ตอนที่ 260 ล้างแค้นหวังเจียเหยา!
หลังจากหวังเจียเหยาโดนอุ้มไปแล้ว หลิ่วอวี่เจ๋อก็ยหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ ฝาแฝดกันแต่ดันมีพ่อสองคน! สุดยอดเรื่องนี้นี่มันสุดยอดจริงๆ ฮ่าๆ!”
เย่เฉินที่เดิมก็หัวเสียมากอยู่แล้วไม่รู้จะระบายโทสะยังไง พอได้ยินหลิ่วอวี่เจ๋อเยาะเย้ยเขาก็รีบเดินไปฟาดฝ่ามือใส่หน้าหลิ่วอวี่เจ๋อทันที
เพี้ยะ!
เย่เฉินโกรธจัด “สุดยอดเหรอ? อธิบายให้ฉันฟังหน่อยว่าสุดยอดอะไร!”
หลิ่วอวี่เจ๋อเอามือกุมหน้า เมื่อถูกตบหน้าต่อหน้าธารกำนัล เขารู้สึกเสียหน้าอย่างมาก!
“นาย…นายกล้าตบฉันเลยเรอะ?” หลิ่วอวี่เจ๋อจ้องเย่เฉินเขม็ง
เย่เฉินยกมือขึ้นแล้วฟาดหน้าหลิ่วอวี่เจ๋ออีกสองที!
เพี้ยะ!
เพี้ยะ!
เขาฟาดหน้าหลิ่วอวี่เจ๋อไปสองทีจนอีกฝ่ายล้มลงไปกองกับพื้น!
เย่เฉินกล่าวว่า “ผมตบคุณแล้วจะทำไม? คุณให้ความสำคัญเรื่องสถานะมากเลยไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ผมเป็นประธานเฉินเย่กรุ๊ปเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้! ส่วนคุณก็เป็นแค่หลานชายที่มีทรัพย์สินมูลค่าพันล้านเท่านั้น! ต่อให้เป็นปู่คุณหลิ่วหย่วนทางก็ยังมีไม่ถึงหนึ่งในสิบของผม คุณยิ่งไม่คู่ควรจะเปรียบเทียบกับผม!
แล้วคุณมันตัวอะไร? ถึงได้กล้าเยาะเย้ยผม! เชื่อไหมว่าตอนนี้ผมสามารถทำให้ตระกูลหลิ่วของคุณล้มละลายกลายเป็นยาจกเดี๋ยวนี้เลย!”
หลิ่วอวี่เจ๋อคุกเข่าบนพื้นแล้วไม่กล้าพูดอะไร
เขาเชื่ออยู่แล้ว แน่นอนว่าต้องเชื่ออยู่แล้ว!
ตอนนี้คนที่รวยที่สุดในเทียนไห่และในประเทศแห่งนี้ก็คือเย่เฉิน คนที่บ้าคลั่งที่สุดก็คือเย่เฉินเหมือนกัน!
ตอนนี้เย่เฉินรู้ว่าเด็กคนหนึ่งไม่ใช่ลูกเขา เขาทำได้ทุกเรื่อง!
“ขอ…ขอโทษด้วยนะคุณเย่”
หลิ่วอวี่เจ๋อจำเป็นต้องขอโทษเย่เฉินอย่างไม่พอใจนัก แต่ต้องทำไปเพื่อตระกูล
เย่เฉินแค่นเสียง ตอนนี้เขาไม่มีแก่ใจจะมาทะเลาะกับหลิ่วอวี่เจ๋อ
เขาในตอนนี้จำเป็นต้องได้รู้ความจริง ความจริงเรื่องเด็กๆ!
เย่เฉินสาวเท้ายาวๆ เมื่อมาถึงในรถก็รีบโทรหาหลิวเจิ้งคุนทันที
“อาคุนเอาตัวฟางเชามาให้หน่อย!”
ก่อนนี้หวังเจียเหยาบอกว่าฟางเชาเป็นพ่อเด็ก
ถึงแม้ว่าจะเป็นไปไม่ค่อยได้ แต่ในเมื่อตอนนี้มีเด็กคนหนึ่งไม่ใช่ลูกของเขา เขาจำเป็นต้องถามฟางเชาให้ชัดเจน
หลิวเจิ้งคุนกล่าว ผมได้ยินมาว่าหลังจากหมอนี้โดนตอนแล้วก็ไปประเทศไทย เดี๋ยวผมให้เพื่อนผมที่นั่นช่วยหาดู“”
เย่เฉินกล่าวต่อ “แล้วไปหิ้วซ่งหงเย่เพื่อนของหวังเจียเหยาที่อวิ๋นโจวมาให้หน่อย ฉันมีเรื่องต้องถามหล่อนด้วยตัวเอง”
ซ่งหงเย่เป็นหญิงสาวบอบบาง พาตัวหล่อนมาคงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร
“ครับคุณชาย” หลิวเจิ้งคุนกล่าว
เย่เฉินนึกถึงคำพูดของศจ.ก่วนเมื่อครู่ ที่ฝาแฝดมีพ่อสองคนเป็นเพราะหวังเจียเหยามีสัมพันธ์กับผู้ชายสองคนในระยะเวลาไล่เรี่ยกัน
และในตอนนั้นเย่เฉินและหวังเจียเหยาต่างก็อยู่ด้วยกันทุกคืนในวิลล่าที่อวิ๋นโจว
แต่ว่าตอนเช้าหลังจากที่พวกเขาสองคนพลอดรักกันแล้ว เขาก็จะไปทำงานที่หัวเซิ่ง
ดังนั้นความเป็นไปได้เพียงข้อเดียวก็คือผู้ชายคนนั้นไปวิลล่าของเขาและหลับนอนกับหล่อนหลังจากที่เขาไปทำงานแล้ว
ทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้เย่เฉินก็กำหมัดแน่น
คิดไม่ถึงว่าจะมีคนใจกล้าบุกไปที่วิลล่าของเขาแถมยัหลับนอนกับภรรยาของเขาด้วย!
หมอนั่นมีกี่ชีวิต! ถึงได้กล้าหาเรื่องลูกหลานตระกูลเย่!
ในตอนนั้นเย่เฉินประกาศตัวแล้วว่าเขาเป็นใคร ทั้งอวิ๋นโจวไม่มีใครกล้าล่วงเกินเขา!
เย่เฉินสั่งต่อ “ไปวิลล่าที่เขตเหมยกุยหยวนที่ฉันเคยอยู่ แล้วหาคลิปในกล้องวงจรปิดทั้งหมดดูว่าพอจะหาคลิปของกล้องในช่วงสิบเดือนก่อนได้ไหม แล้วก็ไล่ถามรปภ.กับยามหน่อยว่าเมื่อสิบเดือนก่อนมีคนแอบเข้าวิลล่าในตอนเช้าๆ หรือเปล่า”
“ครับ!”
หลิวเจิ้งคุนรับคำอย่างรวดเร็วแต่ก็ยังถามต่อว่า “คุณชายมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าลูกของหวังเจียเหยาไม่ใช่ของคุณชายเหรอครับ?”
หลิ้วเจิ้งคุนไม่ใช่คนนอก เย่เฉินจึงไม่มีความจำเป็นต้องปิดบังเขา “ใช่คนเดียว ฉันสงสัยว่ามีชู้ของหวังเจียแอบดอดมาหาหล่อนที่วิลล่าหลังจากที่ฉันไปทำงานทุกเช้า”
หลิวเจิ้งคุนตะคอกเสียงดัง “แม่งเอ้ย! หวังเจียเหยาผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องคนนี้! คิดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าทำกับคุณชายแบบนี้! คุณชายวางใจเถอะครับผมจะต้องช่วยคุณจับไอ้แมวขโมยตัวนั้นให้ได้! แล้วจับมันถลกหนัง!”
เมื่อวางสายแล้ว ฉินหงหเยียนก็กุมมือชายยหนุ่มแล้วกล่าวปลอบ “ที่รักอย่าเสียใจไปเลย ไม่งั้นคุณกลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อนไหม”
เย่เฉินส่ายหน้า “ตอนนี้ผมจะนอนหลับลงได้ยังไง? หงเหยียนเรื่องนี้คุณไม่ต้องยุ่งแล้วก็ได้ ผมส่งคุณกลับก่อนดีกว่า”
เย่เฉินไปส่งฉินหงเหยียนก่อน แล้วตนเองก็โทรหาพ่อบ้านฟางเพื่อบอกเขา
พ่อบ้านฟางถอนหายใจ “คิดไม่ถึงเลยว่าหวังเจียเหยาที่เป็นลูกสาวเศรษฐีจะใจกล้าขนาดนี้ ตอนนั้นขนาดที่รู้ทั้งรู้ว่าคุณชายเป็นใครแต่ยังกล้าหาผู้ชายคนอื่นอีก คุณชายคุณก็อย่าโมโหให้มันมากไปนะครับ อย่างไรเสียคุณชายก็หย่ากับหล่อนแล้ว แถมคุณก็ยังไม่ได้รักหล่อนอะไรมากมาย อย่างน้อยๆ หล่อนก็คลอดลูกชายให้คุณชาย”
เย่เฉินกล่าว “หวังเจียเหยาปั่นหัวฉันแบบนี้แล้วปิดบังความจริงกับฉัน ฉันจำเป็นต้องล้างแค้นหล่อน!”
“คุณชายอยากจะล้างแค้นหล่อนยังไง?” พ่อบ้านฟางถาม
ล้างแค้นผู้หญิงที่หลงใหลในชื่อเสียงเงินทองอย่างหวังเจียเหยา วิธีที่ดีที่สุดก็คือทำให้หล่อนหมดตัว
ตอนนี้หล่อนภูมิใจนักหนาไม่ใช่หรือว่าตระกูลของตนเองกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยนักหนา
เย่เฉินจะทำให้หล่อนกลับไปมีสภาพเป็นเหมือนเดิม!
เย่เฉินกล่าวว่า “โครงการต่างๆ ที่ผมเคยใช้หัวเซิ่งช่วยตระกูลหวังเมื่อก่อน คุณช่วยไปไล่ยกเลิกให้ผมหน่อยทุกอัน แล้วช่วยสั่งปิดสถานที่อย่างอีผิ่นเจียเหยาให้ด้วย!”
“ครับคุณชาย!”
หลังจากสั่งพ่อบ้านฟางเร็จเรียบร้อยแล้ว เย่เฉินก็โทรหาหลิ่วอวี่เจ๋อ
“คุณ…คุณเย่” หลิ่วอวี่เจ๋อรับสายของเย่เฉินอย่างหวาดกลัว
เย่เฉินกล่าวว่า “หลิ่วอวี่เจ๋อรีบหย่าหวังเจียเหยาเร็วๆ อีกอย่างอย่าให้เงินหล่อนสักแดงล่ะแล้วก็ช่วยยกเลิกทุกโครงการในช่วงครึ่งปีหลังที่ตระกูลหวังเซ็นสัญญาไปด้วย! ถ้าพวกคุณทำไม่ได้ผมจะช่วยเอง!”
หลิ่วอวี่เจ๋อรีบร้อนตอบ “ทำได้ครับทำได้! ผมเกลียดแม่นั่นมานานแล้ว ผมจะไม่ให้เงินหล่อนสักแดงเดียว!”
……
ในเวลาอันสั้น ณ อวิ๋นโจว
วิลล่าซีซาน
ทันใดนั้นเองหวังจื้อเฉียงก็ลนลานมาที่วิลล่า
คุณนายหวังกำลังดูละครอย่างมีความสุข เมื่อเห็็นหวังจื้อเฉียงก็สบถออกมา
“แกลนลานทำไม ช่วยสุขุมให้เหมือนน้องชายแกหน่อยได้ไหม?”
หวังจื้อเฉียงกล่าว “แม่ครับ แย่แล้ว! บริษัทที่เซ็นสัญญาร่วมมือกับเราต่างขอยกเลิก ยุติความร่วมกับเรา แล้วโครงการอีผิ่นเจียเหยาก็ถูกคนซื้อไปแล้ว”
“อะไรนะ?” คุณนายหวังตกใจทันที
หวังจื้อเฉียงตอบทันที “ผมถามมาจนแน่ใจแล้วครับ วันนี้หวังเจียเหยาไปดูผลตรวจ DNA กับเย่เฉิน มีเด็กคนหนึ่งไม่ใช่ลูกของเย่ฉิน!”
คุณนายหวังมีอายุมา 80 ปีก็ยังตกใจ “เป็นลูกของเย่เฉินคนหนึ่ง ส่วนอีกคนไม่ใช่หรอ? หวังเจียเหยาเด็กโง่ ปู่ของหล่อนลำบากแทบเลือดตากระเด็นกว่าจะหาลูกเขยแบบเย่เฉินมาให้หล่อน ทำไมหล่อนถึงไม่รู้จักเห็นคุณค่านะ!”
“จริงครับ ตอนนั้นให้หวังหยวนหยวนแต่งงานกับเย่เฉินก็เรียบร้อยแล้ว หยวนหยวนของเราไม่มีทางทำเรื่องเหลวไหลแบบนี้แน่!” หวังจื้อเฉียงกล่าว
คุณนายหวังส่ายหน้า “รีบโทรหาเจียเหยาเร็ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับมัน!”
