บทที่ 74 ตามเขาไป
ในที่สุดชินเฉียวก็ตามขึ้นไปจริงๆ
ถ้าเทียบกับคนอื่นแล้วเธอมีทักษะที่ดีกว่า เพราะมีประสบการณ์ที่คล้ายกันในงานก่อนหน้านี้ ตอนนั้นเมื่อเจ้านายของเธอบอกให้เธอทำสัญญาที่ยากสัญญาหนึ่งและอีกฝ่ายก็ปฏิเสธที่จะพบเธอ
เธอถูกปฏิเสธมาหลายครั้ง
ดังนั้นเสิ่นเฉียวต้องไปหาเจ้านายของแต่ละที่
แต่เจ้านายก็หลีกเลี่ยงเธอ ชินเฉียวตามเขาไปแต่ละที่ เจ้านายปรากฏตัวขึ้นที่ไหน เธอก็ตามเขาไปที่นั่น ต่อมาเจ้านายถูกเธอตามจนไม่มีวิธีที่จะจัดการเธอแล้ว เขาก็รับปากว่าจะให้โอกาสเธอ
เมื่อได้รับโอกาสเสิ่นเฉียวจะไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปดังนั้นเธอจึงช่วยทำสัญญาให้กับบริษัทได้อย่างรวดเร็ว
เฉินเสิ่นเฉียวตามพวกเขาไปที่วิลล่าในเวลากลางคืน ถึงพบว่าดูเหมือนว่าเธอจะเคยมาที่นี่มาก่อน
ตอนนั้นเธออยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกาย
จู่ๆก็มีกลุ่มคนตีเธอสลบไป เมื่อตื่นขึ้นมาก็เห็นเย่โม่เซิน
หรือว่า…..เป็นไปได้ไหมที่ครั้งนี้ผู้หญิงสองคนนี้ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเธอ?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เสิ่นเฉียว ก็ขมวดคิ้ว แท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่? เพราะอะไรเย่โม่เซิน จึงลงมือกับผู้หญิงที่ตั้งครรภ์โดยเฉพาะ?
เมื่อเห็นว่าพวกเขาออกจากรถแล้ว เสิ่นเฉียว ก็ขอให้คนขับรถจอดรถ และก็ค่อยๆออกจากรถตามเข้าไปอย่างเงียบ ๆ
คนขับรถจ้องมองเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นและเชียวเฉียวรู้สึกสายตาแปลกๆ เธอพูดออกไปอย่างไม่คิดมากว่า “โชเฟอร์ มาจับชู้จ้ะ”
เมื่อได้ยินอย่างนี้คนขับรถก็เบิกตาทันทีและชี้ไปที่คนข้างหน้า เสิ่นเฉียวก็พยักหน้า
“สู้ๆ แม่สาวน้อย!” คนขับรถที่รู้ความจริงให้กำลังใจเธอแล้วก็กระซิบ “ฉันจะออกไปข้างนอกแล้วรอคุณ หลังจากนี้ถ้าจำเป็นคุณยังมาขึ้นรถฉันได้”
เสิ่นเฉียวอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “ได้”
แต่หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เสิ่นเฉียว ก็พูดเสริมว่า “โชเฟอร์ ถ้าฉันไม่ได้ออกมาในอีกสิบห้านาที คุณก็ออกไปก่อนได้เลย”
“โอเค โอเค”
หลังจากคนขับรถออกไป เสิ่นเฉียว แอบตามไปที่ประตูวิลล่าอย่างลับ ๆ
แต่ไม่มีใครเฝ้าประตูวิลล่า ประตูเปิดไว้แบบนี้เห็นได้ชัดว่าทุกคนอยู่ข้างใน
รูปร่างเล็กกะทัดรัดของ เสิ่นเฉียว ลัดเลาะไปอย่างรวดเร็ว ตาม เย่โม่เซิน และ เซียวซู่ กับพวกเขาเข้าไป เธอรู้สึกขอบคุณที่มีต้นไม้สีเขียวที่นี่เต็มไปหมด เพราะจะได้มีที่ให้เธอซ่อน
“คุณชายเย่ คนที่อยู่ที่ชั้นสอง ผมจะเข็นคุณพาไปที่ลิฟต์”
“อือ”
ชินเฉียวฟังอยู่ข้างนอก อยากจะก้าวไปข้างหน้า
จู่ๆก็รู้สึกว่า….. ตัวเองทำแบบนี้ มันดูแปลกๆ
นี่คือเรื่องของคนอื่น เธอมาเกี่ยวอะไรด้วย?
แต่ว่า…..ลึกๆแล้วมันก็ยากที่จะหยุดความอยากรู้อยากเห็น ชินเฉียวลุกขึ้นอย่างช้าๆ
หมอบอยู่ที่ประตูเห็นคนพวกนั้นเข้าไปในลิฟต์กับเย่โม่เซิน หลังจากนั้นทุกที่ก็ว่างเปล่า
เสิ่นเฉียว คิดไปคิดมา แต่ก็ยังรู้สึกว่าไปดูน่าจะดีกว่า
คิดถึงตรงนี้ เสิ่นเฉียวเดินเข้าไปทางบันได
เมื่อถึงทางเข้าบันได ก็พอดีกับได้ยินเสียงลิฟต์เปิดออก แล้วเสียงรถเข็น เข็นไปกับพื้น
เสิ่นเฉียวคุ้นเคยกับเสียงนี้ดี คิดว่ามันเป็นเซียวซู่กำลังเข็นเย่โม่เซินออกมา
เฉินเสิ่นเฉียวหมอบอยู่หลังประตู เธอมองผ่านรอยแยกเล็กๆที่ประตู พวกเขาเดินเข้าไปในห้อง ประตูห้องไม่ได้ปิด แต่เสิ่นเฉียวไม่เห็นอะไรเลย
เธอสงสัยเล็กน้อยเธอจึงแง้มประตูออกเล็กน้อย
เพราะอยากออกไปฟังข้างนอก
ในห้องนี้มีผู้หญิงตั้งครรภ์สองคนกอดกันอยู่
ดวงตาเต็มไปด้วยความกลัว เมื่อพวกเธอเห็นประตูเปิด พวกเธอก็กรีดร้องขึ้นมาด้วยความกลัว ไม่กล้าที่จะขยับ
“ลุกขึ้นมา คุณชายเย่ของพวกเราต้องการถามพวกคุณ!”
เมื่อเซียวซู่เห็นการกระทำที่หยาบของคนของเขาก็อดไม่ได้ที่จะตำหนิว่า “นายพูดเบาลงมาหน่อยได้ไหม ทำแบบนี้ก็ทำให้คนตกใจหมดสิ!”
สีหน้าของชายคนนั้นเปลี่ยนไป เขาก้าวถอยไปด้านข้าง ไม่กล้าพูดอะไรอีก
เซียวซู่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อปลอบหญิงตั้งครรภ์ทั้งสอง “ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเราก็มีเพียงไม่กี่คำถามที่จะถามคุณ ไม่มีเจตนาร้าย ทั้งหมดที่คุณต้องทำก็แค่การตอบคำถามอย่างจริงจัง พวกคุณตอบหมดแล้วก็ไปได้”
เสียงของเซียวซู่ค่อนข้างนุ่ม ทำให้หญิงตั้งครรภ์สองคนมองเขา เซียวซู่มองพวกเธอทั้งสองคน
และพบว่าพวกเธอทั้งสองดูสวยแบบธรรมดาไม่น้อยเลยทีเดียว รูปร่างก็เหมือนกัน ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
คุณชายเย่ ในสองคนนี้ใช่คนที่คุณกำลังหาอยู่หรือไม่?
ผู้หญิงคนหนึ่งมองไปที่เซียวซู่และเย่โม่เซิน “ตอบคำถามเสร็จแล้วก็ออกไปได้ใช่ไหม?”
“แน่นอน” เซียวซู่พยักหน้า “แต่จะต้องตอบอย่างจริงจัง ห้ามหลอกลวง!”
หนึ่งในนั้นมองเย่โม่ลึก เธอเม้มริมฝีปากของเธอ “คุณชายเย่ ….. คือตระกูลบริษัทตระกูลเย่ตระกูลแรกในเมืองเป่ยใช่ไหม?”
เซียวซู่ประหลาดใจเล็กน้อย “คุณรู้จักเหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้ามองสายตาของ เย่โม่เซิน ที่ต่างกันมาก ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“เอาล่ะ ผมถามพวกคุณ วันที่สิบสามเดือนหก พวกคุณไปที่ไหน ทำอะไร?”
เซียวซู่ถามอย่างตรงไปตรงมา
หนึ่งในนั้นรีบบอกสถานที่ที่เธอไปและทำอะไรในวันนั้น
เซียวซู่ ได้ยินก็หรี่ตามองเธอและถามเธอว่า “มันเป็นความจริงทั้งหมดไหม?”
ผู้หญิงพยักหน้าอย่างรวดเร็วและเซียวซู่ถามกลับอีกครั้ง “งั้นวันนี้คุณไปตรวจการตั้งครรภ์ ได้ยินว่าคุณโสด แล้วเด็กเป็นลูกใครล่ะ”
เมื่อได้ยิน สีหน้าของผู้หญิงก็ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ลมหายใจก็เริ่มกังวล เธอกุมชายกระโปรงของเธอไว้
“นี่…..มันเกี่ยวอะไรด้วยเหรอ?”
“ตอบความจริงมา ไม่อย่างนั้น…..” เสียงของเซี่ยวซูเปลี่ยนไปในทันทีทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว
ผู้หญิงตัวสั่นด้วยความกลัว มองไปเซียวซู่
แล้วมองไปที่ด้านข้างของใบหน้าที่เย็นชาของเย่โม่เซิน ในใจรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับสองคนนี้
เธอกัดริมฝีปากล่าง นั่นเป็นเหตุผลที่น่าอับอายที่จะอธิบาย”
”แฟนเก่าของฉันแต่เมื่อเดือนที่แล้วเพิ่งจะมีกิ๊ก ไปอยู่กับคนอื่น วันนี้ฉันไปดูว่าฉันท้องหรือเปล่า
ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็เตรียมที่จะเอาเด็กออก
ฉันพูดชัดเจนแล้ว คุณจะปล่อยได้หรือยัง?”
ดวงตาของ เย่โม่เซิน มองเธออย่างน่าเกรงขามและหลังจากนั้นครู่หนึ่งริมฝีปากบางๆ ของเขาก็ยกขึ้นอย่างเบา ๆ “ได้แล้ว”
เซียวซู่พยักหน้าให้ใครบางคนพาเธอออกไป
และปลอบขวัญเธอ
เหลืออีกคนแล้วเซียวซู่จ้องเธอ
“ถึงตาคุณแล้ว บอกผมมาว่าคุณไปที่ไหนทำอะไรในวันนั้น”
ผู้หญิงคนนั้นนั่งนิ่งตาของเธอเบิกกว้างและไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเธอกำลังคิดอะไรอยู่
“คุณเป็นใคร? มาทำอะไรที่นี่?”
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากข้างนอกใบหน้าของเซี่ยวซูเปลี่ยนไป แล้วเขาก็มองออกไปข้างนอก
“มีคนแปลกหน้าเข้ามา จับไว้เร็ว”
ชินเฉียวออกมาจากบันได ที่ติดกับประตูอย่างเงียบๆ อยากจะฟังสิ่งที่พวกเขาพูดอะไรกัน แต่มันค่อนข้างไกล เธอได้ยินไม่ค่อยชัด
ดังนั้นทั้งหมดเธอได้ยินเพียงไม่กี่คำ เดือนหกอะไร
การตั้งครรภ์อะไร แฟนอะไร ทำนองนั้น
ชินเฉียวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเธอต้องการที่จะฟังมันอีกครั้ง ใครรู้ว่าจะถูกคนที่อยู่ข้างในพบเข้า
คนกลุ่มนั้นต่างหันมามอง แล้วอีกฝ่ายก็จะตอบสนองกลับมา
“จับเธอไว้!”
เสิ่นเฉียว ยืนขึ้นแล้วหันหลังวิ่งออกไป
อีกฝ่ายแต่ละเดินอย่างรวดเร็ว มีคนจำนวนมากล้อมเธอไว้ดั่งตะข่าย ในไม่ช้าพวกเขาก็ล้อมเสิ่นเฉียวเอาไว้ เย่โม่เซินออกมากลางวงล้อม ตามด้วยเซียวซู่
เมื่อเห็นว่าเป็นเสิ่นเฉียว เย่โม่เซินก็ดูเหมือนจะขมวดคิ้ว
“คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
