ตอนที่ 497 นกขมิ้นอยู่ข้างหลัง (1)
“ติดต่ออะไรไม่ได้ หัวหน้าครับ ที่นี่น่าจะมีสนามแม่เหล็กอะไร
เป็ นพิเศษ ทําให้ไม่มีสัญญาณในการติดต่อสื่อสาร”
คิตะมิยะ ฮิโคโตชิส่ายหัวพูดว่า “เมื่อกี้ที่ฉันส่งสามคนกลับไป
ที่หมู่บ้าน ระหว่างทางมีงูและแมลงมากมาย ทั้งสามคนโดนกัด
ได้รับบาดเจ็บ ทําได้แต่เพียงรอเอาทองคํามาได้ก่อน แล้วทุกคนก็
กลับไปด้วยกัน”
ตอนที่ทุกคนในตระกูลคิตะมิยะเดินเข้าไปในภูเขา ใช ้เพียงแค่
รถหุ ้มเกราะในการเดินทาง อีกทั้งยังใช ้ปืนไฟฉีดพ่นสพุ่มไม้ และก็
ฉีดพ่นกํามะถันขับไล่พวกงูสองข้างทาง ทําให้พวกงูและแมลงมีพิษ
ไม่กล้าเข้ามาใกล้แม้แต่น้อย
แต่หลังจากที่ทุกคนเดินผ่านไปแล้ว พวกงพิษเหล่านั้นก็ค่อยๆ
รวมตัวกันอีกครั้ง และก็ไม่รู ้เป็ นเพราะว่ามีการเปลี่ยนแปลงไหม
พวกงูพิษเหล่านี้เหมือนจะไม่กลัวกํามะถัน มีบางตัวก็กลับไปที่
อาณาเขตของมัน และตอนที่สามคนนั้นเดินผ่าน ไม่ทันได้ระวังก็
ถูกงูฉกเข้า
“หัวหน้า ถึงยังไงก็รู ้แล้วว่าสมบัติได้ถูกซ่อนอยู่ในนี้ อย่างนั้น
พวกเราก็ถอยกลับก่อน แล้วเตรียมแผนการให้ดีกว่านี้ดีไหมครับ?”
ไม่รู ้ว่าเพราะอะไร คิตะยันมิยะ ฮิโคโตชิมีความรู ้สึกกระวน
กระวายใจ ความรู ้สึกแบบนี้เหมือนตอนที่คนในตระกูลพลาดท่า
เสียทีให้กับการลงทุน ในตลาดหลักทรัพย ์ เขาก็เคยผ่ าน
สถานการณ์แบบนั้นมาก่อน เพียงแต่ว่าคําพูดของคนตํ่าต้อยย่อม
ไม่มีนํ้าหนักน่าเชื่อถือ กลับไม่มีใครเชื่อในคําพูดของเขา
หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น คิติมิยะ ฮิโคโตชิเข้าสู่วิสัยทัศของ
การเป็ นหัวหน้า ก็เริ่มต้นเลียนแบบธุรกิจการลงทุนต่างประเทศของ
ครอบครัว จนกระทั่งปีที่แล้ว จึงได้รับการแต่งตั้งเป็ นผู ้สืบทอดของ
ตระกูล
“ฉันก็รู ้สึกไม่ดี แต่ว่าในครั้งนี้ ต้องเอาสมบัตินั้นมาให้ได้”
คิตะมิยะ ฮิเดโอะส่ายหัว เขาก็คือคนที่มีอายุเจ็ดสิบกว่าปี แล้ว
อีกทั้งพลังพิฆาตภายในร่างกายก็กําเริบบ่อยขึ้นเรื่อยๆ คิตะมิยะ ฮิ
เดโอะก็ไม่รู ้ว่าตัวเองจะรับมือกับอาการนี้ได้อีกนานแค่ไหน ถ้าหาก
ว่าหาสมบัตินั้นไม่เจอ เขาคงนอนตายตาไม่หลับ
“หัวหน้า สมบัติสามารถเอาเมื่อไรก็ได้ แต่ว่าพวกเราจะถูก
ล้อมไว้ที่นี่ มันเกี่ยวกับการอยู่รอดของตระกูล!” ถึงแม้จะไม่กล้า
ตําหนิว่ากล่าว แต่คําพูดของคิตะมิยะ ฮิโคโตชินั้นกลับไม่น่าฟังสัก
เท่าไร หลังจากพูดจบ เขาจึงคาดเดาอยู่ในใจ กลัวว่าจะทําให้คิตะ
มิยะ ฮิเดโอะโกรธ
“ฮิโคโตชิ กาลเวลาไม่เคยรอใคร กว่าครึ่งศตวรรษแล้ว ไม่
สามารถถ่วงเวลาให้นานกว่านี้ได้อีกแล้ว!”
คิตะมิยะ ฮิเดโอะมองซ ้ายมองขวาหนึ่งที ดูเหมือนจะตัดสินใจ
บางอย่าง แล้วจึงพูดกับคิตะมิยะ ฮาเซดะว่า “พวกเธอถอยกลับไป
ทั้งหมด หน่วยลอบสังหารไร ้เงา คอยเฝ้ าระวังภายในระยะสามสิบ
เมตร!”
ภายในตระกูลคิตะมิยะ มีทั้งหมดสองหน่วยที่มีความสามารถ
พิเศษอยู่หนวยหนึ่งเป็ นหน่ วยสังหารไร ้เงาที่รวมตัวจากนินจา
รับผิดชอบในการลอบสังหารและสายลับและสืบความรัก ส่วนอีก
หน่วยหนึ่งจะเป็ นเหมือนนักรบที่พร ้อมพลีชีพ รับผิดชอบในการ
โจมตีและสังหาร ทั้งสองรวมกันเรียกว่าการลอบสังหารไร ้เงา
ในครอบครัวของญี่ ปุ่ นจากยุคสงคราม โดยทั่วไปจะมี
หน่วยงานลับดังกล่าวปะปนอยู่ ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคืออิกะ โคกะ
มูซาชิซึ่งเป็ นตระกูลนินจาเป็ นต้น กําลังการต่อสู ้ของพวกเขา เมื่อ
เทียบกับตระกูลคิตะมิยะแล้วยังเหนือกว่าอีกขั้น
ภายใต้คําสั่งของคิตะมิยะ ฮิเดโอะ หน่ วยลอบสังหารไร ้เงา
ทั้งหมดมีสามสิบกว่าคนก็แยกกันทันที รีบจัดสมาชิกของตระกูล
ต่างห่างกันออกไปสิบเมตร ก่อตัวเป็ นทรงกลมโค้งมน ภายในทรง
กลมโค้งมนนี้มีคนยืนอยู่ในนั้นน้อยมาก
หลังจากทําการเฝ้ าระวังเสร็จแล้ว คิตะมิยะ ฮิเดโอะก็ยืนอยู่ข ้าง
ผู ้อาวุโสคิตะมิยะ ฟูจิโอะแล้วพูดกับเขาว่า “ผู ้อาวุโสโชตะ ฮิโคโตชิ
คือลูกหลานที่มีผลงานโดดเด่นในตระกูล เรื่องพวกนี้ ผมคิดว่า…
ไม่ควรจะปิดบังเขาอีกแล้ว”
ตอนที่เผชิญหน้ากับผู ้อาวุโสคนนี้ คิตะมิยะ ฮิเดโอะรู ้สึกตัวเอง
โอหังเล็กน้อย เพราะว่าอายุกับฐานะของเขา ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่า คิ
ตะมิยะ โชตะที่อยู่ตรงหน้านี้ เพียงแค่ตัวเขาไม่ได้ยินยอมเข้าร่วม
สมาคมผู ้อาวุโสเท่านั้น
หลังจากที่ผู ้อาวุโสโชตะได้ยินคําพูดของคิตะมิยะ ฮิโคโตชิ
แล้วจึงพยักหัวและพูดว่า “ฮิโคโตชิ นี่คือความลับสุดยอดของตะมิ
ยะของฉัน เธอสามารถรับรองว่าจะไม่เผยแพร่ออกไปได้ไหม?”
“ผู้อาวุโสครับ ฮิโคโตชิคงจะไม่พูดเรื่องที่ได้ยินในออกไปให้
คนอื่นทราบแม้แต่คําเดียวเด็ดขาดครับ!” เมื่อเห็นท่าทางเคร่งขรึม
ของหัวหน้าและผู ้อาวุโส หัวใจของคิตะมิยะ ฮิโคโตชิจึงสั่นสะเทือน
เดิมที่เขาก็พอจะคาดเดาได้ว่าทองคํานี้เหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่ายขนาด
นั้น และก็เป็ นเหมือนที่เขาคิดไว้ ข้างในยังมีความลับอย่างอื่นอีก
“ ดี ฮิโคโตชิ เธอรู ้จักคนที่ชื่อคิตะมิยะ มาซาทาเกะไหม?” คิ
ตะมิยะ ฮิเดโอะพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“รู ้จักครับ เขาคือวีรบุรุษของตระกูลพวกเรา เคยเป็ นหัวหน้า
กองพลพม่าครับ” คําถามของคิตะมิยะ ฮิเดโอะ ทําให้คิตะมิยะ ฮิโค
โตชิรู ้สึกไม่เข้าใจนิดหน่อย หรือเรื่องทองคําล็อตนี้ของพม่า ก็คือคิ
ตะมิยะ มาซาทาเกะเป็ นคนเอาไปซ่อน และมีคนที่มีตําแหน่ งใน
ตระกูลบางส่วนก็รู ้ถึงที่ซ่อนของมัน
คิตะมิยะ ฮิเดโอะพูดว่า “เขาคือหัวหน้ากองพลของกองพล
พม่านั้นเป็ นเรื่องจริง แต่ว่าเขาก็คือคนในตระกูลที่รับผิดชอบ
บริหารการเงินของตระกูลเช่นกัน!”
หลังจากที่ได้ยินคําพูดของหัวหน้าแล้ว คิตะมิยะ ฮิโคโตชิ
ตกใจจนอ้าปากค้าง พลางคิดว่าคนที่รับผิดชอบบริหารการเงิน
ของตระกูล มีความสําคัญเท่าเจ้าของบ้าน ปกติจะดูแลภายใน
ตระกูล คิตะมิยะ ฮิโคโตชินึกไม่ถึงว่าในยุคสมัยนั้น คือคิตะมิยะ มา
ซาทาเกะจะรับผิดชอบจัดการบริหารการเงินของตระกูล
สายเลือดของคิตะมิยะ ฮิเดโอะคือความสัมพันธ ์สายตรงของ
ตระกูลคิตะมิยะ คิตะมิยะ ฮิเดโอะคือลูกชายของหัวหน้าคนก่อน
และคิตะมิยะ โชตะที่ยืนอยู่ข ้างเขา ก็คือพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเขา
เมื่อกี้ที่พูดถึงคิตะมิยะ มาซาทาเกะ ก็คือพี่ชายแท้ๆ ของผู้อาวุโสโช
ตะ
ตอนนี้คิตะมิยะ ฮิโคโตชิในเหมือนจะคิดอะไรอยู่ในใจ แต่ไม่
สามารถจับทางได้ แล้วจึงถามอย่างช่วยไม่ได้ “หัวหน้า ความ…
ความหมายของท่าน ผม…ผมไม่เข้าใจครับ…”
คิตะมิยะ ฮิเดโอะจึงค่อยๆ เอ่ยพูด “ฮิโคโตชิ เธอรู ้ไหมว่าทําไม
หลังสงคราม การพัฒนาตระกูลคิตะมิยะของฉัน ถึงด้อยไปกว่ารุ่น
อื่นๆ?”
“ไม่รู ้ครับ” คิตะมิยะ ฮิโคโตชิส่ายหัว เพราะว่าเขาเกิดหลังจาก
สงคราม จนกระทั่ งปลายปี หนึ่ งพันเก้าร ้อยแปดสิบได้รับ
ความสําคัญจากคิตะมิยะ ฮิเดโอะ ทําให้รู ้ว่าสิ่งของมีความจํากัด
มากมาย
เพียงแต่ว่าหลังจากที่ได้รับสิทธิ ์ในทรัพย ์สินของตระกูลคิตะมิ
ยะ คิตะมิยะ ฮิโคโตชิก็สงสัยมาตลอด เพราะว่าในสายตาของเขา
ตระกูลคิตะมิยะที่มีทรัพย ์สินมากมายมหาศาลจนเทียบไม่ได้นี้ แต่
ความจริงแล้วเงินที่สามารถใช ้ได้นั้นมีความจํากัดมาก ส่วนใหญ่
เป็ นอสังหาริมทรัพย ์ เมื่อเทียบกับฐานะในญี่ปุ่นตระกูลคิตะมิยะยัง
ไม่มีความสอดคล้อง
“เพราะว่าทรัพย ์สมบัติของตระกูลคิตะมิยะของพวกเรา ต้องอยู่
ในมือของคิตะมิยะ มาซาทาเกะเป็ นส่วนใหญ่ ตอนนั้นเขาเสียชีวิต
จากการสู ้รบกับพม่า และที่อยู่ของทรัพย ์สมบัติเหล่านั้นจึง
กลายเป็ นปริศนา แต่ว่าฉันเชื่อ พี่มาซาทาเกะของ จะต้องเก็บ
รักษาทรัพย ์สมบัติเหล่านั้นไว้แน่นอน…”
เมื่อฟังการบรรยายของคิตะมิยะ ฮิเดโอะ และสิ่งที่เป็ นพียง
ความลับสําคัญที่เล่าสืบต่อกันมาในตระกูลคิตะมิยะ ได้ปรากฏอยู่
ตรงหน้าของคิตะมิยะ ฮิโคโตชิ
ที่แท้เพื่อที่จะได้รับประโยชน์สูงสุดจากสงคราม ตอนนั้น
ตระกูลคิตะมิยะเกือบส่งคนที่มีฝี มือโดดเด่นทั้งหมด และคิตะมิยะมา
ซาทาเกะ ที่มีสิทธิในการดูแลทรัพย ์สิน จึงได้เลื่อนขั้นไปดํารง
ตําแหน่งหัวหน้ากองพลพม่า
ตอนนั้นตระกูลคิตะมิยะได้ทรัพย ์สินมากมายมหาศาลจากทุก
สมรภูมิ รวบรวมผ่านทุกช่องทางโดยผ่านมือของคิตะมิยะ มาซาทะ
เกะ
หลังจากสงครามกับอเมริกา ญี่ปุ่นจึงเผยความเสื่อมโทรมที่จะ
เสื่อมโทรมลง คิตะมิยะ มาซาทาเกะจึงรู ้ตัวว่า สถานการณ์ในการ
ทําสงครามจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้ ดังนั้นเขาจึงเดินทางไปทวีบ
ยุโรปด้วยตัวเอง นําทรัพย์สมบัติของตระกูลคิตะมิยะที่ตัวเองบริหาร
ดูแลฝากไว้ที่ รวบรวมเงินทั้งหมดเก็บเข้าธนาคารกลางของ
ประเทศสวิสเซอร ์แลนด์
เนื่องจากประเทศสวิตเซอร ์แลนด์ได้รักษาความเป็ นกลาง
ทางการเมืองและการทหารในประวัติศาสตร ์ ดังนั้นอุตสาหกรรม
ทางการเงินจึงมีการพัฒนามากที่สุดในโลก ระบบการเงินที่
สมบูรณ์แบบและระบบ “ความลับของธนาคาร” ที่เป็ นที่รู ้จักกันดีมี
ความน่าดึงดูดอย่างมากต่อกระแสเงินสดระหว่างประเทศ แม้ในช่วง
สงคราม ความน่าเชื่อถือของมันก็เพียงพอแล้วสําหรับคนญี่ปุ่นที่จะ
เก็บเงินไว้ในนั้น
ไม่มีใครรู ้ว่าคิตะมิยะ มาซาทาเกะเก็บเงินไว้ในธนาคารกลาง
ของประเทศสวิสเซอร ์แลนด์เป็ นจํานวนมากเท่าไร แต่สิ่งที่มั่นใจได้
ก็คือ เงินที่ตระกูลคิตะมิยะสะสมมาร ้อยกว่าปี ต้องมีเจ็ดสิบ
เปอร ์เซ็นต์ที่อยู่ในนั้น
เพียงแต่ไม่มีใครคาดคิดว่า คิตะมิยะ มาซาทาเกะจะแสดงความ
จงรักภักดีต่อจักรพรรดิในพม่า ถึงแม้เหล่าพี่น้องอาจจะไม่มีจิตใจ
ซื่อสัตย ์แบนี้ ทว่ากระสุนไม่มีตา กระทั่งเขาไม่ทันแม้แต่ทิ้งคําสั่งเสีย
โชคดีที่ตอนนั้นลูกหลานของตระกูลคิตะที่อยู่ข้างกายคิตะมิยะ
มาซาทาเกะได้ปล่อยข่าวออกไป แต่เขาไม่ใช่คนที่รับผิดชอบซ่อน
ทองคํา เขารู ้เพียงแค่ตําแหน่งคร่าวๆ และนี่ก็เป็ นเวลาหลังจากห้าปี
ที่ญี่ปุ่นยอมแพ้ ทําให้ตระกูลคิตะมิยะสามารถสืนค้นตําแหน่งของ
ทองคําอย่างละเอียด ซึ่งเป็ นสาเหตุหลักที่เขาส่งคนมาที่พม่า
“ที่แท้ก็เป็ นอย่างนี้ หัวหน้าครับ ผมเข้าใจท่านผิดไป เชิญท่าน
ลงโทษได้ครับ!”
เมื่อได้ยินเรื่องที่ผ่านมาในอดีตแล้ว คิตะมิยะ ฮิโคโตชิจึงเข้าใจ
อย่างลึกซึ้ง ไม่แปลกใจเลยที่คิตะมิยะ ฮิเดโอะไม่สนใจการคัดค้าน
ของคนมากมายในตระกูล ลงทุนเงินจํานวนมหาศาลสร ้างโรงแรม
ห้าดาวในพม่าเพื่อทําการสอดแนม และจะลงทุนในพม่าทุกปี ซึ่ง
จุดประสงค์หลักของเขาไม่ใช่ทองคําเหล่านั้นเพียงอย่างเดียว แต่
เขาต้องการตามหาความมั่งคั่งที่คิตะมิยะ มาซาทาเกะเก็บไว้ใน
ธนาคารกลางของประเทศสวิสเซอร ์แลนด์อีกด้วย
ช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ประเทศญี่ปุ่นเคยเข้าร่วมสงคราม
ช่วงสงครามโลกครั้งที่สองจึงกวาดทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ทั้งหมด ทรัพย ์สมบัติที่พวกเขาแย่งมาทั้งหมด ก็คือจํานวนเงิน
มหาศาล แม้จะลองคํานวณเป็ นอย่างดี เกรงว่าจะมากกว่าหนึ่งหมื่น
ล้านดอลลาร ์สหรัฐ เมื่อเทียบกับเงินที่คิตะมิยะ ฮิเดโอะลงทุน ถือว่า
ไม่คณามือเท่าไร
“ฮิโคโตชิ นี่คือความลับสุดยอดของตระกูล อย่าบอกใคร
แม้แต่คนเดียว!”
หลังจากพูดถึงความลับนี้แล้ว คิตะมิยะ ฮิเดโอะจึงถอนหายใจ
โล่งอก รู ้สึกเหนื่อยลึกสุดลึกของหัวใจ บางทีหลังจากนํ าทรัพย ์
สมบัติเหล่านี้ออกมาได้ และกลับญี่ปุ่น เขาก็สามารถเข้าร่วมอบรม
กับคริสตจักรเพรสไบทีเรียนได้แล้ว
“ครับ หัวหน้า!” หลังจากที่ได้ยินคําพูดของหัวหน้า คิตะมิยะ ฮิ
โคโตชิก็รู ้สึกตื่นเต้นฮึกเหิมขึ้นมา นี่เป็ นครั้งแรกที่หัวหน้าพูดกับ
เขาอย่างเปิดเผยที่จะมอบสิทธิ ์อํานาจให้กับเขารับช่วงต่อ
ตอนนั้นที่โก่วซินเจียสร ้างค่ายกลได้สะสมมานานหลายปี
พลังหยินพิฆาตที่รวมอยู่รอบค่ายกล ได้อยู่ในระดับที่น่ากลัวแล้ว
แม้ ว่าคิตะมิยะ ฟูจิโอะจะพอเข้าใจเกี่ยวกับค่ายกลฉีเหมิน แต่ถ้าจะ
ทําลายก็ดูลําบากมาก และเวลาก็น้อยลงไปเรื่อยๆ
ตอนที่ท้องฟ้ าค่อยๆ มืดลง ในที่สุดเยี่ยเทียนและคนอื่นๆ ก็
มาถึงบริเวณรอบนอกของภูเขาปี ศาจแล้ว เสียงรถหุ ้มเกราะดัง
สะเทือนเลือนลั่น ทําให้ชาวบ้านที่กําลังทํากับข้าวอยู่นั้นต่างชะเง ้อ
มองออกมาจากในบ้าน
แต่การปลอมตัวของเยี่ยเทียนกับคนอื่นๆ ก็ไม่ต่างกันมากกับ
คนญี่ปุ่ นพวกนั้น ล้วนเป็ นชุดสีพรางเหมือนกัน ทําให้พวก
ชาวบ้านที่ใช ้ชีวิตเรียบง่ายนึกไม่ถึงว่า คนที่ลาดตระเวนอยู่บริเวณ
รอบหมู่บ้านพวกนั้น ตอนนี้ได้กลายเป็ นศพไปทั้งหมดแล้ว นอน
เรียงกันอย่างเป็ นระเบียบอยู่ในป่าที่ห่างห่างจากหมู่บ้านไปสี่ห้าร ้อย
เมตร
“เหล่ามา ทําได้ดีมาก!”
เวลานี้เยี่ยเทียนกับมาราไกย ์สองคนกําลังยืนล้อมรอบศพยี่
สามศพนั้น ส่วนทหารรับจ้างอีกสามคนที่เหลือ ที่กําลังเฝ้ าทางเข้า
ของภูเขาปีศาจอยู่ เพราะขณะที่เยี่ยเทียนได้มอบหมายหน้าที่ให้
พวกเขาจะต้องนําพวกคนญี่ปุ่นที่เข้าไปในภูเขาเหล่านั้นฝังเข้าเข้า
ไปข้างในอีกด้วย
