เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零] – ตอนที่ 245 เหาที่น่ากลัว

ตอนที่ 245 เหาที่น่ากลัว

 เด็กผู้หญิงไม่มีความโชคดีสักนิดเลย เธอดูบ้านของอาสะใภ้หกสิดีขนาดไหน ยังจะร้องยังจะโวยวายอีก นี่ถ้าเป็นลูกชายคงไม่เป็นแบบนี้แน่นอน!  พี่สะใภ้สี่จ้าวตำหนิ

เย่ฉูฉู่รู้สึกไม่พอใจมาก ทำไมถึงได้ดึงไปเข้าเรื่องลูกชายลูกสาวได้ทุกเรื่อง? พี่สะใภ้สี่เป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ!

 สะใภ้สี่เธอพูดอะไรเนี่ย อู่หยาอาจจะรู้สึกแปลกที่ก็ได้ ยังจะพูดเรื่องลูกสาวลูกชายอีก! มา สะใภ้หก เอาอู่หยามาให้ฉัน เดี๋ยวฉันดูให้เอง  พี่สะใภ้สามจ้าวกล่าว

เย่ฉูฉู่จึงรีบแลกเปลี่ยนกันอย่างรวดเร็วและกลับมาอุ้มลูกชายของตัวเอง ตอนแรกคิดว่าเด็กคนรู้สึกว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า แต่เมื่ออู่หยาไปอยู่ในอ้อมกอดของพี่สะใภ้สามจ้าวแล้วก็ยังร้องไม่หยุด

 นี่มันอะไรกันเนี่ย อู่หยา?  พี่สะใภ้สามจ้าวรีบปลอบ

 ยัยเด็กบ้านี่ร้องเก่งชะมัดเลย ช่วงนี้ไม่ว่าจะตอนเช้าหรือตอนค่ำก็เอาแต่ร้องไห้ไม่รู้จะร้องอะไรนักหนา ไม่จบไม่สิ้น! น่ารำคาญจะตายอยู่แล้ว  พี่สะใภ้สี่จ้าวพูดอย่างเหลืออด

พี่สะใภ้สามจ้าวรู้สึกว่าอาจจะเป็นเพราะห่อตัวลูกแน่นเกินไป หล่อนนึกขึ้นได้ว่าในบ้านของเย่ฉูฉู่อบอุ่นมาก ไม่มีทางที่เด็กจะหนาวจนแข็งได้ หล่อนจึงช่วยคลายผ้าห่มออกนิดหน่อย จากนั้นก็ปลดกระดุมที่คอเสื้อให้ด้วย ผลลัพธ์ที่ได้คือเมื่อคลายออกและไม่ได้รู้สึกแน่นอะไรแล้วก็พบว่าที่ด้านในคอเสื้อของเด็กมีเหาเต็มไปหมด!

พี่สะใภ้สามจ้าวตกใจจนเกือบจะโยนหลานออกจากมือ หล่อนตะโกนเสียงดัง  สะใภ้หกเธอรีบมาดูเร็ว ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้มีเหาเยอะขนาดนี้เนี่ย! 

เย่ฉูฉู่เห็นแล้วก็รู้สึกขนลุกซู่  พี่สะใภ้สี่ พี่ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อให้ลูกนานขนาดไหนแล้ว? 

 ก็ไม่นานเท่าไรหรอก ตั้งแต่ที่ทำเต้าหู้ให้พี่สามก็ไม่ได้เปลี่ยนเลย  พี่สะใภ้สี่จ้าวพูดอย่างเก้อเขิน

พี่สะใภ้สามจ้าวถึงกับอุทานว่าแม่เจ้า  ตอนที่เริ่มทำเต้าหู้ ตอนนั้นคือวันแรกของฤดูหนาวนะ! แม่เจ้า เธอนี่มันจริง ๆ เลย สะใภ้สี่ ที่ลูกร้องไห้แบบนี้ก็เป็นเพราะถูกเหากัดไง! 

ระหว่างที่พูดพี่สะใภ้สามจ้าวก็รีบถอดเสื้อให้หลาน ครั้นได้ถอดออกมา เหาที่อยู่ในเสื้อก็ยิ่งดูน่าตกใจ ทั้งรักแร้และขาหนีบของเด็กล้วนมีเหาจับเป็นกลุ่มเป็นก้อน! และมีอยู่เต็มทั่วทั้งช่องว่างของเสื้อผ้าด้วย

เย่ฉูฉู่ทนดูไม่ไหวแล้วจริง ๆ  เสื้อตัวนี้ทิ้งไปเถอะ พี่สะใภ้สาม รีบถอดเสื้อเอาไปเผาในเตาเลย! 

พี่สะใภ้สี่รีบพูด  ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันเอากลับไปแช่แข็งข้างนอกสักสามสี่คืนเหาก็ถูกแช่แข็งตายหมดแล้ว อู่หยาก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่ด้วย นี่เป็นเสื้อผ้าฝ้ายด้วย ถ้าเผาฉันคงไม่มีเวลาเย็บ… 

 เดี๋ยวฉันไปหาเสื้อของเสี่ยวไป๋หยางมาให้สองสามตัวค่ะ เสื้อตัวนี้เก็บไว้ไม่ได้แล้ว!  เย่ฉูฉู่เป็นกังวลว่าเหาจะหล่นลงมาในบ้านของเธอแล้วมากัดลูกตัวเอง จึงพูดอย่างเด็ดขาด

พี่สะใภ้สามจ้าวยืนอยู่ข้างเย่ฉูฉู่  ยังจะเก็บไว้ทำไมอีก เหาเยอะขนาดนี้ เธอไม่ขยะแขยงแต่ฉันขยะแขยงนะ!  จากนั้นหล่อนก็ถอดชุดทั้งหมดของอู่หยาออก เมื่อเห็นว่าผ้าห่มผืนเล็กก็มีเหา หล่อนจึงมัดรวมเข้าด้วยกันแล้วโยนเข้าไปในเตาไฟ

เย่ฉูฉู่ก็ตามไปด้วย  พี่สะใภ้สาม ในหม้อมีน้ำร้อนอยู่ พี่พาอู่หยาไปอาบน้ำเถอะค่ะ จะได้สบายตัวด้วย เดี๋ยวฉันไปหาเสื้อผ้าก่อน 

พี่สะใภ้สามจ้าวตอบตกลง จากนั้นก็ยกน้ำร้อนเข้ามาอาบน้ำให้อู่หยา อู่หยาไม่เพียงแค่ไม่ร้องไห้แล้ว แต่ยังหัวเราะอย่างมีความสุข

 เธอดูสิ เด็กถูกเหากัดจนเป็นแบบนี้ นี่ก็หัวเราะออกมาแล้วไม่ใช่เหรอ เธอเป็นแม่ประสาอะไรเนี่ย? มีเหาเยอะขนาดนี้ นี่ไม่ใช่แค่วันสองวันนะ ทำไมเธอถึงไม่ดูแลลูกเลย! 

พี่สะใภ้สี่จ้าวแอบรู้สึกเสียหน้า ที่ลูกร้องเป็นเพราะถูกเหากัดไม่ใช่เพราะป่วย ไม่ว่าจะพูดอย่างไรก็เป็นเพราะหล่อนที่เป็นแม่ขี้เกียจเกินไป แต่ปากกลับยังไม่คิดจะยอมรับ ยังคงพูดแก้ตัวว่า  ก็เป็นเพราะทำเต้าหู้ให้บ้านพวกพี่ไม่ใช่เหรอ ยุ่งจนไม่ได้หยุดพักเลย ตอนค่ำฉันก็นอนหลับเป็นตาย จะไปมีเวลาดูแลลูกได้ยังไงกัน! บางครั้งเหนื่อยจนหลับตอนที่ให้นมก็มี 

พี่สะใภ้สามจ้าวรีบย้อนกลับไป  สะใภ้สี่เธอพูดแบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกนะ เธอทำเต้าหู้ให้บ้านเรา แต่เธอเองก็ได้เงินเหมือนกัน เราไม่ได้ให้เธอทำแบบฟรี ๆ สักหน่อย! 

พี่สะใภ้สี่จ้าวไม่ได้ตอบอะไร หล่อนทราบดีถึงนิสัยของพี่สะใภ้สามจ้าวคนนี้ อีกฝ่ายเหมือนกับประทัดนั่นแหละ หากไปยั่วโมโหก็จะถูกตอกหน้ากลับมาโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

เย่ฉูฉู่นำเสื้อของเสี่ยวไป๋หยางเข้ามา เป็นเสื้อและกางเกงลองจอน เสื้อผ้าฝ้ายและเสื้อคลุมด้านนอก นอกจากนี้ยังมีรองเท้าและถุงเท้า มีทั้งหมดสองชุด

 พี่สะใภ้สี่ ชุดนี้พี่ใส่ให้อู่หยานะคะ ส่วนอีกชุดเก็บเอาไว้เปลี่ยนให้อู่หยาตอนอาบน้ำ 

พี่สะใภ้สี่เห็นว่าเสื้อนี้มีความใหม่เอี่ยมถึง 50% หล่อนก็มีความสุขในทันที ไม่ได้สนใจคำพูดยอกย้อนเหล่านั้นของพี่สะใภ้สามแล้ว แต่รีบขอบคุณเย่ฉูฉู่ไม่หยุด

 พี่สะใภ้สี่ เสื้อกับกางเกงลองจอนต้องเปลี่ยนบ่อย ๆ นะคะ ทางที่ดีที่สุดคือเปลี่ยนทุก ๆ สองวัน อย่าปล่อยให้มีเหามาเกาะลูกอีกล่ะ  เย่ฉูฉู่กำชับ

พี่สะใภ้สามจ้าวกล่าว  นั่นน่ะสิ ต่อให้เธอไม่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ก็ต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูก เหาเยอะขนาดนี้ได้กัดลูกเธอตายแน่! 

 เหามันจะกัดคนตายได้เหรอ  พี่สะใภ้สี่จ้าวพึมพำเสียงเบา เมื่อเห็นว่าอู่หยาได้สวมชุดของเสี่ยวไป๋หยาง หล่อนก็อุ้มขึ้นมาอย่างมีความสุข  อู่หยาของเราสวมใส่เสื้อของน้องชายแล้วสวยจริง ๆ เลยนะ! หลังจากนี้ต้องพาน้องชายมาให้แม่นะ! 

ครั้นเย่ฉูฉู่และพี่สะใภ้สามจ้าวเห็นพี่สะใภ้สี่จ้าวกลับเข้าเรื่องเดิมอีกครั้ง ทั้งคู่ก็ถึงกับเบ้ปาก

พี่สะใภ้สี่จ้าวมาที่นี่เพื่อซื้อของปีใหม่จากเย่ฉูฉู่ คิดไม่ถึงเลยว่าหล่อนจะได้ชุดเกือบใหม่ของลูกกลับไปสองชุด นี่เป็นรางวัลที่เหนือความคาดหมาย ตอนที่เดินกลับไปนอกจากซื้อของปีใหม่ที่จำเป็นแล้ว ก็ยังซื้อผักใบเขียว เนื้อสัตว์และแอปเปิลด้วย ท้ายที่สุดก็เอ่ยถามเย่ฉูฉู่

 สะใภ้หก เธอมีผ้าไหม? ฉันอยากซื้อสักสามสี่ฟุต จะเอาไปตัดชุดใหม่ นี่ฉันไม่ได้ตัดชุดใหม่มาหลายปีแล้ว 

จ้าวเหวินเทาก็นำผ้ามาขายเช่นกัน มีทั้งของผู้ชายและผู้หญิง เป็นเพราะได้รับอิทธิพลมาจากโจวหมิ่น ตอนที่จ้าวเหวินเทานำเข้าก็ตั้งใจเลือกเป็นพิเศษว่าคนในหมู่บ้านชอบแบบไหน ท้ายที่สุดก็นำผ้าที่มีลายดอกไม้สีสันสดใสเข้ามาชุดใหญ่ ส่วนแบบเรียบ ๆ นั้นนำมาในปริมาณน้อย

เย่ฉูฉู่นำตัวอย่างออกมาให้หล่อนดู พี่สะใภ้สี่จ้าวได้เห็นก็ถึงกับตาลายไปหมด หล่อนลูบอันนี้แล้วก็ลูบอันนั้นไม่รู้ว่าจะเลือกแบบไหนดี

พี่สะใภ้สามจ้าวก็ชอบมาก หล่อนถึงกับเดาะลิ้นกล่าวชม  ดูสิ น้องหกช่างสรรหาของนำเข้ามาจริง ๆ ผ้านี่ทำไมถึงได้สวยขนาดนี้นะ! 

เย่ฉูฉู่มองออกว่าหล่อนชอบจากใจจริง จึงพูดว่า  พี่สะใภ้สาม ถ้าพี่ชอบก็ซื้อไปตัดเสื้อใหม่สักตัวสิคะ สีนี้เหมาะกับพี่มากเลยนะ 

พี่สะใภ้สี่จ้าวพูดเสริมเช่นกัน  น้องสะใภ้หกพูดถูก พี่สามขายเต้าหู้จนร่ำรวยแล้ว ก็ควรจะให้พี่ทำชุดใหม่ได้แล้วนะ! 

พี่สะใภ้สามจ้าวถอนหายใจ  รวยอะไรกัน พี่สามคนนั้น พวกเธอคงไม่รู้อะไร เต้าหู้หม้อนั้นที่ขายออกไปเขาต้องดูตั้งไม่รู้กี่ครั้งกว่าจะทำออกมาได้ ถึงจะดูเหมือนว่าขายออกไปได้ไม่น้อย แต่ความจริงไม่มากหรอก 

แม้ว่าพี่สะใภ้สี่จ้าวจะไม่เชื่อ แต่มาคิด ๆ ดูถึงความต้องการของพี่สามจ้าว ก็รู้สึกได้ว่าพี่สะใภ้สามจ้าวอาจจะพูดจริง จึงกล่าวว่า  ถ้างั้นก็น่าจะให้เงินพี่มาซื้อเสื้อใหม่สักตัวสิ 

 พี่สะใภ้สี่ พี่ดูสิลายดอกไม้อันนี้เหมาะกับพี่มากเลยนะคะ พี่เลือกอันนี้เถอะ ราคาไม่แพงด้วย แค่หนึ่งเหมากว่า ๆ เอง  เย่ฉูฉู่เลือกผ้าออกมาหนึ่งผืน

พี่สะใภ้สี่จ้าวถึงกับส่งเสียงอุทาน  น้องสะใภ้หก เธอได้เงินตั้งเยอะแยะขนาดนั้น คงไม่ได้เดือดร้อนเงินของฉันหรอก ลดให้อีกหน่อยสิ! 

 พี่สะใภ้สี่ ราคาหนึ่งเหมากว่า ๆ ไม่แพงแล้วนะคะ  เย่ฉูฉู่กล่าว  ซื้อเข้ามาก็ราคาหนึ่งเหมาแล้ว 

 จริงเหรอ? แพงขนาดนี้เลย? เธออย่ามาหลอกฉันให้ยาก  พี่สะใภ้สี่จ้าวแสร้งทำท่าทางว่าอย่ามาหลอกฉัน

เย่ฉูฉู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม  นี่เป็นลายดอกที่เป็นที่นิยมใหม่ล่าสุดของปีนี้เลยนะคะ ถ้าพี่สะใภ้สี่ใส่ต้องมีคนเดียวในหมู่บ้านแน่นอนเลยค่ะ! 

……………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

สะใภ้สี่ไม่ดูแลลูกเลยยย เหาเต็มตัวลูกไปหมดแล้ว ขนาดแค่แปลยังสยองแทน

ฉูฉู่ได้ฝีปากการค้ามาจากสามีแล้วสินะคะ เชียร์ขายของพี่สะใภ้ตัวเองแล้ว

ไหหม่า(海馬)

 

เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零]

เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零]

Score 7.8
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零] เย่ฉู่ฉู่บุตรสาวเสนาบดีกังฉินเกือบถูกรังแกในระหว่างทางที่โดนเนรเทศ​ แต่ได้ว่าที่ท่านอ๋องผู้หนึ่งมาช่วยนางไว้​และเก็บนางไว้ข้างกาย​ ในระหว่างการชิงอำนาจเพื่อปกป้องพระราชโอรสองค์เล็กของจักรพรรดิองค์ก่อน​ ว่าที่ท่านอ๋องผู้นี้ก็สิ้นชีพเพราะยาพิษประหลาด​ ครั้นพิธีศพถูกจัดขึ้น​ เย่ฉู่ฉู่ก็ได้โขกศีรษะกับโลงศพของเขาตายตกตามกันไป​ แต่นางกลับได้มาเกิดใหม่ในประเทศจีนยุค​ 1970 ในร่างของเจ้าของร่างผู้ได้ชื่อว่าเป็น​แม่เสือตามคำกล่าวของจ้าวเหวินเทาผู้เป็นสามี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset