อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด – ตอนที่ 16 ลิฟต์ที่พิเศษ

ตอนที่ 16 ลิฟต์ที่พิเศษ

อันหน่วนกัดริมฝีปากแน่น ทั้งยังรู้สึกเกร็งไปทั้งตัว “แม่จ๋า หนูไม่ไหวแล้ว”

ในขณะที่อุ้มลูกสาวตัวน้อยอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีผู้ชายร่างสูงโปร่งปรากฏตัวขึ้น อันโหรวที่กำลังวิ่งไปนั้นหยุดไม่ทันจึงกระแทกเข้าใส่เต็มแรง ชายคนนั้นก็เผลอรับลูกสาวตัวน้อยของเธอไว้เต็มแรงเช่นกัน ส่งผลให้อันหน่วนที่อั้นฉี่อยู่นั้นฉี่แตกออกมาใส่สูทราคาแพงของเขาทันที

อันโหรวอ้าปากค้าง เธอยังไม่ทันมองเห็นใบหน้าชายคนนั้นจึงได้ขอโทษขอโพยอย่างสุดฤทธิ์ “ขอโทษด้วยค่ะ ขอโทษด้วยค่ะ พอดีลูกสาวเขาทนไม่ไหว”

“อันอีหาน?” เสียงของชายคนนั้นดังกังวานขึ้นมาทันที

เปลือกตาของอันโหรวกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองชายตรงหน้าอย่างเต็มตา

ที่แท้ก็เป็นเขา….เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ทั้งอันหน่วนยังฉี่ใส่เขาแบบนี้อีก

โชคดีหน่อยที่วันนี้เธอยังไม่ได้ลบเครื่องสำอาง ใบหน้าก็ยังคงเป็นหน้าที่น่าเกลียดอยู่ เมื่อเห็นท่าทีแบบนั้น เธอจึงแสร้งทำเสียงแหบ ๆ ต่อ

โชคดีที่คนที่ถูกพบเห็นเป็นอันหน่วน ไม่ใช่อันหยาง

“ลูกสาวของคุณ?” จิ่งเป่ยเฉินเอ่ยถาม อันหน่วนที่อยู่ในอ้อมแขนก็พลันบิดตัวออกและพูดด้วยความเสียใจ “คุณลุงขอโทษนะคะ แม่จ๋ากอด ๆ”

เขาเพียงแค่เอ่ยถามอย่างไม่เป็นทางการ จนกระทั่งเด็กหญิงตัวน้อยเรียกเธอว่าแม่จ๋า ที่แท้เธอก็มีลูกแล้วนี่เอง

ดวงตาคู่นี้…จิ่งเป่ยเฉินเฝ้ามองการกระทำของเธอ จากนั้นก็ไม่ได้มองไปที่ตาของเธออีก

“ขอโทษด้วยนะคะ ประธานจิ่ง” ใบหน้าของอันโหรวเต็มไปด้วยความรู้สึกที่อยากจะขอโทษ น้ำเสียงแหบ ๆ ของเธอเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะยื่นมือออกไปเพื่อรับตัวอันหน่วนมา

โชคดีที่เขาแทบไม่ได้สนใจน้ำเสียงของเธอเลยแม้แต่น้อย

จะรู้ได้ยังไง เมื่อมือของเขาเกือบจะสัมผัสกับอันหน่วนในยามนี้ จิ่งเป่ยเฉินที่อยู่ข้างกายของอันหน่วนนั้น

“คุณแต่งงานแล้วเหรอ?” จิ่งเป่ยฉินเอ่ยถามอย่างเย็นชา

เธอพยักหน้าทันที “แน่นอน แต่งงานแล้วสิ ไม่งั้นเด็กจะอายุห้าขวบได้ยังไงกัน”

“สามีเป็นคนต่างชาติ?” เขาเลิกคิ้วขึ้นพลางมองเธอด้วยดวงตาที่เป็นประกาย

“ใช่ค่ะ” เธอตอบอย่างเรียบง่าย เธอพยายามตอบไปอย่างเร็ว เพื่อขจัดเขาออกก่อนไป ถ้าหากเขาเจอหยางหยางละก็ ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ

“แม่จ๋า หนูทนไม่ไหวแล้ว” อันหน่วนเอ่ยด้วยเสียงที่ดูเขินอายในยามนี้

ในขณะนั้นเอง ชายวัยกลางคนก็ได้วิ่งผ่านมาพอดี และเมื่อเขาเห็นจิ่งเป่ยเฉินที่กำลังอุ้มลูกครึ่งอยู่ เขาก็รีบหยุดและวิ่งเข้ามาหาทันที ก่อนจะทำท่าทางโค้งตัวด้วยความเคารพ “ประธานจิ่ง เชิญทางนี้ครับ”

“ผมมีอะไรต้องทำ คุณไปก่อนเถอะ” จิ่งเป่ยเฉินเอ่ยด้วยท่าทีที่สงบ ทำให้ชายวัยกลางคนทำท่าทางลังเลเล็กน้อย

“ประธานจิ่งครับ…” ชายวัยกลางเอ่ยด้วยท่าทางอ้อนวอน

จิ่งเป่ยเฉินไม่ได้มองที่เขาแต่อย่างใด เพียงแค่ยกเท้าของตนขึ้นและเดินไปข้างหน้าต่อ

“ประธานจิ่ง!” อันโหรวเอ่ยด้วยความรู้สึกกังวล เมื่อเห็นเขาอุ้มหน่วนหน่วนไม่ยอมปล่อยแบบนี้ เธอจึงกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไร้มารยาท

“แม่จ๋า” อันหน่วนรู้สึกกระวนกระวายใจพลางเตะขาน้อย ๆ ของเธอใส่จิ่งเป่ยเฉินในขณะที่ถูกอุ้ม เพียงแต่ดิ้นไปมาเท่าไรก็สลัดไม่หลุด

“ลุงจะพาหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ตอนนี้ไม่ใช่ว่าหนูไม่สบายตัวอยู่เหรอ?” ประโยคเดียวกลับทำให้อันหน่วนหยุดชะงักลงทันที

“หน่วนหน่วนอยากได้ชุดเจ้าหญิงค่ะ”

“ได้”

อันโหรวไม่รู้ว่าทั้งสองคนกำลังพูดเรื่องอะไรกัน แต่เมื่อเห็นลูกสาวตัวน้อยของเธอที่ถูกอุ้มอยู่ในอ้อมแขนของเขาจู่ ๆ ก็พลันสงบลงแบบนั้น นั่นทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้น

เป็นเพราะสายเลือดครึ่งหนึ่งด้วยหรือเปล่าถึงได้เป็นแบบนี้? แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่านั่นเป็นลูกสาวที่เขาให้กำเนิดมา บางทีอาจจะเพราะแบบนั้นเลยทำให้พวกเขาสนิทกันได้เร็ว

“ประธานจิ่ง คุณช่วยคืนลูกมาให้ฉันที” อันโหรวเดินไปข้างหน้าเพื่อขวางทางจิ่งเป่ยเฉิน เธอรีบเดินด้วยความรวดเร็ว ก่อนที่จะตามไปถึงที่ลิฟต์

“ตอนนี้เด็กน้อยรู้สึกไม่สบายตัว ว่าจะพาไปเปลี่ยนชุดหน่อย” จิ่งเป่ยเฉินพูดจบก็ตรงไปกดลิฟต์ทันที

เธอเดินตามเข้าไปในลิฟต์และพบว่าลิฟต์นั้นไม่ได้ขยับไปไหน ข้างในมีหมายเลขชั้นที่สิบแปดปรากฏขึ้น

เห็นได้ชัดว่าลิฟต์ที่มุ่งตรงจากชั้นหนึ่งไปยังชั้นที่สิบแปดนี้ค่อนข้างพิเศษและเป็นลิฟต์เฉพาะ

Related

อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด

อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด

Status: Ongoing
อ่านเรื่อง อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉดตอนที่ 1 ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณ ภายในเรือเดินสมุทรที่ค่อนข้างหรูหรา ในตอนนี้ได้มีการจัดพิธีแต่งงานขึ้น อันโหรวกำลังมองไปยังคู่รักคู่หนึ่งด้วยสีหน้าและแววตาที่เย็นชา ชุดเดรสสีฟ้าที่เธอสวมใส่อยู่นั้นพลิ้วไหวไปกับสายลม “หยุดก่อน!” เธอตะโกนหยุดพิธีแต่งงานที่ดูไร้สาระนั่น ทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานต่างจับจ้องมาที่ตัวเธอ “ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน? ทำไมถึงได้มายืนอยู่ตรงหน้าบ่าวสาวแบบนี้?” “หรืออาจจะเป็นคนรักของคุณชายโอวหยาง? แล้วทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่กัน?” ซุ่มสียงทั้งหมดดังเข้ามาในหูของเจ้าสาวอย่างเหลียวเว่ย รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอนั้นแข็งทื่อขึ้นมาทันที หัวใจก็เต้นโครมครามไม่หยุด เมื่อหันหน้าไปสบตากับผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม หัวใจของเธอก็ดำดิ่งลงไปเสียยิ่งกว่าอะไร คงไม่มีใครโง่พอที่จะปล่อยให้อดีตคู่รักมาสร้างปัญหาในพิธีแต่งงานหรอก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงในช่วงเวลานี้ เธอพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้มันพังลง! “โหรวโหรว…” โอวหยางลี่ปล่อยมือของเหลียวเว่ยทันที เขาหันไปอย่างไม่แยแสต่อสายตาของผู้คนภายในงาน รอยยิ้มบนใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยนอย่างถึงที่สุด ลียวเว่ยรู้สึกเป็นกังวลใจ เธอจึงรีบยื่นมือไปคว้าเขาไว้ “ลี่ ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณนะ ในตอนนี้ตระกูลของอันได้ตกต่ำลงไปแล้ว” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่ทว่ามือที่จับแขนของเขานั้นกลับเต็มไปด้วยแรงที่ค่อนข้างมาก

Comment

Options

not work with dark mode
Reset