ประโยค “ย้ายไปอยู่กับเขา” เหมือนเขย่าแก้วหูของซูย้าว เธอมองเขาอย่างกะทันหันและสังเกตเห็นรอยยิ้มในดวงตาของชายคนนั้น จึงช่วยบรรเทาความตึงเครียดในใจ
ถ้าเขาจริงจัง เธอก็มีวิธีที่จะดึงกระตุ้นเขา
“คุณพูดอะไร?” เธอมองเขาอย่างงงๆ
ลี่เฉินซียิ้มและกล่าวว่า “ย้ายไปกับฉัน พวกเราอยู่ด้วยกัน ครอบครัวสี่คน…ไม่สิ ห้าคน!”
เขาเกือบลืมเตียวเตียว
รีบเสริมขึ้นใหม่.
“…….”
ขณะที่ซูย้าวเงียบ เธอก็พูดไม่ออกเช่นกัน
เธอนึกไม่ถึงว่า คำพูดที่หน้าด้านดังกล่าว ลี่เฉินซียังจะมีหน้าพูดออกมาได้
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ชายในความทรงจำของเธอจะสามารถทำได้
ลี่เฉินซีนะลี่เฉินซี ทำให้มุมมองของเธอประมวลผลใหม่ไม่หยุด
เมื่อเห็นสีหน้าที่จมลงของเธอ ลี่เฉินซีก็รู้สึกว่าเขาพูดบางอย่างผิดไป บุ่มบ่ามเกินไป หลับตาลงโดยไม่รู้ตัวและพูดว่า “ทำไมล่ะ? ฉัน……”
“คุณจริงจังเหรอ?” เธอถามทันที
เขาพยักหน้าซ้ำๆ “ใช่ จริงจังมาก!”
พูดอย่างจริงจัง ในขณะนี้ เขาตั้งหน้าตั้งตารอมัน จ้องมองอย่างลึกล้ำ ดาวดวงน้อยที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง จ้องมาที่เธออย่างแผดเผา
“คุณอยากให้ฉันย้ายไปจริงหรือ? อยู่กับคุณ?และพาลูกสองคน? “ เธอทวนความคิดของเขา
ลี่เฉินซีพยักหน้าอีกครั้ง “ฉันจะจัดให้เจิ้งเอ๋ออยู่ในบ้านอีกครั้ง แพทย์และพยาบาลจะจัดการแล้ว”
ซูย้าวยิ้มเยาะในใจ เขาจัดการได้ดีมาก
แต่ว่า ดูเหมือนเขาจะลืมอะไรบางอย่างไป
“นี่เป็นความคิดที่แท้จริงที่สุดในใจคุณ หรือจู่ๆ คุณก็คิดขึ้นมาอย่างหัวร้อน” เธอถามอีกครั้ง
ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและสงบ คำพูดที่พูดนั้นนุ่มนวล
เธอไม่รู้สึกโกรธเลย บนใบหน้าที่สงบ ไม่สามารถรู้สึกอะไรได้อีก
ลี่เฉินซีมองเธอด้วยรอยยิ้มที่นุ่มนวล “ฉันรู้ จู่ๆ พูดเรื่องเหล่านี้กับคุณแน่นอนว่าคุณคงไม่เต็มใจยอมรับ แต่คุณเชื่อฉัน ตราบเท่าที่คุณเต็มใจ ให้เวลาฉันหนึ่งเดือน ฉันสัญญา…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาเห็นซูย้าวยกมือขัดคำพูดของเขา
เธอกล่าวว่า “การตรึกตรองเหล่านี้ของคุณ ถามคุณหานแล้วหรือ? ลี่เฉินซี คุณดูเหมือนจะมองข้ามสองประเด็น—“
ซูย้าวหยุดเล็กน้อยและพูดต่อในทันที “อย่างแรก คุณกับฉันหย่ากันแล้ว และเราหย่ากันมาห้าปีแล้ว ประการที่สอง คุณหมั้นแล้ว ตอนนี้มีคู่หมั้นแล้ว”
จู่ๆ จะพูด ให้เธอกับลูกย้ายไป คำพูดที่ไร้สาระนี้ จะเป็นไปได้หรือ?
ไม่ต้องพูดถึงว่าซูย้าวเต็มใจหรือไม่ ความคิดแบบนี้ของเขา ไม่รู้สึกว่าน่าขำหรือ?
หรือว่าเขาอยากให้เธอกับลูก ในฐานะอดีตภรรยา กลับไปเป็นเมียน้อยให้เขา ถ้าวันหนึ่งถ้าหานฉ่ายหลิงรู้ คงจะชี้หน้าของเธอและตะโกนด่า การเปิดรับสื่อนับไม่ถ้วน ทำตัวเองให้ฉาวโฉ่ต่อไปใช่ไหม?
ซูย้าวอยากจะเงยหน้าขึ้นเพื่อหัวเราะด้วยความไร้สาระ แต่เธอก็ยับยั้งไว้ และมองดูเขาอย่างใจเย็นที่สุด สายตาที่เย็นชา
หอบหายใจเย็นยะเยือกอย่างเฉยเมย
ลี่เฉินซีสัมผัสได้ถึงความไม่มีความสุขของเธอจากหัวใจ และยับยั้งการแสดงออกของเธอโดยไม่รู้ตัว เขากล่าวว่า “ดูเหมือนคุณจะเข้าใจฉันผิด ซูย้าว ฉันรู้ว่าเราหย่าร้างกันแล้ว แต่สิ่งนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อฉันและคุณที่จะร่วมเดินไปด้วยกันใหม่!”
ไม่มีข้อกำหนดทางกฎหมายว่า อดีตภรรยาและอดีตสามีไม่สามารถแต่งงานใหม่ได้ คืนดีกันได้ กระจกที่แตกจะกลับมารวมกันเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรือ?
“แต่ว่า คุณหมั้นแล้ว! ระหว่างคุณกับหานฉ่ายหลิง จะอธิบายอย่างไร?” เธอถามกลับ
“…….”
ลี่เฉินซีชะงัก พูดไม่ออก
ไม่รู้จะอธิบายยังไง
“ไม่ต้องพูดถึงว่าฉันจะเริ่มใหม่ไปกับคุณ คุณเป็นผู้ชายที่หมั้นแล้ว จู่ๆ มาพูดเรื่องนี้กับฉัน คุณคิดว่ามันเหมาะสมหรือไม่?” ซูย้าวโต้กลับ
“…….”
“หรือคุณคิดว่า ฉันเป็นอดีตภรรยาของคุณ ฉันมีความสัมพันธ์กับคุณและให้กำเนิดลูก ดังนั้นฉันจะถูกตราหน้าว่าเป็นของคุณเสมอ ทุกที่ ทุกเวลา เพียงแค่คุณลี่เฉินซีมีความสุข ต้องการเรียกฉันมาก็มา ต้องการให้ไปก็ไปหรือ?” ซูย้าวถาม
“………”
“ลี่เฉินซี เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก แม้ว่าคุณจะไม่รู้จักฉันดี แต่แต่งงานเป็นคู่สามีภรรยามากี่ปี นิสัยของฉันคุณก็รู้มาบ้าง
คุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงสบายๆ แบบที่คุณจินตนาการได้หรือ? ฉันจะเห็นด้วยกับการตัดสินใจของคุณอย่างร่าเริง และพา
ทั้งครอบครัวไปอยู่กับคุณ ทนทุกข์อยู่เงียบๆ กลายเป็นของคุณ รับเลี้ยงดู ภรรยา?หรือเป็นเมีย
น้อย?”
น้อยครั้งที่ซูย้าวจะก้าวร้าวแบบนี้ แต่เมื่อเธอเจอเรื่องแบบนี้ ความโกรธในใจของเธอเหมือนกับการระเบิดของภูเขาไฟอย่างกะทันหัน ลุกไหม้ทันที ถล่มใจของเธอทั้งหมด และเธอมีความอยากอาเจียนจริงๆ
ลี่เฉินซีฟังอย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ
“เพราะเราเคยเป็นสามีภรรยากัน และเพราะคุณเป็นพ่อของลูก ฉันไม่คัดค้านการติดต่อใกล้ชิดของคุณกับลูกสาว แม้ว่าวันหนึ่งลูกสาวของคุณจะโตขึ้น และบอกว่าเธออยากอยู่กับคุณ แม้ว่าฉันจะเศร้าและไม่เต็มใจ แต่ฉันก็จะไม่ไม่เห็นด้วย!”
ซูย้าวสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า “อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะให้อภัยและยอมรับคุณอีกครั้ง ลี่เฉินซี ในขณะที่เราหย่ากันเมื่อห้าปีที่แล้ว ฉันกับคุณได้จบลงแล้ว เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว!”
“ซูย้าว คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้คิดดูถูกและดูถูกความคิดของคุณ! ฉันไม่ต้องการให้คุณตามฉันมาทนทุกข์อยูเงียบๆ แต่คุณให้เวลาฉันหน่อย แล้วฉันจะจัดการให้ คุณเชื่อฉันสิ!” ลี่เฉินซีอธิบาย
เธอมองเขาด้วยริมฝีปากเยาะเย้ยถากถาง “คุณยังจะให้ฉันเชื่อคุณได้อีกหรือ”
มีบางสิ่ง ที่ซูย้าวไม่อยากจะพูด
ถ้าไม่ใช่เพราะอารมณ์ชั่วขณะ บางทีทั้งชีวิตนี้เธออาจจะไม่พูดมันออกมา…
“ในตอนแรก เพราะฉันเชื่อในตัวคุณ ถึงแม้จะเป็นความประสงค์ของย่าลี่ ฉันก็เต็มใจที่จะแต่งงานกับคุณ ตอนแรกเพราะฉันเชื่อในตัวคุณ ตอนที่ฉันท้องลี่เจิ้ง คุณบอกให้ทำแท้ง ฉันยังยืนกรานที่จะเก็บไว้ แต่ตอนที่ฉันคลอดลูกอย่างยากลำบาก คุณกำลังดูแลใส่ใจหานฉ่ายหลิง ตอนแรก ก็เพราะว่าฉันเชื่อในตัวคุณ คิดว่าคุณจะไม่ทรยศฉันและหักหลังการแต่งงาน แต่คุณทำอะไรล่ะ?”
“ในเมื่อคุณรักคนอื่นมากขนาดนี้ แล้วตอนนี้มายุ่งวุ่นวายกับฉันอีกทำไม? ห้าปีผ่านไปแล้ว ถ้าคุณต้องการจะกลับมา หลังจากอย่าแรกๆ ทำไมคุณไม่มาหา? ห้าปี จู่ๆ คุณก็พูดแบบนี้ คุณคิดว่าฉันจะยอมรับคุณอีกไหม?”
ซูย้าวรู้สึกราวกับว่าตัวเองได้ฟังเรื่องตลกและอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ ทั้งยิ้มและน้ำตายังคงไหลอยู่ในเบ้าตา พยายามอย่างมากที่จะบังคับดวงตา และมองดูเขาด้วยสายตาแดงฉาด
“ถ้าคุณมีเหตุผล ก็อธิบายให้ฉันฟังตอนนี้สิ!”
ประโยคเดียว ปิดกั้นทุกสิ่งที่พุ่งเข้ามาในหัวใจของเขาอย่างสมบูรณ์ ลี่เฉินซีมองดูเธอด้วยความงงงัน และเมื่อคำพูดนั้นมาถึงริมฝีปาก ก็ฝืนไม่ยอมพูดออกไป
เขาไม่ได้ไร้เหตุผล แต่เขาไม่สามารถพูดได้!
ทุกอย่างอยู่ในแผน เพื่อลี่เจิ้ง เพื่อตระกูลลี่ และก็เพื่อพวกเขาทั้งสองคน ตอนนี้เขาไม่สามารถพูดได้จริงๆ !
เมื่อเห็นเขาเงียบไม่พูดไม่จาแบบนี้ ซูย้าวก็เข้าใจ เข้าใจอย่างถี่ถ้วน
ยอมรับตามประโยคนั้นจริงๆ ผู้ชายล้วนมีตัณหาและความกำกวม!
ลี่เฉินซีนั้นมีตัณหาและความกำกวมมาก โชคดีที่เธอไม่เชื่อเขา และไม่รู้สึกสะเทือนใจในคำพูดของเขา
โชคดี……
“ซูย้าว แม้ว่าฉันจะอธิบายให้คุณฟังไม่ได้ในตอนนี้ แต่ฉันจะบอกคุณทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้สักวันหนึ่ง ดังนั้นให้ เวลาฉันอีกหน่อย ระหว่างหนึ่งเดือนถึงสองเดือน ฉันจะให้คำอธิบายที่ดีที่สุดแก่คุณอย่างแน่นอน !” ลี่เฉินซีพูดอย่างรวดเร็วและมองไปที่เธอ
อย่างไรก็ตาม ซูย้าวไม่ได้ตั้งใจจะฟังอีกต่อไป สูดหายใจเข้าลึกๆ ลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องนอน
เขาเดินเข้ามาเพื่อขวาง แต่ถูกซูย้าวผลักออกไป “ลี่เฉินซี คุณไปเถอะ! ฉันไม่อยากคุยกับคุณอีกต่อไปแล้ว!”
“…….”
ณ จุดนี้ เธอไม่สามารถยอมรับได้ และเขาก็สามารถเข้าใจได้
นอกจากนี้ หลังจากผ่านไปหลายปี เขายังไม่เข้าใจเธออีกหรือ?
“โอเค ฉันจะไปแล้ว แต่คุณใจเย็นๆ นะ ฉันไม่ได้จะโกหกคุณ มีโอกาส ฉันจะอธิบายให้คุณฟัง”
เมื่อกล่าวเช่นนั้น ลี่เฉินซีก็เดินไปที่ประตู
ซูย้าวมองดูชายผู้คนนั้นห่างออกไปอย่างอ้างว้างอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจหนักๆ และขมวดคิ้วแน่น
