ฟางเชาเห็นหลิ่วอวี่เจ๋อส่งบุหรี่ให้ตนเองก็ชะงักไป
หลิ่วอวี่เจ๋อดูถูกเขามาตลอด แต่ก่อนตนเองส่งบุหรี่ให้อีกฝ่าย หมอนี่ยังไม่รับบุหรี่จากเขาด้วยซ้ำไป
วันนี้ทำไมหลิวอวี่เจ๋อถึงได้เป็นฝ่ายส่งบุหรี่ให้เขาได้?
หรือว่าไอ้คนเจ้าชู้หลิวอวี่เจ๋อจะเกิดชอบพอหวังเจียเหยาเข้า?
ฟางเชาเอื้อมมือไปรับบุหรี่แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่ใช่แค่สาวงามลำดับหนึ่งของอวิ๋นโจว หล่อนน่ะสวยที่สุดในเอเชียแล้วด้วยซ้ำ! ฉันฟางเชาเองถือว่าได้แอ้มสาวๆ มาจำนวนนับไม่ถ้วน ตั้งแต่ไหนแต่ไรมายังไม่เคยเจอผู้หญิงที่สวยกว่าหวังเจียเหยาเลย! ไม่ได้จะโม้นะ แต่ผู้หญิงทั้งเทียนไห่รวมกันก็ยังไม่ได้แค่หัวแม่โป้งหล่อนด้วยซ้ำ!”
รอยยิ้มหลิ่วอวี่เจ๋อค่อยๆ แปลกพิกลไปแล้วกล่าว “ไปสิ ไปคุยกันที่วิลล่าของฉัน”
หลิ่วอวี่เจ๋อขับรถเบนซ์รุ่นจีคลาสพาฟางเชาไปที่วิลล่าเฝ่ยชุ่ยอันเป็นบ้านของเขา
วิลล่าแห่งนี้ถูกออกแบบโดยสถาปนิกชาวต่างชาติ ตัวบ้านเป็นสไตล์ยุโรป วิลล่าทุกหลังเป็นวิลล่าสองชั้นและมีห้องใต้ดินหนึ่งชั้น รวมไปถึงมีสวนส่วนตัวด้วย
อย่างไรเสียฟางเชาก็เป็นลูกคนรวย มาถึงที่นี่จึงไม่ได้เหมือนบ้านนอกเข้าเมือง มองไปมองมา เขาเพียงแค่กล่าวชมสั้นๆ เท่านั้น “ตกแต่งได้ดีเลยนี่”
เมื่อทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา จู่ๆ ฟางเชาก็เห็นอัลบั้มรูปพรีเวดดิ้งวางอยู่ด้านบน เขาหยิบขึ้นมาดูแล้วตกใจไปเล็กน้อย “นี่มันภาพพรีเวดดิ้งของฉันกับเจียเหยาไม่ใช่เหรอ?”
ตอนนั้นฟางเชากับหวังเจียเหยาแต่งงาน พวกเขาย่อมต้องเชื้อเชิญคนตระกูลหลิ่ว ฟางเชาจึงได้สั่งทำอัลบั้มภาพพรีเวดดิ้งของพวกเขาแล้วส่งให้คนตระกูลหลิ่วพร้อมการ์ดแต่งงาน
ทำไปเพื่อโอ้อวดคนตระกูลหลิ่วเท่านั้นเองว่าตนเองได้สมรสกับภรรยาที่สวยขนาดไหน
ใครจะไปรู้ว่าในวันแต่งงาน คนตระกูลหลิ่วจะไม่มาแม้แต่คนเดียว ขนาดอั่งเปายังไม่ให้ด้วยซ้ำ
ฟางเชารู้ว่าตระกูลหลิ่วไม่อยากไปมาหาสู่กับตระกูลฟาง เดิมคิดว่าคนบ้านนี้จะโยนอัลบั้มภาพพรีเวดดิ้งที่ส่งมาให้ทิ้งลงถังขยะไปเสียอีก!
คิดไม่ถึงว่าหลิ่วอวี่เจ๋อจะเอาอัลบั้มนี้มาเก็บรักษาเอาไว้ที่บ้าน!
เมื่อเปิดอัลบั้มภาพ เห็นท่าทางงดงามยิ่งยวดของหวังเจียเหยาในภาพ ฟางเชาก็อดถอนหายใจไม่ได้
เป็นสาวงามมากทีเดียว!
น่าเสียดายที่ตอนนี้ครอบครัวของฟางเชาใกล้จะถังแตก ผู้หญิงที่สวยแบบนี้ไม่มีทางเป็นของเขาอีกแล้ว!
ฟางเชารู้ว่าที่หลิ่วอวี่เจ๋อเก็บอัลบั้มพรีเวดดิ้งไว้ต้องเป็นเพราะชอบหวังเจียเหยาแน่ เขาจึงถามอีกฝ่าย “เป็นยังไงล่ะ ไอ้น้อง เมียเก่าฉันสวยใช่ไหมล่ะ?”
หลิ่วอวี่เจ๋อสั่งคนรับใช้รินเหล้าสองแก้ว โดยเขาถือเองแก้วหนึ่งแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คิดไม่ถึงว่าเมืองเล็กๆ อย่างอวิ๋นโจวจะมีผู้หญิงที่สวยมากแบบนี้”
ผู้หญิงที่สามารถทำให้หลิวอวี่เจ๋อชมว่าสวยมากนั้นทั้งโลกนี้มีอยู่ไม่กี่คน
หลิ่วอวี่เจ๋อมีทรัพย์สมบัติมูลค่าแสนล้าน อีกทั้งเขายังเป็นคนที่รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลา แทบจะไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขาจีบแล้วจีบไม่ติด !
ได้ยินมาว่าหลิวอวี่เจ๋อนอนกับดาราจำนวนไม่น้อย ถึงขนาดที่อาจจะรวมสี่ดาราสาวที่โด่งดังสุดๆ ในวงการด้วยซ้ำ!
หลิ่วอวี่เจ๋อชี้ไปที่อัลบั้มพรีเวดดิ้งในมือฟางเชาแล้วเอ่ยปากถาม “ฟางเชาฉันดูรูปงานพรีเวดดิ้งของพวกนายวนไปวนมาหลายรอบ แต่ก็พบว่าทำไมพวกนายไม่ถ่ายรูปจูบกันเลยล่ะ? เป็นเพราะแม่นางฟ้าแสนสวยคนนี้ไม่ยอมให้นายแตะต้องตัวเธอเหรือไง?”
หลิ่วอวี่เจ๋อเรียกหวังเจียเหยาเป็นนางฟ้าแสนสวยไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาหลงรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว!
ฟางเชากล่าวอย่างดูถูกว่า “จะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไง! ฉันเคยนอนกับหล่อนตั้งนานแล้ว! แต่ที่ไม่ได้ถ่ายรูปจูบกัน ก็เป็นเพราะว่าสองวันก่อนถ่าย ฉันเพิ่งจูบหล่อนไปในรถ หลังจากจูบกันไปก็เกิดอาการแพ้! ตอนนั้นธุรกิจก็ขาดทุนอยู่ตลอด ก็เลยไม่มีแก่ใจจะไปหาสาเหตุว่าเพราะลิปสติกหรือว่าเพราะอะไรกันแน่ วันนั้นก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปจูบกัน”
หลิ่วอวี่เจ๋อพยักหน้า “แบบนี้นี่เอง ฉันล่ะก็คิดว่านายไม่เคยจูบหล่อนเสียอีก แต่ที่นายบอกว่านายเคยนอนกับหล่อน นายโม้ใช่ไหมล่ะ? เพื่อนฉันที่อวิ๋นโจวได้ยินมาว่าขนาดพ่อแม่ของนายก็ยังยืนยันว่านายกับหวังเจียเหยาไม่มีอะไรกัน ตอนนี้ได้ยินมาว่าเย่เฉินกับหวังเจียเหยาคืนดีกันแล้วแถมยังรักกันมากด้วย เขาไม่ใช่คนโง่ ถ้านายนอนกับเมียเขาแล้วจริงๆ เขาจะยังยอมคืนดีกับหวังเจียเหยาได้ยังไง?”
ฟางเชายิ้ม เขาไม่ตอบอะไรอีกฝ่ายแต่เขากลับหยิบกุญแจรถบีเอ็มอับเบิลยูออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วแกว่งไปมาตรงหน้าหลิวอวี่เจ๋อ
อีกฝ่ายงุนงง “ทำไม? นายคิดว่าฉันไม่มีปัญญาซื้อบีเอ็มดับเบิลยูซีรี่ส์เจ็ดหรือไง?”
ฟางเชายิ้ม “ขนาดเบ๊นซ์จีคลาสนายยังเห็นเป็นแค่รถของเล่น กะอีแค่รถบีเอ็มดับเบิลยูซีรีส์เจ็ดฉันจะไปกล้าอวดอะไรนาย? ไอ้น้อง เจ้านี่ดูเหมือนจะเป็นแค่กุญแจรถ แต่ที่จริงแล้วเป็นปากกาอัดเสียงที่แนบเนียนน่ะ!”
“ที่อัดเสียงเหรอ?” หลิ่วอวี่เจ๋อตกใจ
ฟางเชายิ้มจ้าเล่ห์ “วันนั้นที่เปิดห้องกับหวังเจียเหยา ฉันแอบอัดทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว เป็นยังไงอยากจะชมสักหน่อยไหมล่ะ?”
หลิวอวี่เจ๋อตื้นเต้นอย่างยิ่ง ถึงแม้จะไม่มีภาพ แต่ฟังแค่เสียงหวังเจียเหยาแต่ก็ทำให้คนรื่นรมย์มากแล้ว!
หลิวอวี่เจ๋อยื่นมือมารับกุญแจรถชิ้นนั้นไป
ฟางเขาชักมือกลับทันทีแล้วกล่าว “ถ้านายรับปากว่าจะล้างแค้นเอาให้เย่เฉินเป็นยากจกให้ฉัน ฉันให้นายได้มากกว่านี้อีก ฉันจะช่วยให้นายได้ครอบครองหวังเจียเหยาด้วย ว่าไงล่ะ?”
หลิ่วอวี่เจ๋ออดมองวงหน้าที่แต่งแต้มด้วยรอยยิ้มของหวังเจียเหยาในชุดเจ้าสาวไม่ได้
เดิมที่เขาตั้งใจจะสั่งสอนเย่เฉิน เพราะคุณอาเองก็ดีกับเขามากทีเดียว
บวกกับของรางวัลที่จะได้รับอย่างหวังเจียเหยา ทำให้หลิ่วอวี่เจ๋อยิ่งไม่มีเหตุผลจะต้องปฏิเสธ
“ก็ได้ ขยะเย่เฉินคนนี้ ในเมื่อคุณปู่ไม่ยอมจัดการเขา งั้นฉันจะเป็นคนสั่งสอนเขาเอง!”
พูดจบเขาก็คว้าที่อัดเสียงซึ่งมีลักษณะเป็นทรงกุญแจรถบีเอ็มดับเบิลยูมาทันที
