เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ตอนที่ 3 คนชั่วชิงฟ้องก่อน

สิบโมงเช้าวันต่อมา ณ เขตวิลล่าซีซาน เมืองอวิ๋นโจว

วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดครบแปดสิบปีของคุณนายหวังโดยเจ้าตัวเลือกจัดงานในโรงแรมที่ดีที่สุดของอวิ๋นโจว

แต่ก่อนหน้านั้นหญิงชราแซ่หวังสั่งให้ทุกคนมารวมตัวกัน ณ วิลล่าอันเป็นที่พักอาศัยของตนเอง

“คุณย่าคะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ!”

“คุณแม่ครับ ขอให้แม่มีอายุยืนยาวสองร้อยปี!”

คนกลุ่มใหญ่ที่มารวมตัวกันในวิลล่าคือบรรดาลูกหลานของหญิงชราทั้งสิ้น

คุณนายหวังมีลูกชายสองคน คนโตชื่อหวังจื้อเฉียง อีกคนชื่อหวังจื้อหย่วน ผู้ซึ่งเป็นบิดาของหวังเจียเหยา

ส่วนหวังจื้อเฉียงมีลูกชายชื่อหวังซ่าวเจี๋ย มีลูกสาวชื่อหวังหยวนหยวนโดยอีกฝ่ายมีอายุไล่เลี่ยกับหวังเจียเหยา

ตอนนี้สมบัติหลายสิบล้านของบ้านตระกูลหวัง รวมไปถึงอำนาจในการตัดสินใจต่างๆ ของบริษัทในเครือขึ้นอยู่กับหญิงชราทั้งหมด

ดังนั้นหวังจื้อเฉียงและหวังจื้อหย่วนสองพี่น้องต่างก็ทุ่มเทเอาอกเอาใจมารดาอย่างสุดความสามารถเพื่อแย่งทรัพย์สมบัติกัน

ในโถงห้องรับแขก คุณนายหวังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้แดงที่มีมูลค่าหลายแสน หญิงชราอุ้มหมาพุดเดิ้ลตัวหนึ่งไว้ในอ้อมแขน ทอดสายตามองเหล่าหลานๆ ทยอยมอบของขวัญให้ตนเอง ฟังคำอวยพรของพวกเขาและผงกศีรษะอย่างมีความสุข

แล้วในทันใดนั้นเองสายตาพลันเหลือบไปเห็นอึกองหนึ่งของเจ้าหมาพุดเดิ้ล คุณนายหวังถามทันทีว่า

“เขยขยะล่ะ เรียกให้รีบมาทำความสะอาดตรงนี้เร็ว”

เขยขยะที่คุณนายหวังพูดถึงก็คือเย่เฉินนั้นเอง

งานเก็บกวาดอึของเจ้าพุดเดิ้ลในสามปีมานี้เป็นหน้าที่เย่เฉิน

หวังจื้อเฉียงมองไปที่ห้องแล้วถามอย่างเซ็งๆ “เอ๋? เหมือนว่าคนเย่เฉินคนไร้ประโยชน์จะไม่มานะ?”

คุณนายหวังหัวเสียทันที “อะไรนะ? วันครบรอบแปดสิบปีของฉัน เขายังกล้าไม่มาเหรอ? หวังเจียเหยาเกิดอะไรขึ้น?”

หวังเจียเหยาตอบหญิงชราด้วยน้ำเสียงนอบน้อม “เขาอาจจะไปทำงานแล้ว”

“ทำงาน? ส่งอาหารเดลิเวอรี่น่ะเหรอ? ฮ่าๆ น่าขันจริงๆ” หวังหยวนหยวนหัวเราะเยาะเย้ย

แล้วหวังซ่าวเจี๋ยก็รับลูกน้องสาวโดยพูดจาดูถูกอีกฝ่ายต่อ “ขายขี้หน้าตระกูลหวังของเราจริงๆ มีครั้งหนึ่งขับผมรถมาเซราติไปเจอเขายังไม่กล้าบอกเพื่อนเลยว่าหมอนี่เป็นคนในครอบครัวเรา!”

แววตาคุณนายหวังฉายแววเกรี้ยวกราด “รีบให้เขากลับมาเจอฉันให้ไวเลย! ไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย!”

หวังเจียเหยาจำเป็นต้องพูดความจริงออกมาเมื่อเห็นหญิงชราโกรธ

“คุณย่าคะ ที่จริงวันนี้ที่เขาไม่มาเป็นเพราะพวกเราจะหย่ากัน”

“หย่าเหรอ? ใครอนุญาตให้พวกแกหย่ากัน? แกรู้ไหมว่าปู่ที่ตายไปของแกเป็นคนจัดแจงการแต่งงานครั้งนี้!” คุณนายหวังพูดด้วยน้ำเสียงวางอำนาจ

หวังเจียเหยาไม่กล้าขัดขืน ทรุดตัวคุกเข่าลงบนพื้นแล้วโอดครวญ

“คุณย่า หนูไม่กล้าขัดคำสั่งเสียของคุณปู่หรอกค่ะ แต่เย่เฉิน เขา…เขาทำเกินไป!”

คุณนายหวังเห็นหวังเจียเหยาน้ำตาพรั่งพรูอาบหน้าก็รู้สึกสงสารจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปประคองหลานสาว

‘“เจียเหยาอย่าเพิ่งร้องไห้ แกเป็นหลานสาวของพวกเรา เขาเป็นคนแต่งเข้าทำไมถึงกล้ารังแกแก ฉันจะช่วยแกสั่งสอนเขาเอง!”

หวังเจียเหยาเช็ดน้ำตาที่กว่าจะบีบออกมาได้แล้วพูดกับทุกคน

“เย่เฉินไปมีผู้หญิงอื่น!”

“อะไรนะ?”

คุณนายหวังตกใจจนตัวสั่นเทิ้ม ยังดีที่หวังจื้อเฉียงเข้ามาประคองได้ทันเวลา หญิงชราถึงทรงตัวอยู่ได้

คุณนายหวังพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “เดียรัจฉาน! สามปีมานี้พวกเราให้บ้านเขาอยู่ ให้รถเขาขับแต่เขากลับนอกใจแกไปหาผู้หญิงคนอื่นเนี่ยนะ!”

หวังเจียเหยากลับดำเป็นขาว แถมยังใส่ความว่าเย่เฉินนอกใจจึงทำให้คุณนายหวังหลงเชื่อได้อย่างง่ายดาย ที่หวังเจียเหยาปกปิดได้อย่างแนบเนียนเพราะเมื่ออยู่ต่อหน้าคนในครอบครัวเจ้าหล่อนจะทำตัวเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย หากเมื่อวานไม่ใช่เพราะโดนเย่เฉินจับได้คาหนังคาเขาที่โรงแรม เย่เฉินก็คงคิดว่าหวังเจียเหยาเป็นหญิงสาวใสซื่อที่แถมออกจะถือตัวหน่อยๆ ด้วยซ้ำไป

พ่อแม่ของหวังเจียเหยาเองก็ถูกบุตรสาวหลอกเช่นกันจึงพากันรุมด่าเย่เฉิน

ทว่าแววตาของคนในครอบครัวหวังจื้อเฉียงกลับต่างออกไป

หวังหยวนหยวนกล่าวอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นอีกฝ่ายตกที่ันั่งลำบาก “พี่เจียเหยาคะ พี่เป็นสาวสวยลำดับหนึ่งของเมืองอวิ๋นโจวไม่ใช่เหรอ? หุ่นพี่ก็ดี หน้าตาก็ด้วย ทำไมถึงได้มีผู้หญิงคนอื่นมาทาบรัศมีพี่ได้ล่ะ?”

หวังหยวนหยวนมีหุ่นที่เซ็กซี่ แค่อัดคลิปสั้นๆ ในแพลตฟอร์มขนาดไม่โชว์ใบหน้าก็มียอดไลก์เกินสิบล้าน มีแฟนคลับหลักล้านเลยทีเดียว

ถือว่าเป็นอินฟลูเอนเซอร์[1]ที่มีแฟนคลับมากที่สุดในบรรดาเป็นอินฟลูเอนเซอร์ที่ไม่ถ่ายใบหน้า

เพราะใบหน้าเจ้าหล่อนออกจะพื้นๆ พอเปรียบกับหวังเจียเหยาแล้วเรียกได้ว่าธรรมดาเกินไปด้วยซ้ำ ดังนั้นเจ้าตัวถึงค่อนข้างอิจฉาลูกพี่ลูกน้องคนนี้

หวังซ่าวเจี๋ยเองก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเจือหัวเราะเช่นกัน “เจียเหยา อย่าโกรธพี่เลยนะ เรื่องนี้เธอเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ พวกเธอแต่งงานกันมาสามปีแล้วแต่กลับไม่ยอมให้หมอนั่นแตะต้องตัวเธอ ถึงผลไม้จะหอมน่ากินขนาดไหนแต่ถ้าได้แต่มอง แตะไม่ได้ก็ไม่มีค่าอะไร มิน่าเย่เฉินถึงได้ไปมีกิ๊กข้างนอก ฮ่าๆ”

ในตอนนี้เองซูหลานมารดาของหวังเจียเหยาถึงได้ออกตัวแทนลูกสาว

“ซ่าวเจี๋ย หลานพูดไม่ถูกนะ เจียเหยาเป็นใคร ส่วนเย่เฉินเป็นใคร ถ้าหากจะให้เจียเหยามีสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับเด็กเหลือขอนั่นจริงๆ ไม่เท่ากับว่าทำลายคุณค่าของเจียเหยาของเราเหรอ”

ซ่าวเจี๋ยแค่นเสียง “ชิ ก็อยากจะให้เจียเหยารักษาเนื้อรักษาตัวให้บริสุทธิ์ไปก็เพื่อหาโอกาสหย่ากับเย่เฉินแล้วหาลูกเขยรวยๆ ใหม่ไม่ใช่หรือไง?”

ซูหลาน “เธอ…”

“พอได้แล้ว เลิกทะเลาะกันได้แล้ว!” คุณนายหวังพูดเสียงดัง “ถึงเจียเหยาจะทำแบบนี้ เขาก็จะไปหาเศษหาเลยไม่ได้! เห็นตระกูลหวังของเราเป็นอะไร? รีบไปเรียกเดียรัจฉานตัวนั้นมา ฉันจะใช้กฎประจำตระกูลของเราจัดการเขา”

[1] Influencer (อินฟลูเอนเซอร์) คือผู้มีอิทธิพลบนสื่อโซเชียล โดยเป็นผู้ที่ทำคอนเทนต์เผยแพร่ตามแพลตฟอร์มต่างๆ เช่น Instagram Facebook เป็นต้น

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
Score 6.8
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) หลังจากถูกครอบครัวของภรรยาโขกสับมาตลอดสามปีของการแต่งงาน ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เขาจะเอาคืน! เย่เฉินชายหนุ่มที่เป็นลูกหลานตระกูลมหาเศรษฐีที่ลึกลับระดับโลก คุณปู่ของเขามักจะส่งเขาไปทำภารกิจต่างๆ โดยครั้งนี้ก็เช่นกัน ปู่ส่งเขาไปแต่งงานกับหวังเจียเหยา สาวสวยเบอร์หนึ่งของเมืองอวิ๋นโจว โดยปิดบังฐานะที่แท้จริงของเขาเอาไว้ไม่ให้สาวเจ้าได้รู้ เขาจึงต้องตกอยู่ในสภาพของเขยที่แต่งเข้า โดนคนในบ้านผู้หญิงดูถูก มิหนำซ้ำในวันที่เขากำลังจะไปสารภาพความจริง ก็ดันไปเห็นภรรยาที่รักกับชายชู้ แถมยังชักชวนคนมากมายให้ตัดทางทำมาหากินของเขา ด้วยเหตุนั้น เย่เฉินจึงเริ่มลงมือล้างแค้นพวกเขาทุกคน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset