เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] – บทที่ 266 วางแผนร้าย

บทที่ 266 วางแผนร้าย

“จะให้ตบตรงไหนเจ้าคะ?”

เฉียนเหมยถามด้วยใบหน้าที่แดงปลั่ง

หลินเป่ยเฉินตอบว่า “ตรงไหนก็ได้ ตบมาเลย”

เฉียนเหมยนิ่งคิดอยู่เล็กน้อย ก็ยกมือขึ้นตบหน้าหลินเป่ยเฉิน

นางเคยได้ยินมาว่ามีบุรุษอยู่บางประเภทชื่นชอบให้คู่ขาตบใบหน้าของตนเอง

แต่หญิงสาวไม่คิดเลยว่าในจังหวะที่ยกมือขึ้นนั้น พลังลมปราณได้พุ่งออกไปจากฝ่ามือของนาง ห้องทั้งห้องสว่างวาบ เกิดเป็นคลื่นลมปั่นป่วนรุนแรงรอบบริเวณ

หลินเป่ยเฉินยกมือขึ้นสลายพลังลมปราณสายนั้นทิ้งไป

เฉียนเหมยเหงื่อแตกพลั่กด้วยความวิตกกังวล

“เจ้าทำได้ดีมาก”

เด็กหนุ่มชื่นชม

ต่อให้ฝ่ามือนี้ถูกใช้ออกมาโดยไม่มีกระบวนท่า แต่มันก็มีพลังทำลายล้างร้ายกาจนัก

ไม่เพียงแต่พลังลมปราณที่จะสูงขึ้นเท่านั้น แม้แต่เรี่ยวแรงในร่างกายของเฉียนเหมยก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน คำนวณดูฝ่ามือเมื่อสักครู่นี้ น่าจะมีน้ำหนักไม่ต่ำกว่าสี่พันชั่ง

นี่พิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นถูกต้อง

อากวงไม่สามารถแบ่งปันพลังลมปราณไปจากเขาได้ เพราะว่ามันไม่ใช่มนุษย์ เฉียนเหมยสามารถแบ่งปันได้ทั้งพลังลมปราณและเรี่ยวแรงในร่างกายเพราะนางเป็นมนุษย์

แต่เพราะว่ามีขีดสัญญาณต่ำกว่าเจ้าราชันย์หนูอสูร นางจึงมีพลังน้อยกว่ามัน

หลังจากนั้น เขาก็สั่งให้เฉียนเหมยทั้งต่อยทั้งตบทั้งทุบทั้งตีตนเองอยู่หลายรอบ

พละกำลังของนางไม่ได้ตกลงเลย

เมื่อได้รับทราบคำตอบแล้ว หลินเป่ยเฉินก็ยกเลิกการเชื่อมต่อไวฟายและปล่อยตัวเฉียนเหมยออกไปจากห้อง ก่อนจะเรียกเฉียนเจินเข้ามาเป็นคนต่อไป

เฉียนเหมยได้แต่ขมวดคิ้วหน้ายุ่งด้วยความสงสัย แต่นางก็ไม่กล้าถามอะไร ได้แต่ลุกขึ้นและเดินออกไปตามคำสั่ง

เมื่อเดินออกมานอกห้อง เฉียนเหมยก็พบว่าอากวงกับหวังจงกำลังนั่งซุบซิบอะไรบางอย่างอยู่ในห้องรับแขก นางไม่มีเวลาให้คิดอะไรทั้งนั้นขณะที่เดินเข้าไปแจ้งคำสั่งว่า “น้องเจิน นายท่านเรียกให้เข้าไปหา”

เฉียนเจินที่มีสีหน้าขุ่นข้องใจอยู่ตลอดเวลา บัดนี้ก็สามารถยิ้มแย้มออกมาได้แล้ว

เมฆดำที่ปกคลุมอยู่เหนือศีรษะของนางสลายหายไป

อากวงกับหวังจงที่นั่งอยู่ข้างกันได้ยินดังนั้นก็อดหันมองหน้ากันไม่ได้

อากวงคุ้นเคยกับความรู้สึกเหล่านี้ดี จะอย่างไรตัวมันเมื่อก่อนก็เคยมีสถานะเป็นถึงราชันย์ของพวกหนูอสูรหางกุด แต่ละค่ำคืนสามารถเริงรักกับพวกหนูตัวเมียไม่ต่ำกว่าคืนละ 7-8 ตัว เพราะฉะนั้น พฤติกรรมของนายน้อยจึงถือเป็นเรื่องที่ปกติมาก

หวังจงอดถอนหายใจออกมาไม่ได้ การเป็นคนหนุ่มมันดีเช่นนี้นี่เองสินะ พักยกไม่เท่าไหร่ ก็สามารถขึ้นสังเวียนสวาทต่อได้เลยทันที

เฉียนเจินหายเข้าไปในห้องนอนนายน้อยเป็นเวลาเพียงชงน้ำชาหนึ่งถ้วย หญิงสาวก็กลับออกมาอีกครั้ง

