เข้าสู่ระบบ ฝ่ามือยูไล – ตอนที่ 169 : ฉากการผลิกผันครั้งใหญ่!

ตอนที่ 169 : ฉากการผลิกผันครั้งใหญ่!

 

เจียงเฉินมองมู่เฉิงเฉิงอยู่ซักพักก่อนจะหันไปมองจ้าวห ยวน

 

จ้าวหยวนก็เข้าใจเจียงเฉินได้ทันที่เขาหันไปพูดกับหวงซาน “คุณหวงผมมีคําแนะนําครับ”

 

“โอ้?”

 

หวงซานพอใจกับท่าทีของจ้าวหยุนมาก “งั้นคุณก็พูดมาเถอะคุณจ้าว”

 

จ้าวหยวนยิ้มแล้วพูดออกมา “ที่จริงแล้วผมคิดว่าไหนๆคุณหวงก็พาสองสาวกับหนึ่งหนุ่มาเลี้ยงทั้งที่จะเลี้ยงจานธรรมดาๆแบบนี้ได้ยังไงกันครับ?”

 

“โอ้?”

 

หวงซานรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย เขาจะโอ้อวดด้วยอาหารจานธรรมดาๆแบบนี้ได้ยังไงกัน? ถ้าเป็นแบบนี้เขาจะไปดูดีกว้าเจียงเฉินได้ยังไง?

 

“แล้วคุณจะให้ผมทํายังไงล่ะ?”

 

“ความจริงแล้ว…”

 

จ้าวหยวนยิ้มแล้วพูดออกมา “ซินหลงจีของเรานั้นมีทั้งเมนูอาหารแบบปกติที่ให้ลูกค้าเข้ามาสั่งและพวกเราก็ยังมีเมนูพิเศษอีกด้วย!ซึ่งมันเป็นเมนูที่มีไว้สําหรับนักชิมชั้นนําจากทั่วโลก!”

 

“งั้นหรอ?!”

 

เมื่อหวงซานได้ยินเขานั้นก็ราวกับได้รับแรงบันดาลใหม่ทันที!

 

นี่แหละสิ่งที่เขาต้องการ!

 

อาหารสําหรับนักชิมระดับโลก!

 

“เอามาเลย!”

 

หวงซานโบกมือของเขา “มันจะต้องเป็นอาหารที่ดีระดับโลกแน่ๆ! ซินหลงจีที่เป็นถึงร้านอาหารมิชลินระดับ 3 ดาวคงไม่เสิร์ฟแต่ผักกําหล่ําปลีหรอกมั้ง?

 

ลูกค้าที่อยู่รอบๆกําลังเคี้ยวกะหล่ําปลีกันอยู่ก็ได้ยินหวงซานพูดดูถูกออกมา!

 

แม่แกเถอะ!

 

นี่แกคงไม่ได้ด่าพวกเราอยู่ใช่ไหม?

 

“ได้เลยครับ! พวกเรามีทั้งเห็ดทรัฟเฟิลดําไข่ปลาคาเวียร์เนื้อโกเบตับห่านจากประเทศฝรั่งเศษและยังมีอื่นๆอีกมากมายพวกเรารับประกันเลยว่าส่วนผสมทุกอย่า งล้วนเป็นของระดับโลกและพ่อครัวระดับมิชลินก็จะปรุงให้คุณด้วยตัวเอง!

 

จ้าวหยวนกล่าวออกมาอย่างสุภาพ

 

“ดี ดี ดี!”

 

หวงซานอดใจรอไม่ไหว “ไปเลย! เอามาให้ฉันให้หมด!”

 

จ้าวหยวนตอบตกลงทันที “ได้ครับ เราจะเตรียมอาหารให้ทันที!”

 

หวงซานในตอนนี้มีใบหน้าที่เปร่งปลั่งและเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ “เฉิงเฉิง เค่อเฉียน วันนี้พวกเธอโชคดีจริงๆถึงได้มากินอาหารระดับโลกกับฉัน!”

 

มู่เฉิงเฉิงมองเขาอย่างดูถูกส่วนเฉินเค่อเฉียนก็ยิ้มออกมาแต่ไม่ได้พูดอะไร

 

แต่เจียงเฉินนั้นยิ้มและพูดออกมา “ขอบคุณมากนะครับคุณหวงสําหรับน้ําใจในครั้งนี้ แต่ผมจําได้ว่าอาหารพวกนี้ราคาไม่ต่ําเลยและเมื่อมาถึงร้านซินหลงขี่มันจะต้องแพงขี้ นมากแน่!”

 

“เงินเล็กๆน้อยๆแบบนี้มันก็แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ!”

 

หวงซานยิ้มแล้วโบกมือไปมา “เงินน่ะคือสิ่งที่ฉันมีไม่เคยขาด! ในเมื่อเฉินเชิญสองสาวสวยมาทานอาหารด้วยกันแล้วพวกเธออยากสังเท่าไหร่ก็ตามใจเลย!”

 

ราคาแพงแล้วยังไง มันก็แค่เท่านั้นแหละ!

 

และเขาเองก็กําลังจะบรรลุเหตุผลจากการโอ้อวดในครั้งนี้แล้ว

 

ซักพักจานก็ถูกนํามาเสิร์ฟมาทีละจาน

 

จ้าวหยวนอธิบายออกมาเป็นการส่วนตัว “นี่คือเห็ดทราฟเฟิลดําที่ดีที่สุด! และมันยังได้รับการยกย่องให้เป็นเพรชเม็ดงามของห้องครัว! เนื่องจากเรานั้นไม่สามารถปลูกมันได้การที่จะหามันมาได้นั้นเราจําเป็นต้องใช้หมูหรือสุนัขที่มีประสาทที่ไวต่อกลิ่นเป็นพิเศษเท่านั้นในการหาและเห็ดทรัฟเฟิงดําน้ําหนัก 500 กรัมของเรานั้นพวกเราได้ทําการ ประมูลมันมาที่ราคาหลายหมื่นดอลลาร์! แน่นอนว่าพวกมันล้วนแล้วแต่เป็นเห็ดที่มีคุณภาพมากที่สุดในโลก!และลูกค้ามีทั้งหมด 4 ท่านดังนั้นก็จะรับเป็นอาหารชุดนี้ 4 ชุดนะครับ”

 

“หลายหมื่นดอลลาร์?”

 

รอยยิ้มของหวงซานค่อยๆหายไป

 

“วัตถุดิบชั้นยอดของเรานั้นถูกส่งทางอากาศตรงมาจากประเทศฝรั่งเศษ!และแน่นอนว่าราคาหลายหมื่นที่ได้กล่าวไปก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่ราคาของวัตถุดิบต่อจานฮ่าฮ่าฮ่า”

 

จ้าวหยวนถูมือไปมาพร้อมกับรอยยิ้ม “คุณหวงคงไม่ใส่ใจกับเงินเพียงเท่านี้หรอกใช่ไหมครับ?”

 

“ใช่แล้วๆ”

 

ทันทีที่หวงซานได้ยินคําว่าไม่ใส่ใจ ความตกใจก็เปลี่ยนเป็นสงบนิ่งทันที “ไม่สนใจหรอก!”

 

“นี่คือไข่ปลายคาเวียร์จากแบรนด์อัลมาสครับ”

 

จ้าวหยวนนํากล่องๆเล็กหนึ่งกล่องออกมาให้คนทั้งสี่ได้ดู!

 

ตัวกล่องนั้นทํามาจากทองคําบริสุทธิ์ 24 KI

 

หวงซานที่เห็นก็ยังต้องตกใจ!

 

“นี่คือไข่ปลาคาเวียร์ที่มีราคาแพงที่สุดในโลก มันทํามาจากไข่ปลาเบลูก้าสเตอเจี้ยน มันถูกจัดจําหน่ายอยู่ที่กรุงลอนดอนเท่านั้นราคาไข่ปลาคาเวียร์ 1 กล่องขนาด 32 อ อนซ์กล่องนี้อยู่ที่ 23,308 ดอลลาร์สหรัฐราคาแพงยิ่งกว่าทองคําและเพื่อให้มันได้ถูกบรรจุอยู่ในสิ่งที่คู่ควรดังนั้นกล่องที่ถูกนํามาใช้ทําเป็นบรรจุภัณฑ์นั้นจึงทํามาจาก ทองคํา 24 K!

 

จ้าวหยวนพูดออกมาอย่างสุภาพ “คําว่า Almas นั้นหมายถึงเพรชในภาษารัสเซีย ซึ่งเหมาะสมที่สุดสําหรับการนํามาตั้งชื่อให้กับไข่ปลาคาเวียร์ที่แพงที่สุดในโลก!”

 

หวงซานมองดูกล่องคาเวียร์สีทอง “…”

 

ทันใดนั้นกล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาก็เริ่มหดเกร็ง–

 

แค่ตัวกล่องยังทํามาจากทองคําบริสุทธิ์แถมไข่ปลาข้างในยังมีค่าเสียยิ่งกว่าทอง

 

“คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ?”

 

จ้าวหยวนพูดออกมาอย่างใจเย็น “ดูจากสีหน้าของคุณแล้วดูเหมือนจะรู้สึกอึดอัดนะครับ?”

 

หวงซานปาดเหงื่อออกแล้วยิ้มออกมา “ไม่ๆ ผมสบายดี”

 

“แล้วทําไมถึงได้มีเหงื่อออกเยอะขนาดนี้ล่ะครับ?”

 

จ้าวหยวนยิ้มแล้วพูดออกมา “คุณ คุณคงไม่คิดว่ามันแพงเกินจนจ่ายไม่ไหวใช่ไหม?”

 

หวงซานรู้สึกอับอาย เขาตบโต๊ะแล้วพูดออกมาอย่างโกรธเคือง“ทําไมฉันหวงซานคนนี้จะจ่ายไม่ได้?!”

 

เจียงเฉินที่เห็นก็แอบยกนิ้วโป้งให้กับจ้าวหยวนอย่างลับๆ

 

เมื่อจ้าวหยวนได้เห็นว่าเถ้าแก่ของตัวเองกําลังชื่นชมเขาเขาก็นยิ่งรู้สึกตื่นเต้น!

จ้าวหยวนยิ้มแล้วพูดออกมา“พวกเรายังมี ”

 

“นี่คือฟัวกราชั้นเลิศจากประเทศฝรั่งเศษ! ราคาของมันนั้นเมื่อเทียบกับทองคําแล้วมันอยู่สูงกว่าถึง 3 เท่า!”

 

“และนี่ก็คือเนื้อโกเบ ราคาขายต่อชิ้นอยู่ที่ 100,000เยน!”

 

“ส่วนนี่ก็คือกาแฟขี้ชะมด กาแฟที่มีราคาแพงที่สุดในโลก…”

 

“ส่วนอันนี้ก็คือ…แล้วนี่ก็คือ…”

 

เมื่อจ้าวหยวนยกจานที่ 11 ขึ้นมาหวงซานก็เริ่มนั่งไม่ติดทันที!

 

ใบหน้าของเขาแข็งค้างโดยสมบูรณ์!

 

พระเจ้า!

 

อาหารทุกจานเพียงแค่วัตถุดิบของพวกมันก็มีราคาแพงกว่าทองแล้ว!

 

ฉันควรจะกินมันจริงๆหรอ? กินขนาดนี้กินทองทั้งก้อนไปเลยไม่ดีกว่ารึไง?

 

เมื่อเห็นใบหน้าของหวงซานที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ําจากความหงุดหงิด มู่เฉิงเฉิงกับเฉินเค่อเฉียนก็หัวเราะกันออกมาะ

 

สองเทพธิดาหัวเราะออกมากันอย่างสนุกสนาน

 

โอ้อวดแทบตายสุดท้ายกลับกลายเป็นเรื่องตลก!

 

เฉินเค่อเฉียนพูดออกมาด้วยน้ําเสียงประหลาดใจ “เป็นอะไรไปคะหัวหน้าหวง? คุณกําลังกินอาหารที่ทําจากวัตถุดิบที่ แพงที่สุดในโลกอยู่ไม่ใช่รึไง!มันสดมากเลยนะ! ดูสิขนาดบนเห็ดทรัฟเฟิลยังมีน้ําค้างเกาะอยู่เลย”

 

เจียงเฉินในตอนนี้ก็กําลังกินอาหารอยู่อย่างเอร็ดอร่อย “ใช่แล้วมันอร่อยจริงๆ”

 

มู่เฉิงเฉิงที่ไม่ได้อยากกินตั้งแต่แรกแต่เมื่อเห็นสีหน้าลําบากใจของหวงซานเธอก็เริ่มกินและดื่มก่อนจะพยักหน้าไปซ้ํามา

 

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างถูดดึงดูดด้วย “เมนูหรูหราระดับโลก”ที่วางอยู่บนโต๊ะดวงตาของพวกเขาจ้องมองไปที่โต๊ะด้วยความประหลาดใจ

 

ความอิจฉาเริ่มบังเกิด–

 

แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นสีหน้าที่กําลังลําบากใจพวกเขาก็ต้องเปลี่ยนมาหัวเราะกันทันที

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า พลังมีไม่พอแต่กลับยื่นโอ้อวดออกมาอีก!”

 

“เขาไม่รู้ราคาของพวกนี้แต่กลับกล้าสั่งมันมา กินเนี่ยนะ?”

 

“คิดว่าตัวเองเจ๋งแต่สุดท้ายเป็นยังไงล่ะ?”

 

รอยยิ้มของหวงซานเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วนเขาดึงตัวจ้าวหยวนมากระซิบถาม

 

“ที่กินมาถึงตอนนี้ ราคาเท่าไหร่แล้ว?”

 

จ้าวหยวนยิ้มก่อนจะแสดงตัวเลขให้เขาดู

 

“อะไรกัน?”

 

หวงซานตบโต๊ะทันที่เขาหัวเราะอย่างพร้อมกับลุกขึ้นยืน“ฮ่าฮ่าฮ่า! แค่ 390,000 เองหรอทั้งโต๊ะแค่ 390,000 เท่านั้นเองไม่มากเลยจริงๆ!”

 

“กรุณาดูใหม่ด้วยครับ มันเป็นสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐนะครับ!”

 

จ้าวหยวนยิ้มออกมาอย่างสุภาพ “เพียงแค่คาเวียร์กล่องนี้ก็กว่า 20,000 ดอลลาร์แล้วและก็ตามที่เห็น ”

 

เขาชี้ไปที่โต๊ะ

 

หวงซานมองไปที่โต๊ะด้วยแววตาที่ว่างเปล่า

 

กล่องคาเวียร์ที่ทํามาจากทองคํา 24K กําลังวางซ้อนกันเป็นราวกับกําลังเล่นเกมไม้ตึกถล่ม!

 

เจียงเฉินเปิดกล่องที่ 4 ออกมากิน!

 

เฉินเค่อเฉียนเองก็กินมันราวกับกําลังกินขนมโดยไม่สนใจภาพลักษณ์เทพธิดาแม้แต่น้อย เธอเริ่มเปิดกล่องที่ 5 ทันที!

 

แม้แต่มู่เฉิงเฉิงที่เป็นเทพธิดาสุดแสนจะเย็นชาก็กินไป 2กล่องแล้ว!

 

หวงซานร้องไห้ออกมาโดยไร้น้ําตา!

 

เขาอดไม่ได้ที่จะคํารามใส่คนทั้งสาม!

 

“พวกเธอเป็นนักกินจุกันรึยังไง? ไม่มี มโนธรรมหน่อยหรอ?รู้ไหมว่าคาเวียร์นี่แพงกว่าทองซะ อีก?”

 

“พวกเธอกินเล่นแบบนี้ได้ยังไง? ฉันเองยังกินไปแค่กล่องเดียวเท่านั้นเอง!!”

 

เสียงคํารามทําให้คนทั้งร้านตกใจ

 

ผู้คนต่างเดินมารวมกันเพื่อดูฉากอันแสนน่าตื่นเต้น!

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

“โอ้ พอดีเขาเป็นพวกคนรวยที่ชอบอวดดี เขาพาหญิงสาวสองคนมาเลี้ยงอาหารระดับโลกแต่หลังจากกินไปแล้วเขาก็ถามราคาก่อนจะตกใจแบบนี้!”

 

“หะ? ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่มันฉากพลิกผันครั้งใหญ่เลยนะเนี่ย!”

 

“ทั้งที่ไม่ได้มีพลังมากมายอะไร แต่กลับมาจีบเทพธิดาเนี่ยนะ?”

 

เข้าสู่ระบบ ฝ่ามือยูไล

เข้าสู่ระบบ ฝ่ามือยูไล

บทนำ ซูฉินเที่ยวท่องไปในยุทธภพอันกว้างใหญ่ เป็นโลกที่ชาวยุทธครองพิภพ เป็นสถานที่ที่ราชครูแห่งอาณาจักรเหมิ่งหยวนอยู่เหนือใต้หล้า เป็นที่ที่ผู้สืบทอดหมัดเก้าตะวันออกหาประสบการณ์ต่อสู้ไปตามแนวสายธารอันทอดยาวและภูเขาสูงชัน ทั้งยังมีเสียวหลี่ที่ขี่กระบี่โบยบินสู่นภากาศอันเวิ้งว้างว่างเปล่า เนื่องจากซูฉินไม่มีพรสวรรค์ด้านวิชายุทธ เขาจึงเป็นได้เพียงพระกวาดลานแห่งตำหนักลานจิปาถะ ในเวลานั้นเอง ระบบแห่งการลงชื่อเข้าใช้ก็ถูกกระตุ้นเปิดออก! ลงชื่อเข้าใช้ที่หน้าพระประธานสีทองอร่าม ได้รับ [ฝ่ามือยูไล] ลงชื่อเข้าใช้ที่หน้าลานสงฆ์ ได้รับ [กายแกร่งวัชระ] ลงชื่อเข้าใช้ที่ภูเขาหลังวัด ได้รับ [กายาโพธิสัตว์ปีศาจทองคำ] สมบัติแทบจะแทรกอยู่ทุกหย่อมหญ้าในวัดเส้าหลินให้ได้ลงชื่อรับของรางวัลมา ซูฉินจึงไม่คิดลงจากภูเขาอันเป็นที่ตั้งของวัดเส้าหลินไปที่ไหนแน่หากยังไม่ได้ลงชื่อรับของรางวัล และตัวเขาก็ลงชื่อเข้าใช้อยู่แบบนั้นมาตลอดยี่สิบปี ยี่สิบปีผ่านไป เส้าหลินเข้าไปพัวพันกับการต่อสู้ระหว่างธรรมะและอธรรม เหล่ามารเข้าโจมตีวัดเส้าหลินอย่างมิเกรงฟ้าดิน มาทั่วทุกสารทิศมุ่งเข้าสู่ศาลาพระคัมภีร์ อย่างดุร้าย! และทรงพลัง! จนกระทั่งพวกมันเจอเข้ากับศิษย์วัดนามซูฉินกำลังกวาดลาน… แปลจากงานเขียนเรื่อง Sign in Buddha’s palm ผู้แต่ง : หุยเต้าหยวนชู ปล.เนื้อหาภายในเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ผู้แปลเพียงนำเสนอผลงานในรูปแบบที่เข้าใจง่ายขึ้นเท่านั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset