ตอนที่ 286 หลานชายกลายเป็นหลานสาว
“ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ หลานชายของฉันกลายเป็นหลานสาว แกจะไม่ให้ฉันบ่นได้เหรอ สวรรค์ ตระกูลเซียวเคยไปทำกรรมอะไรไว้กันแน่นะ” คุณแม่เซียวตะโกนก้องขึ้นบนโถงโดยไม่สนใจหน้าตาอีกต่อไป
“เจียลี่ นี่มันเวลาไหนแล้ว คุณจะโวยวายให้มันได้อะไรขึ้นมา หลานก็คลอดออกมาแล้ว คุณไม่กลัวเสียหน้าหรือไง คนอื่นมองกันหมดแล้วนะ” คุณพ่อเซียวเตือนให้คุณแม่เซียวตั้งสติ เธอมองคนมากมายรอบๆ แล้วสีหน้าพลันเปลี่ยนเป็นแดงสลับขาว
“มองอะไร นี่มันเรื่องของบ้านฉัน มีอะไรน่ามองกัน” คุณแม่เซียวพูดจาอ่อนหวานไม่เป็น จึงทำได้แค่ใช้คำพูดร้ายกาจมาข่มขู่ให้คนหวาดกลัว
เป็นครั้งแรกที่พยาบาลรอบๆ ได้เห็นเหตุการณ์เช่นนี้ เป็นครอบครัวร่ำรวยเสียเปล่า เป็นสะใภ้บ้านนี้นั้นไม่ง่ายเลยจริงๆ ถึงแม้ลูกชายจะหน้าตาพอใช้ได้ แต่ก็คลอดได้แค่ลูกสาว แล้วยังมาเอะอะโวยวายแบบนี้ให้ตัวเองขายหน้าอีก
ดูความครึกครื้นอยู่ครู่หนึ่ง พยาบาลทุกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็สลายตัวไป ดูจากท่าทางเย่อหยิ่งของผู้หญิงคนนั้นแล้วเกิดหล่อนใช้กำลังขึ้นมาจริงๆ เกรงว่าถึงเวลานั้นได้รับบาดเจ็บขึ้นมาคงกลายเป็นเรื่องตลกไป
เซียวโม่ตามสวี่โยวไปที่ห้องผู้ป่วย ถังโจวโจวกับซูอวิ๋นเสี่ยวเองก็ตามไปด้วย แต่คุณพ่อเซียวและคุณแม่เซียวยังยืนอยู่ที่เดิม
“คุณดูสิว่าคุณทำอะไรลงไป ถ้าต่อไปโยวโยวรู้ว่าคุณพูดอย่างนั้น พอถึงเวลาแล้วเธอจะคิดยังไง คุณนี่มัน…จริงๆ เลย” คุณพ่อเซียวชี้คุณแม่เซียว แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรดี
คุณแม่เซียวไม่คิดว่าตนทำผิดตรงไหน “ฉันทำอะไร ฉันก็ทำเพื่อบ้านตระกูลเซียวของคุณไม่ใช่เหรอ หรือคุณไม่อยากได้หลานชาย จู่ๆ ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นหลานสาวได้ เห็นๆ กันอยู่ว่าเป็นหลานชายชัดๆ”
คุณแม่เซียวยังเอ่ยถึงเรื่องนี้ไม่หยุด ทั้งๆ ที่ตอนแรกตรวจแล้วว่าเป็นหลานชาย เธอยังดีใจอยู่ตั้งนาน ทำไมตอนนี้ถึงกลับกลายเป็นหลานสาวไปเสียได้ จะให้คุณแม่เซียวไม่โกรธได้อย่างไร
“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว เดี๋ยวเจอโยวโยวแล้วไม่ต้องพูดอีกนะ ตอนนี้เรากับตระกูลสวี่เป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว ครั้งนี้คลอดหลานสาวครั้งหน้าคลอดหลานชายออกมาก็พอแล้ว มันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิดหรอกน่า”
