เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 155 นายรู้จักเจ้าของ LV

เหวินเชี่ยนเชี่ยนกลัววว่าฉินหงเหยียนจะโกรธ จะรู้สึกว่าหล่อนกำลังหาเรื่องแฟนของตนเอง ตบมือของฉินหงเหยียนเบาๆ “ง่ายมากจริงๆ”

จากนั้นเหวินเชี่ยนเชี่ยนก็ชี้ไปที่กระเป๋าบนโต๊ะอาหารของจินฉ่าวที่วางไว้แล้วกล่าว

“ถ้านายบอกได้ว่ากระเป๋าของจินฉ่าวแบรนด์อะไร? ฉันจะให้นายทำงานที่บริษัทเรา”

จินฉ่าวทำหน้าเหนื่อยหน่าย “สวรรค์ พี่เหวิน พคำถามของพี่ง่ายดายเกินไปแล้วล่ะมั้ง! นี่มันคำถามฟรีชัดๆ ไม่ว่าใครก็ตอบได้ทั้งนั้น! ไม่ใช่แค่กระเป๋าของฉัน เสื้อ กางเกง รองเท้าของฉัน ตอบมาให้หมด!”

เหวินเชี่ยนเชี่ยนกล่าว “ฉันจะกลั่นแกล้งแฟนของเพื่อนสนิทตัวเองแบบนี้ได้ยังไง ไม่อย่างนั้นหงเหยียนก็โกรธฉันสิ”

ทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทกัน แนะนำคนมาสมัครงานที่บริษัท เดิมใช้แค่คพูดเท่านั้นก็ควรจะเรียบร้อยแล้ว

ทดสอบนี่นั่นให้มากมายก็รังแต่จะทำลายมิตรภาพที่มีระหว่างกันเสียเปล่าๆ

แต่ว่าบริษัทของเหวินเชี่ยนเชี่ยน ปกติไม่รับผู้ชายเข้าทำงาน และตั้งเงื่อนไขกับเพศชายเช่นกัน

ถ้าหากว่ากระทั่งกระเป๋าแบรนด์ LV ยังดูไม่ออก เช่นนั้นแล้วเข้ามาทำงานในบริษัทก็ไม่มีความหมายอะไร

เย่เฉินปรายตามอง ก็รู้ว่านายสาวแตกคนนี้ใช้กระเป๋าแบรนด์ LV ของผู้ชาย

กระเป๋าแบรนด์ LV ถือว่าเป็นแบรนด์ที่ดูออกง่ายที่สุดแล้วต่อให้ไม่รู้จักแบรนด์อะไร

แต่สำหรับคนที่ไม่มีความรู้ในด้านนี้ ก็อาจจะดูไม่ออกจริงๆ

ถึงคนจำนวนมากจะเคยได้ยินชื่อแบรนด์ LV แต่สัญลักษณ์ของแบรนด์ LV นี้ไม่ได้อ่านง่ายเหมือนกับแบรนด์ ADIDAS ที่เป็นชื่อแบรนด์เรียงติดต่อกันอ่านออกได้ง่าย

ทว่าโลโก้ของแบรนด์นั้นเป็นอักษรภาษาอังกฤษสองตัวเกี่ยวกระหวัดอยู่ด้วยกัน อีกทั้ง V ยังอยู่หน้า L ด้วย ดูไปแล้วก็เหมือนอักษณ XL อยู่เหมือนกัน

เย่เฉินไม่อยากตอบคำถามนี้ คำถามเช่นนี้สำหรับคนที่ร่ำรวยจนเห็นสินค้าฟุ่มเฟือยเหมือนผ้าขี้ริ้วแล้วออกจะเป็นการดูหมิ่นเหยียดหยามกันเกินไป

ก็เหมือนโรงเรียนประถมจะครูสอนบาสเก็ตบอลสักคน แต่ดันจ้าง LeBron Raymone James [1]มาแล้วถามเขาว่า“คุณ Three-step layup ได้ไหม? ช่วยโชว์ให้ดูหน่อยสิถ้าทำได้เราจะจ้างคุณ”

LeBron Raymone James ไม่มีทางทำแน่

เดิมทีเย่เฉินตั้งใจจะไม่สนใจพวกเขา จู่ๆ ก็นึกถึงเรื่องตลกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ จึงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “APPLE”

“APPLE? ฮ่าๆ”

พอได้ยินเย่เฉินตอบว่ากระเป๋าของจินฉ่าวเป็นแบรนด์ APPLE จินฉ่าวและเหวินเชี่ยนเชี่ยนก็หลุดหัวเราะออกมา

“ตลกชะมัด นายนี่มันไร้รสนิยมจริงๆ APPLE เป็นแบรนด์มือถือ คิดไม่ถึงว่าจะโยงเป็นแบรนด์กระเป๋าด้วย ฮ่าๆ!”

จินฉ่าวเยาะเย้ยเย่เฉินอย่างไร้ปราณี

ฉินหงเหยียนย่อมต้องรู้ว่าเย่เฉินจงใจตอบผิด

ทว่าเย่เฉินกลับย้อนถามด้วยท่าทางจริงจัง “อ้าวนั่นมันแบรนด์ APPLE ไม่ใช่เหรอ?”

จินฉ่าวกล่าวพลางยิ้ม “แน่นอนว่าต้องไม่ใช่ APPLE อยู่แล้ว! ไอ้บ้านนอกฟังให้ดีๆ นะนี่คือแบรนด์ LV! เห็นหรือเปล่า V อยู่ด้านหน้า L อยู่ด้านหลัง เกี่ยวกระหวัดเข้าด้วยกันเนี่ย!”

แต่เย่เฉินก็ยังไม่เชื่อ “ไม่นี่คือแบรนด์ APPLE”

จินฉ่าวเริ่มหมดคำพูด “นี่ยังไม่เชื่ออีกเหรอ? ก็ได้ ฉันจะหาข้อมูลให้ดู จะได้ตอกหน้านาย!”

จินฉ่าวหยิบมือถือออกมา เปิดหน้าเว็บไซต์ค้นหาแล้วกดหาข้อมูลของ LV

“เห็นหรือยัง ไอ้บ้านนอก ในป๋ายตู้กำกับไว้ชัดเจนเลย นี่เป็นสัญลักษณ์ของ LV! LOUIS VUITTON!”

เย่เฉินปรายตามองแล้วก็ยังตั้งคำถาม “ข้อมูลที่ปรากฏในป๋ายตู้อาจจะไม่จริงก็ได้ ใครก็แก้ได้”

แต่คำพูดนี้ของเย่เฉินก็ถูกต้องอยู่ ซึ่งจินฉ่าวและเหวินเชี่ยนเชี่ยนก็เห็นด้วยมาก

เพราะข้อมูลในป๋ายตู้จำนวนมากเป็นของปลอม

โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อมูลดารา บางคนถือสัญชาติต่างชาติ แต่ในป๋ายตู้ดันบอกถือสัญชาติจีน

จินฉ่าวกล่าว “นายไม่เชื่อข้อมูลในเน็คแล้วเชื่ออะไร?”

เย่เฉินตอบกลับ “เชื่อเจ้าของสิ เจ้าของ LV คือใคร? คุณเรียกเขามา ถ้าเขาบอกว่าคือ LV ผมจะเชื่อ”

จินฉ่าวรู้สึกว่าเย่เฉินกำลังจะแถจึงอดไม่ได้ที่จะสบถคำด่าออกมา “นี่นายแม่งคิดจะเล่นลิ้นเหรอเนี่ย? ไม่รู้จักก็บอกว่าไม่รู้จักสิ ลูกผู้ชายไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองไม่มีความรู้เหรอ? แถมยังจะให้เรียกเจ้าของ LV มาอีก นายรู้ไหมว่าเจ้าของ LV คือใคร? เขาเป็นเศรษฐีระดับโลก! นายคิดว่าเป็นลูกหมาลูกแมวแถวบ้านหรือไงที่คิดจะเรียกเขามาก็ได้!”

เหวินเชี่ยนเชี่ยนมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจ หล่อนกล่าวกับฉินหงเหยียน “หงเหยียนไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นแก่หน้าเธอนะ แต่แฟนเธอคนนี้ห่วยจริงๆ ไม่มีความรู้ก็ช่างเถอะ ยังจะมาเล่นลิ้นอีก ไม่ใฝ่หาความเจริญ ฉันว่าทางที่ดีที่สุดเธอรีบเลิกกับเขาเถอะ!”

ตอนนี้ฉินหงเหยียนเป็นผู้หญิงของเย่เฉิน หลายวัมานี้ก็ติดกันเป็นตังเม เย่เฉินจึงยิ่งชอบผู้หญิงคนนี้มากขึ้นกว่าเดิม

แต่หวังเชี่ยนเชี่ยนยุแยงให้พวกเขาเลิกกัน!

เย่เฉินมองเหวินเชี่ยนเชี่ยนด้วยแววตาไม่เป็นมิตร จากนั้นเขาก็หยิบมือถือออกมา

“พวกคุณไม่มีคอนแทคเจ้าของ LV ล่ะสิ? ช่างเถอะ ผมมี ผมจะโทรหาเขาเดี๋ยวนี้ ให้เขาพุดเองกับปากว่ากระเป๋าของคุณใบนี้คือแบรนด์อะไร!”

จินฉ่าวทำท่าทีรังเกียจ “คนบ้านนอกอย่างนายก็แกล้งทำตัวเท่เก่งจริงๆ ยังจะโทรหาเจ้าของ LV นายมีปัญญาเขียนชื่อเขาออกมาได้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว!”

เหวินเชี่ยนเชี่ยนทำสีหน้าเยาะเย้ย “แหม นายเก่งมากเลยล่ะสิ แค่ใส่เสื้อ H&M ราคาแค่ 39 หยวน แถมยังมีหน้าพูดว่าโทรหาเจ้าของ LV ได้โดยไม่ละอายใจ นายหลอกหงเหยียนแบบนี้เองเหรอเนี่ย? ก็ได้โทรสิ ให้พวกเราได้เปิดหูเปิดตากันหน่อย ให้เราได้เจอราชาแห่งของแบรนด์เนมหน่อยสิ”

จินฉ่าวพูดแทรก “จริงด้วยๆ วีดีโอคอลด้วยนะ อย่าหาฝรั่งสักคนมาหลอกพวกเราล่ะ พวกเราไม่มีโอกาสรู้จักเจ้าของ LV เลยไม่รู้เสียงเขา”

“ก็ได้”

เย่เฉินหยิบมือถือออกมา ดาวน์โหลดแอพพลิเคชัน FACETIME นี่เป็นแอพพลิเคชันที่ต่างประเทศมักจะใช้เวลาวีดีโอคอลกัน

ตอนที่เย่เฉินกำลังง่วนกับการดาวน์โหลดแอพพลิเคชัน นิ้วขาวนวลเนียนของฉินหงเหยียนก็แตะลงบนมือของเย่เฉิน

ที่จริงหลังมือของชายหนุ่มไม่ถือว่าดำนัก เพราะสามปีมานี้ไม่ค่อยได้ไปตากแดดเท่าไหร่นัก

แต่ว่าในตอนที่นิ้วเรียวยาวขาวนวลเนียนของฉินหงเหยียนแตะลงบนหลังมือเขาแล้ว สีผิวของทั้งสองคนเปรียบเทียบกันไปแล้ว มือของฉินหงเหยียนขาวกว่าเขาอย่างน้อยสามระดับ!

ขาวเกินไปแล้วจริงๆ!

แววตาฉินหงเหยียนฉายแววตื่นเต้นแล้วถาม “เย่เฉิน นี่คุณ…”

ฉินหงเหยียนอยากถามเย่เฉินว่าเขาโดนขับออกจากตระกูลแล้วไม่ใช่เหรอ?

แล้วจะโทรหาเจ้าของ LV ได้ยังไง? หรือว่า…

เย่เฉินพูดกับฉินหงเหยียนเสียงเบา “เจ้าของ LV อาจจะยังไม่รู้เรื่องที่ผมโดนขับออกจากตระกูลเย่”

“อ้อ” ฉินหงเหยียนถึงได้เข้าใจว่าเย่เฉินก็อยากจะลองเสี่ยงดวงดู

หลังจากวีดีโอคอลไปแล้วก็ไม่มีคนรับ

เย่เฉินกล่าวว่า “เขาอาจจะหลับไปแล้ว ค่อยโทรหาเขาอีกทีวันอื่นแล้วกัน”

ฉินหงเหยียนออกตัวแทนเขา “ใช่แล้ว ตอนนี้ที่เมืองนอกเป็นกลางคืนพอดี เขาอาจจะพักผ่อนไปแล้ว”

เหวินเชี่ยนเชี่ยนทนไม่ไหว “หงเหยียน โทรศัพท์บ้าบอแบบนี้เธอก็เชื่อเหรอ? เธออย่าโดนเขาหลอกอีก! เขาเป็นแค่ 18 มงกุฎ! ที่โดนเขาหลอกไปแล้วก็ช่างเถอะ แต่อย่าติดกับจนโดนเล่นกับความรู้สึกล่ะ!”

จินฉ่าวเองก็โกรธจนด่าเย่เฉิน “เย่เฉินนายเลิกปลอมทีเถอะ! นายอาจจะไม่รู้จักเจ้าของ LV ด้วยซ้ำ อย่าว่าแต่นายเลย กระทั่งคนร่ำรวยทั้งเทียนไห่ที่รู้จักเขาก็นับนิ้วได้เลย! พี่เหยียน เขาเข้าใกล้พี่ ก็น่าจะเพราะอยากจะหลอกเอาเงินและหลอกพี่ พี่อย่าไปติดกับเขาเชียวนะครับ!”

ทันทีที่จินฉ่าวนึกขึ้นมาได้ว่าผู้หญิงที่สวยสุดยอดแบบฉินหงเหยียนไปนอนกับ 18 มงกุฎแบบเย่เฉิน แค่คิดก็โมโหจะตายแล้ว

และในเวลานี้เอง มือถือเย่เฉินก็ดังขึ้น เป็นเจ้าของ LV โทรกลับมา

[1] นักบาสเก็ตบอลชื่อดัง

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
Score 6.8
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) หลังจากถูกครอบครัวของภรรยาโขกสับมาตลอดสามปีของการแต่งงาน ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เขาจะเอาคืน! เย่เฉินชายหนุ่มที่เป็นลูกหลานตระกูลมหาเศรษฐีที่ลึกลับระดับโลก คุณปู่ของเขามักจะส่งเขาไปทำภารกิจต่างๆ โดยครั้งนี้ก็เช่นกัน ปู่ส่งเขาไปแต่งงานกับหวังเจียเหยา สาวสวยเบอร์หนึ่งของเมืองอวิ๋นโจว โดยปิดบังฐานะที่แท้จริงของเขาเอาไว้ไม่ให้สาวเจ้าได้รู้ เขาจึงต้องตกอยู่ในสภาพของเขยที่แต่งเข้า โดนคนในบ้านผู้หญิงดูถูก มิหนำซ้ำในวันที่เขากำลังจะไปสารภาพความจริง ก็ดันไปเห็นภรรยาที่รักกับชายชู้ แถมยังชักชวนคนมากมายให้ตัดทางทำมาหากินของเขา ด้วยเหตุนั้น เย่เฉินจึงเริ่มลงมือล้างแค้นพวกเขาทุกคน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset