ผู้บริหารซึ่งเป็นคนของเควินออกไปรับประทานมื้อเที่ยงกับสปอนเซอร์รายใหญ่ ในขณะที่แอนโทนี่กับวิลเลี่ยมก็ออกไปทำงานข่าวอุบัติเหตุกลางเมืองเทกซัส ส่วนคนอื่นๆ ก็แยกย้ายกันไปทำงานจนหมด ในออฟฟิศจึงเหลือแค่วรันธารากับวาเนสซ่าสองคน
“ธาร… ฉันถามอะไรหน่อยสิ เกี่ยวกับคุณเควินน่ะ”
คนที่ก้มหน้าทำงานอยู่ชะงัก ก่อนจะตอบกลับไปเสียงเรียบ “ก็ถามมาสิ ถ้าตอบได้ฉันจะตอบ แต่ถ้าไม่ ฉันก็จะไม่ตอบ”
วาเนสซ่าลอบเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ “คุณเควินจะแต่งงานกับเธอหรือเปล่า”
วรันธารารู้สึกเหมือนถูกมีดแหลมทิ่มที่กลางใจดำแรงๆ
“ฉันขอไม่ตอบ”
“งั้นก็แสดงว่าคุณเควินไม่เคยบอกเธอเรื่องนี้น่ะสิ”
“ฉันจะทำงาน” วรันธาราตัดบท หัวใจเจ็บแปลบอย่างรุนแรง เควินจะแต่งงานกับหล่อนทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้รักหล่อน นอนด้วยก็เพราะความใคร่เท่านั้น
“งั้นเธอก็ทำไปสิ แต่ฉันมีข่าววงในลับสุดยอดของคุณเควินจะบอกเธอน่ะ”
วรันธารานิ่งเงียบไม่โต้ตอบทำเหมือนไม่ได้สนใจ แต่ความจริงแล้วหล่อนรอฟังอยู่อย่างใจจดจ่อเลยทีเดียว
“ตอนสมัยมหา’ลัย คุณเควินเคยมีคนรักคนหนึ่ง และคุณเควินก็รักผู้หญิงคนนี้มาก”
“แล้วมาบอกฉันทำไม ฉันไม่ได้อยากฟัง”
“ฉันก็แค่อยากเล่าน่ะ ถ้าเธอไม่ฟังก็เอามือปิดหูไว้สิ”
วรันธารารวบเอกสารบนโต๊ะจะลุกหนี แต่คำพูดต่อมาของวาเนสซ่าก็ทำให้หล่อนชะงัก เท้าก้าวไม่ออก
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นรุ่นพี่ของฉันเอง และเขาก็กลับมาเทกซัสแล้วด้วย”
หัวใจของวรันธาราคล้ายกับมีของเหลวไหลออกมา และเมื่อมองดีๆ มันก็คือเลือดนั่นเอง
“มันไม่เกี่ยวกับฉัน”
“เกี่ยวสิ เกี่ยวมากเสียด้วย” วาเนสซ่าลุกขึ้นยืน และเดินมาหยุดตรงหน้าของวรันธารา
“เพราะพี่เรยากำลังจะกลับมาทวงคุณเควินคืน ซึ่งแน่นอนว่าทำได้อยู่แล้ว”
วรันธารารู้สึกเหมือนยืนอยู่กลางดงพายุ ใต้ฝ่าเท้าสะเทือนจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่
“ไม่ต้องมาบอกฉัน จะทำอะไรกันก็เชิญ”
“ต้องบอกสิ ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นคู่นอนของคุณเควิน นี่ฉันหวังดีนะ วรันธารา ถึงได้มาบอกน่ะ”
วาเนสซ่าเห็นหน้าของวรันธาราบูดบึ้งก็หัวเราะร่วน “จะได้เตรียมตัวทัน เวลาถูกเขี่ยทิ้งน่ะ”
“หลีกไป ฉันจะออกไปทำงานที่อื่น”
วรันธาราทนฟังไม่ได้อีกจึงผลักวาเนสซ่าให้พ้นทาง และกำลังจะออกไปจากออฟฟิศ แต่ร่างอรชรสมส่วนของใครบางคนก็ก้าวมาขวางหน้าเอาไว้เสียก่อน
ผู้หญิงคนนี้สวยมาก หุ่นสะโอดสะองค์ เครื่องหน้าสมบูรณ์แบบมาก สวยราวกับดาราหนังไม่มีผิด
“คุณ… มาหาใครหรือคะ” วรันธาราตั้งสติได้ก็เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพเพราะคิดว่าเป็นแขก
“ฉันชื่อวรัญญา เกษมราช หรือเรยา คนรักเก่าของเควิน คาสโตรเซ่น”
แม่เจ้าประคุณคนงามกล่าวเล่าชื่อเสียงเรียงนามและความสัมพันธ์ครั้งอดีตกับเควินโดยที่ไม่ต้องเอ่ยถามเลยสักนิด และนั่นก็ทำให้วรันธารารู้ทันทีเลยว่าผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้มาดี
“ค่ะ”
“นี่เธอรับคำแค่นี้น่ะหรือ” วรัญญาเอ่ยถาม มองหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงศีรษะอย่างเหยียดหยาม
“แล้วคุณจะให้ฉันรับคำว่าอะไรล่ะคะ” วรันธาราหน้าตาบึ้งตึง อยากจะออกไปให้พ้นจากผู้หญิงสองคนนี้ให้เร็วที่สุด “เอาเป็นว่าฉันขอตัวนะคะ มีงานต้องทำค่ะ”
“เดี๋ยวก่อน…” ข้อมือของวรันธาราถูกคว้าเอาไว้ด้วยมือนุ่มของวรัญญา
“มีอะไรกับฉันอีกหรือคะ”
“ไม่น่าเชื่อว่าเดี๋ยวนี้เคนจะตาต่ำเลือกผู้หญิงหน้าตาธรรมดาอย่างเธอไปเป็นคู่นอน”
วรันธาราหน้าร้อนจัด แต่ยังไม่ทันได้ตอบโต้อะไร วาเนสซ่าก็รีบปรี่เข้ามาร่วมวงเสียก่อน
“พี่เรยาคะ คุณเควินไม่ได้เลือกหรอกค่ะ แต่แม่นี่น่ะลอบเข้าไปในบ้านของคุณเควิน พอถูกจับได้ก็คงเสนอตัวให้แทนการติดคุกน่ะค่ะ”
“จริงเหรอ วรันธารา” วรัญญาหันมาถามวรันธาราด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม
วรันธารากำมือแน่น กลีบปากอิ่มเม้มกันเป็นเส้นตรง “ก็แล้วแต่จะคิดค่ะ ถ้าหมดธุระกับฉันแล้ว ขอตัวนะคะ”
“เดี๋ยวก่อน” เป็นอีกครั้งที่วรัญญาเรียกหล่อนเอาไว้
“ยังมีอะไรที่ยังไม่ได้พูดกับฉันอีกหรือคะ คุณวรัญญา”
วรัญญายิ้มหยัน “ตอนที่เนสบอกฉันว่าเคนมีผู้หญิงใหม่ ฉันก็หวั่นใจไม่น้อยเลยนะว่าตัวเองจะสามารถทวงเคนกลับคืนมาได้หรือเปล่า จนกระทั่งวันนี้… วันที่ฉันได้เห็นผู้หญิงคนใหม่ของเคน นั่นก็คือเธอ…” เสียงหัวเราะขบขันดังออกจากลำคอของวรัญญา “รู้ไหมว่าฉันโล่งใจขึ้นมากเลยทีเดียว เพราะเธอไม่มีอะไรสู้ฉันได้เลย วรันธารา”
วรันธารานับหนึ่งถึงร้อยในใจสามรอบ ก่อนจะตอบออกไปเสียงเรียบ “งั้นก็ขออวยพรให้คุณทำสิ่งที่หวังได้สำเร็จก็แล้วกันนะคะ อ้อ… ลืมบอกไป ตอนนี้ฉันกับอดีตแฟนของคุณ กำลังสวีตหวานกันจนน้ำตาลยังเรียกพี่เลยค่ะ คุณเคนนี่เก่งทุกเรื่องเลยนะคะ ทั้งเรื่องงาน และ…” แม้จะไม่อยากมีเรื่องแต่ความโมโหทำให้วรันธาราเลือกที่จะตอบโต้ออกไป
“บนเตียง”
“นี่… แก…” วรัญญายกมือจะตบหน้า แต่วาเนสซ่าห้ามเอาไว้เสียก่อน
“อย่าค่ะพี่เรยา ในออฟฟิศมีกล้องค่ะ”
วรันธารากระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ “ถ้าหมดเรื่องเก่าที่จะเล่าแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ” แล้ววรันธาราก็สะบัดหน้าเดินจากไป วรัญญากำมือแน่นด้วยความเจ็บใจ
“ดูมันสิน้องเนส มันจองหองมาก”
“งั้นเราก็ต้องเล่นงานมันให้หมอบเป็นหมาเลยดีไหมคะพี่เรยา มันจะได้หลาบจำไงคะ”
“แน่นอน พี่จะจัดการมันแน่ ว่าแต่คลิปน่ะจะส่งให้พี่ได้เมื่อไหร่”
“เย็นนี้ค่ะ นี่เนสก็รอหัวหน้าอยู่ บอกจะส่งให้ตั้งแต่ตอนสายๆ ดันติดงานออกไปทำข่าวข้างนอก พี่เรยาใจเย็นๆ นะคะ ถ้าได้คลิปแล้ว เนสจะรีบส่งให้ทันทีค่ะ”
วรัญญาพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะหยิบเงินให้กับคู่สนทนา “เอาไว้กินขนม แล้วถ้าสำเร็จจะให้ใหม่”
“ขอบคุณค่ะพี่เรยา แต่คราวหน้าเราไปให้กันในห้องน้ำดีกว่านะคะ อย่างที่บอกในนี้มีกล้อง”
“จะไปกลัวอะไรล่ะ พี่ให้เธอเพราะเธอเป็นน้องพี่ เราไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย”
“จริงด้วย เนสขอบคุณมากค่ะ”
วรัญญากอดอกระบายยิ้มริษยา “ว่าแต่คลิปที่จะส่งให้พี่ดูน่ะ มันเป็นคลิปอะไรเหรอ”
“เนสก็ยังไม่เห็นค่ะ แต่เห็นหัวหน้าบอกว่าเป็นคลิปที่แอบถ่ายในห้องนอนของนังวรันธาราน่ะค่ะ น่าจะเป็นคลิปโป๊มั้งคะ”
วรัญญาระบายยิ้มเลือดเย็น
“พี่เรยายิ้มแบบนั้นทำไมคะ”
“ถ้าเป็นคลิปโป๊ระหว่างเคนกับมันจริงๆ ก็ดีน่ะสิ พี่จะได้ใช้คลิปนี้เล่นงานมัน”
“แต่ถ้าพี่เรยาปล่อยคลิปนี้ออกไป คุณเคนก็ต้องอับอายด้วยนะคะ”
“ตรงกันข้าม เพราะพี่จะปล่อยข่าวว่านังวรันธารายั่วยวน และวางยาปลุกเซ็กซ์เคน ทำให้เคนควบคุมตัวเองไม่ได้ และยังอัดคลิปไว้แบล็คเมล์เมย์เคนด้วย แค่นี้นังนั่นมันก็เละแล้วล่ะ”
“โห พี่เรยาฉลาดสุดๆ เลยค่ะ”
วรัญญาระบายยิ้มพึงพอใจ “พี่ไปก่อนล่ะ แล้วอย่าลืมคลิปล่ะ”
“ไม่ลืมค่ะพี่เรยา รับรองเนสตามให้ได้ภายในวันนี้แน่นอน”
เมื่อวาเนสซ่ารับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้ว วรัญญาก็เดินกลับออกไป
“นังคางคก งานนี้แกยับเยินแน่” วาเนสซ่าที่อิจฉาวรันธาราเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงสะใจมาก
