CF:บทที่ 102 ข้อห้ามของผลิตภัณฑ์
ประสิทธิภาพในการทำงานของหุ่นยนต์ทั้ง 2 นั้นสูงมากๆ ด้วยสถานการณ์การพัฒนาของผลิตภัณฑ์ในตอนนี้ การสั่งจอง 100 ล้านชิ้นอาจจะเสร็จก่อน 2 เดือนก็ได้
ตอนนี้ปัญหาที่ต้องแก้คือตึกของโรงงาน การผลิตและการขนส่ง ท้ายสุดคือการผลิตวัตถุดิบสำหรับผลิตภัณฑ์
การโฆษณาข้างต้นทำให้อู๋ ฮ่าวเหรินถูกจับโดยไม่ทันตั้งตัว นั่นรวมไปถึงแผนการผลิตเองก็ถูกระงับไปด้วย
และในตอนกลางวัน เรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงงานก็ถูกแก้ไข บริษัทกล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า หัวหน้าของเขตช่วยแก้ปัญหาโดยการเช่าโรงงานในเขตอุตสาหกรรมให้
เมื่อได้ยินดังนั้นอู๋ ฮ่าวเหรินก็เร่งรีบไปยังโรงงานชนิดที่ว่าเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อตรวจดูสถานการณ์ที่นั่น เขาพบว่ามันง่ายต่อการเดินทางและขนส่งมากๆ ตราบใดเท่าที่เครื่องมือและวัสดุอยู่ที่นี่มันง่ายต่อการผลิตมากๆนั่นจึงทำให้เขาเซ็นต์สัญญาเช่าสำหรับ 1 ปีเพื่อที่นี่ไปเลย
“คุณอู๋ คุณมีอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ที่สนใจไหม?”
อู๋ ฮ่าวเหรินมองไปยังผู้พิพากษาประจำเขตคนใหม่แบบไม่คาดคิด เขาไม่ได้คิดเลยว่าคนๆนี้จะถามคำถามเช่นนี้ออกมา เขาคิดว่าจะโดนถามถึงเรื่องการผลิตเครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าชีวภาพเสียอีก
“อสังหาริมทรัพย์งั้นเหรอครับ? เรื่องนั้นบริษัทยังไม่ได้คิดจะพัฒนาต่อเลย พวกเราต้องการความสามารถระดับผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ก่อน บริษัทของพวกเรายังไม่มีโครงการใดๆเกี่ยวกับสายงานนี้ในตอนนี้ ยิ่งไปกว่าพวกเรายังหาทางแก้ปัญหาเกี่ยวกับยอดการสั่งซื้อของเครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าชีวภาพไม่ได้เลย”
ผู้พิพากษายิ้มก่อนจะพูดขึ้น “ผมได้ยินว่าคุณอู๋นำเสนอเทคโนโลยีการสร้างใหม่ๆไว้มากมาย ผมก็เลยนึกว่าคุณอู๋เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมด้านนี้เสียอีก”
แม้ว่าอู๋ ฮ่าวเหรินจะไม่รู้ว่าเขาคนนี้ได้ข่าวนี้มาจากไหน แต่เขาก็ส่ายหน้าแล้วพูดต่อ “ในขั้นนี้บริษัทของเรายังไม่พร้อมที่จะพัฒนาจุดนั้นหรอกครับแต่อนาคตก็ไม่แน่ไม่นอนซักเท่าไหร่ที่จะพัฒนาในด้านนี้”
“มันน่าเสียดายนะครับ ผมวางแผนที่จะเปิดจุดชมวิวในเขตของพวกเราหากผมสามารถร่วมมือกับบริษัทของคุณได้ คุณอู๋”
หลังจากที่ผู้พิพากษาพูดเช่นนี้ เขาก็ออกไปจากที่นี่โดยไม่ได้พูดถึงเครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าชีวภาพเลย
อู๋ ฮ่าวเหรินงุนงงมากๆ เขาไม่รู้ว่าทำไมผู้พิพากษาถึงได้พูดเช่นนั้นกับเขา หรือว่า…เขาคนนั้นอยากจะให้อู๋ ฮ่าวเหรินร่วมลงทุนงั้นเหรอ!
เมื่อคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ อู๋ ฮ่าวเหรินก็คิดถึงความคิดก่อนหน้าที่ว่าจะคืนชีพพระราชวังฤดูร้อนเดิมที่ถูกทำลายไปแล้วขึ้นมา สิ่งที่ออกแบบโดยจี้นั้นเกิดจากการนำข้อมูลหลายๆแบบมารวมกัน ทีนี้มันเหลือคำถามเพียงข้อเดียวคือ “จะสร้างเมื่อไหร่?”
อย่างไรก็ตาม ไม่นานนักอู๋ ฮ่าวเหรินก็เก็บความคิดนี้ไปก่อน ในสถานการณ์ปัจจุบันมันยังไม่เหมาะที่จะทำอะไรพวกนี้ซักเท่าไหร่ แถมมันยังมีเงื่อนไขหลายข้อที่ยังไม่สามารถอนุมติได้
เขาโทรเข้าไปยังบริษัทโดยตรงและถามหาใครก็ตามที่สามารถหารถบรรทุกขนาดใหญ่มาขนอุปกรณ์ทั้งหมดได้
ในเวลาเดียวกับลู่ เปงเฟยที่ออกมาหาซื้อวัตถุดิบก็โทรสวนเข้าที่อู๋ ฮ่าวเหรินแบบพอดิบพอดี
“บอส ผมซื้อวัตถุดิบเสร็จแล้ว แต่ว่ามันวัตถุดิบพิเศษ 2 อย่างที่ต้องการในจีนมันเหลือน้อยแล้ว สั่งได้แค่ 50 ล้านชิ้นเท่านั้น ถ้ายังไงจะให้ผมซื้อมาจากต่างประเทศหรือเปล่า?”
“ถ้างั้นก็ซื้อจากต่างประเทศเลยก็ได้ บอกพวกเขาว่าให้ส่งไปยังโรงงานที่อยู่ในเขตอุตสาหกรรมของเรา เดี๋ยวผมจะส่งที่อยู่ให้อีกที”
“เข้าใจแล้วครับ ผมจะบอกให้พวกเขาส่งไปตามที่อยู่ให้”
อู๋ ฮ่าวเหรินกลับไปยังบริษัท เขาได้ยินข่าวดีอีกครั้ง การรับสมัครพนักงานในวันนี้เป็นไปได้ด้วยดี สองในสามของรายชื่อที่เขาลิสต์ไว้ตกลงที่จะเข้าร่วม และอีกหลายคนก็ดูเหมือนว่าจะตกลงเช่นกัน
พนักงานของอู๋ ฮ่าวเหรินในเวลานี้อยู่ในระดับที่สูงกว่าเดิมแล้ว 1 ขั้น หลายๆคนเริ่มทำงานแล้วแต่ก็แบกรับความกดดันไว้ด้วยเช่นกัน
“บอส สองคนนั้นส่งเรซูเม่มาอีกแล้ว”
“สองคนนั้น?”
“สองคนที่มากับผู้จัดการลู่”
อู๋ ฮ่าวเหรินลืมพวกเขาไปแล้ว และไม่ได้คาดหวังจะรับพวกเขาอีกครั้ง
“ผมเหมือนจำได้คร่าวๆว่ากฏของบริษัทเราคือไม่รับใครก็ตามที่เคยปฏิเสธเราไป”
หลิว เหมยหรู่พยักหน้าและใช่ เธอก็พูดแบบนี้กับพวกเขาเช่นกัน
“เช่นนั้นแล้วก็ปฏิเสธไปเลย ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอกำลังกังวลกลัวว่าจะไม่สามารถหาคนที่มีความสามารถมากพอจะมาทำงานได้งั้นเหรอ?”
