ประกาศนี้ออกมา ทุกคนเห็นว่าบริษัทพูดมีเหตุมีผล แถมยังมีคลิปมาเป็นหลักฐาน มีคนบอกว่า ข่าวลือต้องมีมูลถึงจะเกิดข่าวลือได้ ดูเหมือนว่าหลินเช่อจะมีปัญหาจริงๆ เมื่อก่อนอาจเพราะมีบริษัทคอยปกป้องเธอ ตอนนี้ไม่ปกป้องแล้ว ภาพที่ปรากฏออกมาให้เห็นจึงแย่แบบนี้ ตอนนี้ยังไม่ออกมาพูดอะไรเลย
ฉินหวานหว่านดูคอมเมนต์ในอินเทอร์เน็ต เกือบจะล้มเพราะความดีใจแล้ว
ดูเหมือนหลินเช่อคงต้องจบแบบนี้แล้ว
ขณะเดียวกัน ฉินหวานหว่านจึงให้บริษัทติดต่อกองถ่ายละครบันทึกอูกู่ไป ถามพวกเขาว่าเอาตัวเองไปแทนได้หรือไม่
นี่แค่จุดเริ่มต้นของปัญหา ตอนนี้หลินเช่อมีข่าวเสียหายถึงขนาดนี้แล้ว พวกเขาจะไม่รีบเปลี่ยนคนเลยเหรอ
ตอนกลางคืน หลินเช่อโทรศัพท์สอบถามกับอวี๋หมินหมิ่น
อวี๋หมินหมิ่นบอก “เธอไปเที่ยวยุโรปก็เที่ยวให้สนุก ไม่ต้องสนใจทางนี้หรอก”
“เพราะฉันกังวลว่าที่นั้นจะเกิดเรื่องไง”
เธออยู่บริษัทมาตั้งนาน มีคนสนิทอยู่คนสองคน ได้ยินมาว่าพรุ่งนี้พวกเขาจะไปที่กองถ่ายบันทึกอูกู่ คุยเรื่องเปลี่ยนตัวนักแสดง
“ฉันเกิดเรื่องขนาดนี้ แม้ว่าพวกเขาจะเลือกฉันตั้งแต่แรก ตอนนี้คงไม่กล้าใช้แล้วล่ะ”
สิ่งที่ฉินหวานหว่านต้องการก็คือแบบนี้ไม่ใช่เหรอ ทำลายเธอ และแย่งบทละครไป
อวี๋หมินหมิ่นบอก “ฉันจะหาวิธี แย่งบทละครบันทึกอูกู่คืนมา”
หลินเช่อเองก็ไม่อยากถูกฉินหวานหว่านแย่งบทละครไปแบบนี้ โมโหอยู่ในใจ ละครดีขนาดนี้ เดิมก็เป็นบทที่เธอใช้ความสามารถแลกมา ทำไมถึงโดนฉินหวานหว่านแย่งไปแบบนี้
——
ห้องทำงานกองละครบันทึกอูกู่
ความจริงทีมวางแผนก็ถกเถียงกันถึงเรื่องราวในหลายวันมานี้
ตอนนี้คนของฉินหวานหว่านมาหาถึงที่ ถามพวกเขาว่า จะเปลี่ยนตัวนักแสดงได้หรือไม่
วันนั้นคนที่แสดงได้ดี นอกจากหลินเช่อแล้วก็ยังมีฉินหวานหว่าน ชื่อเสียงของเธอ บุคลิก การแสดง นับว่าเหมาะสมกับบท เพียงแต่ หลินเช่อเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า
วันนั้นเธอใช้การแสดงและความคุ้นเคยกับเนื้อเรื่อง นั่นทำให้ทุกคนยอมรับเธอ
แต่ว่า ถ้าตอนนี้เธอไม่เหมาะแล้ว งั้นก็คงต้องเปลี่ยนคนใหม่
“ไม่ต้องพูดถึงปัญหาเรื่องการเซ็นสัญญา ตอนนี้สถานการณ์ของเธอยังไม่ได้ ถ้าเรายังใช้เธอละก็…”
“นั่นสิ อีกอย่างตอนนี้ฉินหวานหว่านมีอำนาจมากกว่า หลินเช่อสู้เธอไม่ได้หรอก ตอนนี้ดูยังไงฉินหวานหว่านก็ชนะ หลินเช่ออยากเอาตัวรอด ก็คงยากแล้วล่ะ ยังไงซะ เธอไม่ได้เส้นใหญ่เหมือนฉินหวานหว่าน ได้ยินมาว่า…เธอกับกรรมการของเฉิงกวง…”
