Chapter 100 – คัมภีร์โบราณ
การแข่งขันระหว่างตระกูลได้ข้อสรุป
และตระกูลลั่วได้ทุกอย่าง.
คราวนี้ตระกูลซ่งก็มีชื่อด้วยเหมือนกันและตระกูลโจวที่ถอนตัวก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้กับตระกูลลั่ว.
ช่วงเวลาที่ลั่วเทียนใช้ดาบดื่มโลหิตเพื่อผ่าล่างซูซางเฟย โจวไทเหรินก็รู้ว่าตนเองไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้กับลั่วเทียนได้อีกต่อไป.
แต่…
ตระกูลโจวก็ไม่ได้รีบออกจากเมืองภูเขาหยก กลับกันดูราวกับว่าเขากำลังรออะไรบางอย่างอยู่.
ช่วงเวลาก่อนที่ท้องฟ้าจะมือ…
นั่นเป็นเหตุผลที่ลั่วเทียนสามารถรั้งอารมณ์ของเขาได้ขณะที่เขารอคอย.
กลางดึก ภายในโถงหลังของตระกูลลั่ว.
ลั่วเทียนนั่งอยู่ในตำแหน่งสุดท้ายด้วยท่าทางที่น่าประทับใจ แม้ว่าเขาจะได้รับรางวัลในครั้งนี้แต่เขาก็ต้องจ่ายออกไปเป็นจำนวนมาก.
ฟางเล่ยได้รับบาดเจ็บสาหัสลั่วคุนซานได้รับบาดเจ็บสาหัสและมีสาวกหลายคนตาย.
นี่คือหายนะอย่างหนึ่งของตระกูลลั่ว.
ไม่นานสาวกของตระกูลลั่วรีบวิ่งเข้ามาในโถงหลังและพูดว่า“ท่านผู้นำ อาการบาดเจ็บของอาวุโสสามคงที่แล้วหลังจากที่ทานยาห้ามังกร สำหรับพี่อ้วน เขา…”
ลั่วเทียนขมวดคิ้วและถามทันที“เจ้าอ้วนเป็นไงบ้าง?”
สาวกเกาหัวและพูดว่า “พี่อ้วนนอนกรน…หมอจึงบอกว่าเขาหลับลึกมากเลยไม่อาจตื่นได้.”
ลั่วเทียนรู้สึกราวกับยกหินออกจากอกขณะที่เขาโบกมือ “เจ้าออกไปได้แล้ว.”
หากมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับเจ้าอ้วนลั่วเทียนก็เหมือนกับตกนรกและเขาก็ถูดดึงกลับมา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้พบพี่ชายที่ดีที่ผ่านความเป็นตายมาด้วยกัน ด้วยเหตุนี้ลั่วเทียนจึงใช้สมบัติทุกอย่างที่เขามี.
ตั้งแต่ที่ฟางเล่ยและลั่วคุณซานทั้งสองดีขึ้น ลั่วเทียนก็สูดลมหายใจจากนั้นเขาก็มองไปที่ซ่งหยวนหนานว่า “พี่ชายอาวุโสซ่ง คุณวางแผนอย่างไรในอนาคต?”
จากตระกูลใหญ่ทั้ง 4 ของเมืองภูเขาหยก ตระกูลซูและตระกูลซ่งเหลือเพียงแต่ชื่อเท่านั้น หากต้องการสร้างชื่อขึ้นมาใหม่แทบจะเป็นไปไม่ได้.
ไม่ว่าซ่งหยวนหนานจะเลือกทางไหน ลั่วเทียนก็จะสนับสนุนเขาอย่างสุดความสามารถ.
ตระกูลซ่งถูกทำลาย ไม่มากไม่น้อยมันก็เกี่ยวกับเขา นี่คือเหตุผลที่ทำให้ลั่วเทียนรู้สึกผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นี่คือเหตุผลที่เขามองซูเหยาซงให้ตระกูลซ่งจัดการในตอนสุดท้าย.
ปราณเชี่ยวชาญขั้น 9 เป็นเพียงแต้มExpเพียงเล็กน้อยสำหรับลั่วเทียน เขาเข้าใจว่าเขาต้องชั่งใจภายใน.
ความเป็นอริของตระกูลซ่งก็ได้รับการแก้ไขด้วยตัวของเขาเอง
มีเพียงซูเหยาซงที่ตายด้วยน้ำมือของพวกเขาที่จะได้รับความแค้นของคนที่ตายทุกคนในตระกูลซ่ง.
ซ่งหยวนหนานหัวเราะก่อนจะพูดว่า“วันนี้ ข้าตั้งใจที่จะสู้กันให้ตายไปข้าง แต่ข้าไม่คิดเลยว่าความยุ่งเหยิงที่ผ่านมาจะเป็นความอยู่รอดที่แสนเจ็บปวด สำหรับแผนการในภายภาคหน้าข้ายยังไม่ได้คิด.”
“โอ้ เยี่ยม!”
ซ่งหยวนหนานลุกขึ้นยืนและมองไปอีก 6 คนที่เหลือ “ตระกูลซ่งทุกคนฟัง! คารวะให้กับผู้มีพระคุณของเรา!”
หลังจากที่พูดเสร็จ…
คนจากตระกูลซ่งทั้ง 7 คนก็ก้มคำนับและพูดพร้อมกัน “ขอบคุณที่ช่วย!”
ลั่วเทียนวิ่งเข้ามาประคองซ่งหยวนหนานให้ขึ้นมาและบอกว่า“พี่อาวุโสซ่ง พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่? ลุกขึ้นมาเร็วๆ พวกท่านไม่เห็นข้าเป็นเพือนหรือไร?”
ด้วยการบ่มเพาะของซ่งหยวนหนานที่อยู่ในขั้นปราณเชี่ยวชาญ ขั้น 9 ลั่วเทียนไม่อาจให้เขาคุกเข่าของเขาได้ ซ่งหยวนหนานเพิ่มแรงที่จะให้คุกเข่าลงไปอีกและพูดว่า “ลั่วเทียน หากไม่มีเจ้า มันเป็นไม่ได้ที่เราจะแก้แค้นให้กับการตายทั้ง 400 คน ข้าเป็นตัวแทนของสมาชิกในตระกูลที่มีชีวิตอยู่และรอดจากความตาย โปรดรับการขอบคุณจากใจจริงของข้า.”
การคุกเข่าของซ่งหยวนหนานทำให้เกิดเป็นเควสแรงค์ C? ประสบการณ์ที่ได้รับน้อยเกินไปลั่วเทียนจึงไม่สนใจ.
ลั่วเทียนประคองซ่งหยวนหนานขึ้นอีกครั้งและพูด“พี่อาวุโสซ่ง คิดอย่างไงกับตระกูลลั่วตอนนี้? ถ้าท่านยินดีตระกูลลั่วและซ่งของเราสามารถรวมเป็นหนึ่งได้และคุณจะเป็นผู้นำ ท่านคิดว่าอย่างไร?”
จะดีที่สุดถ้าจะให้ซ่งหยวนหนานเป็นผู้นำ.
เมื่อภูเขาหยกเล็กเกินไปและลั่วเทียนต้องออกไปและซ่งหยวนหนานก็ไม่มีแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัวใดๆจากบุคคลิกของเขา ภายใต้การนำของเขาตระกูลลั่วจะกลายเป็นผู้ปกครองเมืองภูเขาหยกอย่างแน่นอน.
ตระกูลลั่วไม่มีคนที่รับสมัครที่ดี
ลั่วคุนซานมีความสามารถที่จำกัด ในขณะที่คนอื่นๆยังเด็กและขาดประสบการณ์ ซ่งหยวนหนาน เป็นคนที่เข้าตามากที่สุดในตอนนี้.
ซ่งหยวนหนานรู้สึกตกใจ แต่ก็รู้สึกได้ในความคิดและพูดว่า“ข้าจะเป็นผู้นำได้อย่างไร? เป็นไปไม่ได้เลย ่ส่วนตระกูลซ่งและตระกูลลั่วมารวมกัน ข้าก็คิดว่ามันไม่ดีนัก.”
“ชีวิตของพวกเราได้รับการช่วยเหลือจากเจ้า ดังนั้นนับแต่นี้เป็นต้นไปเราจะเข้าร่วมกับตระกูลลั่ว เราจะมอบความทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อที่จะพัฒนาตระกูลลั่ว!”
หลังจากนั้นทันที…
ซ่งหยวนหนานก็หันกลับไปและถามอย่างจริงจัง: “พวกเจ้าคิดอย่างไรบ้าง?”
ซ่งหยวนวไคว่ก้าวออกมาและหัวเราะเสียงดัง “เข้าร่วมกับตระกูลลั่วจะเป็นหนทางที่ดีที่สุดแล้วจะให้เราคิดอย่างไร?”
ความแข็งแกร่งของลั่วเทียนทำให้พวกเขาชื่นชม.
ในโลกที่ผู้แข็งแกร่งเป็นคนตั้งกฏ มีคนจำนวนมากที่ตั้งใจที่จะเดินตาม เหมือนกับตระกูลซ่ง.
ลั่วเทียนมีความสุขมากและพูดอย่างเคร่งขรึม
“ตระกูลลั่วทุกคนฟัง! นับแต่นี้เป็นต้นไป ซ่งหยวนหนานจะเป็นอาวุโสของตระกูลลั่ว ถ้าข้าไม่อยู่ทุกคนต้องเชื่อฟังพี่อาวุโสซ่ง เข้าใจหรือไม่?”
“ติ้ง!”
“ผู้เล่นลั่วเทียนได้ให้ซ่งหยวนหนานเคลื่อนไหวและได้รับคะแนนความพอใจ 1,000 แต้มจากเข้า.”
“หืม?”
“มีแม้กระทั่งแต้มพอใจ?และ1,000แต้ม?ระบบวางแผนที่จะทำอะไร?”
“เวรเอ้ย น้องสาวเจ้าสิไอ้ระบบ บิดาไม่ได้ชอบผู้ชาย” ลั่วเทียนช็อคและรู้สึกตกใจในเวลาเดียวกัน ทำไมเขาต้องได้รับความชื่อชอบจากคนอื่น?
ในเวลาเดียวกัน…
ซ่งหยวนหนานดึงคัมภีย์เก่าๆที่ทำจากหนังแกะและส่งมอบให้กับเขา. “นี่ถือเป็นของขวัญสำหรับการร่วมตระกูลลั่ว นี่คือคัมภีย์โบราณที่ตระกูลซ่งของเราได้รักษามาหลายชั่วคน มีบางอย่างซ่อนอยู่ในคัมภีย์แต่เราไม่รู้จัก เนื่องจากตระกูลซ่งของเราได้ศึกษามาหลายร้อยปีแต่ก็ยังไม่อาจรู้ได้และไม่พบอะไร.”
“มีข่าวลือว่าใครก็ตามที่แกะข้อความของคัมภีย์นี้ได้อาจจะได้รับเวทย์มนต์โบราณ.”
“ผู้นำโปรดรับไว้ด้วย!”
ลั่วเทียนกลายเป็นโง่งม.
ตาของลั่วเทียนเหลือบมองไปที่คัมภีย์โบราณในมือของซ่งหยวนหนานเพื่อยืนยัน.
สิ่งนี้มีแสงสีทอง!
แสงสีทองที่ทำให้คนถึงขั้นตาบอดได้!
แม้กระทั่งไอเทมระดับพระเจ้าก็ไม่อาจบาดตาได้ขนาดนี้.
เวทย์มนต์โบราณซ่อนอยู่ในนี้จริงๆ?
เวทย์มนต์แบบโบราณที่ทำให้ชีวิตเป็นอมตะและเทียบเท่ากับพระเจ้า มันจะต้องน่ากลัวแน่นอน!
ลั่วเทียนรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเหตุใดระบบจึงให้เป็นเควสแรงค์Cกับเขาอย่างฉับพลัน นี่เป็นเพียงเควสต่อเนื่องที่มีเควสลับอยู่ในฝ่ามือของเขา.
ลั่วเทียนระงับความตื่นเต้นของเขาและรับคัมภีย์ จากนั้นเขาก็คลี่มันอย่างระมัดระวัง มองไปที่จารึกในดวงตาของเขา ราวกับว่าร่องรอยการจารึกจะทำให้ลั่วเทียนหลงไหล.
ทันใด้นั้น…
เสียงจองดื่มโลหิตก็ดังขึ้นมาภายในใจลั่วเทียน “เฮ้ยไอ้สารเลว มีบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับคัมภีย์โบราณ! ระวังการถูกสะกดจิตด้วย!”
“หืม?”
“ม่านจักวาล?!”
“ม่านที่หายหาบสูญไปแล้วได้มาปรากฏในหนังแกะ? มันสามารถเป็นบัญทึกของเวทยย์โบราณดังกล่าวได้หรือไม่?”
เสียงของดื่มโลหิตทำให้ลั่วเทียนตื่นเต้นทันที.
เมื่อได้ยินดื่มโลหิตพูดอย่างนั้นลั่วเทียนก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากและถามกลับอย่างรวดเร็ซ“ดื่มโลหิต มีวิธีตีความมันหรือไม่?”
ดื่มโลหิตก็โต้ตอบอย่างนุ่มนวล “แน่นอน! เจ้าไม่รู้หรือว่าบิดาคนนี้เป็นใคร? ข้าไม่ได้ชื่อว่าดาบสังหารที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกอย่างไร้เหตผล.”
น่ากลัว!
ด้วยมนต์โบราณนี้อยู่ในมือจะมีใครกล้ามาขัดขวางทางของบิดาคนนี้?!