“ฉันก็แค่อยากจะมาขอความเห็นกับบอส คุณรู้หรือเปล่าว่าที่พูดหมายความว่าอย่างไร?” หลิว เหมยหรู่ไม่รอให้อู๋ ฮ่าวเหรินตอบ เธอรีบออกไปจากออฟฟิศทันทีเลย
อู๋ ฮ่าวเหรินยิ้ม ในเวลานั้นไม่มีใครอยากจะเป็นปฏิปักษ์กับบริษัทหรอก อย่างที่รู้กันว่าตราบใดที่กฏนี้ยังใช้อยู่ ผู้ที่ปฏิเสธการจ้างก็จะไม่มีโอกาสกลับมาอีกครั้ง
โอกาสนั้นถูกวางไว้ตรงหน้าแล้ว ถ้าไม่รู้จักคว้าไว้ บริษัทก็จะไม่คว้าคุณไว้เช่นกัน
เมื่อหม่ารุ่ย กับ ฉิน ต้าไห่ เห็นหลิว เหมยหรู่ต้อบกลับอีเมล์ สีหน้าของพวกเขาก็ยู่เป็นผ้าทันทีเลย พวกเขาไม่คิดเลยว่าจะถูกปฎิเสธ
แต่ถ้ามองกลับไปแล้วในเวลานั้นที่พวกเขามาครั้งแรก สถานการณ์มันไม่ได้ชวนให้เขาคว้าโอกาสไว้เอง เพราะงั้นใครจะมาว่าพวกเขาก็ไม่ได้
ตัดมาที่ ลู่ เปงเฟย ผู้ที่คว้าโอกาสไว้ตั้งแต่ครั้งนั้น ตอนนี้เขาต่างกันกับคนเหล่านี้แบบคนละขั้วเลย
“บอสคะ! มีข้อมูลมากมายบนอินเตอร์เน็ตที่กำลังโจมตีผลิตภัณฑ์ของเรา บางคนยังใส่ร้ายผลิตภัณฑ์พร้อมทั้งบอกว่าพวกเขาเจอปัญหาอีก” ลิว หมิงยู่วิ่งเข้ามาและพูดแทบจะทันที
อู๋ ฮ่าวเหรินเงยหน้าขึ้นมองไปยังหญิงสาวอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้ม “การใส่ร้ายก็คือการใส่ร้ายนั่นแหละ ผมเคยพูดอะไรแบบนี้ไปแล้วในการประชุมว่าซักวันมันจะต้องเกิด การมีอยู่ของเครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าชีวภาพนั้นถือเป็นการเตะตัดขาการเงินของหลายๆคน คุณไม่รู้เรื่องนี้เหรอ?”
“แต่ฉันอ่านคอมเมนต์พวกนั้นแล้วก็อดโกรธไม่ได้นี่คะ…ฉันทำงานอยู่ที่นี่ในตำแหน่งฝ่ายเผยแพร่ข้อมูลแต่ฉันกลับทำอะไรกับเรื่องแบบนี้ไม่ได้เลยซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดมากๆ อุปกรณ์นี้เองก็เป็นเครื่องที่ดีมากๆแท้ๆ ทำไมคนพวกนั้นต้องใส่ร้ายเราด้วย?” หลิว หมิงหยู่พูดท่ามกลางบรรยากาศที่น่ากดดันนั้น
อู๋ ฮ่าวเหรินมองไปที่เธอและเอ่ยถามขึ้นมา “เธอมีวิธีที่จะหยุดยั้งพวกนั้นหรือเปล่า? ทั้งที่ความสัมพันธุ์ต่างๆในอินเตอร์เน็ตนั้นมันน้อยนิดมากๆ ต่อให้เราฟ้องร้องพวกนั้นทั้งหมด ก็ยังมีอีกหลายคนที่พร้อมสวนกลับด้วยกฏหมายอยู่ดี เพราะงั้นทางที่ดีเธอเอาเวลาไปลองหาทนายไว้ให้บริษัทดีกว่า อย่างน้อยๆในอนาคตเราก็อาจจะดำเนินการเรื่องพวกนี้ได้นะ”
