องให้เธอมาดูแล”
“แต่ยังไง ฉันก็อยากให้เธอออกไปเที่ยวบ้าง”
ไป๋ลั่วเบะปาก “แต่ว่า ทั้งๆที่เมื่อสักครู่คุณชายก็คาดหวังให้คุณนายอยู่ดูแล…….”
มือของฉินโม่หานที่ถือเอกสารไว้ชะงัก
เขาเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่ลึกของเขามองไปยังไป๋ลั่ว “อะไรนะ?”
สายตาของผู้ชายอันตรายมาก ไป๋ลั่วจึงรีบก้มหน้าลง “ไม่…..ไม่มีอะไรครับ”
เมื่อได้รับคำตอบจากเขา ฉินโม่หานถึงจะหันกลับมาอ่านเอกสารต่อ
ไป๋ลั่วถอนหายใจออกมายาวๆ
คุณชายของเขาโสดนานเกินไปจริงๆ
ทั้งๆที่อยากถูกดูแล อยากให้อยู่เป็นเพื่อน แม้แต่ยอมรับมันยังไม่กล้าเลย
…………
สวนน้ำมีผู้คนมากมาย
ฟู๋เชียนเชียนที่ใส่บิกินี่ ถือน้ำสองขวดแล้ววิ่งมาหาซูสือเยว่ “เราคุยกันแล้วว่าจะใส่ชุดว่ายน้ำด้วยกันไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงใส่ชุดนี้?”
ซูสือเยว่มองดูชุดว่ายน้ำที่ปิดมิดชิดของตัวเอง แล้วรับขวดน้ำที่เธอยื่นให้ “แบบนี้ก็ดีไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่มีใครกำหนดนี่ว่า เมื่อมาทะเลต้องใส่ชุดบิกินี่เท่านั้น”
ฟู๋เชียนเชียนเม้มปาก “แต่ว่าสือเยว่ หุ่นเธอดีขนาดนี้ แต่กลับใส่ชุดที่ปิดมิดชิดแบบนี้……มันน่าเสียดายนะ!”
ซูสือเยว่ทำเพียงยิ้ม ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ที่เธอไม่ใส่ชุดบิกินี่นั้น มีเหตุผล……….
เด็กเมื่อห้าปีก่อน ทิ้งรอยแตกลายที่น่าเกลียดไว้ที่หน้าท้องส่วนล่างของเธอ และยังมีรอยผ่าคลอดอีก
ไม่รู้ว่าทำไม ตอนนั้นลูกของเธอถึงตัวใหญ่มาก
หมอที่ตรวจเธอก็พูดติดตลกกับเธอว่า “ท้องของคุณนั้น ถ้าบอกว่าท้องแฝดสาม ฉันยังรู้สึกว่าเป็นไปได้เลยค่ะ”
ในตอนนั้น เธอยังพูดติดตลกกับหมอด้วยว่า ลูกของเธอนั้นต้องฉลาดมากๆแน่เลย
แต่สุดท้าย……….
ซูสือเยว่สูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเธอก็ส่ายหัวปัดความทรงจำที่ไม่ดีเหล่านั้นออกไป แล้วไปเล่นและสัมผัสกับกิจกรรมที่น่าตื่นเต้นภายในสวนน้ำพร้อมกับฟู๋เชียนเชียน
ทั้งวันนั้น ถ้าเธอไม่กรี๊ด ก็ฟังเสียงกรี๊ดของฟู๋เชียนเชียน
หญิงสาวสองคนใช้เวลาทั้งวันในการเล่นกิจกรรม และพวกเธอร่วมเล่นกิจกรรมภายในสวนน้ำไปกว่าครึ่ง
ในตอนที่พวกเธอเล่นกิจกรรมสุดท้ายเสร็จ ภายในสวนน้ำก็เหลือคนเพียงไม่กี่คนแล้ว
ทั้งสองคนไปอาบน้ำล้างตัวที่ห้องอาบน้ำ
“ขอโทษนะ วันนี้ไม่เจอเป้าหมาย สงสัยเขาไม่ได้มาที่นี่”
ในตอนที่ซูสือเยว่กำลังจะอาบน้ำ ประตูห้องอาบน้ำก็ถูกเปิดจากด้านนอก และมีผู้หญิงหนึ่งคนเดินเข้ามา
“วางใจเถอะ ตอนนี้ที่สวนน้ำไม่มีคนแล้ว ไม่มีใครได้ยินฉันหรอก”
คำพูดของผู้หญิง ทำให้ซูสือเยว่ที่กำลังจะอาบน้ำหยุดชะงัก
ทว่า คำพูดหลังจากนั้นของเธอ ทำให้ซูสือเยว่มีเหงื่อออกทั้งตัว
เธอพูดว่า:
“ฉันมั่นใจว่า เมื่อคืนฉันแทงไปที่ไหล่ของเขาแล้ว”
“เขาน่าจะได้รับบาดเจ็บแล้ว แต่ไม่ได้ไปโรงพยาบาล อาจจะอดทนไว้”
“ฉันรู้ที่พักของเขา ทว่า โรงแรมนั้นมีการรักษาความปลอดภัยสูง ฉันไม่สามารถเข้าไปได้”
“ลงมือกับผู้หญิงของเขาเหรอ? คุณรู้ได้ยังไงว่าเขาพาผู้หญิงมาด้วย?”
“โอเค งั้นส่งรูปผู้หญิงคนนั้นมาหน่อย……..”
หัวใจของซูสือเยว่เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา
ถ้าเดาไม่ผิด………
คนที่ผู้หญิงคนนี้พูดถึง ก็คือฉินโม่หานสินะ?
เมื่อคืนได้รับบาดเจ็บที่ไหล่ และไม่ได้ไปโรงพยาบาล
และผู้หญิงคนนั้นพูดออกมาว่า จะลงมือผู้หญิงของฉินโม่หาน……นั่นก็คือเธอ!
เมื่อนึกได้ว่าผู้หญิงที่อยู่ด้านนอกเป็นนักฆ่า ซูสือเยว่ก็กอดไหล่ของตัวเองไว้แน่น
เธอย่อตัวลงที่มุมห้องของห้องอาบน้ำ ไม่กล้ามีเสียงออกมาแม้แต่น้อย
ผู้หญิงที่อยู่ด้านนอกยังคงคุยโทรศัพท์ต่อ……..
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ก็มีเสียงเปิดประตูใหญ่ของห้องอาบน้ำดังมาจากด้านนอก
และตามมาด้วยเสียงของฟู๋เชียนเชียน “สือเยว่! เสร็จหรือยัง? ทำไมถึงนานขนาดนี้?”
“ฉันก็โทรไปรายงานพ่อแม่เรียบร้อยแล้วว่าพวกเราปลอดภัยดี ทำไมเธอถึงยังอาบไม่เสร็จ!”
จบแล้ว
ซูสือเยว่ที่อยู่ในห้องอาบน้ำ ถอนหายใจออกมา
ในตอนที่ฟู๋เชียนเชียนเดินเข้ามา ผู้หญิงที่อยู่ด้านนอกก็กดวางสายทันที
“เธอมาหาใคร?”
ผู้หญิงถามขึ้นเสียงต่ำ
“ฉันก็มาหาเพื่อนของฉันน่ะสิ”
ขณะพูด ฟู๋เชียนเชียนก็เคาะประตูห้องทีละห้อง“สือเยว่ ทำไมเธอถึงอาบน้ำนานขนาดนี้!”
