เจ้าสาวใบ้：อยากจะบอกรักคุณ – ตอนที่ 687 เขาวางแผนไว้หมดแล้ว

คืนนั้น ลี่หมิงกับซีซีตัวติดกับซูย้าวตลอด สามคนแม่ลูกนั่งอยู่บนพรมในห้องนอน เธอพาลูกๆ แกะของขวัญ

ตอนช้อปปิ้งลี่เฉินซีใช้เงินไปไม่น้อย ซื้อของมาตั้งเยอะแยะ ดังนั้นเรื่องการแกะของจึงเป็นงานที่ให้แรงงาน แต่โชคดีที่ซูย้าวมีความสุขกับงานแบบนี้ บางทีนี่อาจจะเป็นความชอบของผู้หญิง

แล้วยังมีลูกๆ สองคนแกะเป็นเพื่อนเธอ เธอยิ่งรู้สึกว่าเรื่องที่น่าเบื่อมันสนุกมากขึ้น

ซีซีใส่ชุดใหม่เดินไปทั่วห้อง แล้วยังเอาผ้าพันคอของซูย้าวมาพันรอบตัวเธอ ห่อตัวเองไว้ราวกับขนมบ๊ะจ่าง ทำเอาหลายๆ คนต่างพากันหัวเราะเธอ

ลี่เฉินซียืนอยู่ข้างประตูพักหนึ่ง มองดูแม่ลูกที่เข้ากันได้เป็นอย่างดี เขาจึงไม่อยากเข้าไปรบกวน เขาปิดประตูแล้วหันหลังเดินออกไปห้องข้างๆ

ลี่เจิ้งกำลังหมกมุ่นอยู่กับคอมพิวเตอร์ มีกองหนังสืออยู่ข้างๆ เด็กคนนี้ถึงแม้ว่าจะพึ่งเริ่มเรียนชั้นประถม แต่หลักสูตรของมัธยมเขาเรียนจบหมดแล้ว

เขาเดินไปผลักหนังสือบนโต๊ะออก เอนตัวนั่งลงบนโต๊ะและก้มหน้ามองดูลูกชาย:”เจิ้งเอ๋อ พ่อกับแม่แต่งงานกันแล้ว”

ลี่เจิ้งตกใจ สายตาของเขาสั่นคลอนอย่างไม่รู้ตัว แต่เขาไม่ได้แสดงอารมณ์ออกมามากนัก เขาพูดแค่ว่า:”งั้นก็ดีแล้ว แต่ว่า คุณพ่อแน่ใจเหรอว่าต่อไปคุณแม่จะไม่จากไปอีก”

ลี่เฉินซียิ้ม ยกมือขึ้นลูบหัวลูกเบาๆ :”ไม่จากไปอีกแน่นอน ถึงแม้ว่าคุณแม่จะจากไปอีกแต่พ่อก็จะไปตามเธอกลับมา”

“อ๋อ…” ลี่เจิ้งก้มหน้าลง ผ่านไปสักพัก รอยยิ้มอ่อนๆ ก็ปรากฏขึ้นมาบนริมฝีปากที่นุ่มนวลของเขา

ที่จริงแล้ว เขาให้อภัยซูย้าวตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว และเขาก็อยากให้คุณแม่มาอยู่กับเขา การแต่งงานครั้งนี้ของพ่อกับแม่ แน่นอนว่าเขาไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว

ลี่เฉินซีมองความคิดของลูกออก เขาก็โน้มตัวลงไปมองเขาอีกครั้ง:”ดังนั้น เจิ้งเอ๋อ พ่อขอให้หนูช่วยเรื่องหนึ่งได้ไหม?”

ลี่เจิ้งเงยหน้าขึ้นด้วยความสงสัย “เรื่องอะไรครับ?”

“พรุ่งนี้พาน้องๆ ไปอยู่ที่บ้านคุณย่าสักสองสามวัน ได้ไหม?” ลี่เฉินซีพูด เพราะต่อจากนี้เขาจะต้องเตรียมงานแต่ง เขาคงต้องยุ่งสองสามวัน และความสัมพันธ์ของเขากับซูย้าวก็พึ่งจะดีขึ้น เขาจะต้องถือโอกาสตีเหล็กตอนมันร้อนๆ จะเสียเวลาไปไม่ได้อีกแล้ว

ลี่เจิ้งทำสีหน้าช่วยไม่ได้ เขามองไปที่พ่อของตัวเองอย่างหมดคำพูด:”พ่อก็บอกมาตรงๆ ว่าอยากอยู่กับคุณแม่สองต่อสอง ไล่ก้างขวางคออย่างพวกเราสองสามคนออกไป!”

ลี่เฉินซี:”…”

“ก็ได้ ในฐานะที่เธอเป็นแม่แท้ๆ ของผม ก็ได้ พรุ่งนี้เช้าผมจะพาซีซีและลี่หมิงไปบ้านคุณย่า!” ลี่เจิ้งถอนหายใจ เป็นอย่างที่คิดไว้ ทันทีที่พ่อมีผู้หญิงเขาก็ไม่ต้องการพวกเขาอีกต่อไป

ลี่เฉินซียิ้มอย่างขมขื่น ยกมือขึ้นลูบหัวลูกเบาๆ :”ไอ้หนุ่ม ก็แค่สองสามวัน ทางนี้จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว พ่อจะพาแม่ไปรับพวกหนู!”

ลี่เจิ้งขี้เกียจจะฟังเรื่องพวกนี้ เขาผลักลี่เฉินซีออกไปไม่หยุด แล้วยังทำสีหน้าดูถูก:”ผมจะอ่านหนังสือแล้ว คุณพ่อรีบออกไปสักทีเถอะ!”

ลี่เฉินซียิ้ม พูดคุยกับลูกชายอีกสองสามประโยค จากนั้นก็เดินออกมาจากห้อง

วันต่อมา ลี่เจิ้งทำตามที่เขาพูดไว้จริงๆ กินข้าวเช้าเสร็จ เขาก็ไม่สนใจความคัดค้านของลี่หมิงและซีซี พาพวกเขาออกเดินทางไปกับหวางอี้ มุ่งตรงไปที่บ้านของเจี่ยงเวินอี๋

ลี่เฉินซีส่งพวกลูกๆ ออกไป พึ่งจะหันกลับไป เขาก็เห็นซูย้าวเปลี่ยนเสื้อผ้า ถือกระเป๋ากำลังก้มหน้าใส่รองเท้า ท่าทางเคร่งขรึมเหมือนกำลังจะออกไปข้างนอก

เขาขมวดคิ้ว เดินเข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง:”จะออกไปข้างนอกเหรอ?”

“คุณก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?” เธอหันหน้ามามองเขา “บอกว่าจะเตรียมงานแต่งไม่ใช่เหรอ งั้นคงมีเรื่องที่ต้องจัดการเยอะแยะเลยใช่ไหม?”

ลี่เฉินซีพยักหน้าเบาๆ :”คุณเลยจะไปกับผมเหรอ?”

“ไม่ใช่” เธอตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว “ฉันมีธุระต้องไปทำ คุณไปทำธุระของคุณ ฉันก็จะไปทำธุระของฉัน เจอกันตอนเย็นนะ!”

พูดจบ เธอก็ไม่สนใจสีหน้าของเขาเลยแม้แต่น้อย ผลักเขาออกและเดินตรงออกไป ข้างนอก อาตงรออยู่ที่รถอยู่แล้ว เธอขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที

ลี่เฉินซีมองดูเงารถที่ค่อยๆ หายไป ดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาค่อยๆ ลึกลับขึ้นมา แต่มันก็แค่แป๊บเดียวเท่านั้น จากนั้นมันก็หายไปแล้วสงบลงเหมือนเดิม

…

หลังจากที่ซูย้าวขึ้นรถไปแล้ว เธอก็มองกระจกหลังดูอยู่ตลอดว่ามีรถขับตามโม่หว่านหว่านไหม เมื่อแน่ใจแล้วว่าไม่มีรถตามโม่หว่านหว่าน แล้วก็ไม่มีใครตาโม่หว่านหว่านาเธอถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อาตงสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเธอก่อน เขาก็พูดว่า:”คุณหนู คุณจะทำแบบนี้อีกนานแค่ไหน? ควรจะ…”

ไม่ปล่อยให้เขาพูดต่อ ซูย้าวก็อ้าปากพูดขัดจังหวะทันที:”ไม่นานนักหรอก อย่างมากก็อีกสองสามวัน อดทนเอาหน่อย”

พูดจบ สายตาของเธอก็เป็นประกาย เธอพูดต่อว่า:”เอ่อใช่ ของที่ฉันให้คุณเตรียมล่ะ?”

“เรียบร้อยแล้วครับ” อาตงพูด จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปหยิบถุงกระดาษจากที่นั่งเบาะคนซ้อนแล้วยื่นให้เธอ

ซูย้าวรับมันมาเปิดดู ข้างในมีเอกสารสองฉบับและกล่องเล็กๆ กล่องหนึ่ง เธอเปิดเอกสารและกวาดตาดูอย่างคร่าวๆ หลังจากแน่ใจแล้วว่าไม่มีอะไรผิดพลาดเธอก็มองไปที่อื่น หันหน้ามองออกไปนอกรถ

“คุณหนู ของชิ้นนั้นทำขึ้นมาโดยเฉพาะ มีแค่ชิ้นเดียวเท่านั้น ประสิทธิภาพของมันคุณก็รู้อยู่แล้ว ดังนั้นคุณต้องใช้งานมันอย่างระมัดระวัง ถ้าผิดพลาดอะไร อยากทำออกมาอีกก็คงจะยาก!” อาตงพูดเตือน

ซูย้าวไม่พูดไม่จา เธอแค่เหลือบตากวาดมองกล่องเล็กๆ ในกระเป๋า ในนั้นมีอะไรเธอรู้อยู่แก่ใจ ส่วนประสิทธิภาพของยา เธอเคยเจอกับตัวเองมาก่อน แน่นอนว่าเธอต้องเข้าใจอยู่แล้ว

ดังนั้นมีแค่โอกาสเดียว และต้องสำเร็จเท่านั้น…

โปรเจกต์การเคลื่อนย้ายเขตเมืองถนนกู่อานใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว ถ้าจัดการทุกอย่างที่อยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว ก็สามารถย้ายทุกอย่างไปให้บริษัทลี่ซื่อ ให้พวกเขาเริ่มลงมือ

ดังนั้นซูย้าวจึงยุ่งอยู่กับเรื่องนี้ทั้งวัน เมื่อใกล้จะถึงเวลาเลิกงาน โม่หว่านหว่านก็โทรมาหาเธอ

“เธอกำลังจะแต่งงาน แต่ไม่บอกฉันสักคำ” เสียงที่ชัดเจนของโม่หว่านหว่านดังเข้ามาในหูของเธอ

ซูย้าวขมวดคิ้ว เพราะว่าเธอความจำเสื่อม แน่นอนว่าเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้สนิทกับโม่หว่านหว่านขนาดนั้น เธอยังคงสุภาพและพูดกับเธออย่างห่างเหิน:”ฉันขอโทษนะ ฉันยังไม่ได้เริ่มบอก ดังนั้น…”

“เธอจะขอโทษทำไม ฉันก็แค่พูดแบบนั้นออกไป แล้วทำไมเธอถึงยังไม่เริ่มบอกสักที สามีของเธอจัดงานแถลงข่าวแล้ว เปล่าประกาศงานแต่งงานของพวกเธอ!” โม่หว่านหว่านพูด

ซูย้าวตกใจ ลี่เฉินซีเปล่าประกาศงานแต่งงาน?

“จะไปลองชุดแต่งงานเมื่อไหร่ ฉันจะไปกับเธอ!” โม่หว่านหว่านพูดต่อ

ซูย้าวเงียบอีกครั้ง ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะลองชุดหรือเตรียมงานแต่ง แต่คำพูดแบบนี้ มันพูดออกไปตามตรงไม่ได้ เธอจึงให้ความร่วมมือตอบกลับไป:”โอเค”

โม่หว่านหว่านดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจกับความเย็นชาของเธอ เธอพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า:”พรุ่งนี้ดีไหม พรุ่งนี้เราไปช้อปปิ้งกัน! เจ้าสาวอย่างเธอคงต้องเตรียมของอะไรอีกเยอะแยะใช่ไหม ฉันไปกับเธอ…”

ซูย้าวครุ่นคิด แต่เธอก็รับปากไป จากนั้นก็วางสายอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เธอวางโทรศัพท์ลง อาตงก็เดินเข้ามาข้างเธอ:”คุณหนู สิ่งที่ควรเตรียมก็เตรียมไว้หมดแล้ว ถ้าคุณพร้อมแล้วเราก็จะออกเดินทางทันที…”

เธอพยักหน้าอย่างระมัดระวัง เหมือนเธอจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เธอรีบพูดออกมาว่า:”แล้วทางบริษัทลี่ซื่อ ลี่เหิงจิ่วยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?”

อาตงตกใจ แต่เขาก็พยักหน้า:”ครับ ยังมีชีวิตอยู่ ตอนนั้นดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้ป่วยกะทันหัน บางทีมันอาจจะเป็นแผนการของลี่เฉินซี ทำให้เราติดกับดัก”

เรื่องนี้ ซูย้าวเดาออกตั้งนานแล้ว

ดังนั้น เรื่องทุกอย่าง ลี่เฉินซีวางแผนไว้หมดแล้ว ตั้งแต่วันที่เธอกลับมาที่เมือง A ตั้งแต่วันที่พวกเขาเจอกันอีกครั้ง เขาก็สร้างกับดักนี้ขึ้นมา และค่อยๆ รอให้เธอกระโดนเข้าไป

สุดท้าย เขาก็สามารถปกป้องบริษัทลี่ซื่อเอาไว้ได้ ไม่ได้รับผลกระทบและการจับตามองจากใคร แล้วยังทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาและแต่งงานกับเขา

เขาชนะทั้งสองอย่าง ลี่เฉินซีก็คือลี่เฉินซี เดาทางไม่ได้ จับทางไม่ได้ตลอดไป

“เอารายละเอียดธุรกรรมเงินทุนในช่วงสองปีที่ผ่านมาของบริษัทลี่ซื่อที่ต่างประเทศมาให้ฉัน…” ซูย้าวสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาสามารถควบคุมและจัดการทุกอย่างได้ แล้วทำไมเธอจะใช้วิธีตรงข้ามบ้างไม่ได้ล่ะ?

สุดท้าย เขาจะเป็นคนชนะหรือเธอเป็นคนชนะ ก็มารอดูกัน!