“บางทีเพราะฉันมาที่นี่ เธอเลยรู้สึกเกรงกลัวมั้ง”
“อาจจะใช่ ยังคิดจะปิดบังเราอีก จริงๆ เลย คิดว่าคนดูไม่ออกหรือยังไง คงจะเห็นเธอมา กังวลว่าภาพลักษณ์เหมือนเธอแล้วจะแย่งทรัพยากรกันไม่ได้ ดังนั้นจึงรีบเปลี่ยนภาพลักษณ์”
____
ในทุกๆ วันหลินเช่อจะไปฟันดาบช่วงกลางวัน ตอนกลางคืนไปเรียนบัลเล่ต์ จนไม่มีเวลาว่าง ส่วนช่วงเวลาระหว่างวันไปเรียนขี่ม้า เหนื่อยไม่ไหวแล้ว
งานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ใกล้เข้ามาทุกวันๆ บัลเล่ต์ของหลินเช่อก็เรียนได้พอสมควรแล้ว แม้ว่าจะเต้นได้แล้ว แต่ว่า เธอกับอวี๋หมินหมิ่นมานั่งดูการแสดงที่ผ่านๆ มาของลู่ชูเซี่ยแล้ว ดูลีลาของลู่ชูเซี่ย หลินเช่อพลันรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที
“หล่อนเป็นยังไงบ้างเมื่อเทียบกับเธอ”
“เห็นได้ชัดว่าหล่อนเป็นมืออาชีพ…ส่วนฉันน่ะเหรอ…”
อวี๋หมินหมิ่นถาม “งั้นฟันดาบล่ะ”
“ฟันดาบฉันก็ไม่มั่นใจ คนบ้าซือถูฉยงนั่น ก็ไม่เคยตั้งใจสอนฉันเลย”
“เธอมั่นใจจะไปร่วมงานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูจริงเหรอ งั้นก็ช่างมันเถอะ…”
“บัดซบ” หลินเช่อเงยหน้าระบายอารมณ์ออกมา แต่ไม่ว่าอย่างไร เธอก็เข้าร่วมไปเถอะ…
หลินเช่อบอก “ถ้าบัลเล่ต์ฉันสู้เธอไม่ได้ แต่ว่า…ฉันสามารถคิดหาวิธีอื่นได้”
“วิธีอะไร ตัดขาเธอเหรอ”
“บ้า ฉันไม่ทำอะไรบ้าๆ แบบนั้นหรอก มีก็แล้วกัน ฉันไปคุยกับครูหน่อยดีกว่า”
หลินเช่อรีบกระโดดออกไป อวี๋หมินหมิ่นส่ายหัวไร้ซึ่งคำพูด
หลินเช่อคุยกับครูแล้วก็รีบตรงไปหาซือถูฉยง
ซือถูฉยงบอก “ผมเคยบอกคุณถึงความสำคัญของการฟันดาบไปแล้วไม่ใช่เหรอ คุณยังจะมาหาผมทำไมอีก”
หลินเช่อพุ่งเข้าไปคว้าคอเสื้อเขา
คนรอบข้างตกใจ
หลินเช่อคนนี้บ้าไปแล้วหรืออย่างไร กล้าทำแบบนี้กับคุณชายฉยงของพวกเขา
ซือถูฉยงกลับสั่งให้ทุกคนออกไป มองหลินเช่อพลางหัวเราะ บอก “คุณจะทำอะไร”
“ฉันคิดว่าคุณสอนฉันไม่หมด คุณรีบบอกมา การฟันดาบของฉันจะเอาชนะเธอได้หรือเปล่า ถ้าเกิดฉันแพ้ล่ะ ฉัน ฉันจะมาฆ่าคุณ ได้ยินหรือเปล่า”
ซือถูฉยงส่ายหน้า มองเธอ ดึงมือของเธอออก ตบไหลเธอ บอก “เอาล่ะ ผมไม่ได้บอกคุณทั้งหมด”
“อะไรนะ คุณนี่จริงๆ เลย ฝากไว้ก่อนเถอะ…”
“แต่ว่า เวลาฟันดาบ คุณต้องจำเพียงว่า ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร มองจุดนี้เอาไว้ มองว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร การป้องกันตัวที่ดีที่สุดก็คือการโจมตี จำเอาไว้ว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร ชนะเธอใช่หรือเปล่า”
หลินเช่อฟังคำพูดไม่ชัดเจนนั้น มองซือถูฉยง ไม่พูดอะไรออกมาอยู่ชั่วขณะ
สุดท้าย จึงพยักหน้าเงียบๆ
เขาบอก “ผมจะรอดูคุณ ยังไงซะ คุณก็เป็นลูกศิษย์หนึ่งเดียวในรอบหลายปีมานี้ของผม ทำมันให้ดีเถอะ”
หลินเช่อพยักหน้า
____
งานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู
ชนชั้นสูงจากทุกสาขาอาชีพ คนดัง คุณหนู ที่เข้าร่วมต่างก็แต่งตัวครบเครื่อง มุ่งไปยังเกาะเล็ก ร่วมกันจัดงานเลี้ยงเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
กู้จิ้งเจ๋อตามหลินเช่อไปจัดเก็บของแล้วหนึ่งรอบ หลินเช่อมองเขาด้วยความตกใจ “คุณก็ไปกับฉันด้วยเหรอคะ”
กู้จิ้งเจ๋อถาม “ทำไม เธอไม่พาฉันไปเธอคิดจะไปกับใคร”
“เอ่อ นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงของผู้หญิงเหรอคะ” หลินเช่อเอ่ย
กู้จิ้งเจ๋อคว้ามือเธอ “เธอรู้หรือเปล่าว่าทรัพย์สินที่สำคัญที่สุดของผู้หญิงคืออะไร”
“อะไรคะ”
“คือสามีของเธอ”
“…”
หลินเช่อท่าทางไม่เชื่อ “ใครบอกคุณว่าเป็นสามีคะ ทรัพย์สินที่สำคัญที่สุดของผู้หญิงคือตัวเองต่างหาก”
“คนอื่นไง ฉันเชื่อได้เลย ทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดของเธอไม่ใช่ฉันเหรอ เธอคิดว่าในมือเธอมีอะไรที่มีค่ามากกว่านี้อีกเหรอ”
“…” ก็ได้ เธอหมดคำจะตอบโต้
ในความเป็นจริง เมื่อพากู้จิ้งเจ๋อลงจากเครื่อง จึงได้พบกับ ผู้คนมากมายด้านนอก แค่ดูก็รู้แล้วว่ามาร่วมงานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู
เพราะเดิมทีเกาะเล็กๆ นี้ก็ไม่ค่อยมีคนอยู่แล้ว อย่างมากก็แค่นักท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่นั่งเรือมา เครื่องบินส่วนตัวแบบนี้ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นบุคคลร่ำรวยจากที่ต่างๆ
ทุกคนต่างพาสามีมาด้วย เมื่อลงเครื่อง ก็เจอกับสายตาจากนักท่องเที่ยวที่มองมาด้วยความสนใจ เข้าไปนั่งในรถ
หลินลี่พาหันไฉ่อิงและหลินอวี่มาด้วย
เพราะกว่าจะได้มีโอกาสเข้าร่วมงานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ไม่ใช่เรื่องง่าย หันไฉ่อิงต้องมาร่วมให้ได้ หลินลี่เองเพราะมีใบเบิกทางจากลู่ชูเซี่ยถึงได้เข้าร่วม มาร่วมงานครั้งแรก จึงพาแม่มาด้วย
หันไฉ่อิงลงจากรถ มองไปยังด้านหน้ารีสอร์ต รีบบอกกับหลินอวี่ “เธอรีบดูเอาไว้ให้ดี เผื่อมีคุณชายเดินผ่านมา เธอก็รีบเข้าไปทำความรู้จัก คนพวกนี้คือคนที่ต่อไปเธออยากรู้จักแต่ก็ทำไม่ได้ งานเลี้ยงมีระดับแบบนี้ เธอต้องรีบคว้าโอกาสเอาไว้”
หลินอวี่มองหลินลี่ วันนี้เธอเป็นนางเอก แต่งตัวงดงาม คนที่เตรียมตัวไปร่วมงานเลี้ยงก็คือเธอ หลินอวี่รู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง
แต่ใครใช้ให้ลู่ชูเซี่ยเลือกเธอเป็นหมารับใช้เอง ถึงได้ดึงเธอขึ้นมาขนาดนี้
คนที่บ้านเมื่อรู้ว่าหลินลี่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ก็แทบจะจัดงานฉลองให้ คิดว่าหลินลี่มีหน้ามีตาแล้ว ดังนั้นจ่ายเงินไปมากมายเพื่อให้หลินลี่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ หลินโหย่วไฉเองเมื่อเจอใครก็บอกเขาไปทั่ว ว่าลูกสาวจะเข้าร่วมงานเลี้ยงดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ไม่รู้ภูมิใจขนาดไหน
หันไฉ่อิงมองเหล่าลูกคุณหนูพวกนั้น สวมเสื้อผ้าแต่งตัวโดดเด่น เห็นได้ชัดว่าใช้เงินทำมันขึ้นมา ไม่รู้สึกอิจฉาเลยสักนิด
เธอจับหลินลี่แล้วบอก “ดูสิ นั่นเป็นภรรยาของประธานบริษัทน้ำมัน ฉันเคยเห็นเขา นั่นคือบริษัทอสังหาริมทรัพย์ โอ๊ย คนนั้นเปิดธนาคารเอกชน”
หลินลี่รีบคว้าเธอเอาไว้ “พอแล้วค่ะ ฉันรู้จักพวกเขาดี ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ”
หันไฉ่อิงบอก “ฉันต้องบอกเธอสิ ไม่ง่ายเลยนะที่จะมีโอกาสได้เข้าร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ ถ้าไม่ใช้โอกาสในครั้งนี้ คนอย่างเราชาตินี้ทั้งชาติจะได้เข้าใกล้คนพวกนี้เหรอ เธอไม่เห็นคนพวกนี้ ฐานะทางสังคมมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าร้อยล้าน ถ้าเธอไปเข้าตาใคร ชาติที่เหลือของแม่ก็ต้องอาศัยบารมีเธอแล้ว”
ตอนนั้นเอง กำลังมองดูตรงหน้า คนกลุ่มหนึ่งกำลังมาเคลียร์เส้นทาง
“หลบหน่อยครับ หลบด้วย” หันไฉ่อิงถูกผลักออก
เธอบอกด้วยท่าทางโมโห “นี่ เรามาร่วมงานเลี้ยงนะ คุณไม่รู้เหรอ ยังกล้ามาผลักฉันอีก”
แต่ต่อมา พวกเขาก็เห็นว่า บอดี้การ์ดตระกูลกู้ปรากฏตัวแล้ว
จากนั้น รถของกู้จิ้งเจ๋อก็เข้ามาจอด
เมื่อมองเห็นคนตระกูลกู้ ก็ถอยกลับไปด้านหลังทันที แม้จะรู้สึกไม่พอใจ แต่นึกถึงคำพูดของกู้จิ้งเจ๋อเมื่อครั้งที่แล้ว ก็ไม่กล้าที่จะอยู่
ทำเพียงมองอยู่ไกลๆ ยัยเด็กหลินเช่อคนนั้น เดินโดดเด่นเปล่งประกาย
นี่คือนังเด็กที่เคยนอนอยู่ห้องพี่เลี้ยง ตอนนี้จะไปไหนมาไหนต้องมีคนคอยเคลียร์ทางให้
เมื่อกู้จิ้งเจ๋อเดินลงมา ก็โอบไหล่ของเธอเอาไว้ เห็นว่าชุดของเธอไม่เป็นระเบียบ เขาก็ช่วยจัดให้เข้าที่ ยื่นมือไปช่วยผูกโบว์ให้
กู้จิ้งเจ๋อมองเธอด้วยความเอ็นดู โอดครวญแทน “ระเกะระกะจริง”
หลินเช่อหัวเราะ “ไม่เป็นไรค่ะ มีคุณอยู่ เราก็ช่วยเติมเต็มให้กันและกัน”
Related