ตอนนี้คุณพ่อเซียวยังไม่รีบร้อน เซียวโม่กับสวี่โยวยังอายุน้อย ใช่ว่าจะท้องไม่ได้อีกเสียเมื่อไหร่ ตอนนี้ไปพูดอย่างนี้เดี๋ยวตระกูลสวี่จะโกรธ พอถึงเวลาก็จะผิดใจกัน คุณพ่อเซียววางแผนมาดีแล้วและจะไม่ให้คุณแม่เซียวทำเสียแผนด้วย
เซียวโม่เข้าไปในห้องผู้ป่วย สวี่โยวยังไม่ฟื้นและยังไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างไร เมื่อถังโจวโจวและซูอวิ๋นเสี่ยวซื้อของมาที่ห้องก็เห็นเซียวโม่จับมือสวี่โยวอยู่ตลอด “เซียวโม่ ฉันซื้อโจ๊กมา คุณกินอะไรรองท้องสักหน่อยเถอะ สวี่โยวยังต้องการคุณดูแลนะ”
“วางไว้ก่อนเถอะ” เซียวโม่ไม่ได้หันกลับมา ก้มลงลูบเส้นผมที่เปียกชื้นของสวี่โยว มองเธอหลับใหล้ ในใจเขาทั้งเจ็บทั้งภูมิใจ
เขาเป็นพ่อคนแล้ว สวี่โยวคลอดลูกสาวให้เขา แม้ยังไม่มีลูกชาย แต่พอเซียวโม่คิดถึงเด็กตัวน้อยคนนั้นเขาก็ใจอ่อนยวบแล้ว
“สวี่โยวเป็นยังไงบ้าง” ถังโจวโจวเองของวางลงบนโต๊ะ สวี่โยวตอนนี้อยู่ในห้องพักส่วนตัว ในห้องพักมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน มีห้องน้ำ ห้องอาบน้ำ ห้องครัว ทีวี ด้านหนึ่งของผนังยังมีโซฟาตัวยาวตั้งอยู่
ถังโจวโจว ซูอวิ๋นเสี่ยวและลั่วอิงนั่งอยู่บนโซฟารอให้สวี่โยวฟื้น แต่กลับไม่เห็นคุณแม่เซียวตามเข้ามา ถังโจวโจวนึกสงสัยว่าคุณแม่เซียวคงไม่ได้กำลังโวยวายอยู่หน้าห้องผ่าตัดหรอกนะ
ตอนที่ 287 คุณแม่เซียวประจันหน้าถังโจวโจว
ณ เวลานี้เอง คุณพ่อเซียวและคุณแม่เซียวก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องผู้ป่วย เซียวโม่สนใจแค่สวี่โยวเท่านั้นดังนั้นเมื่อคุณพ่อเซียวคุณแม่เซียวมา เขาจึงไม่ได้คิดจะเข้าไปต้อนรับแต่อย่างใด
เมื่อคุณแม่เซียวเห็นลูกชายมีภรรยาแล้วลืมแม่ก็ร้อนเป็นไฟขึ้นมา แต่ถูกคุณพ่อเซียวห้ามไว้ “เมื่อกี้คุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ ตอนนี้คุณยังจะโวยวายอะไรอีก”
คุณพ่อเซียวเห็นคุณแม่เซียวเป็นแบบนี้ก็ปวดหัวมาก เขาแต่งงานกับผู้หญิงอย่างนี้ได้อย่างไรนะ ตอนนี้บ้านตระกูลสวี่กับตระกูลเซียวก็ดองกันแล้ว ทั้งยังมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกัน ปกติเธอเองก็รักสะใภ้คนนี้ไม่ใช่เหรอ ทำไมอยู่ดีๆ ถึงมาเป็นแบบนี้ได้เล่า
คุณแม่เซียวระบายความโกรธกับเซียวโม่และสวี่โยวไม่ได้เลยหันไปทางถังโจวโจว
“ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่อีก” คุณแม่เซียวเห็นถังโจวโจวก็ไม่พอใจ นึกเกลียดชังเสียจนอยากให้เธอหายไปจากโลกนี้ ไม่อยากเห็นหน้าเธออีก
ถังโจวโจวรู้ว่าคุณแม่เซียวหาเรื่องจึงจงใจหาเรื่องเธอกลับ “คุณป้าคะ โยวโยวยังไม่ฟื้น ฉันเลยอยู่เป็นเพื่อนเธอค่ะ”
“อะไร เธอใจดีอย่างนั้นเลยเหรอ อยู่เป็นเพื่อนสวี่โยวหรือเธอคิดจะแย่งเซียวโม่ไปจากโยวโยวอีกกันแน่ พูดเสียน่าฟัง ใครจะรู้ว่าใจเธอคิดอะไรอยู่”
คุณแม่เซียวมองไปที่ถังโจวโจวหลายครั้ง กางเกงยีนส์ขาดๆ เสื้อเชิ้ตสีขาวธรรมดากับเสื้อคลุมสีดำ ใครบ้านไหนจะแต่งตัวแบบถังโจวโจวบ้าง เทียบกันแล้วสวี่โยวเข้าตาคุณแม่เซียวกว่า
“คุณป้าคะ กินข้าวจะกินซี้ซั้วยังไงก็ได้ แต่คำพูดจะพูดส่งเดชไม่ได้นะคะ พูดอะไรออกไปก็ต้องรับผิดชอบนะคะ”
“เอาล่ะ คุณก็พูดให้น้อยหน่อยเถอะ” คุณพ่อเซียวดึงคุณแม่เซียวไปข้างๆ คุณแม่เซียวไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่เคยขัดใจสามีมาก่อนจึงได้แต่ยอมกลืนคำที่พูดออกมากลับลงไป
สวี่โยวค่อยๆ ฟื้นขึ้นมาในระหว่างที่คุณแม่เซียวและถังโจวโจวทะเลาะกัน เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาก็เห็นเซียวโม่ เซียวโม่รู้สึกว่ามือที่จับเธอไว้ขยับ
ตอนแรกยังคิดว่าตัวเองเข้าใจผิด ที่ไหนได้พอมองหน้าสวี่โยวก็เห็นว่าขนตาเธอขยับ เขาถึงแน่ใจว่าไม่เข้าใจผิดไป
“โยวโยว คุณฟื้นแล้วเหรอ” เซียวโม่มองดูเธอที่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา พอเธอมองเขาน้ำตาแห่งความสุขของเซียวโม่ก็เกือบจะไหลออกมา แม้จะรู้ว่าสวี่โยวแค่หลับไป แต่เขาก็เหมือนยังไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าเธอฟื้นแล้ว ไม่อาจวางใจลงได้จริงๆ
คุณแม่เซียวได้ยินว่าสวี่โยวฟื้นแล้ว ปฏิกิริยาแรกคือเดินไปหาสวี่โยวที่เตียงแล้วถามว่า “โยวโยว ตื่นแล้วเหรอ ลูกรู้ไหมว่าแม่เฝ้าลูกอยู่นานแล้ว ฟื้นมาก็ดีแล้ว ฟื้นมาก็ดีแล้ว”
ถังโจวโจวเห็นคุณแม่เซียวพูดออกมาอย่างหน้าด้านๆ ก็นึกอยากจะอาเจียน หน้าไม่อายจริงๆ เมื่อครู่นี้ใครกันที่พอรู้ว่าได้หลานสาวแล้วโวยวาย ทำไมไม่กล้าพูดต่อหน้าสวี่โยวล่ะ ถังโจวโจวรู้สึกว่าสวี่โยวน่าสงสารมาก
อดทนมานาน ในที่สุดเซียวโม่ก็ผ่อนคลายลง แต่คุณแม่เซียวคงไม่เป็นอย่างนั้น แค่เพราะว่าเธอให้กำเนิดลูกสาวก็ทำกับเธอแบบนี้แล้ว สิ่งที่เห็นตอนนี้คงเป็นแค่การแสดงเท่านั้น แต่ใจจริงคิดอย่างไรก็ไม่มีใครรู้
ถังโจวโจวเชื่อว่า ขอแค่สวี่โยวอยู่กับคุณแม่เซียวสักพักก็จะต้องดูออก ถังโจวโจวเชื่อว่าคุณแม่เซียวไม่มีทางยอมควบคุมอารมณ์ของตัวเองเพื่อสวี่โยวแน่
