เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零] – ตอนที่ 99 เรื่องเหล่านั้นของแม่สามี

ตอนที่ 99 เรื่องเหล่านั้นของแม่สามี

“หิมะตกเยอะ ๆ ก็ดีนะ หิมะตกเป็นลางบอกว่าปีหน้าจะอุดมสมบูรณ์ไง” เย่ฉูฉู่หัวเราะ ก่อนจะขึ้นไปบนเตียง “เธอดื่มหมดแล้วก็วางถ้วยไว้ห่างจากเตาหน่อยก็ได้แล้ว”

เฮ่อซงจือดื่มหมดแล้วจึงวางถ้วยลงข้าง ๆ หล่อนมองเศษผ้า กระดาษและปากกาที่อยู่บนเตียง พลางเอ่ยถาม “นี่เธอกำลังทำอะไรเหรอ?”

“ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ ก็เลยอยากทำชุดให้ลูกใส่สักหน่อย” เย่ฉูฉู่พูดไปพลางก็สำรวจท้องของเฮ่อซงจือไปพลาง จากนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ของเธอก็ใกล้จะหกเดือนแล้วสินะ?”

ฤดูหนาวใส่เสื้อผ้าหนา มีทั้งเสื้อนวมและกางเกงบุนวมตัวใหญ่ จึงเห็นได้ไม่ชัดเจน แต่ใบหน้ากลับอ้วน ๆ กลม ๆ ใบหน้าที่จากเดิมขาวสะอาดก็เริ่มมีฝ้าขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว

สิ่งนี้ทำให้เย่ฉูฉู่เห็นแล้วก็อดเป็นกังวลไม่ได้ ถ้าเธอไม่เป็นแบบนี้เพราะตั้งครรภ์ก็คงจะดี

เฮ่อซงจือพยักหน้า หล่อนลูบท้องตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง บนใบหน้าปรากฏแววของความเป็นแม่ กล่าวด้วยรอยยิ้ม “นี่ก็ใกล้จะหกเดือนแล้ว ตอนนี้เขารู้จักถีบฉันแล้วนะ”

แม้ว่าเย่ฉูฉู่จะมีพี่สะใภ้ แต่เธอก็ไม่เคยถามประสบการณ์การตั้งครรภ์เหล่านี้กับพี่สะใภ้มาก่อน เมื่อได้ยินเฮ่อซงจือพูดขึ้นมาจึงถามไปว่า “เวลาเด็กถีบท้องรู้สึกยังไงเหรอ? เจ็บหรือเปล่า?”

“ก็ไม่ได้เจ็บหรอก แค่รู้สึกตึง ๆ หนังท้อง แต่ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล ตอนนี้ท้องเธอยังเล็ก ถึงเวลานั้นเดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ” เฮ่อซงจือกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะถอนหายใจอีกครั้ง “ตอนนี้ฉันก็ได้แต่หวังว่าจะรีบคลอดออกมา เธอดูหน้าฉันสิ สภาพเป็นยังไงแล้วก็ไม่รู้”

พวกเธอยังเป็นสะใภ้สาว แน่นอนว่าก็ต้องรักสวยรักงามอยู่แล้ว หล่อนเองก็ส่องกระจก ย่อมต้องเห็นฝ้าที่อยู่บนใบหน้า

ก่อนหน้านี้ไม่มี แต่เพิ่งมีตอนที่ตั้งครรภ์นี่แหละ

เย่ฉูฉู่กล่าวปลอบใจ “ฉันเห็นบนหน้าของแม่ม่ายหม่าก็เป็นแบบนี้เลย ได้ยินพี่สะใภ้รองบอกว่า หลังจากคลอดออกมาแล้วผ่านไปสักพักก็จะหายไปเอง”

“นี่ถือว่ายังน้อยนะ ตอนนี้ยังเหลืออีกสามสี่เดือน ถึงเวลานั้นจะเป็นช่วงที่ท้องใหญ่มากที่สุด ตอนนี้ฉันเข้าห้องน้ำก็เหนื่อยแล้ว เธอบอกมาสิถึงเวลานั้นจะขนาดไหน?” เฮ่อซงจือแอบกังวล

“ต้องมีทางก่อนรถถึงจะขึ้นเขาได้ ถ้าเป็นเรือก็จอดตรงท่าของมันเอง [1] ไม่เห็นต้องกังวลเรื่องนี้เลย ไม่งั้นเธอก็ไปถามพวกพี่สะใภ้ของเธอดูสิ ถามดูว่าตอนแรกพวกหล่อนผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง” เย่ฉูฉู่กล่าว

เฮ่อซงจือขำพรืด “พอมีลูกแล้วคำพูดคำจาก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนเลยนะ”

เย่ฉูฉู่ยิ้มพลางกลอกตาใส่หล่อน จากนั้นยื่นมือออกไปหยิบงานฝีมือที่เธอนำมา มันเป็นพื้นรองเท้าสองคู่ที่ถูกตอกไว้ด้วยหมุด จากนั้นใช้เชือกป่านและหมุดหัวใหญ่ปักลงไปด้านบน

“อากาศหนาวขนาดนี้ยังวิ่งมาถึงที่นี่เพื่อมาทำงานฝีมือโดยเฉพาะเนี่ยนะ?” เย่ฉูฉู่เอ่ยถาม

“วิ่งมาที่นี่เพื่อมาคุยกับเธอโดยเฉพาะต่างหากล่ะ” เฮ่อซงจือยิ้ม

ทั้งสองคนพูดคุยเคล้ารอยยิ้ม จากนั้นก็คุยถึงเรื่องวุ่น ๆ ในปีนี้ของกันและกันขึ้นมา

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนยุ่งอยู่กับการเตรียมวันปีใหม่ ปีนี้ตั้งแต่เดือนสองของปีที่แล้ว ก็ยุ่งจนกระทั่งได้รับประทานเกี๊ยวมื้อนั้น จึงนับว่าเสร็จสิ้นธุระ

ก่อนอื่นต้องนำข้าวไปเข้าโรงโม่ก่อน จากนั้นจึงทำซาลาเปาไส้ถั่ว ทำขนมเข่ง ทำเต้าหู้ เชือดหมู ทำความสะอาดครั้งใหญ่ ซักเสื้อผ้า ผึ่งผ้าห่มและอื่น ๆ ผู้ชาย ผู้หญิง คนชราและเด็ก ๆ ไม่มีใครว่างงานแม้แต่คนเดียว

“ฉันกำลังมีลูก เลยไม่สะดวกจะทำจริง ๆ เหวินจื้อกับแม่สามีของฉันก็เลยทำกันเอง” เฮ่อซงจือกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ถ้างั้นก็ดีนะ เธอเองก็จะได้มีความสุขกับเวลาว่างด้วย ครูเสี่ยวจ้าวรักภรรยาของเขาดีนะ” เย่ฉูฉู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

เฮ่อซงจือบุ้ยปาก “เขารักฉันที่ไหนกันล่ะ ฉันว่าเหวินเทาต่างหากที่รักเธอ”

“เหวินเทาของฉันก็ต้องรักฉันอยู่แล้ว นี่ก็สมเหตุสมผลไม่ใช่เหรอ? ครูเสี่ยวจ้าวและเหวินเทาเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก พวกเขาต่างก็รักภรรยาเหมือนกันทั้งคู่นั่นแหละ” เย่ฉูฉู่กล่าวพลางแย้มยิ้ม

เฮ่อซงจือขำพรืด แต่ก็อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลย จ้าวเหวินจื้อรักและดูแลหล่อนเป็นอย่างดี ช่วงที่ตั้งท้องลูกคนนี้ก็กลับมาหาหล่อนอยู่หลายครั้ง ทั้งยังซื้อไข่ไก่กลับมาให้หล่อนโดยไม่รู้สึกเสียดาย

แม่สามีของหล่อนก็แอบกระซิบเป็นการส่วนตัว ซึ่งหล่อนก็แอบได้ยินแม่สามีพูด นางบอกว่าก็แค่ตั้งครรภ์ไม่ได้ล้ำค่าอะไรขนาดนั้น ต้องรับประทานไข่ไก่ทุกวันและรับประทานเนื้อสัตว์เป็นครั้งคราวด้วยเหรอ?

แต่เหวินจื้อของหล่อนไม่ได้สนใจสิ่งนี้ เขาบอกให้หล่อนรับประทานให้เต็มที่ ถึงอย่างไรในแต่ละเดือนเขาก็มีเงินเดือนอยู่แล้ว ไม่ต้องประหยัดเงินให้มากเกินไป ขอแค่หล่อนรับประทานของดี ๆ ลูกก็จะเติบโตมาอย่างดี ใช้เงินมากเท่าไรก็แลกมาไม่ได้

ผู้ชายคนนี้ หล่อนแต่งงานไม่ผิดคนเลย

ไม่เหมือนกันผู้หญิงบางคนที่ตั้งครรภ์จนท้องโตแล้ว แต่ก็ยังต้องทำทุกอย่าง ลองไม่ทำดูสิ? ดูว่าคนในบ้านจะยอมหรือเปล่า ตั้งครรภ์แล้วก็ยังต้องไปทำงานนอกบ้าน เรื่องที่ต้องคลอดลูกบนพื้นดินก็ใช่ว่าจะไม่มี

“แม่สามีของเธอได้ชื่อว่าดูแลลูกสะใภ้เป็นอย่างดี แต่เธอกับพี่สะใภ้สี่ของเธอตั้งครรภ์พร้อมกัน แม่สามีของเธอคงยุ่งน่าดูเลยสิ?” เฮ่อซงจือกล่าว

“แม่ของฉันนึ่งอาหารแห้งให้พวกเราแล้วน่ะ” เย่ฉูฉู่กล่าว

การตั้งครรภ์ในช่วงไตรมาสแรกถือเป็นสิ่งสำคัญมาก คุณแม่เย่กังวลว่าลูกสาวจะเหนื่อย จึงจัดการเรื่องเกี่ยวกับวันปีใหม่นี้เอง ถึงเวลานั้นนางก็จะให้ลูกเขยนำกลับมา ถึงอย่างไรสองสามีคู่นี้ก็คงรับประทานไม่มากเท่าไรนัก

“คนที่เป็นแบบแม่ของเธอก็มีน้อยจริง ๆ” เฮ่อซงจือถอนหายใจ บ้านแม่ของหล่อนแสนจะธรรมดานัก ปฏิบัติต่อลูกสาวก็งั้น ๆ

เย่ฉูฉู่แย้มยิ้ม ไม่ใช่แม่ทุกคนที่จะดี ตัวอย่างเช่นแม่ของพี่สะใภ้สี่จ้าวที่เอาแต่จ้องของเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลูกสาว แบบนั้นอย่าหวังว่าจะได้รับการช่วยเหลือเลย จะว่าไปก็ยังสู้แม่สามีไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

“พี่สะใภ้สี่ของเธอท้องได้กี่เดือนแล้วล่ะ?” เฮ่อซงจือเอ่ยถาม

“สองเดือนกว่าแล้ว เด็กสองคนนี้คงคลานตามกันออกมา” เย่ฉูฉู่กล่าว

เฮ่อซงจือกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ครั้งนี้แม่ยายของเธอก็คงให้ความสำคัญกับลูกในท้องของพี่สะใภ้สี่ด้วยสินะ? ได้ยินมาว่าหล่อนชอบกินของเปรี้ยวมาก ดูเหมือนว่าคงได้ลูกชายแล้วล่ะ”

“เธอก็รู้ด้วยเหรอว่าพี่สะใภ้สี่ชอบกินของเปรี้ยว?” เย่ฉูฉู่เลิกคิ้ว

เฮ่อซงจือยิ้ม “ทั้งหมู่บ้านคงรู้กันหมดแล้วมั้ง?”

เย่ฉูฉู่เองก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ พี่สะใภ้สี่คนนี้ของเธอบอกกับคนอื่นไปทั่วว่าลูกชายในท้องหล่อนมีความอดทนและรักแม่ของเขามากขนาดไหน ไม่ได้พูดซ้ำไปซ้ำมาเลยสักนิด ปากดีขึ้นเยอะเลย

เย่ฉูฉู่กำลังคิดว่า ขนาดเรื่องที่ยังไม่มั่นใจกลับพูดแบบนี้ ในอนาคตถ้าหากเกิดความคลาดเคลื่อน คาดว่าทั้งหมู่บ้านคงได้หัวเราะเยาะหล่อนกันหมด

พูดถึงปัญหาให้กำเนิดลูกชายลูกสาว เฮ่อซงจือก็ถอนหายใจเช่นกัน “จะว่าไปฉันก็กังวลเรื่องนี้เหมือนกัน แม่สามีของฉันวัน ๆ เอาแต่บอกให้ฉันคลอดลูกชาย แล้วถ้าไม่ใช่ลูกชายขึ้นมาจะทำยังไง?”

“นี่เป็นลูกคนแรกของเธอ จะลูกชายหรือลูกสาวก็ไม่เห็นเป็นไรเลย แม่สามีของเธอก็คงพูดไปงั้นแหละ เธอก็อย่าเก็บมาใส่ใจให้มากมายเลย” เย่ฉูฉู่กล่าว

“ฉันรู้ แต่พี่ชายทั้งสองคนของเหวินจื้อก็มีลูกชายเป็นคนแรกกันทั้งนั้น พี่สะใภ้ทั้งสองคนก็ยังจับตามองดูอยู่ แม่สามีของฉันยังมาพูดแบบนั้นอีก จะไม่ให้ฉันคิดมากได้ยังไงล่ะ?” เฮ่อซงจือกล่าว

“ชีวิตเป็นของเธอนะ เธอจะไปเทียบอะไรกับพวกเขา? พวกเราเองก็ไม่ใช่คนที่ไม่ต้องการลูกสาวแบบนั้นสักหน่อย ไม่ว่าจะเป็นลูกสาวหรือลูกชาย ขอแค่แข็งแรงปลอดภัยก็พอแล้ว อีกอย่างหลังจากนี้เธอก็ยังมีลูกได้อีก คนที่ออกดอกก่อนแล้วค่อยออกผลก็มีตั้งเยอะแยะ” เย่ฉูฉู่กล่าว “ตอนที่ฉันกับเหวินเทาไปตรวจร่างกาย หมอก็บอกฉันแล้ว ว่าให้ควบคุมอารมณ์ให้ดี เธออารมณ์ไม่ดีลูกของเธอก็จะอารมณ์ไม่ดีไปด้วยนะ”

เฮ่อซงจือพยักหน้า กระซิบเสียงเบา “ต่อให้แม่สามีดีกว่านี้ก็ยังเป็นแม่สามีอยู่ดี แค่ให้เกียรติก็พอแล้ว แต่งงานเข้ามาก็ต้องเคารพ ยังดีที่เหวินจื้อดีกับฉัน แต่หลังจากที่ฉันท้อง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ฉันถึงได้รู้สึกว่าใช้ชีวิตแย่ชะมัดเลย”

คำพูดเหล่านี้ย่อมไม่อาจพูดด้านนอกได้ แต่ก็สามารถพูดกับฉูฉู่ได้ ด้วยรู้ดีว่าเย่ฉูฉู่เป็นคนปากหนัก

………………………………………………………………………

[1] ต้องมีทางก่อนรถถึงจะขึ้นเขาได้ หากเป็นเรือมันก็จอดตรงท่าของมันเอง ความหมายคืออดทนไว้ ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี

สารจากผู้แปล

การมีลูกชายนี่เป็นความกดดันของผู้หญิงที่จริง ๆ แล้วไม่ควรเป็นเรื่องของผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ เพราะคนที่เป็นผู้กำหนดเพศของลูกคือผู้ชาย เซลล์อสุจิผู้ชายมี X Y ขณะที่เซลล์ไข่ของผู้หญิงเป็น X X

ไหหม่า(海馬)