อัจฉริยะสมองเพชร – ตอนที่ 2172 โชคมาเกี่ยวอะไรด้วย?

อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆

ตอนที่ 2172 โชคมาเกี่ยวอะไรด้วย?

จางเซวียนรู้ว่าสรวงสวรรค์คือสถานที่ที่ผู้มีอำนาจและแข็งแกร่งกว่าสามารถทำอะไรได้ตามอำเภอใจ แต่นั่นไม่ใช่การกระทำชนิดที่คนอย่างเขาต้องการ ถ้าเป็นไปได้…ก็ไม่อยากใช้วิธีการแบบนั้น

ซุนฉางครุ่นคิดครู่หนึ่ง “เท่าที่ผมรู้มา มีอีกทางหนึ่ง บางที…น่านฟ้าแห่งวิญญาณเร่ร่อนอาจรู้สึกว่าการมอบโควต้าเพียง 1,000 ที่ให้เมืองตะวันรอนนั้นน้อยเกินไปและเสี่ยงต่อการเกิดความวุ่นวายขนานใหญ่ จึงมอบโควต้าอีก 200 ที่ให้กับคฤหาสน์ท่านเจ้าเมือง หรือที่รู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งคือตำหนักบาดาล ตำหนักบาดาลจะนำโควต้าเหล่านั้นออกขาย ผู้ที่คว้าโควต้ามาได้สำเร็จก็จะได้เข้าสู่ภูเขาสวรรค์สร้าง”

เมืองตะวันรอนมีระเบียบกฎเกณฑ์ ผู้ฝ่าฝืนกฎจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง แต่เมื่อคนคนหนึ่งหมดหนทางขึ้นมา ก็คงไม่ลังเลที่จะยอมเสี่ยงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดสถานการณ์วุ่นวาย น่านฟ้าแห่งวิญญาณเร่ร่อนจึงเตรียมรับมือไว้ล่วงหน้า

“นำออกขาย? แปลว่าต้องประมูลโควต้าหรือ?” จางเซวียนขมวดคิ้ว

ถ้าเป็นอย่างนั้น ใครก็ตามที่มีเงินมากพอย่อมได้โควต้าทั้งหมดไป แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับการเปิดรับสินบน!

“ไม่ใช่หรอก ราคาของโควต้าน่ะไม่ได้แพงเกินไป การจะได้โควต้ามาไม่ใช่เพราะเงิน แต่ขึ้นอยู่กับโชค” ซุนฉางตอบ

“โชค?” จางเซวียนทวนคำอย่างงุนงง

“โชคมาเกี่ยวอะไรด้วย?”

ซุนฉางพยักหน้าและอธิบายอย่างจริงจัง “โควต้าเหล่านี้ไม่ได้ถูกวางขายให้เหล่านักรบโดยตรง แต่ใช้ระบบอย่างหนึ่งที่เหมือนกับการโยนลูกเต๋า ตำหนักบาดาลจะกำหนดตัวเลขไว้ 100 หมายเลขสำหรับโควตาแต่ละที่ นักรบคนหนึ่งจะซื้อหมายเลขไหนก็ได้ ทันทีที่ทั้ง 100 หมายเลขถูกขายหมด ก็จะมีการประกาศผลออกมา ใครที่ถูกรางวัลก็จะได้โควต้าไป ส่วนคนที่เหลือก็พยายามใหม่”

“เพื่อป้องกันการโกง จึงมีกฎเกณฑ์กำหนดไว้อย่างชัดเจน นักรบคนหนึ่งจะซื้อได้เพียง 1 หมายเลขต่อวันเท่านั้น และแต่ละหมายเลขก็จะมีผู้ซื้อได้เพียงคนเดียว”

“ฮะ…” จางเซวียนชะงัก

แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับเล่นการพนัน!

จางเซวียนถามต่อด้วยสีหน้าที่ยังสงสัย “แล้ว 1 หมายเลขมีราคาเท่าไหร่?”

“ผมว่าก็ไม่แพงเกินไปนะ แต่ก็ไม่ถูก…1 หมายเลขมีสนนราคาอยู่ที่หนึ่งเหรียญสวรรค์!” ซุนฉางตอบ

จางเซวียนพยักหน้าช้าๆ

หนึ่งเหรียญสวรรค์ถือว่าแพงสำหรับคนทั่วไป แต่ก็ใช่ว่าจะเอื้อมไม่ถึง อันที่จริง พวกเขายังพอมีโอกาสแม้โอกาสจะริบหรี่เต็มที

ในเวลาเดียวกัน มันก็ไม่ได้ถูกเสียจนจะทำให้พวกคนรวยโกงระบบได้ จริงอยู่ว่าพวกเขาได้เปรียบเรื่องเงิน แต่สำหรับความเป็นไปได้ที่มีเพียง 1% แต่ละคนคงต้องใช้เหรียญสวรรค์จำนวนหลายสิบหรือแม้แต่หลายร้อยเหรียญกว่าจะได้โควต้ามาสักหนึ่งที่…

นั่นถือเป็นเงินจำนวนมาก ต่อให้ผู้ที่มาจากตระกูลมั่งคั่งก็ไม่อาจทุ่มเงินให้กับการเสี่ยงโชคแบบนี้ได้

ถึงจะไม่ต่างอะไรกับการพนัน แต่จางเซวียนก็เห็นด้วยว่าเป็นแนวคิดที่ดีที่จะกระจายโควต้าให้ทั่วถึงกันภายในเมืองตะวันรอน

“ตำหนักบาดาลอยู่ที่ไหน? ผมอยากไปดูให้เห็นกับตา” จางเซวียนพูดขณะเดินไปที่ประตูทางออก

แต่หลังจากเดินไปได้ 2-3 ก้าว ก็พลันนึกอะไรบางอย่างได้ จึงออกปากสั่งการ “พาจ้าวหย่ากับคนอื่นๆไปด้วย”

แน่นอนว่าพวกนั้นควรไปกับเขา เพราะนั่นหมายถึงโอกาสของการได้เข้าสู่ภูเขาสวรรค์สร้าง

อีกอย่าง ในเมื่อนักรบคนหนึ่งซื้อได้เพียง 1 ตัวเลขต่อ 1 วัน ก็จำเป็นต้องใช้คนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อเพิ่มโอกาส

“ได้สิ แต่ตำหนักบาดาลอยู่ไกลจากที่นี่เอาการนะ น่าจะใช้เวลา 7 ถึง 8 ชั่วโมง” ซุนฉางพูด

“ไม่เป็นไร ขี่ม้าไปก็ได้” จางเซวียนตอบยิ้มๆ

พวกเขายังมีม้าขั้นกึ่งสรวงสวรรค์ที่ยึดมาจากกองโจร ถ้าขี่ม้าไปก็น่าจะไปถึงภายใน 1 ชั่วโมง

เมื่อไม่มีอะไรเพิ่มเติม ซุนฉางรีบเดินไปบอกจ้าวหย่ากับคนอื่นๆให้มารวมตัวกันที่ลานบ้าน

เท่าที่ดูจากสีหน้าเคร่งเครียดของพวกนั้น ดูเหมือนซุนฉางจะบอกรายละเอียดกับทุกคนแล้ว

“ไปกันเถอะ!”

จางเซวียนกับศิษย์สายตรงของเขารีบปีนขึ้นหลังม้าและควบออกไป

เป็นอย่างที่คาดไว้ ใช้เวลาราว 1 ชั่วโมงก็มาถึงตำหนักบาดาล

ทุกคนรีบหาที่ผูกม้าก่อนจะเดินตรงเข้าไป

สถานที่ที่เรียกว่าตำหนักบาดาลนั้นกว้างใหญ่มาก แต่ไม่ได้หรูหราโอ่อ่าเหมือนหอนิรันดร์ แทนที่จะเรียกว่าตำหนัก เรียกว่า ‘ตลาด’ ดูจะเหมาะสมกว่า

ที่นั่นคลาคล่ำไปด้วยผู้คนตอนที่พวกเขาเข้าไป

“ผมได้มาหนึ่งที่! มีใครจะซื้อไหม? ลดราคานะ! 50 เหรียญสวรรค์เท่านั้น จ่ายเต็ม!”

“ผมเอา!”

“ขายผมเถอะ ผมให้ 51 เหรียญ!”

“ฮ่า! ผมให้ 52 เหรียญ!”

คนกลุ่มหนึ่งตรงเข้ากลุ้มรุมชายที่นำโควต้ามาเสนอขาย

“หนึ่งเหรียญสวรรค์มากพอจะซื้อเศษเสี้ยวหนึ่งของความหวังได้ จึงมีผู้คนมากมายมาที่นี่เพราะหวังเสี่ยงโชค ซึ่งหากทำสำเร็จ ก็จะได้ขายโควต้านั้นให้คนอื่นๆ ขอแค่ตั้งราคาต่ำกว่า 100 เหรียญสวรรค์ ถึงอย่างไรก็มีคนซื้อ เพราะต่อให้คุณมีเงิน 100 เหรียญสวรรค์อยู่ในมือ ก็ยากที่จะรวบรวมผู้คนที่ไว้ใจได้ในจำนวนที่มากพอจะกว้านซื้อทุกหมายเลข และนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆจะไม่คว้าเลขนั้นไปก่อน…”

“เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนก็เริ่มทำธุรกิจกับสิ่งนี้ มีคนไม่น้อยพยายามเก็งทิศทางของตัวเลข หวังจะได้ตัวเลขที่ตรงเผง” ซุนฉางตั้งข้อสังเกต

“เก็งทิศทางของตัวเลข?” จางเซวียนส่ายหัว

นี่ไม่ต่างอะไรกับการซื้อลอตเตอรี่ในชีวิตเก่าของเขา แล้วทิศทางของตัวเลขควรจะเป็นอย่างไร?

คนคนหนึ่งควรใช้ชีวิตแบบติดดินมากกว่า เพราะโอกาสที่จะได้เงินก้อนใหญ่จากการทำงานหนักมีสูงกว่าการถูกลอตเตอรี่หลายเท่า!

แต่ก็แน่นอนว่าคนมากมายไม่อาจทำความเข้าใจสิ่งนั้นได้ จึงยังมีนักเสี่ยงโชคจำนวนหนึ่งที่ใช้ชีวิตวันต่อวัน หวังว่าเทพธิดาแห่งโชคชะตาจะเข้าข้างพวกเขาสักครั้ง

จางเซวียนเห็นคนแบบนี้มามากมายในชีวิตเก่าของเขา

เครื่องมือที่ทำหน้าที่เลือกหมายเลขคือวงล้อเสี่ยงทายที่มีตัวเลขจำนวน 100 หมายเลขอยู่บนนั้น มีเข็มเล่มหนึ่งอยู่บนวงล้อซึ่งจะหมุนติ้วทันทีที่วงล้อถูกเปิดใช้งาน มันถูกควบคุมด้วยค่ายกลชนิดพิเศษ จึงไม่มีใครสามารถควบคุมหรือชี้นำผลการเสี่ยงทายได้

เมื่อเริ่มเสี่ยงทาย เข็มเล่มนั้นจะหมุนติ้วต่อหน้าต่อตาผู้ชม แต่หลังจากหมุนไปได้ 2-3 รอบ ค่ายกลจะถูกเปิดใช้งานเพื่อบดบังเข็มเล่มนั้นไว้ และทันทีที่เข็มหยุดหมุน ทุกคนก็จะเริ่มซื้อหมายเลขที่พวกเขาคาดว่าเป็นเลขที่ออก

กระบวนการซื้อหมายเลขก็ไม่ยาก มันคล้ายกับคาสิโนสมัยโบราณที่เพียงแค่วางเงินบนโต๊ะเพื่อซื้อตัวเลขที่คุณต้องการ

จางเซวียนมองแค่แวบเดียวก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี สาวๆและหนุ่มๆ อย่างที่พวกคุณรู้ การทดสอบทุกครึ่งปีของภูเขาสวรรค์สร้างจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ แต่เรายังเหลือโควต้าอีก 30 ที่ วันนี้เราจะนำออกขายทั้งหมด ถ้าคุณยังไม่ได้โควต้าสำหรับตัวเองหรือคนที่คุณรัก นี่คือโอกาสที่ไม่ควรพลาด!”

ชายหนุ่มที่ทำหน้าที่ขายตัวเลขกวาดสายตามองฝูงชนก่อนจะตะโกน “เริ่มได้!”

ทันทีที่สิ้นเสียง เข็มที่อยู่บนวงล้อก็หมุนติ้ว หลังจากหมุนไปได้ 2-3 รอบ ค่ายกลก็ถูกเปิดใช้งาน บดบังเข็มและวงล้อไว้ไม่ให้ใครๆเห็น

“จากประสบการณ์ของผม เมื่อไหร่ก็ตามที่เข็มบนวงล้อหมุนเร็วขนาดนั้น เลขที่ออกน่าจะเป็นหมายเลข 10 หรือต่ำกว่า”

“ฮ่าฮ่าฮ่า อย่ามั่นใจนักเลย ผมก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน บอกคุณได้คำเดียวว่าตัวเลขที่เหมาะสมที่สุดที่ควรแทงน่ะอยู่ระหว่าง 80-90”

“เพ้อเจ้อ! คราวก่อนน่ะหมายเลขที่ออกคือ 80 และก่อนหน้านั้นคือหมายเลข 9 เพราะฉะนั้น…ในความคิดของผม คราวนี้น่าจะอยู่ที่ราวๆ 20 ถ้าคุณดูให้ดีล่ะก็ จะรู้เลยว่าเข็มน่ะไม่ได้ชี้ไปที่หมายเลขระหว่าง 20-30 มาระยะหนึ่งแล้ว!”

เมื่อเข็มเริ่มหมุน ฝูงชนที่เฝ้าดูอยู่ด้านข้างก็ออกความคิดเห็นกันอย่างเผ็ดร้อนว่าหมายเลขไหนที่น่าจะออก

ครู่ต่อมา ค่ายกลที่อยู่รอบวงล้อเสี่ยงทายก็หยุดสั่น บ่งบอกว่าเข็มหยุดหมุนแล้ว

ผู้ที่ถือสมุดเล่มเล็กไว้ในมือเริ่มคำนวณแรงเหวี่ยงเริ่มต้นของเข็ม ความกดดันอากาศ แรงเสียดทาน แรงลม และปัจจัยอื่นๆอีกมากมาย พวกเขาเข้าสู่การสร้างสมการที่คิดค้นขึ้นเองเพื่อหาตัวเลขที่ ‘ถูกต้อง’

“วางเดิมพันของคุณมาเลย! ตัดสินใจเลือกเลขไหนแล้วก็วางเงินและถอยออกไป!” ชายหนุ่มผู้ทำหน้าที่ดูแลวงล้อเสี่ยงทายส่งเสียงตะโกน

น่าประหลาดใจที่ไม่มีใครสักคนรีบเข้าไปวางเดิมพัน พวกเขากลับเหลียวซ้ายแลขวาเพื่อดูว่าคนอื่นกำลังทำอะไร

“ดวงตาหยั่งรู้!” จางเซวียนเพ่งสมาธิขณะพยายามมองทะลุค่ายกล

ถ้าเขามองทะลุค่ายกลได้ ก็จะรู้ผลของการเสี่ยงทาย ซึ่งจะทำให้ประหยัดเหรียญสวรรค์อันล้ำค่าไปได้มาก

ครู่ต่อมา จางเซวียนก็ส่ายหัว

ดูเหมือนค่ายกลที่ถูกสร้างขึ้นโดยราชันย์เทพเจ้าจะมีกลไกบางอย่างที่ทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครสามารถแอบดูผลการเสี่ยงทายได้ก่อนที่ค่ายกลจะถูกปิดใช้งาน ทำให้มั่นใจได้เรื่องความชอบธรรม

“แล้วถ้าใช้หอสมุดเทียบฟ้าล่ะ? ข้อบกพร่อง!”

ในเมื่อตอนนี้ค่ายกลถูกเปิดใช้งานอยู่ เขาก็ไม่จำเป็นต้องแตะมันเพื่อทำการประมวลหนังสือ

จางเซวียนรีบพลิกดูหน้าหนังสือที่ปรากฏในหอสมุดเทียบฟ้า

“ค่ายกลปกปิดวงล้อเสี่ยงทายโควต้าภูเขาสวรรค์สร้างของเมืองตะวันรอน ข้อบกพร่อง: ข้อ 1…”

สิ่งที่ระบุในหนังสือคือข้อบกพร่องมากมายของค่ายกล เช่นปัญหาที่เกิดขึ้นกับวัสดุที่ใช้สร้างค่ายกล ความผิดพลาดของผู้ติดตั้งค่ายกล และข้อบกพร่องอื่นๆเกี่ยวกับพิมพ์เขียว

แต่ไม่มีข้อไหนที่จางเซวียนนำมาใช้ได้เลย เขาไม่ต้องการข้อมูลพวกนี้ สิ่งที่เขาอยากรู้คือเข็มเล่มนั้นจะชี้ไปที่หมายเลขไหน

จางเซวียนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขากำลังจะปิดหนังสือ ก็พอดีกับที่เห็นรายละเอียดบรรทัดสุดท้าย

“ข้อบกพร่อง ข้อที่ 68: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9…”

มันคือตัวเลขที่เรียงกัน มีทั้งหมด 99 ตัว ตัวเดียวที่หายไปจากตรงนั้นคือหมายเลข 73

หรือจะหมายความว่าเข็มเล่มนั้นชี้ไปที่หมายเลข 73? ซึ่งเหตุผลที่หมายเลขอื่นๆถูกระบุว่าเป็นข้อบกพร่องเพราะเข็มไม่ได้ชี้ไปที่มันหรือเปล่า? จางเซวียนคิดขณะใจเต้นตึกตัก

ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ก็ไม่ต่างกับการที่เขาเดินเข้าสู่ห้องสอบพร้อมกับคำตอบที่มีพร้อมในมือ ด้วยสิ่งนี้ เขาแน่ใจได้เลยว่าจะเอาชนะการเสี่ยงทายได้ทุกรอบ!

“ซุนฉาง ไปตรงนั้น ซื้อหมายเลข 73 มา!” จางเซวียนสั่งการโดยไม่ลังเล

“73?” ซุนฉางขมวดคิ้ว “นายน้อย ผมดูการคิดคำนวณของเหล่าผู้เชี่ยวชาญที่นี่แล้ว พวกเขาได้ข้อสรุปร่วมกันว่าควรจะแทงระหว่างหมายเลข 30-40 เพื่อให้มีโอกาสชนะ ผมไม่แน่ใจว่าการแทงหมายเลข 73 จะเป็นความคิดที่ดีนัก”

มีผู้คนมากมายทำการคิดคำนวณไว้ว่าเข็มน่าจะหยุดอยู่ตรงไหน โดยใช้ข้อมูลที่พวกเขารวบรวมได้จากการเปิดใช้งานค่ายกลในครั้งก่อนๆ

แม้จะเป็นไปได้ยากที่จะคำนวณหมายเลขที่เข็มจะชี้ไปให้ถูกเป๊ะ แต่พวกเขาก็พยายามสุดฝีมือเผื่อว่าจะมีโอกาส และยังเป็นแนวทางให้กับผู้ที่คิดจะเข้าร่วมเสี่ยงทายด้วย