ลิว หมิงหยู่เปิดปากแต่ก็รู้ตัวแหละว่าทำอะไรไม่ได้ การที่ต้องเผชิญกับกองกำลังที่แทบจะไม่มีตัวตนเช่นนี้ กฏหมายนั้นอ่อนแอมากๆ เธอเก็บรายชื่อที่อู๋ ฮ่าวเหรินมอบให้มาก่อนจะเดินออกไปด้วยความสิ้นหวัง
อู๋ ฮ่าวเหรินเปิดคอมพิวเตอร์และตรวจสอบไปยังกลุ่มคอมเมนต์จากหน้าข่าวหลักๆ พวกกองกำลังตัวป่วนบนอินเตอร์เน็ตนี่ทำงานกันดีจริงๆ แถมบางส่วนยังโจมตีด้วยพาดหัวข่าวโดยตรงเลย
‘เครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าสามารถทำร้ายร่างกายได้ เพราะมันจะทำให้เกิดโรคบางชนิดที่นำไปสู่ความตายแบบหลบเลี่ยงไม่ได้’
แต่สิ่งที่ทำให้เขาพูดไม่ออกมากกว่าก็คือผู้ที่ถูกเรียกว่าผู้เชี่ยวชาญนั้นยังเอาเรื่องเหล่านี้มาโจมตีเครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าชีวภาพด้วย
“จี้ พอจะหาข้อมูลระบุตัวตนของคนพวกนี้ได้หรือเปล่า?”
“ได้ครับ”
“ฮึ่ม กฏหมายรักษาคุณไม่ได้เพราะงั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคุณอยู่ ปล่อยข้อความพวกนี้ออกไปบนเว็บไซต์ ถ้าพวกเขาอยากจะใส่ร้ายไม่ว่าจะคนหรือผลิตภัณฑ์ของบริษัท จะถูกห้ามใช้สินค้าของเราอย่างถาวร ในเมื่อของมันไม่ดี ก็ไม่ต้องใช้”
เมื่อจี้ปล่อยข้อความดังกล่าวไป ในตอนแรกผู้คนต่างพากันประหลาดใจ และเพียงไม่นานพวกเขาก็พบถึงปัญหา
หลังจากนั้นประมาณ 1 ชั่วโมงให้หลัง ใครบางคนก็ส่งข้อความมาแสดงให้เห็นว่าเขาถูกยกเลิกสัญญาจองและตั้งคำถามลงในกลุ่มว่า ทำไม?
จากนั้นกลุ่มคนก็รุมคอมเมนต์ไปยังโพสต์ของชายคนนี้ด้วยสิ่งที่บริษัทประกาศออกมาเมื่อครู่พร้อมกับภาพสกรีนช็อตคำประกาศล่าสุดจากเว็บไซต์
ในตอนแรกผู้คนคิดว่าคำประกาศนี้คงทำออกมาให้กลัว หากแต่ไม่คิดว่าทางกลุ่มจะดำเนินการเร็วเช่นนี้ และยังมีหลายคนที่พบว่า ตำแหน่งที่ของผู้ที่ถูกยกเลิกสัญญาจองไปนั้นยังเป็นที่ว่าง ซึ่งนั่นหมายความว่าคนอื่นสามารถจองในส่วนนี้ได้ ดังนั้นแล้วพวกเขาจึงปรบมือและยอมรับให้กับการกระทำของฟิวเจอร์กรุ๊ปครั้งนี้
ในเวลานั้นการพูดคุยกันบนเครือข่ายเกี่ยวข้องกับเครื่องบำบัดด้วยไฟฟ้าชีวภาพก็มีหน้าจอแปลกๆปรากฏขึ้นมา
————————-
