ทุ่งหญ้าเขียวขจีที่กว้างสุดลูกหูลูกตา เท้าเหยียบอยู่บนภูเขาสีน้ำตาลเข้ม ที่นี่เหมือนกับพลอยตาแมวที่เลี่ยมฝังอยู่บนท้องฟ้า เปล่งประกาย เจิดจ้า
แต่ที่ยิ่งเปล่งประกายเจิดจ้า คือการกระทำทั้งหมดของเขา
จูบที่กะทันหันนี้ทำให้ซูย้าวตัวแข็งไปหมด ทั้งร่างกายเหมือนสายเอ็นธนูที่ถูกดึงจนตึง ไม่มีการตอบโต้ ไม่ยืดหยุ่น เหตุผลแข็งแกร่งที่ยากจะทำลายได้ในหัว ค่อยๆ แตกเป็นเสี่ยงๆ ไปในทันที
ในหัวสั่นสะเทือน เธอเห็นความลึกซึ้งในดวงตาของฝ่ายชายอย่างชัดเจน เต็มไปด้วยความผูกพันที่เข้มข้น เขาที่เป็นอย่างนี้ ลึกซึ้ง มุ่งมั่น ราวกับแค่เริ่มต้น การแต่งงานในตอนแรกรวมไปถึงทุกสิ่งทุกอย่างของตอนนี้ อยู่ในแผนการของเขาทั้งหมด เพียงแต่บอกไม่ถูก ซูย้าวกลับรู้สึกอึดอัดใจมาก ไม่นึกว่าจะพูดอะไรไม่ออกเลย
ลี่เฉินซีรออยู่นานแต่ก็ไม่ได้รับการตอบโต้กลับมา จึงค่อยๆ ปล่อยเธอ รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อๆ ยังคงมองเธออยู่ สายตาอ่อนโยน เสียงก็นุ่มนวล เรียกชื่อของเธอ ราวกับวางอยู่บนปลายลิ้นเบาๆ “ซูย้าว เรื่องของตอนแรก เดี๋ยวเราค่อยคุยกันได้ไหม?”
ตอนนี้เขายังไม่คิดจะอธิบายเรื่องทั้งหมดออกมา ยังไม่ถึงเวลานั้น เขาอยากจะเก็บเรื่องพวกนี้ เอาไว้ในวันหน้า ในโอกาสพิเศษที่วางแผนเอาไว้แล้ว ค่อยๆ บอก บอกเรื่องทั้งหมดกับเธอทีละนิดๆ
ซูย้าวสบเข้ากับสายตาที่ราวกับหลุมลึกของชายหนุ่ม แต่ทว่าในทันที ก็เดาได้ถึงอะไร เธอจึงส่ายหน้า “ไม่ ฉันอยากรู้คำตอบตอนนี้ บอกฉันมา”
“นี่……”
เขาลำบากใจเล็กน้อย ก็ไม่ได้ยากที่จะเอ่ยปาก เพียงแต่เรื่องพวกนี้ถ้าพูดออกไปแล้ว เป็นไปได้ว่าจะเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาอย่างมาก อาจจะดี หรืออาจจะแย่
ไม่ว่าจะเป็นอย่างแรกหรืออย่างหลัง สำหรับเขาตอนนี้ ไม่ได้ทั้งนั้น อย่างน้อยที่สุด ก็เป็นตอนนี้ไม่ได้จริงๆ
ลี่เฉินซีส่ายหัว “ไม่ ซูย้าว คุณรอก่อน ให้เวลาผมอีกหน่อย แล้วผมจะบอกความจริงทั้งหมดให้คุณได้รู้ ได้ไหม?”
“ถ้าคุณไม่บอก ฉันจะพูดออกมาแทนคุณเอง” เธอมองเขา สายตากับน้ำเสียงยิ่งแน่วแน่อย่างชัดเจน
ลี่เฉินซีตะลึงไปเลย “คุณจะพูดออกมาแทนผม?”
เวลาล่วงเลยมาหลายปีขนาดนี้ สิ่งที่ตนเองตัดสินใจและเลือกในตอนแรก เธอสามารถเดาออกถึงความตั้งใจตั้งแต่เริ่มแรกเหรอ? ไม่น่าใช่มั้ง!
“ถ้าหลังจากปีนั้นที่คุณย่าลี่จากไป พินัยกรรมฉบับนั้นที่เกี่ยวข้องกับการแต่งงานของคุณกับฉัน โดยที่คุณเป็นคนปลอมแปลงขึ้นมา งั้น จุดประสงค์ที่แท้จริงของคุณ ก็เดาไม่ยากหรอก” เธอพูด
“เอ่อ คุณอยากพูดอะไรกันแน่?” จู่ๆ เขาก็สงสัยนิดหน่อยแล้ว
ซูย้าวเอาผมทัดหู เอียงตัวให้แสงอาทิตย์หรี่ตาขึ้นมา “เพราะคุณรู้ ด้วยฐานะของคุณ ไม่ว่าจะเป็นปีนั้น หรือปีไหน ช้าเร็วคุณก็ต้องแต่งงาน รูปแบบการแต่งงานก็แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ เพื่อเชื่อมสองตระกูลเข้าด้วยกัน”
“แล้วยังไงล่ะ?”
ลี่เฉินซีค่อยๆ เอามือกอดอก มองเธอเหมือนกับกำลังคิดอะไรอยู่ ในสายตามีความสงสัยปะทุขึ้นมา เขากลับอยากรู้ เธอที่ชำนาญในด้านการวิเคราะห์จิตใจของคน จะวิเคราะห์ความในใจของเขายังไง
“ตอนนั้นระหว่างคุณกับหานฉ่ายหลิง เลิกกันไปแล้ว ความเป็นไปได้ที่จะกลับมาคบกันก็น้อยมาก คุณไม่สามารถทำลายสงครามสนามนี้ได้สำเร็จ ส่วนที่เหลือ ภายในประเทศก็ยังมีตระกูลนักธุรกิจที่ร่ำรวย ผู้หญิงสวยๆ ที่มีชื่อเสียงไม่น้อยเลย ที่สามารถกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ โชคไม่ดีมากๆ ที่คุณไม่เลือกเลย” เธอพูด
ฟังแล้ว ลี่เฉินซีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะออกมา “ทำไมพูดอย่างนี้?”
“เพราะคุณฉลาดมาก สายตาเฉียบแหลม มีความสามารถ แล้วก็มีความทะเยอทะยาน เป็นคนที่มีเงื่อนไขเพียบพร้อมประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้าน รวมกับความแข็งแกร่งของตระกูลลี่ คุณไม่จำเป็นต้องยืมความสามารถของครอบครัวภรรยาในอนาคตมาเป็นผู้ช่วยของตนเองเลย เหมือนผู้ชายอย่างคุณ เดิมทีก็ไม่ต้องการความเหมาะสมอะไรอยู่แล้ว แล้วก็ไม่ต้องการคู่ชีวิตที่ฉลาดหลักแหลมยอดเยี่ยมอีกด้วย——”
เหมือนผู้ชายอย่างลี่เฉินซี แทบจะไม่จุกจิกกับข้อดีของการอยู่คนเดียวเลย และเดิมทีเงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบอยู่แล้ว รวมกับความแข็งแกร่งของตระกูลลี่ต่างส่งเสริมซึ่งกันและกัน เขาเพียงต้องการพัฒนาบริษัทอย่างมั่นคง ขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย แล้วประสบความสำเร็จได้ในพริบตา ควบคุมการตลาดในประเทศได้อย่างเหนียวแน่น กลายเป็นพ่อค้าที่ร่ำรวยอันดับหนึ่ง