ไม่ต้องพูดมาก ทุกคนต่างก็เข้าใจได้เป็นอย่างดี
ตอนที่ตกลงได้แล้ว ด้านนอกกลับพบว่า
อวี๋หมินหมิ่นมา
ทุกคนมองเห็นอวี๋หมินหมิ่น
เมื่อก่อนคิดว่าอวี๋หมินหมิ่นไม่เท่าไหร่ แม้ว่าเธอจะมีชื่อเสียง แต่ก็เพราะเธอดูแลหลินเช่อ แต่ตอนนี้ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว
ใครไม่รู้จักเธอบ้าง
“ยินดีต้อนรับภริยาท่านประธานาธิบดี…” ทุกคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
อวี๋หมินหมิ่นบอก “ฉันมาที่นี่เพราะเรื่องงานค่ะ”
แน่นอนว่ารู้ว่าเธอมาเพราะอะไร
ผู้อำนวยการผลิตเข้ามาเผชิญหน้ากับอวี๋หมินหมิ่น รู้ว่านิสัยของอวี๋หมินหมิ่นเป็นอย่างไร เขาบอก “ตอนแรกเราเลือกหลินเช่อ พวกคุณก็รู้ เราแจ้งทางหลิงต้งไปแล้ว บอกว่าพวกเราเลือกหลินเช่อ แต่ว่าตอนนี้ สัญญาเธอยังเลือกไม่ได้ เราต้องทำยังไง”
อวี๋หมินหมิ่นบอก “หลังจากเราจัดการต่อสู้เรื่องคดีความแล้ว ก็จะมีบริษัทใหม่มาเซ็นสัญญา หรือเราอาจจะออกไปทำกันเอง”
“ค่าไถ่ตัวไม่น้อยเลยนะครับ พวกคุณจะเอาภาษีมาจ่ายหรือยังไง”
“ได้ยังไงล่ะคะ ฉันกับกู้จิ้งหมิง…ฉันหมายถึง เรื่องของฉันกับท่านประธานาธิบดี ไม่เกี่ยวกับเรื่องงานด้วยซ้ำ คุณอย่ามาใส่ร้ายว่าฉันจะยักยอกเงินสาธารณะนะ”
ได้ยินอวี๋หมินหมิ่นเรียกชื่อท่านประธานาธิบดี พวกเขาชะงักเล็กน้อย
แต่ว่า ความสัมพันธ์ของเธอกับท่านประธานาธิบดี จะเรียกชื่อตรงๆ มันก็ไม่แปลก
เป็นเรื่องไม่แน่นอนจริงๆ พวกเขาเองยังมีโอกาสได้รู้จักคนรอบตัวของท่านประธานาธิบดีด้วย
“นั่นก็จริงครับ งั้นพวกคุณก็ไม่มีเงินจ่ายน่ะสิครับ เดี๋ยวเราก็จะเริ่มถ่ายกันแล้ว พวกคุณไถ่ตัวออกมาไม่ได้ ก็จะถ่ายไม่ได้ เราก็ทำอะไรไม่ได้”
อวี๋หมินหมิ่นบอก “แล้วถ้าฉันบอกว่า เรามีเงินล่ะ”
“เราคงไม่เชื่อหรอกครับ”
และตอนนั้นเอง…
มีคนวิ่งเข้ามาตามผู้อำนวยการผลิตออกไป
ผู้อำนวยการผลิตแปลกใจบอก “มีเรื่องอะไร ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคุยกับภริยาท่านประธานาธิบดีอยู่”
คนนั้นได้ยินว่าภริยาประธานาธิบดีก็รีบหันมามองอวี๋หมินหมิ่นด้วยท่าทางตกใจ
อวี๋หมินหมิ่นบอก “ไม่ต้องสนใจเขา ล้อฉันเล่นน่ะ”
เขายิ้มออกมาด้วยท่าทางนอบน้อม รีบบอกกับผู้อำนวยการผลิต “คนที่มากับภริยาท่านประธานาธิบดี มีเรื่องสำคัญมากครับ คุณไปดูเดี๋ยวก็รู้ครับ”
ผู้อำนวยการผลิตรู้ว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ พยักหน้าแล้วเดินตามออกไป
พอเข้าไปก็ได้ยินคนบอกว่า “ซือถูฉยง คุณชายรองตระกูลซือถูให้คนมาบอกว่า เขาสนใจต้องการลงทุนทำหนังกับเรา ถามผมว่าเราขาดเงินทุนหรือเปล่า”
“หนังงั้นเหรอ”
พวกเขากำลังทำละครนะ ภาพยนตร์ยังไม่กำหนดเลย
“ใช่ครับ คุณซือถูถามว่า ละครเรื่องนี้ถ่ายจบแล้ว เราสนใจอยากถ่ายหนังต่อเลยหรือเปล่า”
ต้องอยากแน่นอนอยู่แล้วสิ…
“จริงเหรอ เขาจะลงทุนงั้นเหรอ”
“ใช่ครับ เขาบอกมาแบบนั้น”
ตระกูลซือถูทำธุรกิจเกี่ยวกับเรือ แถมเป็นยักษ์ใหญ่อีกด้วย ไม่เคยลงทุนด้านภาพยนตร์มาก่อน แต่ว่าถ้าได้ทุนก้อนนี้ ใครจะไม่ดีใจกันล่ะ เงินเป็นสิ่งสำคัญ มีโอกาสร่วมมือกับตระกูลใหญ่แบบนี้ พูดออกไปต้องมีหน้ามีตาแน่นอน
“แต่เขามีข้อแม้หนึ่งเรื่องครับ”
“เรื่องอะไร”
“เขาถามว่า ละครใช่หลินเช่อเป็นนางเอกหรือเปล่า”
อะไรนะ
ที่แท้ก็เกี่ยวข้องกับหลินเช่อ
มิน่า เขาถึงได้เสนอตัวเข้ามาด้วยตนเอง
“นายบอกไปว่ายังไง”
“หลังจากที่ผมบอกว่าไม่ใช่ ซือถูฉยงจึงบอกว่า สัญญาของหลินเช่อไม่มีปัญหาแน่นอน เขาจะไถ่ตัวหลินเช่อเอง”
ไม่ใช่มั้ง…
ดังนั้น ข่าวลือที่ว่า หลินเช่อมีคนที่อยู่เบื้องหลัง ที่แท้ก็มีจริงๆ และคนคนนั้นก็คือซือถูฉยงงั้นเหรอ
ผู้อำนวยการผลิตได้แต่ตกตะลึงอยู่ตรงนั้น…
เมื่อออกไป อวี๋หมินหมิ่นยังอยู่ที่นั่น ถูกดูแลปรนนิบัติอย่างดี
ตอนที่เขากลับมา รอยยิ้มนั้นเบิกบานราวกับดอกไม้
“หมินหมิ่น คุณก็ไม่บอกตั้งแต่แรก ว่าหลินเช่อมีคนไถ่ตัวให้ งั้นก็ได้ สัญญานี้ เราจะเลือกหลินเช่อ รอถึงตอนนั้นที่หลินเช่อไถ่ตัวได้แล้ว เรามาเซ็นสัญญากันจริงๆ จังๆ”
อวี๋หมินหมิ่นตกใจ “จริงเหรอคะ”
“ใช่แล้ว”
“คุณคงไม่ได้หลอกฉัน พอฉันไปแล้ว แล้วจะไปเซ็นสัญญากับฉินหวานหว่านหรอกใช่ไหม”
“ไม่เซ็นครับ ไม่เซ็น ถ้าคุณบอกตั้งแต่แรก ว่าคุณชายรองซือถูจะไถ่ตัวให้หลินเช่อ ผมก็คงไม่ต้องพูดอะไรมากมาย มาเร็ว เรามาถ่ายรูปกันสักหน่อย ถึงตอนนั้นจะได้เอาไปอวดที่บ้าน บอกว่าผมรู้จักภริยาประธานาธิบดีด้วย…”
นี่มันอะไรกัน…
ทำไมเขาเข้ามายุ่งด้วยล่ะ
แต่ว่า คุณชายรองตระกูลซือถู…
ซือถูฉยงงั้นเหรอ
ไม่หรอก…อาจารย์ฟันดาบของหลินเช่อ…
เขาดีกับลูกศิษย์ตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ
