บทที่1480หลังจากแต่งงานก็จะเป็นของคุณหมดเลย
จะว่าเธอเอาแต่ใจก็ช่าง อะไรก็ดี
ในนาทีนี้ ในเสี้ยววินาทีนี้ เจียงเสี่ยวไป๋มีความคิดที่อยากแต่งงานกับเซียวซู่ มีลูกให้เขาและอยู่กับเขาตลอดชีวิต
น้อยมากที่เธอจะชอบใครเข้า ตลอดมาล้วนใช้ชีวิตอย่างศรัทธากับลัทธิความโสด เพราะยังไงซะเธอรู้สึกผู้หญิงสมัยนี้ไม่จำเป็นต้องพึ่งผู้ชายเลยด้วยซ้ำ เรื่องที่ผู้ชายสามารถทำได้เธอก็ทำได้ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเธอไม่จำเป็นต้องหาผู้ชายคนนึงมาลดคุณภาพชีวิตของตัวเองเลย
แต่คนที่อยู่ตรงหน้านี้ ทำให้เธอมีความคิดอยากอยู่กับเขาตลอดชีวิต
หลายปีมานี้ก็โผล่มาแค่คนนี้คนเดียว งั้นเธอก็จะไม่ปล่อยให้ตัวเองพลาดผู้ชายคนนี้ไป
คุณเจอคนๆนึง คุณชอบเขา อยากอยู่กับเขา แต่คุณอาจจะไม่อยากมีลูกกับเขาเสมอไป และอยากอยู่กับเขาตลอดชีวิตเสมอไป
แต่พอข้างบนทุกอย่างนี้ตรงตามที่ต้องการทุกอย่าง พอดีคุณสมบัติประจำตัวของเขาก็ดีด้วย ว่าที่พ่อสามีกับแม่สามีก็ชอบคุณ งั้นยังมีอะไรต้องคิดพิจารณาอีกล่ะ?
นี่คือเป้าหมายชีวิตของเจียงเสี่ยวไป๋
ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจได้เร็วมาก
ส่วนเซียวซู่มึนตึ๊บไปทั้งคน ก็ไม่รู้ว่าถูกเจียงเสี่ยวไป๋ชนจนมึน หรือถูกคำว่าเราแต่งงานกันเถอะของเธอสะเทือนจนมึน
สรุปก็คือ ตั้งนานเขาก็ยังดึงสติกลับมาไม่ได้
จนกว่าเจียงเสี่ยวไป๋จ้องเขาอย่างกล้ำกลืนและพูด“เฮ้ย คุณนี่มันไม่มีคารมเอาซะเลย ผู้หญิงพูดต่อหน้าคุณว่าเราแต่งงานกันเถอะ คุณกลับไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้เลยสักนิด ถ้าคุณไม่เป็นฝ่ายรุก ก็ควรจะมีปฏิกิริยาตอบโต้บ้างสิ? อย่างเช่น ดีใจมาก หรือว่า……อื้มมมมม”
คำพูดของเธอยังพูดไม่จบ จู่ๆตรงหน้ามืดมน ริมฝีปากของเซียวซู่จูบเข้ามา สยบคำพูดทั้งหมดของเธอไว้
จูบที่ไม่ทันตั้งตัว จูบจนเจียงเสี่ยวไป๋อึ้ง ขนตาเธอสั่นคลอนเบาๆ มองดูเซียวซู่ที่หลับตาและคอยจูบเธออย่างจริงจัง
เอาเถอะ เขาเป็นฝ่ายรุกดี
เจียงเสี่ยวไป๋ก็หลับตาลง คอยดื่มด่ำกับการจูบนี้
ก็ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่ ในที่สุดเซียวซู่ก็ถอยริมฝีปากของตัวเองออกมา เอาหน้าผากมาแนบหน้าผากเธอไว้ หายใจค่อนข้างเสียงดัง
“ตัดสินใจได้แล้ว?”
รู้ว่าที่เขาถามคืออะไร เจียงเสี่ยวไป๋ก็ไม่คลุมเครือ: “อืม”
“โอเค”เสียงของเซียวซู่ค่อนข้างแหบแห้ง จากนั้นได้อุ้มเธอเดินไปที่ห้องนอน
เจียงเสี่ยวไป๋กระพริบตาอย่างเก้อเขินจนทำอะไรไม่ถูก: “คุณจะทำอะไรคะ?”
“เปลี่ยนเสื้อผ้า”
เปลี่ยนเสื้อผ้า? ? ?
อะไรนะ?
เจียงเสี่ยวไป๋นึกว่าเขาอยากมีอะไรกับตัวเองอีก ใครจะไปรู้ที่เขาพูดคือเปลี่ยนเสื้อผ้า?
เวลานี้เปลี่ยนเสื้อผ้าทำไมกัน?
หลังจากเจียงเสี่ยวไป๋เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เซียวซู่ก็ได้พาเธอออกจากบ้าน
“ข้างนอกหนาว ใส่เสื้อหนาหน่อย”
พอพูดจบ เซียวซู่ยังได้เอาผ้าพันคอของตัวเองพันไปที่คอของเธอ เจียงเสี่ยวไป๋เข้าลิฟต์ไปกับเขา และถามอย่างงงงวย: “นี่จะไปทำอะไรคะ?”
เธอไม่เข้าใจ ทำไมหลังจากเธอเป็นฝ่ายบอกแต่งงาน ผู้ชายคนนี้ยังจะพาเธอออกไปนอกบ้านอีก?
หรือว่าเขาอยากพาเธอไปพบผู้ใหญ่ในเวลานี้? ไม่เข้าใจจริงๆว่าเขาอยากทำอะไร เจียงเสี่ยวไป๋ถามไปก็ไม่ได้คำตอบ ก็เลยไม่ถามเขาซะเลย
จนเซียวซู่ขับรถมาถึงลานจอดรถชั้นใต้ดินของซุปเปอร์มาร์เก็ต จากนั้นพาเธอนั่งลิฟท์ขึ้นไปชั้นหก
ชั้นหกเป็นชั้นที่ขายเครื่องประดับ ในเวลานี้เอง เจียงเสี่ยวไป๋ก็เข้าใจแล้วว่าเซียวซู่พาเธอมาที่นี่ทำไม
ถึงแม้เธอเดาออกแล้ว แต่เธอก็ยังอยากแกล้งเซียวซู่หน่อย
“คุณพาฉันมานี่ทำไมคะ? นี่ก็ดึกแล้ว พวกเรายังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลย”
เซียวซู่ฟังแล้วหยุดฝีเท้า มองเธอและพูดอย่างผู้ชายซื่อตรง: “งั้นเราไปทานข้าวเย็นก่อน?”
เจียงเสี่ยวไป๋ยกมุมปากขึ้น เธอไม่ควรปากมากเลย!
โชคดีที่ความคิดของผู้ชายเปลี่ยนมาทันเวลา เซียวซู่กอดเอวผอมเพรียวของเธอไว้ และพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน: “ไปเลือกแหวนแต่งงานก่อน เลือกเสร็จค่อยไปทานข้าว คุณอดทนอีกหน่อย ถึงเวลาพาคุณไปกินของอร่อยนะ คุณอยากกินอะไรก็ได้”
แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย เจียงเสี่ยวไป๋ไม่มีความคิดเห็น
ทั้งสองได้หยุดลงที่หน้าร้านเครื่องประดับร้านนึง ไม่นานก็มีพนักงานขายมาบริการ
“คุณผู้หญิงคุณผู้ชายสวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าทั้งสองท่านต้องการดูสินค้าอะไรคะ?”
เซียวซู่พูดตรงๆ: “อยากดูแหวนแต่งงานครับ”
“ทั้งสองท่านจะแต่งงานกันแล้วใช่มั้ยคะ? ยินดีด้วยนะคะ ทั้งสองดูเหมาะสมกันมากเลยค่ะ ทางนี้เป็นโซนแหวนแต่งงานค่ะ”
เจียงเสี่ยวไป๋อายเล็กน้อย แต่มือกลับถูกเซียวซู่ดึงไว้แล้วเดินไปข้างหน้า จากนั้นพนักงานขายก็คอยแนะนำอย่างขะมักเขม้น
“แหวนแต่งงานของเรามีแบบเยอะมาก ทั้งสองท่านสามารถลองดูแบบนี้ได้ค่ะ แบบนี้เป็นสินค้าตัวใหม่ที่ทางร้านเราเพิ่งนำเสนอออกมาค่ะ เหมาะกับความนิยมในตอนนี้มากค่ะ”
พนักงานขายเอาแหวนแบบนึงออกมาวางที่ตรงหน้าของทั้งสอง
เจียงเสี่ยวไป๋ดูรูปทรงและแบบทีนึง บอกว่าเป็นสินค้าใหม่ ที่จริงก็เป็นแบบที่พอเจอได้บ่อยมาก แบบล้วนล้าสมัยแล้ว
เธอไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ กำลังอยากจะพูดอะไรสักหน่อย เซียวซู่เหมือนสืบรู้ความคิดในใจเธอยังไงอย่างงั้น เขาได้เปิดปากพูด:“ยังมีที่พิเศษกว่านี้มั้ยครับ?”
พนักงานขายได้รับข้อมูลที่ทั้งสองไม่ถูกใจแหวนแบบนี้ทันที ดังนั้นก็เลยตัดแหวนที่แบบใกล้เคียงกับวงนี้ออกให้หมด แล้วแนะนำแบบอื่นให้พวกเขา
เสียดายดูไปดูมา เจียงเสี่ยวไป๋กับเซียวซู่ล้วนไม่ค่อยถูกใจสักเท่าไหร่
สุดท้ายพนักงานพูดอย่างค่อนข้างจนปัญญา:“ทั้งสองท่านไม่ถูกใจเลยเหรอคะ? งั้นจะลองแหวนสั่งทำของทางเรามั้ยคะ?”
สั่งทำ?
เจียงเสี่ยวไป๋สนใจนิดหน่อย “เป็นแบบไหนคะ?”
“แบบที่สั่งทำลูกค้าทั้งสองสามารถบรรยายออกมา จากนั้นเราให้มืออาชีพวาดออกมา หลังจากภาพวาดออกมาสามารถให้ลูกค้าทั้งสองดู ถ้าพึงพอใจก็สามารถทำแหวนตามแบบที่ออกมาค่ะ แต่อันนี้ต้นทุนจะค่อนข้างสูง อาจจะแพงกว่าของทั่วไปประมาณสองเท่าค่ะ”
แพงขนาดนี้เลย?
คราวก่อนเจียงเสี่ยวไป๋ไปโรงแรมก็ใช้เงินของเซียวซู่ไปเยอะมาก เธอได้ปฏิเสธทันที: “งั้นช่างเถอะ เราค่อยดูกันอีกทีเถอะ”
ใครจะไปรู้เซียวซู่กลับพูดว่า:“สั่งทำเถอะ”
เจียงเสี่ยวไป๋ได้ยินแล้วมองไปที่เขาอย่างยากที่จะเชื่อ: “เซียวซู่?”
ผู้ชายคนนี้นี่บ้าไปแล้วเหรอ?
“คุณมีจินตนาการที่ดีเลิศไม่ใช่เหรอ? คุณอยากได้แหวนแบบไหน?”ทันใดนั้นเซียวซู่กลับไม่รู้สึกมีอะไรผิดปกติ หันไปมองที่เจียงเสี่ยวไป๋
เจียงเสี่ยวไป๋เม้มริมฝีปากแดงของตัวเอง จากนั้นได้ยิ้มอ่อนๆให้พนักงานครู่นึง: “ขอโทษนะคะ ฉันขอปรึกษากับเขาแป๊บนึงค่ะ”
พนักงานขายพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
ดังนั้นเจียงเสี่ยวไป๋ก็เลยดึงเซียวซู่ออกมานอกร้าน จากนั้นพูดเสียงต่ำ: “สั่งทำมันแพงมากเลยนะ แค่แหวนแต่งงานเฉยๆ ไม่จำเป็นต้องทำให้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ร้านนี้ไม่โอเค เราสามารถไปดูร้านอื่นได้อีกนี่คะ ยังไงต้องเจอของที่คุณถูกใจแน่นอน”
“ชาตินี้ทั้งชาติผมแต่งงานแค่ครั้งเดียว แหวนแต่งงานสำคัญมาก อะไรเรียกว่าแค่เฉยๆ? แหวนที่สั่งทำต้องถูกใจกว่าที่ตัวเองเลือกแน่นอน”
“แต่ต้องใช้เงินเยอะมากเลยนะ? คราวก่อนตอนที่อยู่โรงแรม คุณก็ใช้เงินไปเยอะมากแล้ว ถึงแม้ฉันอยากแต่งงานกับคุณ แต่ฉันไม่เคยคิดจะให้คุณทุ่มเยอะขนาดนี้นี่นา!”
“ไม่ใช่ทุ่ม แต่ผมสมัครใจเอง” เซียวซู่เม้มปาก จากนั้นได้มองเธอและพูดอย่างจริงจัง: “อย่างไรก็ตามหลายปีมานี้ผมไม่เคยใช้เงินฟุ่มเฟือยเลย ล้วนเก็บออมไว้ หลังจากแต่งงานก็จะเป็นของคุณหมดเลย”
