เกมราชันสงครามออนไลน์ – ตอนที่ 48 การต่อสู้บนลำธาร

ตอนที่ 48 การต่อสู้บนลำธาร

ทันใดนั้นลูกศรก็ยิงเข้าไปที่ต้นไม้เจาะทะลวงผ่านไปได้อย่างง่ายดาย กายที่หลบอยู่หลังต้นไม้เบี่ยงตัวออกไปแล้ว แม้ว่าตัวของเขาจะพ้น แต่กระเป๋าด้านหลังกลับโดนลูกศรเต็ม ๆ กายรู้สึกได้ว่ากระเป๋าด้านหลังนั้นเหมือนมีคนตัวใหญ่ ๆ มากระชากมันอย่างแรงจนเขาเกือบหงายหลัง

พอกายหันกลับมองด้วยสภาพที่เต็มไปด้วยเหงื่อ

กระเป๋าของเขาขาดเป็นชิ้น ๆ ของทั้งหมดกระจายไปทั่ว กายคิดจะหันไปเก็บ แต่สายตาของเขาหันไปเห็นว่าหญิงสาวสั่งให้คนสองคนไปจับกายมา ตอนนี้ในที่สุดกายก็รู้ว่าหญิงสาวผมบอร์นคนนี้เป็นหัวหน้ากลุ่ม ในความรู้สึกของกาย เธอมีพลังไม่น้อยกว่ามีอาอย่างแน่นอน

หญิงสาวที่อยู่ห่างออกไป 40 เมตรเห็นว่ากายรอดไปได้ก็ต้องแปลกใจ ด้วยระยะแค่นี้มันยากที่ใครจะหลบลูกศรที่ใช้ศิลปะการต่อสู้ เจาะทะลวง ขั้นสองไปได้ เธอรู้สึกสนใจกายขึ้นมาบ้างแล้ว

กายลุกขึ้นวิ่งหนีทันที ตอนนี้เอาตัวรอดให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน

โชคยังดีที่เหรียญตราทั้งสองกายเก็บไว้ที่ตัว ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะเสียงหันกลับไปหยิบมันก็ได้ แต่แล้วกายก็พึ่งนึกได้ว่าเขาลืมอะไรไป พลุสัญญาณมันอยู่ในกระเป๋า

นักเรียนชายสองคนที่ไล่ตามกายมาหนึ่งเป็นผู้ใช้ดาบอีกคนใช้ธนู คนที่ใช้ธนูพยายามยิ่งกาย กายจึงไม่สามารถย้อนไปเอาพลุสัญญาณได้แล้วจริง ๆ ไม่อย่างนั้นเขาโดนทั้งสองเล่นงานแน่นอน

“ช่างมัน! ยังไงก็อยู่ให้รอดจนจบการทดสอบก็พอแล้ว พลุสัญญาณคงไม่ได้ใช้” กายวิ่งเข้าไปในป่า มันมีต้นไม้หลายแห่งซึ่งพอจะช่วยให้กายหลบลูกธนูได้บ้าง

หลังจากนั้นไม่นานกายก็เห็นพลุสัญญาณสีแดงยิ่งขึ้นมาสองครั้งติดต่อกัน เขาเดาว่าคงเป็นนักเรียนสองคนนั้น ซึ่งหมายความว่าอีก 8 คนที่เหลือกำลังตามมาเช่นกัน

กายวิ่งไปแบบเดาสุ่มเอา แต่ยิ่งเขาวิ่งมาทางนี้มากเท่าไหร่ก็มีน้ำมากเท่านั้น กายกระโดดลงไปตามทางน้ำไหล เพราะต้องการให้น้ำที่ไหลลบรอยเท้าที่เขาวิ่ง อีกสองคนด้านหลังจะได้ตามมาไม่ถูก

ห้านาทีหลังจากนั้นกายยังคงวิ่ง ๆ หลบ ๆ อยู่ริมน้ำ จนในที่สุดเขาก็ไม่ได้ยินเสียงใครตามมาแล้วจึงหยุดนั่งพักลงริมตลิ่งของธารน้ำ กายหายใจด้วยความเหนื่อยหอบ

แต่ดูเหมือนกายจะดูถูกความสามารถของนักรบฝึกหัดขึ้น 2 มากไปหน่อย

ชายผู้ใช้ดาบมาหยุดยืนอยู่ด้านบนตลิ่งเหนือหัวกาย และยิ้มออกมาด้วยความสนุกสนานราวกับกำลังมองดูเหยื่อที่หมดแรงแล้ว

“เจ้าวิ่งเร็วนี่ ส่งเหรียญตรามาแล้วข้าจะไม่ทำอะไร!” นักเรียนชายคนนี้พูดออกมาด้วยท่าทีเหนือกว่า แต่กายไม่คิดจะไปคุยด้วยให้เสียเวลา

กายกำดินทรายที่พื้น ก่อนจะสาดเข้าไปที่ใบหน้าของนักเรียนชาย ทรายเข้าไปที่ดวงตาจนนักเรียนชายต้องหลับตาตามสัญชาตญาณ ทำให้ปิดโอกาสให้กายวิ่งหนีออกไป

“บ้าเอ๊ย! เจ็บตาชะมัดเลย” นักเรียนชายคนนั้นพูดด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะวิ่งตามกายไปทั้งที่ตาข้างหนึ่งยังปิดอยู่

แม้กายวิ่งออกมาก่อน แต่ความเร็วของนักเรียนคนนั้นยังเร็วกว่าเขามากนัก เพียงไม่กี่วินาทีก็เข้ามาประชิดตัวของกาย นักเรียนชายจับดาบสองมือฟาดฟันมาจากทางด้านหลังของกาย ทำให้เขาไม่มีทางเลือกต้องหันกลับไปใช้ค้อนขวานที่อยู่ในมือเข้ามากัน

ดาบของนักเรียนชายฟันเข้าไปที่ด้ามจับไม้ แม้ดาบจะตัดด้ามไม้ค้อนขวานไม่ขาด แต่ก็สร้างรอยบาดลึกพอสมควร กายที่จับค้อนขวานแต่ละฝั่งไว้รับรู้ได้ถึงแรงปะทะที่มหาศาลมาก

มันพอ ๆ กับแรงหรืออาจจะมากกว่าที่เคยสู้กับมีอาเล็กน้อย ดูเหมือนว่าที่ผ่านมามีอายังออมแรงไว้อยู่

พละกำลังของนักรบฝึกหัดขั้น 1 นั้นมากกว่าคนปกติเล็กน้อย แต่สำหรับขั้น 2 แล้วมันมากกว่าคนปกติถึง 2 เท่าเป็นอย่างต่ำ ดังนั้นกายแทบจะไม่สามารถรับมือได้เลย ส่วนครั้งนั้นที่สู้กับโจชัว เพราะพวกเขาประลองกันจึงไม่ถึงกับลงมืออย่างจริงจัง

แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกัน การทดสอบหมายถึงการแย่งที่ในสถาบันศาสตร์นักรบ มันก็เหมือนกับสงครามภายในสถาบันศาสตร์นักรบ เพียงแต่ห้ามฆ่ากัน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะบาดเจ็บจนพิการไม่ได้ ดูเหมือนนักเรียนกลุ่มนี้คงจะเป็นพวกหัวกะทิในชั้นปี 1 ไม่ต่างจากมีอา ลิลี่ วิลเลียมหรือลูคัส

กายรู้ว่าสู้แรงไม่ไหวก็พลิกตัวหลบทันที นักเรียนชายคนนั้นก็เตะส่วนเข้ามา แต่กายเอาค้อนขวานขึ้นมาป้องกันไว้ได้ กายถอยห่างออกมาด้วยแรงปะทะ ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างทั้งสอง

“โอ๋ เจ้าเป็นแค่นักรบฝึกหัดขั้น 1 แต่รวดเร็วกว่าที่คิดมาก แบบนี้ค่อยน่าสนุกหน่อย”

“เจ้าชื่ออะไร” กายถามชื่อนักเรียนชายคนนี้ แต่ไม่ใช่เพราะเขาอยากจะทำความรู้จัก เพียงแต่มองช่องทางถอยก็เท่านั้น

นักเรียนชายยิ้มออกมา กายเห็นดังนั้นก็รู้ว่า ชายคนนี้ไม่ได้โง่คงรู้ว่าเขาแค่ถามถ่วงเวลามองหาทางหนีเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นนักเรียนชายคนนี้ก็ยังตอบ

“ก็ได้ ข้าเจเดน อันดับที่ 33 ในการจัดอันดับศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดชั้นปีที่ 1เป็นไงเจ้ากลัวหรือยัง” เจเดนพูดออกมาด้วยท่าทางโอ้อวด แม้แต่กายยังคิดเลยไอ้นี่มันขี้โม้หรือไง ถึงแบบนั้นฝีมือของชายคนนี้ก็ไม่ธรรมดาจริง ๆ

“ข้ากายแค่นั้นแหละ” กายก็แนะนำตัวขณะที่เดินถอยหลังช้า ๆ

ในตอนนั้นเองก็มีเสียงพลุสัญญาณดังขึ้นสองครั้ง มาจากทางทุ่งกว้างที่เขาหนีมา กายเดาว่าคงจะเป็นสองคนนั้นที่โดนกลุ่มของเจเดนล้อมเอาไว้ในตอนแรก ซึ่งนั้นก็หมายความว่าอีกไม่นานนักเรียนกอีก 8 คนจะถามมาที่นี่ หรือไม่ตอนนี้พวกนั้นก็คงมาใกล้ถึงแล้วก็ได้

แบบนี้ชักไม่ดีแล้ว กายคิดในใจด้วยความร้อนรน

เจเดนยิ้มออกมาก่อนจะยกดาบสองมือชี้ไปที่กาย “เอาละชื่อก็รู้จักกันแล้ว อย่างนั้นมาจบเรื่องกันได้แล้ว เจ้าเอาเหรียญตรามาแล้วข้าจะปล่อยไป”

“แบบนั้นคงไม่ได้ ถ้าข้าให้เหรียญตราเจ้าไป ข้าก็สอบตกนะสิ” กายส่ายหัวเตรียมสู้สุดชีวิต

เขาไม่รอให้เจเดนลงมือก่อน กายจู่โจมก่อนในทันทีด้วยการจับค้อนขวานสองมือ สร้างมุมเหวี่ยงเข้าหาด้านข้างตัวของเจเดน

เจเดนก้มหลบค้อนขวานที่โจมตีเข้ามาอย่างง่าย ๆ ก่อนจะใช้ดาบสองมือฟันกาย กายดึงค้อนขวานขึ้นมากัน ดาบฟันไปที่ด้ามอีกครั้งทำให้เกิดรอยลึกที่ด้ามไม้อีกครั้ง

ทั้งสองปะทะกันอยู่อีกสามถึงสี่กระบวนท่า แต่กายเสียเปรียบมาก เพราะความเร็วของกายสู้ไม่ได้ แถมพอโดนฟันก็ต้องเอาด้ามขวานมารับอีก กายเข้าใจแล้วว่าพออาวุธต่างไปการใช้ก็ต่างกัน

ที่ผ่านมาเขาเคยฝึกแต่ดาบ พอมาจับค้อนขวานก็คิดว่าจะใช้ได้เหมือนดาบ แต่ตอนนี้มันผิดมหันต์เลย

“ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบศาสตราวุธ ฟาดฟัน ขั้น 1” ดาบของเจเดนฟันไปหากายจากด้านหน้า

แต่ในจังหวะนั้นกายกับก้าวพลาดเท้าไปติดซอกหิน เสียจังหวะล้มลงไป ดาบของเจเดนที่ใช้ศิลปะการต่อสู้ ฟาดฟันผ่าลงไปที่พื้นหินในลำธารเป็นรอยยาว 2 เมตร เจเดนถึงกับงงวิธีการหลบของกาย

กายเองก็ไม่คิดว่าเขาจะหลบได้

เจเดนคิดจะดึงดาบออกมาจากรอยที่ฟันลงไป แต่ปรากฏว่าดาบมันดันคาอยู่ที่พื้นขยับไม่ออก ทั้งเจเดนและกายมองลงไปที่พื้น มันคือหินสีเทาน้ำตาลก้อนใหญ่กว่า 4 เมตรฝังอยู่ในดิน ส่วนดาบของเจเดนนั้นดูเหมือนมันจะไปติดคาในรอยที่ฟันลงไปพอดี

ทั้งสองคนมองหน้ากัน เจเดนมองหน้ากายแบบยิ้ม แต่กายไม่ยิ้มด้วย กายใช้จังหวะนี้หยิบค้อนขวานพร้อมกับใช้ศิลปะการต่อสู้ ทุบ ขั้น 1 โจมตีไปที่ด้านข้างของเจเดนเข้าอย่างแรง

เจเดนที่จับดาบพยายามดึงออกมาอยู่ก็ไม่คิดว่ากายจะลงมือทั้งแบบนี้ ทำให้โดนด้านค้อนทุบเข้าไปเต็ม ๆ จนเกราะหนักที่เจเดนใส่อยู่ถึงกลับเกิดรอยบุบลงไป เจเดนรู้สึกราวกับโดนม้าวิ่งชนไม่มีผิด แต่ตัวของเจเดนนั้นไม่ได้กระเด็นถอยไป เพราะดาบที่จับอยู่มันยึดเขาไว้

“อ้วก…”

เจเดนอ้วกออกมาจากอาการจุก ในตอนนั้นเองดาบสองมือที่ติดในหินก็หลุดออกมาเช่นกัน เจเดนกัดฟันฝืนความเจ็บเหวี่ยงดาบฟันใส่กายอย่างรวดเร็ว จนกายเองก็หลบไม่พ้น ดาบฟันเข้าไปที่กลางหน้าอกของกาย

ดาบสองมือปะทะที่เกราะเกล็ดทมิฬจนเกิดประกายไฟ แต่เกราะกลับไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย ทั้งที่ดาบที่ฟันมานั้นเป็นดาบระดับ 4 ถึงดาบจะฟันไม่เข้า แต่ก็จุกไม่น้อย

กายถึงกับถอยหลังโซซัดโซเซไปสองสามก้าว เขาใช้ค้อนขวานมาค้ำตัวเองไว้ถึงทรงตัวยืนได้

เจเดนที่พยายามฝืนอาการบาดเจ็บ ลุกขึ้นมากระโดดสูงจากพื้นสามเมตร ยกดาบสูงเหนือหัวด้วยสองมือ ฟาดฟันดาบลงไปที่กาย

“ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบศาสตราวุธ ฟาดฟัน ขั้น 2”

ดาบที่เต็มไปด้วยศิลปะการต่อสู้กำลังฟันลงมาที่กาย ซึ่งห่างไปไม่ถึงเมตร กายไม่ได้หลบ อันที่จริงเขาไม่มีเวลาหลบ ได้แต่ยกค้อนขวานขึ้นมาและสู้กลับไปเท่านั้น

ในครั้งนี้ดาบของเจเดนฟันจนด้ามจับที่กายใช้รับการโจมตี

ฉับ!

ดาบสองมือของเจเดนด้ามจับไม้ของค้อนขวานขาดเป็นรอบเรียบเนียน จากนั้นก็ฟันลงไปจนถึงเกราะไหลของเกราะเกล็ดทมิฬ

“เสร็จล่ะ” เจเดนพูดออกมาด้วยความสะใจ ว่าดาบนี้ฟันกายจนบาดเจ็บได้อย่างแน่นอน ส่วนกายก็ยังตกใจ ที่ด้ามขวานโดนฟันจนขาด

กายได้แต่คิดในใจว่าซวยแล้วทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากในเวลาเพียงไม่ถึงนาทีตั้งแต่ที่ทั้งสองลงมือสู้กัน ดาบสองมือของเจเดนฟันลงไปที่เกราะไหลของเกราะเกล็ดทมิฬจนตัวกายถึงกับทรุดเข่าลงไปกับพื้นจากแรงที่ฟันลงมา แต่เจเดนก็ต้องรู้สึกเหลือเชื่ออีกครั้ง เพราะเกราะเกล็ดทมิฬหยุดดาบของเขาไว้ได้

“เป็นไปไม่ได้”

แม้ตัวเกราะจะมีรอยฟันจากดาบให้เห็นชัดเจน แต่ไม่อาจจะฟันลงไปลึกกว่านั้นได้อีก

“หลับไปซะ” กายไม่สนใจดาบที่ฟันคาอยู่ตรงไหลซ้ายของตัวเอง สองมือกำต้อนขวานที่เหลือด้ามจับอยู่เพียงครึ่งเดียวโจมตีสวนกลับไปที่เจเดนทันที

“ศิลปะการต่อสู้ รูปแบบศาสตราวุธ ทุบ ขั้น 1 ย๊ากกกก!!!!!!”

กายร้องออกมาสุดเสียงใส่พลังลงไปในการโจมตีนี้ เขาไม่ได้เล็งไปที่เกราะหรือที่ตัวของเจเดน แต่เล็งไปที่ปลายคาง ต่อให้เจเดนเป็นนักรบฝึกหัดขั้น 2 แต่ในระยะแค่นี้ก็หลบไม่ทันเช่นกัน

ปัง!