CFบทที่ 295 เรือในซองแดง
อู่ อ่าวเหรินนอนอยู่บนเตียง เพิ่งจะเข้าไปในระบบซองแดงก็เห็นซองแดงขนาดใหญ่ลอยอยู่ด้านบนสุดและคนในกลุ่มก็กําลังออกความเห็น
เขาตาร้อนแต่อารมณ์ไม่ค่อยดีนัก มันรู้สึกแปลกๆที่ต้องมองซองแดงนี้แต่ยังเร็วไปที่จะฉกมันมันคือซองระดับห้า ซึ่งใช้ 10 ล้านเหรียญ
ดูคําอธิบายแล้ว มันน่าจะเป็นยานอวกาศสําหรับพลเรือน และอุปกรณ์ส่วนใหญ่ถูกปลดออกก่อนยานอวกาศจะถูกลดระดับมาเป็นระดับห้าของมาตรฐานซองแดง
ยิ่งกว่านั้นถ้าฉกยานอวกาศไปแล้วไม่มีอุปกรณ์ซ่อมแซม อะไหล่ส่วนที่ขาด แล้วก็ไม่สามารถเอาไปท่องอวกาศได้
“อยากเอาก็เอาไป ถ้าไม่เดี๋ยวฉันจะยกเลิกซองแดง” ชายที่ใช้ชื่อว่าราชากล่าว
มนุษย์ชุดเกราะพูดขึ้นทันทีว่า “ นี่มันยานพังๆ อย่าเอามาให้ฉันเลย ยานนั่นมันก็แค่ขยะเศษเหล็ก”
“มันไม่มีมูลค่าเท่าไหร่เลย มีแค่ระบบเครื่องยนต์ที่พอมีค่าอยู่บ้าง ทุกอย่างเอาไปโยนลงถังขยะได้เลยนอกจากเครื่องยนต์” พ่อค้าพลังงานประเมินมัน
ฮ่าวเหรินรู้สึกเจ็บมาก สิ่งที่พวกเขาบอกว่าควรเอาไปทิ้งข
เห็นความเห็นของสองคนนี้แล้วนะ ในสายตาเขามันสิ่งประดิษฐ์ขั้นสูง
ให้ตาย ความต่างชั้นของเทคโนโลยีมันช่างเจ็บปวดจริงๆ!
“ไม่ล่ะ ยานอวกาศแบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรกับฉัน ฉันจะให้ดูว่ายานอวกาศแบบไหนที่ฉันต้อ งการ ถ้ามีล่ะก็ค่อยมาคุยกับฉัน”
อู่ อ่าวเหรินยังคงไม่ตอบสนอง เขารู้สึกเจ็บหนักอีกครั้ง ซึ่งทําให้เขาอยากจะพุ่งเข้าไปในระบบซองแดงและคว้าของมา
ยานรบ มันคือยานรบที่สามารถใช้สู้ในอวกาศได้ แม้ว่าคําอธิบายของยานรบนี้จะบอกว่าระบบเครื่องยนต์จะถูกถอดออกไปแล้ว แต่มูลค่าของซองแดงก็ยังมากกว่า 8000 เหรียญจักรวาล
“รูปหล่อ นายรบกับกองกําลังเล็กๆนั่นอีกแล้ว และนายก็เอายานรบพวกเขามาด้วย”
“ไม่นานมานี้ ฉันได้ยินว่าอารยธรรมพาลอสได้หายไป และกองกําลังเล็กๆนั่นก็ถอยทัพออกจากดาวด้วยตัวเอง ฉันมียานรบที่ถูกทิ้งไว้บนดาวนั่นหลายลําและระบบเครื่องยนต์น่าจะถูกพวกเขาเอาไป”
“นายโชคดีมาก ที่ฉันไม่ได้ขายหัวฉันไปในวันนั้น แล้วฉันก็พอจะมียานรบที่จะตามนายไปในฤดูใบไม้ร่วงอารยธรรมพาลอสได้ทําให้เทพธิดาหายไปจริง”
ขณะนี้ราชาได้นําซองแดงยานอวกาศออกไปจากกลุ่มอย่างเงียบๆ เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกล้มเหลวในที่จะทําการในกลุ่มนี้
มันก็เห็นได้จากจํานวนการปรากฏตัวของเขาในช่วงนี้ และสิ่งที่เขาพูดหลังจากส่งซองแดงแต่ล่ะครั้งแสดงให้เห็นว่าชายผู้นี้ชอบบีบบังคับ
ทว่าเนื่องจากความสัมพันธ์ในกลุ่มนี้หลังจากรวมตัวกันแล้ว ตอนนี้ใครที่มาบีบบังคับก็มีแนวโน้มจะถูกตีกลับโดยผู้อื่น
อย่างเช่น ชายที่ชื่อว่าดูโอ้ จินเร็น ฉวยทําซองแดงระดับหกและเข้ามาในกลุ่มเพื่อจะเยาะเย้ย เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
โชคร้ายที่เจ้าศิลปะกลับมาจากการท่องดาวในวันนั้นพอดีและโยนหินเข้ามา ตอนนั้นชายคนนี้นอยากแข่งกับเจ้าศิลปะท้ายที่สุดเจ้าศิลปะก็ได้ไปถึงระดับแปดและเขาก็ซีดไปเลย
ซองแดงนั้นก็ยังคงอยู่ในระบบเขาไม่ได้เอามันกลับออกไป
ในกลุ่มที่มีคนเกือบ 200 คน การระวังตัวไว้นั้นเป็นเรื่องที่ดี ไม่เช่นนั้นมันก็จะโดนเล่นงานเอาได้ง่ายๆ
แน่นอนว่าบางครั้งอู ฮ่าวเหรินก็แกล้งกดดันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครกล้าแข็งข้อต่อเขา
ใครจะกล้าแข็งข้อต่อเขากัน? ดูของที่เขามีสิ จํานวนซองแดงที่มีจํานวนตามหัวในกลุ่มซองแดง
เห็นซองแดงของคูฉวยยังไม่ถูกเอาออกไป ฮ่าวเหรินจึงถามว่า
“คูฉวย ยานรบนี่สามารถแยกเป็นส่วนๆ แล้วให้คนอื่นผ่านซองแดงระดับต่ําทีละเล็กทีละน้อยได้รึเปล่า?”
“พ่อค้าของเก่า อย่าไปสนใจยานรบเลย! คือฉันจะบอกว่านายสามารถยกระดับได้ อย่างรวดเร็วและนําคนเข้ามาเพิ่มได้ ตอนนั้นอย่าว่าแต่ยานรบเลย ของดีๆต้องล้นมือนายแน่ โดยเฉพาะกลุ่มระดับเก้าตอนนี้ส่วนใหญ่มีแต่พวกชนชั้นสูง ซองแดงของพวกเขาจะทําให้คนต้องตาร้อนเลยทีเดียว”
“ใช่แล้ว ฉันก็สนับสนุนนายด้วย ค่อยๆไปแบบช้าๆ มีแต้มเยอะๆ เราสามารถช่วยนายยกระดับได้แล้วนายค่อยไปเอาของดีๆที่เดียวเลย”
อู่ อ่าวเหรินหดหู แน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของเขา แต่อยากจะได้ชองแดงปัญหาคือซองแดงที่เหลืออยู่ต้องการระดับสี่หรือห้าในการฉกไป
เขาได้ทดลองกับผลิตภัณฑ์บางอย่างของเขา และเป็นที่แน่นอนแล้วว่าการประเมินระดับนั้นต่ําเกินไป เขาไม่รู้ว่าจะจัดตั้งระบบประเมิณกับผลิตภัณฑ์นี้อย่างไรดี ดูเหมือนว่าราคาของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตขึ้นมาใหม่นั้นจะไม่สูงเกินไป
นี่ทําให้อู่ ฮ่าวเหรินสงสัยว่าสิ่งนี้สามารถทดสอบรสชาติทางประวัติศาสตร์ของวัตถุได้หรือไม่
“ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เลย ฉันกําลังขาดทรัพยากรอยู่ มันแค่ของโบราณเล็กๆที่ฉันสามารถเอาไปแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญพลังงานสําหรับยกระดับได้ไม่มาก พวกเขาตัดการสนับสนุนกฏเจ้าถิ่นของฉัน และฉันก็ไม่มีทางเลือก”
อู่ ฮ่าวเหรินคิดว่าถ้าเขาสามารถใช้วิธียกระดับเจ้าถิ่นได้ ตอนนี้ก็คงไม่ต้องมาห่วงเรื่องเสียเหรียญพลังงาน
“ฉันอยากจะรู้จริงๆว่านายอยู่ไหนถึงได้ขาดแคลนทรัพยากรขนาดนี้”
นักวิจัยกล่าว “นายคนนี้อาจจะเป็นทายาทของมนุษย์กลุ่มแรกที่อพยพในยุคโลกโบราณแล้วติดอยู่ในดาวเก่าแก่ ไม่สิ ถ้านั่นมันจริงเขาจะได้ระบบซองแดงมาได้อย่างไร? มันเป็นอุบัติเหตุ งั้นรึ?”
ตอนนี้ ฮ่าวเหรินไม่สามารถปล่อยให้คนพวกนี้คาดเดาได้ ไม่งั้นคงเป็นเรื่องแน่
“พวกนายไม่ต้องมาเดากันเลย ถ้ามาที่ที่ฉันอยู่ไม่ได้ก็รีบปลอบใจฉันด้วยชองแดงสักหน่อยเถอะ”
คนในกลุ่มก็เลิกพูดคุยกันในทันที ระหว่างนี้อู ฮ่าวเหรินก็ฉกซองแดงมาได้มากมาย เมื่อพวก เขาถูกอู่ ฮ่าวเหรินฉกซองแดงไปพวกเขาก็จะเสียยอดรวมของเหรียญพลังงาน
“ช่างน่าสงสารเสียจริง ฉันจะให้ซองแดงกับนาย ถ้าคว้าไม่ทันอย่ามาโทษฉันล่ะกัน”
ชายนามแปดหนวดมาพูดปลอบทุกคนอย่างไม่คาดคิดแล้วส่งซองแดงออกมา
แต่น่าเสียดาย ก่อนที่อู่ ฮ่าวเหรินจะคว้ามันมา ซองแดงนั่นก็หายไปแล้ว
“ของดีนี้ ขอบคุณแปดหนวด ถ้าไม่ได้นายคงต้องใช้เงินจํานวนมากเพื่อซื้อมันสักอัน”
ขณะนี้คูฉวยเหมือนจะเห็นคําถามที่เขาถามไปตอนแรกและพูดว่า “มันเปล่าประโยชน์ที่จะ แยกส่วนยานอวกาศ ต่อให้แยกบางส่วนออกมาแล้วมันก็ยังต้องใช้ระดับสูงในการจะฉกไปเช่นพวก ระบบเครื่องยนต์ ถ้านายอยากได้ยานอวกาศจริง เมื่อนายไปถึงระดับ 6 แล้วฉันจะให้ยานอวกา ศดัดแปลงกับนาย แม้ว่ามันจะไม่มีพลังในการสู้รบ แต่มันก็เดินทางไกลได้อย่างไม่มีปัญหา”
“ขอบคุณ ถ้าเห็นแล้วก็อย่าแย่งฉันล่ะกัน ไม่งั้นในอนาคต ฉันจะทําชองแดงที่นี่ อย่ามาโทษฉันถ้าฉันทําให้มันเป็นสีดํา ฉันจะจดชื่อคนบางคนลงในบัญชีดําของฉันไว้”
คําพูดของอู่ ฮ่าวเหรินรุนแรงมาก เพราะหลังจากอยู่ระดับสูงแล้ว ถ้าเขาฉกซองแดง ความเสียหายอาจจะถึงล้านเหรียญพลังงาน
ถ้าเป็นซองแดงระดับเก้า มันสามารถทําให้ใครบ้างคนร้องไห้ออกมาในทันทีได้เลย
“ไม่ได้พูดถึงนายนะ ฉันจะไปกลุ่มพิเศษเพื่อว่าจะได้อะไรดีๆสักหน่อย”
“พ่อค้าของเก่า อย่าลืมเอาอาหารอร่อยๆมาฝากกลุ่มนี้ด้วยล่ะ”
คนพวกนนี้ส่วนใหญ่ได้อาหารเลิศรสผ่าน อ่าวเหรินมาทั้งนั้น แน่นอนว่าอู่ อ่าวเหรินมีพื้นที่เก็บซองแดงเยอะนั่นเอง
ถ้าไม่ใช่เพื่อให้พวกเขาหรือครอบครัวกิน ซองแดงของเขาส่วนใหญ่ก็เป็นอาหาร สิ่งที่กวนใจเขาก็คือมีอยู่สามซองแดงในจํานวนทั้งหมดที่ลุงชาวจีนทําให้เขา
อีกอย่าง ซองที่สองกับสามทําจากวัตถุดิบชั้นเลิศของโลกในอนาคต ยกเว้นซองแรกที่เหมือนกับของบนโลก
อู่ ฮ่าวเหรินได้ลองมาทั้งหมดแล้ว ซึ่งมันก็อร่อยที่สุดในโลกจริงๆ