เดิมทีจึงไม่ต้องการผู้หญิงที่เหมาะสมและเงื่อนไขโดดเด่นมาเป็นภรรยาอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องมีผู้ช่วยการแต่งงานที่เรียกว่า ‘ความแข็งแกร่งผนึกกำลังกัน’ แต่ เขาดันอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้ จึงหลบหนีโชคชะตาที่ต้องแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ไม่สำเร็จ เมื่อเป็นเช่นนี้ ทั้งหมดก็สมเหตุสมผลแล้ว
ซูย้าวมองเขา ริมฝีปากยิ้มขึ้นบางๆ น้ำเสียงก็นุ่มนวล “ยังไงก็ตาม ฉันในตอนนั้น เป็นแค่ยัยใบ้ที่ไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง แต่ก็ยังถือว่าเป็นคุณหนูรองของบริษัทซูซื่อ จึงได้รับความชื่นชอบจากคุณย่าลี่ ตัวตนนี้ นิสัยอย่างนี้ เป็นตัวเลือกในฐานะภรรยาของคุณ ไม่มีอะไรจะเหมาะสมไปมากกว่านี้แล้ว”
เธอพูดจบครบถ้วนแล้ว แม้จะเป็นการคาดเดาของตนเอง แต่ตอนที่พูด เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยของฝ่ายชาย เธอก็ยืนยันได้ว่า ตนเองเดาถูกต้องทั้งหมด
ซูย้าวไม่อยากคิดเข้าข้างตนเองว่าเขาทำไปเพราะรัก ถึงเลือกที่จะแก้พินัยกรรมของคุณย่าลี่ ท่ามกลางผู้หญิงมากมายขนาดนั้น กลับเลือกที่จะแต่งงานกับตนเอง
เธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่น่ารักใสซื่อประเภทนั้น
ไม่จำเป็นต้องคิดเข้าข้างตนเองถึงระดับนี้
ยิ่งไม่ใช่เพราะจูบเมื่อครู่ของเขา จึงงุนงง แล้วลืมเลือนไปหมดทุกสิ่ง
บางทีตอนนี้เขาอาจจะมีความรู้สึกกับตนเองอยู่บ้าง แต่ก็หลังจากหย่ากันแล้ว ความรู้สึกนี้ถึงค่อยๆ แพร่กระจายอยู่ในใจของเขา! คนเราน่ะ มักจะชอบหลังจากที่สูญเสียไปแล้ว ถึงรู้ว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดคืออะไร
ไม่งั้นทำไมถึงพูดกันว่ามนุษย์ชอบไม่ให้ความสำคัญกับตนเองล่ะ?
ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เป็นเช่นนี้ นี่ก็ไม่ใช่ความหมายในทางแย่ๆ เพียงแค่เป็นสิ่งที่ปรากฏให้เห็นโดยทั่วไป แต่ละคนเคยมีฉากเช่นนี้กันทั้งนั้น บางช่วงเวลาที่พิเศษ เพื่อบางคน รู้อยู่ชัดๆ ว่าเสียเกียรติมาก แต่กลับพุ่งเข้าไปโดยไม่สนใจตนเอง รู้อยู่ชัดๆ ว่าอะไรที่เอื้อมไม่ถึง แต่กลับยังผูกพันอย่างลึกซึ้ง
“ตอนแรกที่คุณแต่งงานกับฉัน เหตุผลที่สำคัญที่สุด เพราะฉันเป็นคนใบ้ ฐานะไม่สูงไม่ต่ำ ไม่เป็นที่สนใจของคนอื่น ความสัมพันธ์ระหว่างคนในตระกูลซูแย่มาก คงไม่มีเรื่องไหนของตระกูลฝ่ายหญิงที่จะเดือดร้อนและสร้างความกดดันมาถึงคุณ ยิ่งไม่มีการกระทำแย่ๆ ที่จะส่งผลกระทบมาถึงตระกูลลี่ด้วย”
ซูย้าววิเคราะห์อย่างใจเย็น การตอบสนองที่สงบนิ่ง เกินคาดจากที่ลี่เฉินซีคิดเอาไว้จริงๆ เขามองผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้า แล้วถอนหายใจ ผู้หญิงคนนี้ บางครั้ง ก็สงบนิ่งจนทำให้เขาค่อนข้างหวาดกลัว!
“คุณสามารถแก้ไขพินัยกรรมของคุณย่าลี่ โดยที่คนอื่นไม่สงสัย เหตุผลหลักเป็นเพราะคุณย่าลี่ชอบฉันมาก เพิ่มเติมเงื่อนไขที่ให้ฉันแต่งงานกับคุณเข้าไปในพินัยกรรม จึงไม่ทำให้คนอื่นเกิดความคลางแคลงใจ”
พูดจบ ซูย้าวมองไปที่เขาด้วยสายตาลึกซึ้ง “พูดจบแล้ว คุณลี่ คุณว่าฉันพูดถูกไหม?”
“……”
เธอเดาถูกแทบจะทั้งหมดแล้ว เขายังพูดอะไรได้อีก?
เดิมทีคิดว่าเดี๋ยวค่อยอธิบายเรื่องนี้กับเธอ ถึงตอนนั้นยังคงสรรหาคำพูดที่โรแมนติกได้บ้าง แล้วความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนก็จะคลี่คลายลง มีการพัฒนาก้าวกระโดดไปอย่างรวดเร็ว
แต่กลับไม่คิดว่า จะโดนผู้หญิงคนนี้ทายถูกหมดแล้ว!
นี่จะบอกว่าเธอฉลาด หรือ……ไม่โรแมนติกกันแน่!
ดังนั้นลี่เฉินซีในตอนนี้ ในใจเต็มไปด้วยความสับสน ก้มหน้าอย่างจำใจ มองเธอแล้วถอนหายใจ “ซูย้าว คุณรู้ไหมผู้หญิงที่ฉลาดเกินไปเหมือนอย่างคุณน่ะ ผู้ชายทั่วไปเมื่อได้เจอก็ต้องล่าถอยกันทั้งนั้น……”
ไม่เพียงแต่นิสัยที่เฉยเมยเย่อหยิ่ง เหมือนดอกไม้ที่สูงส่งแตะต้องไม่ได้ แค่ให้คนมองอยู่ไกลๆ ในทางกลับกันนิสัยอย่างนี้ ก็ทำให้ผู้ชายไม่น้อยเลยเลือกที่จะหยุดฝีเท้าเอาไว้
นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำไมผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษ กลับไม่เจอคู่ชีวิตที่ยอดเยี่ยม แต่ทำได้เพียงเลือกที่จะอยู่คนเดียว
ในเวลาเดียวกันความยอดเยี่ยมเกินไป สำหรับคนข้างกายแล้ว ก็เป็นความกดดันอย่างหนึ่ง
“คุณจะบอกว่า ไม่มีผู้ชายชอบฉัน สินะ?” เธอฟังออกถึงความหมายในคำพูดของเขา
ลี่เฉินซีหัวเราะ “ประมาณนั้น! ยังมีคำอธิบายอีก นั่นก็คือผู้หญิงอย่างคุณ ถูกลิขิตเอาไว้ให้อยู่ตัวคนเดียว”
“……”
ซูย้าวตะลึงงันทันที คำพูดอย่างนี้ ออกมาจากปากของอดีตสามี ก็เป็นการโจมตีที่ไม่เบาเลยจริงๆ !
“งั้นก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ หลังจากได้เสียงกลับคืนมา ฉันเปลี่ยนเป็นอย่างนี้ไปแล้ว แต่ว่า ถ้าความยอดเยี่ยมเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผู้ชายต้องถอยห่าง ฉันก็ชอบมากนะ!” รอบๆ กายของเธอแสดงความแข็งแกร่งออกมา
แต่ลี่เฉินซีกลับส่ายหน้า “ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผู้ชายที่เห็นแล้วถอยห่างน่ะหมายถึงคนอื่น ไม่ได้หมายถึงผม”
เขาหยุดเล็กน้อย สายตาที่มองเธอยิ่งลึกซึ้ง “เพราะผมเข้าใจคุณ ตั้งแต่ตอนคุณเก้าขวบ ผมก็รู้จักคุณแล้ว ไม่ว่าต่อไปคุณจะเปลี่ยนเป็นยังไง ก็แล้วแต่ เพราะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมมีคุณก็เพียงพอแล้ว!”
