เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 201 ความโรแมนติกขั้นสุด

“อุ๊ปส์”

เย่เฉินพูดตรงไปตรงมาขนาดนี้ ฉินหงเหยียนจึงไม่อาจเก็บเสียงหัวเราะเอาไว้ได้

น้องสาวของฉินหงเหยียนเป็นแอร์โฮสเตส ดังนั้นหล่อนจึงรับรู้ความมาตรฐานของแอร์โฮสเตสที่มีต่อเพศตรงข้ามเป็นอย่างดี

เงินเดือนของคนในสายอาชีพนี้สูงมาก โดยเฉพาะแอร์โฮสเตสในสายการบินต่างประเทศอย่างฉินเสี่ยวตั่ว เงินเดือนพื้นฐานบวกกับเงินสวัสดิการที่ได้ระหว่างบิน จะได้อย่างน้อยๆ เดือนละสองสามหมื่นหยวนด้วยซ้ำไป

ส่วนแอร์โฮสเตสนั้นไม่ได้หาเงินมาง่ายๆ พวกหญิงสาวต้องบินไปมาหลายประเทศ ทั้งวิสัยทัศน์ รสนิยมและความรู้ก็สูงมาก

เห็นคนมีเงินมาก็มาก คนที่ไล่ตามจีบพวกหล่อนนั้นมีแต่คนรวยและมีฐานะทางสังคม ไม่ได้มีคนธรรมดาอย่างเฉิงว่านหลี่

อีกทั้งแอร์โฮสเตสนั้นมีเรือนร่างที่งดงาม และใบหน้าที่โดดเด่นกว่าคนอื่น

โดยปกติแล้วไม่มีทางเหลือบแลคนธรรมดาที่กะอีแค่เงินสินสอดสองแสนยังหาไม่ได้แบบเฉิงว่านหลี่

“แค่ก…”

เฉิงว่านหลี่ประดักประเดิดน้อยๆ รู้สึกว่าตนเองคงจะคิดมากเกินไปจริงๆ หล่อนเองก็รู้สึกว่าพวกแอร์โฮสเตสนั้นมีแต่คนสวยๆ ถึงได้กล้าพูดแบบนี้

และเป็นดั่งที่สวี่ฉู่หมิงเดาไว้เมื่อครู่ เฉิงว่านหลี่เป็นพวกบ้าคนสวย ตัวเองก็หน้าตางั้นๆ แต่ดันชอบคนสวย

ในตอนนี้เอง บนเรือสำราญก็มีพนักงานฝรั่งผู้หญิงเดินมา มือสองข้างของหล่อนประคองผ้าคลุมไหล่ยี่ห้อ Burberry สีขาวที่เหมือนขนเป็ดเดินมาตรงหน้าฉินหงเหยียนแล้วพูดเป็นภาษาอังกฤษว่า

“คุณฉินคะ ด้านนอกลมแรง คุณคลุมไหล่หน่อยนะคะ”

ฉินหงเหยียนเองก็คาดคิดไม่ถึงเช่นกันว่าการบริการบนเรือลำนี้จะดีเยี่ยมขนาดนี้ นี่มันเป็นการบริการของโรงแรม 5 ดาวเลยจริงๆ จึงตอบอย่างมีความสุขว่า “oh! thank you (ขอบคุณนะคะ)”

ผ้าคลุมไหล่ผืนนี้เป็นรุ่นลิมิเต็ด หญิงสาวไม่เคยเห็นมาก่อน

จากนั้นพนักงานหญิงคนเดิมก็ส่งน้ำแร่ยี่ห้อ VOSS ขวดหนึ่งให้ฉินหงเหยียน

น้ำแร่ยี่ห้อนี้เป็นน้ำแร่ที่มีมูลค่าแพงที่สุดในน้ำดื่มประเภทนน้ำแร่ ฉินหงเหียนคิดว่าตนเองเคยดื่มมาแล้ว แต่ความเป็นจริงแล้วหล่อไม่เคยดื่มน้ำในมือตนเองตอนนี้

VOSS ที่ทุกคนเคยดื่มในประเทศนี้นั้นล้วนแต่เป็นน้ำแร่ที่มาจากภูเขาหิมะตันเสียจากเมืองจู่สี ไม่ใช่น้ำที่คุณภาพดีที่สุด

VOSS ในมือหญิงสาวเป็นน้ำที่ผลิตมาจากแหล่งน้ำดั้งเดิม จากเมืองเล็กๆ ชื่อ IVENLAND ในนอร์เวย์เป็นแหล่งน้ำที่สะอาดที่สุดในโลก

ถึงจะเป็นต่างประเทศก็หาซื้อได้จากห้างสรรพสินค้าหรูหราเท่านั้น!

ฉินหงเหยียนดื่มน้ำเข้าไปอีกหนึ่ง พลันเกิดรู้สึกประหลาดใจ “รสชาติไม่เหมือนกันเลย อร่อยกว่าที่ฉันเคยกินอีก!”

ตั้งแต่เป็นแฟนของเย่เฉินมา วันนี้ถือได้ว่าเป็นวันที่หล่อนเซอร์ไพรส์ครั้งแล้วครั้งเล่า!

และในเวลานี้เอง จู่ๆ เฉิงว่านหลี่ก็กล่าวกับเย่เฉิน “พี่ชาย อีกเดี๋ยวพี่จะไปไหมครับ?”

“ไปไหนเหรอ?” เย่เฉินถามด้วยใบหน้าสงสัย

เฉิงว่านหลี่กล่าวด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ “ไปนอนกับแฟนผม”

“พรูด!”

ฉินหงเหยียนเพิ่งจะดื่มน้ำเข้าไปอีกหนึ่งอึก เมื่อได้ยินคำพูดของเฉิงว่านหลี่ก็พ่นน้ำออกมา

ฉินหงเหยียนถลึงตามองเย่เฉิน “ก็ดีนี่ เย่เฉินคุณสติขาดแล้วเหรอ? คุณคิดจะนอนกับแฟนคนอื่นด้วย?”

“ไม่ครับ ไม่ หงเหยียนครับ คุณฟังผมอธิบายก่อน มันไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิดนะครับ”

เย่เฉินโกรธจนสติจะขาดผึง เฉิงว่านหลี่นายมันไอ้โง่ เมื่อครู่ฉันน่าจะเตะนายลงแม่น้ำหวงผู่ไปให้รู้แล้วรู้รอด ให้นายรับกรรมไปเลย ทำไมให้ไวน์นายฟรีแล้วต้องโดนนายทำร้ายด้วยนะ!

“ฮึ!”

ฉินหงเหยียนใบหน้าฉุนเฉียว แล้วเดินตรงเข้าไปในเรือสำราญ

“หงเหยียน…”

เย่เฉินอยากจะเดินตามไป แต่ก็โดนเฉิงว่านหลี่ที่เมามายไม่ได้สติรั้งเอาไว้ “พี่ครับ พี่ไม่ต้องสนใจความรู้สึกของผมเลยครับ ผมเลิกกับหล่อนแล้ว พี่ล่อแม่นั่นเอาให้สะใจไปเลย!”

เย่เฉินผลักอีกฝ่ายออก “เล่นแฟนนายก็แย่แล้ว! ฉันมีแฟนแล้ว ต่อให้ไม่มีฉันก็ไม่ถูกใจหรอก ถ้านายอยากจะล้างแค้นหล่อน นายก็ไปหาคนอื่นแทนสิ!”

เย่เฉินพูดไปพลางรีบเดินกลับเรือสำราญ แล้วไล่ตามฉินหงเหยียน

……

ในเวลานี้เองสวี่ฉู่หมิงกำลังอยู่บนรถ BENZ วันนี้เขาดื่มไปแล้วไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้ดื่มเยอะแยะนักหนา

คนเจนโลกที่ผ่านงานสังคมมาหลายปี ไม่มีทางเมามายเพราะโดนคนอายุน้อยมอมหรอก เขายังพอมีสติและลิมิตของตนเอง

หลังจากขึ้นรถไปแล้ว สวี่ฉู่หมิงที่นั่งอยู่ด้านหลังของตัวรถก็ถามคนขับรถที่อยู่ด้านหน้า “ข้อมูลของเย่เฉินที่ตอนนั้นฉันให้นายไปตามสืบอยู่ไหน? รีบเอามาให้ดูหน่อย”

ที่จริงแล้วตั้งแต่สวี่ฉู่หมิงรู้ว่าฉินหงเหยียนมีแฟนแล้ว ก็ให้คนไปตามสืบหาข้อมูลของเย่เฉิน

แต่ว่าในตอนที่ได้ข้อมูลมานั้น เขายังยุ่งๆ กับงานธุรกกิจเลยไม่ได้ดู ให้คนขับรถดูก่อนแล้วเล่าให้เขาฟังสั้นๆ

เขาคิดว่าเย่เฉินคนนี้เป็นแค่คนธรรมดาๆ

แต่ว่าหลังจากที่เจอกันในวันนี้แล้ว ทำให้เขาตระหนักได้แล้วว่า เย่เฉินคนนี้ถ้าไม่ใช่สุดยอดคนขี้โม้และเสแสร้งเก่งที่สุดในโลกนี้แล้ว บางทีเขาก็คงจะเป็นคนที่เก่งมากจริงๆ!

“เย่เฉินคนนี้สามารถหยิบยืมเรือสำราญจาก Bill Gates ได้ แล้วในเวลาไม่กี่นาทีก็สามารถสืบหาข้อมูลการทำงานของผู้หญิงแปลกหน้ามาได้ แถมยังกล้าพูดจาสามหาวบอกว่าจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของผู้ชายและหญิงในประเทศ หมอนี่ไม่ธรรมดาแน่ๆ!”

คนขับรถผ่อนความเร็วลง แล้วเอื้อมไปล้วงเอาเอกสารปึกใหญ่ในกล่องถุงมือที่เบาะข้างคนขับแล้วส่งให้สวี่ฉู่หมิง

หลังจากสวี่ฉู่หมิงรับมาแล้วก็เปิดไฟหลังรถ จากนั้นก็อ่านเอกสารหนึ่งรอบ

“เย่เฉิน แต่งเข้าตระกูลหวังสามปี ระหว่างนั้นเคยส่งอาหารเดลิเวอรี่ หลังจากนั้นก็กลายเป็นประธานบริษัทหัวเซิ่งกรุ๊ป หลิ่วอวี่เจ๋อเล่นงานบริษัทเขาหมดเงินไปหมื่นล้าน!”

เมื่ออ่านถึงตรงนี้ สวี่ฉู่หมิงก็อดตกใจไม่ได้

“เจ้าเด็กเย่เฉินคนนี้ก่อนหน้านี้เคยใช้เงินหมื่นล้านมาก่อนเลยแฮะ!”

นี่ทำให้ยิ่งแน่ใจได้ว่าที่เย่เฉินบอกว่าจะใช้เงินหลายหมื่นล้าน เพื่อทำให้หญิงต่างชาติมาแต่งงานกับชายหนุ่มในประเทศ ไม่ได้เป็นคำพูดเหลวไหล!

“หลังจากนั้นก็ถูกตระกูลเย่ขับออกจากตระกูล แล้วก็ใช้เงินทั้งหมดของฉินหงเหยียน”

“ตระกูลเย่… ตระกูลเย่ไหน? หรือว่าเป็นตระกูลเย่นั้นนะ?”

ทั้งประเทศนี้ คนแซ่เย่มีมากมายนับไม่ถ้วน แต่ตระกูลที่มีเงินจำนวนหมื่นล้านมาให้ลูกหลานตนเองเอามาเผาเล่น คาดว่าคงจะมีแค่หนึ่งสองครอบครัวเท่านั้น

แล้วบังเอิญสวี่ฉู่หมิงก็รู้จักอยู่ตระกูลหนึ่งพอดี!

ที่จริงแล้วตระกูลเย่ถือเป็นตระกูลที่ลึกลับมากทีเดียว เมื่อสิบปีก่อนเคยขยายขอบเขตธุรกิจจำนวนมากขึ้นในเมืองเทียนไห่และเมืองหลวง อย่างมากก็มีแค่นักธุรกิจในสองพื้นที่นี้เท่านั้นพอจะรู้จักคนตระกูลนี้บ้าง

ส่วนสวี่ฉู่หมิงที่เป็นคนเมืองเสินเฉิงก็ไม่ได้รับรู้อะไรทั้งสิ้น

เพียงแต่เพราะสถานการณ์พิเศษบางอย่าง เขาบังเอิญเคยสืบเรื่องคนตระกูลนี้!

สวี่ฉู่หมิงหรี่ตาสองข้างลง สีหน้าอารมณ์บนใบหน้า ซับซ้อนอย่างมาก ไม่ว่าใครก็ยากจะอ่านเขาออก

จากนั้นสวี่ฉู่หมิงก็กดโทรศัพท์ “อาตง นายยังอยู่ที่อังกฤษหรือเปล่า? ช่วยฉันสืบตระกูลเย่ที่ลึกลับหน่อย ฉันอยากจะได้ข้อมูลของคนในครอบครัวทั้งหมดของตระกูลเย่! ทั้ง 240,000 ตารางกิโลเมตรในประเทศอังกฤษ นายช่วยตามสืบให้ฉันหน่อยทุกตารางกิโลเมตร ฉันไม่เชื่อว่าจะสืบไม่ได้ว่าตระกูเย่อยู่ที่ไหน! ใช้เงินเท่าไหร่ไม่ใช่ปัญหา! ฉันจำเป็นต้องรู้ว่าพ่อของเย่เฉินเป็นใครกันแน่!”

……

อีกด้านหนึ่งเย่เฉินก็เดินสาวเท้าเร็วๆ แล้วกอดเอวแบบบางของแฟนสาวจากด้านหลัง “ที่รัก คุณโกรธเหรอ?”

ฉินหงเหยียนแค่นเสียงเย็น “คุณยังต้องไปนอนกับแฟนคนอื่นนี่นา กลับมาทำไม?”

เย่เฉินเล่าเรื่องทั้งหมดที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ให้ฉินหงเหยียนฟัง หลังจากได้ฟังแล้วก็กล่าวอย่างสะท้อนในอก

“เฉิงว่านหลี่คนนั้นน่าสงสารมากจริงๆ โชคดีที่คุณเคยเห็นแฟนเขามาก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าเขาหาเงินสินสอดถึงสองแสนแล้วมาจับได้ทีหลัง จะเสียใจภายหลังก็สายไปเสียแล้ว”

เย่เฉินกล่าวพลางระบายยิ้ม “ไม่ต้องพูดถึงพวกเขาแล้ว ผมจะพาคุณไปที่ดีๆ ที่หนึ่ง”

เย่เฉินดึงมือฉินหงเหยียนแล้วพาหล่อนไปยังจุดสูงสุดหน้าเรือ ที่นี่เป็นจุดชมวิวทรงสามเหลี่ยม เป็นจุดชมวิวที่ดีที่สุดในเรือสำราญลำนี้

“สวรรค์ ที่นี่เยี่ยมเกินไปแล้วมั้ง? คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่!” ฉินหงเหยียนกล่าวอย่างดีอกดีใจ

เย่เฉินกอดฉินหงเหยียน “ที่รัก เรือลำนี้ตอนนี้เป็นของคุณแล้ว คุณอยากจะนอนที่ไหนก็ได้”

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเย่เฉินเอาแต่เกาะหล่อนกิน

ตอนนี้เขาจำเป็นต้องชดเชยหญิงสาวด้วยความโรแมนติดอย่างที่สุดให้หญิงสาว!