Chapter 12 – บรรพรุษเจ้า!!
“Berserk!”
“ฮึ่มมม~…”
หลังจากที่มีเสียงฮึ่มออกมาสายตาของลั่วเทียนก็เปลี่ยนไป เส้นแสงพลังที่ออกมาจากร่างกายของเขาขณะที่พลังปะทุจากด้านใน.
Level 1 Berserk!
ต้องใช้พลังปราณ 300 แต้ม 300 แต้มที่เท่ากับครึ่งนึงของเขา มันทำให้หัวใจลั่วเทียนเสียใจอย่างมาก.
แต่เนื่องจากต้องแสดงให้เห็นถึงพลังของเขา เขาอาจทำให้มันใหญ่เพื่อให้ดูดี!
เมื่อเบอร์เซิร์กถูกใช้งานพลังทั้งหมดก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่ารวมทั้งความเร็วและการสถานะของเขา.
แตกแรกไม่จำเป็นต้องใช้เบอร์เซิร์กเพื่อรับมือกับลั่วหยู่ที่อยู่ระดับ 5 เพียงแค่หมัดพยัคฆ์สายฟ้าระดับ 2 ก็เพียงพอที่จะฆ่าเขาได้.
แต่…!
เมื่อถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเสียหน้าบ่อยครั้ง จึงสมควรได้รับ…
ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปลั่วเทียนจะแสดงให้เห็นว่าเขามีคุณสมบัติอะไรบ้าง นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่ขยะอีกต่อไป.
ทุกคนแปลกใจ!
มีกลิ่นอายออกมาจากร่างของลั่วเทียนอย่างเห็นได้ชัด.
ฟางเล่ยขัดฉากและถอยหลังกลับ เขามีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาพึมพำ “ในที่สุดนายน้อยก็เคลื่อนไหวแล้ว!”
ดวงตาของลั่วหยู่แสดงความลังเลก่อนที่เขาจะจ้องมองลั่วเทียนและพูดเบาๆ“ซูเม่ย ถอยออกไป ข้าจะแสดงให้เขาดูว่าความต่างระหว่างฟ้าดินมีมากเพียงไหน.”
ซูเม่ยยิ้มอย่างมีเสน่ห์และพูดเสียงดัง “พี่ลั่วหยู่เพียงแค่ฆ่าเขาด้วยการชกสักครั้ง เมื่อข้าเห็นเขา ข้าไม่อาจอยู่เฉยได้.”
มีพิษเช่นเดียวกับแมลงป่อง!
“ไม่ต้องห่วง เขาโชคดีมากที่ครั้งสุดท้ายที่คอกม้า คราวนี้ข้าจะส่งเขาไปสวรรค์.”ลั่วหยู่หัวเราะออกมาดังๆและเริ่มกำหมัดของเขา เขาก้าวไปข้างหน้าและความเร็วของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับวิญญาณ ร่างกายของเขาปรากฏอยู่ที่ด้านหลังเขา.
“ทักษะระดับ 1 ย่างก้าววิญญาณ?”
“วาวว เป็นทักษะระดับ 1 พี่ลั่วหยู่ได้ฝึกฝนทักษะระดับ 1 แม้ว่าเศยขยะลั่วเทียนจะมีอีก 10 ชีวิตก็ไม่เพียงพอ.”
ลั่วเทียนกำลังสงสัยและพูดกับตัวเองว่า“ทักษะการต่อสู้ระดับ 1 จะแข็งแกร่งแค่ไหน?”
ลั่วเทียนไม่ได้เคลื่อนไหวขณะที่เขาเฝ้าดูลั่วหยู่ที่วิ่งมาทางเข้าพร้อมกับการเยาะเย้ย.
“ไอเศษขยะนั่นหมดสติจากความกลัว.”
“5555… เขาไม่กล้าแม้กระทั่งเคลื่อนไหว เจ้าขยะก็ได้ตายแล้ว.”
“ความเร็วของย่างก้าววิญญาณนี่เร็วเกินไป ขยะนั่นจะมีเวลาตอบสนองได้อย่างไร? เขาทำได้เพียงแค่รอความตายของเขา.”
ฝูงชนโดยรอบคิดว่าลั่วเทียนกลัวจนไม่กล้าเคลื่อนไหว คนเดียวที่มีรอยยิ้มสดใสคือฟางเล่ย.
“เศษขยะ ตายซะ!”
ลั่วหยู่ตะโกนออกมา หมัดของเขาก็กลายเป็นฝ่ามือขณะที่ร้องตะโกน“ฝ่ามือพยัคฆ์!”
“วาววว ทักษะระดับ 1 อีกแล้ว!”
“สวรรค์ นายน้อยลั่วหยู่บ่มเพาะทักษะต่อสู้ระดับ 1 สองวิชา เขา…”
“เขาตาย ลั่วเทียนตายไปแล้ว!”
บางส่วนเป็นพวกกับลั่วหยู่ หลังจากที่เขาแสดงทักษะการต่อสู้ระดับ 1 สองวิชา.
ในทวีปเทียนหยวน ทักษะการต่อสู้ล้วนหายากมาก.
จำนวนทักษะเหล่านั้นในตระกูลลั่วสามารถนับได้ด้วยมือเพียงข้างเดียวและลั่วหยู่ได้แสดงทักษะนั้นถึง 2 วิชา จะไม่ให้เขาตื่นเต้นได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม…
ลั่วเทียนยังไม่ขยับและปากของเขาก็มีรอยยิ้มเย็นขณะพูด“เจ้ากล้าที่จะเอาทักษะระดับ 1 อวดเบื้องหน้าข้า? บิดาคนนี้จะแสดงให้เห็นว่าความสามารถทักษะศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างไร!”
“ตูมมม~…”
ความแข็งแกร่งภายในร่างกายาของเขาออกมาเหมือนแรงกระแทก ภายใต้การเพิ่มพลังของเบอร์เซิร์ก มันมีพลังเพิ่มขึ้นอย่างมาก.
เผชิญหน้ากับฝ่ามือพยัคฆ์ของลั่วหยู่ เกิดลมพัดและร่างกายของลั่วเทียนก็ทิ้งเงาร่างเอาไว้!
หายไป!
ลั่วเทียนหายไปจากจุดเดินอย่างไร้ร่อนรอย.
ตาลั่วหยู่เปลี่ยนไปจากเย็นชาและสถบออกมาหลังจากที่เพิ่งยิ้มออกไป หลังจากที่รอยยิ้มหายไปก็มีลมพัดมายังที่เขาอยู่ โดยไม่มีเวลาแม้กระทั่งตอบสนอง ความรู้สึกเจ็บปวดก็แผ่ออกมาจากหน้าอกของเขา.
หมัดที่ถูกชกไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ทักษะต่อสู้แม้แต่น้อย เบื้องหลังของมัน คือพลังอย่างแท้จริง!
หน้าอกของเขาหักและเลือกไหลออก ร่างกายของลั่วหยู่ลอยขึ้นไปบนอากาศ หน้าของเขาซีดและดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจสุดขีด.
ในเวลานั้น…
ขณะที่ร่างกายของลั่วหยู่อยู่บนอากาศ ขาขวาของลั่วเทียนก็กระโดดขึ้นบนอากาศ ดั่งลำแสงที่สายตามองเห็นขณะที่ตะโกนออกไปว่า“คุณสมบัติ? บิดาตอนนี้มีคุณสมบัติเพียงพอหรือไม่?!”
เมื่อเขาได้ตัดสินโทษตายแล้ว หมัดของลั่วเทียนก็ทุบลงอีกครั้ง!
“ปัง~!”
ร่างกายของลั่วหยู่ก็งเหมือนกุ้ง มีเลือดพ่นออกมาจากปากของเขาขณะที่ร่างกายของเขากระแทกกับพื้น.
ด้วยเสียง“ตูม”ที่เขาตดลงพื้น ใบหน้าของเขาซีดมากและเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทางยโสเหมือนก่อนหน้านี้ ร่างกายของเขาขยับสักครู่ก่อนที่จะหมดสติ.
ลั่วเทียนลงมาอย่างแรง เขารู้สึกตื่นเต้นมากและกลายเป็นมึนงง “Berserk… Berserk แม่งโครตน่ากลัว!”
ด้วยความแข็งแกร่งของปราณพื้นฐานระดับ 5 และด้วยทักษะต่อสู้ สองชนิดระดับ 1 ลั่วหยู่ได้หมดสติไปจนถึงจุดที่ว่ามันไม่ต่างจากตายทันที.
ความจริงในสายตาของเขาเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ บางคนขยี้ตาของเขาจนมันแดงและราวกับว่าเรื่องก่อนหน้านี้กลายเป็นภาพลวงตา.
นี่เป็นขยะที่ตันเถียนพิการทำไมมีพลังมากขนาดนี้?
เขายังคงเป็นตัวตลกของเมืองภูเขาหยก ซึ่งเป็นคนที่ทำให้ตระกูลลั่วขายหน้า?
ความคิดของทุกคนทำให้เสียหน้าโดยพวกเขาไม่อาจทำอะไรได้ พวกเขามองไปที่ลั่วเทียนเหมือนกำลังมองไปที่สัตว์ประหลาด บรรยากาศของลานฝึกกลายเป็นกดดันและเงียบงัน.
สายตาหลายร้อยคู่จ้องไปที่ลั่วเทียน ขณะที่สายตาของลั่วเทียนแหลมคมและเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง.
การโจมตีทั้งสองครั้งของเขา ได้ประกาศให้โลกรู้แล้วว่า ลั่วเทียนได้กลับมาแล้ว!
ลั่วเทียนโจมตีเพียงสองครั้งก็เอาชนะได้แม้กระทั่งปราณพื้นฐานระดับ 6 ลั่วเทียนทำได้อย่างไร? เขาเป็นเศษขยะที่ตันเถียนพิการ ทำไมถึงได้น่ากลัวเพียงนี้?
ไม่มีใครบอกได้!
คนส่วนใหญ่ที่ปัจจุบันได้เยาะเย้ยลั่วเทียนได้รู้สึกขายขี้หน้า ตอนนี้พวกเขากำลังจ้องไปที่ดวงตาที่เย็นชาของลั่วเทียน อาการตื่นตระหนกอยู่ภายในของเขา ขณะที่ความกลัวเริ่มคืบคลานเข้ามา.
ฟางเล่ยวิ่งเข้ามาและยิ้มอย่างโง่ๆก่อนจะพูดว่า“นายน้อย พวกเรามีสถานะสูงแล้วยัง?”
“สถานะสูง?”
ลั่วเทียนยิ้มเบาๆและมองกวาดไปยังฝูงชนและกล่าวเสียงดังว่า“นี่เป็นการแสดงพลังของข้า ข้าอยากให้ทุกคนรู้ว่า บิดาคนนี้ได้กลับมาแล้ว.”
เสียงของเขาเหมือนดั่งฟ้าผ่าและกระจายไปยังลานฝึก.
ทันใดนนั้น…
เสียงที่แข็งแกร่งก็ออกมาด้านนอก“คำพูดที่ว่า‘บิดากลับมาแล้ว’ เป็นคำที่ดี.”
ก่อนที่เสียงจะสะท้อนออกมาเสร็จ ก็มีร่างที่พุ่งผ่านผู้คนและมายืนข้างๆลั่วเทียน ร่างนั้นมองไปยังลั่วหยู่ที่ไม่ได้สติและสายตาของเขาก็เปลี่ยนไป พลังปราณที่พลุ่งพล่านออกมาขณะที่ดวงตาทั้งสองจ้องมองลั่วเทียนและคำรามไปด้วยความโกรธ “เจ้ากล้าที่จะทำร้ายลูกค้า? ตายซะ!”
เพียงกระพริบตา…
ลั่วเซี่ยวซานก็เคลื่อนไหวและได้ยินเสียงคำรามดั่งเสือ มันกระแทกไปยังด้านบนหัวของลั่วเทียน ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่โหดร้ายและแสดงให้เห็นว่าบุคคลนั้นไม่เว้นให้ทางถอย.
ลั่วเซียวซานเป็นบิดาของลั่วหยู่ เขาเป็นหนึ่งในห้าของอาวุโสตระกูลลั่วซึ่งเป็นน้อยชายของผู้แทนผู้นำลั่วจินซาน ซึ่งมีระดับอยู่ที่พลังปราณเชียวชาญ ขั้น 2.
ปราณเชียวชาญมีพลังอย่างมากและปราณพื้นฐานไม่อาจเทียบได้.
ลั่วเทียนก้าวเว้นระยะห่างและก็ถอยออกไปได้เพียงไม่กี่ก้าว.
แรงกดดันก็ได้พุ่งมายังเบื้องหน้าของเขา จิตใจและความคิดของลั่วเทียนที่อยู่ในระดับ ปราณพื้นฐาน ขั้น 5 ถูกตรึงเอาไว้ ดังนั้นเขาไม่อาจต่อต้านได้.
เขาถอยไม่ได้นอกจากจะตาย.
ลั่วเซียวซานอ้าปากคำรามอีกครั้ง “ไอ้สุนัขสวะ แสดงให้ตาเฒ่าคนนี้เห็นว่าเจ้าจะหนีไปได้นานแค่ไหน!”
ด้วยเสียงกระทืบ มีการเคลื่อนไหวที่น่ากลัวพร้อมกับฝ่ามือที่ใช้ทักษะฝ่ามือพยัคฆ์ในระดับปราณเชียชาญ ซึ่งมีพลังมากกว่าที่ลั่วหยู่แสดงไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า.
“ปัง~!”
ฟางเล่ยก้าวออกมาและกระโจน ก่อนที่ฝ่ามือของลั่วเซียวซานจะมาถึงลั่วเทียน เขาใช้พลังกายของเขาจนกล้ามเนื้อปริแตก ตาของฟางเล่ยจ้องมองลั่วเซียวซานขณะที่เขาคำราม “นายน้อยวิ่ง!”
“วิ่งเร็วๆเจ้าอ้วน!”ลั่วเทียนอุทานด้วยความตกใจโดยไม่คาดคิดว่าฟางเล่ยจะเข้ามา
“ไสหัวไป!” ลั่วเซียวซานเบนฝ่ามือของเขาไปยังหน้าอกของฟางเล่ย.
“ตูม~!”
พลังราว 30,000 แรงม้ากระแทกเข้ามาที่หน้าอกของฟางเล่ยจนทะลุไปด้านหลัง เขาพ่นเลือดสีดำออกมาและตาที่แดงไปด้วยเลือดคลั่ง ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเกือบทำให้เขาปลิวไปไกล แต่เขาก็ไม่ขยับแม้แต่ก้าวเดียวดั่งคิงคองที่ป้องกันด้านหน้าลั่วเทียน จากนั้นเขาก็เปิดปากที่เต็มไปด้วยเลือดพูดว่า “น… นายน้อย ระ… รีบหนีเร็วเข้า…”
“บรรพบุรุษเจ้า!”
“Berserk!!!”
พลังที่รุนแรงของเบอร์เซิร์กโผล่มาอีกครั้ง ลั่วเทียนไม่อาจยับยั้งความโกรธของเขาได้อีกต่อไป และวิ่งไปเบื้องหน้าอย่างดุเดือด…