หวังจงกับอากวงอดหันมองหน้ากันอีกครั้งไม่ได้

คราวนี้ หนึ่งมนุษย์หนึ่งหนูอสูรต่างก็คิดเป็นอย่างเดียวกันว่า นายน้อยช่างไม่อึดเอาเสียเลย ผ่านไปเพียงครู่เดียวเรือก็ล่มคาอ่าวน้อยเสียแล้ว

เรื่องนี้ทำให้หวังจงวิตกกังวลเป็นอย่างมาก

เห็นทีเขาคงต้องเปลี่ยนอาหารที่ทำให้นายน้อยรับประทานเสียแล้ว

ภายในห้องนอน

หลินเป่ยเฉินกำลังยิ้มแย้มออกมาอย่างมีความสุข

ฟังก์ชันการกระจายสัญญาณไวฟายของโทรศัพท์มีความพิเศษไม่ธรรมดาจริงๆ

เด็กหนุ่มคิดแผนใหม่สำหรับการแข่งขันรอบแบ่งกลุ่มชิงธงที่กำลังจะมาถึงได้แล้ว

ในเวลาเดียวกันนี้ เขาก็จำได้ว่าการอัปเดตระบบเครื่องโทรศัพท์ ยังมีรางวัลอีกอย่างคือการเพิ่มความสามารถแอปพลิเคชันในโทรศัพท์แบบสุ่มได้หนึ่งแอป

นี่คือรางวัลที่แตกต่างจากก่อนหน้านี้

เพราะทุกครั้งที่ผ่านมา มันจะเป็นการติดตั้งแอปแบบสุ่มต่างหาก

แต่บัดนี้ มันเป็นการเพิ่มความสามารถของแอปที่มีอยู่ในโทรศัพท์ของเขาอยู่แล้ว

“เสี่ยวจี้ เปิดรางวัลเพิ่มความสามารถแอปแบบสุ่มได้เลย”

หลินเป่ยเฉินออกคำสั่งอยู่ในใจ

“รับทราบเจ้าค่ะ นายท่าน” เสี่ยวจี้ปฏิบัติตามคำสั่งของเขาโดยเร็ว

แล้วก็วงล้อลุ้นโชคก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขาในรูปแบบภาพโฮโลแกรม

หลังจากนั้นไม่นาน…

“ติ๊ง! ท่านสามารถดาวน์โหลดเพลงใหม่ได้ในแอปพลิเคชัน NetEase Cloud Music Player กรุณาเข้าไปดาวน์โหลดเพลงด้วยตัวของท่านเอง!”

ข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมา

หืม?

ปรากฏว่าของรางวัลใหม่ที่เขาได้รับก็คือสิ่งนี้เองหรือ

เด็กหนุ่มเปิดเข้าไปในแอป NetEase Cloud Music Player

ในนั้นมีอยู่เพียงเพลงเดียวคือ ‘กระบี่ไร้เทียมทาน’ ซึ่งเป็นเพลงที่ติดอยู่กับตัวแอปมาตั้งแต่แรก

แต่บัดนี้ กลับมีเพลงใหม่ปรากฏขึ้นในรายชื่อคือเพลง ‘ยอดคนไร้เทียมทาน’

หลินเป่ยเฉินรู้จักเพลงนี้เป็นอย่างดี มันคือเพลงประกอบละครโทรทัศน์ชุดหวงเฟยหงนั่นเอง

“เผชิญหน้าหมื่นคลื่นไม่มีหวั่น ใจห้าวหาญร้อนแรงกว่าแสงตะวัน กระดูกแข็งแกร่งราวเหล็กกล้า หัวใจกว้างขวางกว่าหมื่นลี้ มุ่งมั่นปฏิญาณเป็นผู้กล้าไม่หลีกหนี หมื่นชลธีบรรจบพานพบเป็นยอดคนไร้เทียมทาน…”

เด็กหนุ่มฮัมเพลงออกมาโดยอัตโนมัติ

เพลงนี้ติดหูของประชาชนชาวจีนดีทุกคน มันได้รับการขนานนามให้เป็นหนึ่งในสี่เพลงอมตะของสถานีโทรทัศน์เคทีวีเอสประจำยุค 80

เขาต้องใช้พลังลมปราณประมาณ 1 GB ในการดาวน์โหลดเพลงนี้ลงโทรศัพท์

หลินเป่ยเฉินจำได้ว่าตอนที่ดาวน์โหลดเพลงกระบี่ไร้เทียมทาน ตนเองไม่ได้ใช้พลังลมปราณเยอะขนาดนี้

แต่แทนที่จะรู้สึกเหนื่อยล้า หลินเป่ยเฉินกลับรู้สึกคึกคักขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า

เพราะจากข้อมูลและความเป็นจริงที่สัมผัสด้วยตนเองหลายครั้งก่อนหน้านี้ มันทำให้เด็กหนุ่มได้รู้ว่ายิ่งใช้อัตราการโอนถ่ายข้อมูลเยอะเท่าไหร่ แอปพลิเคชันหรือไฟล์ชิ้นนั้นก็จะต้องมีความพิเศษเหนือธรรมดามากเช่นกัน

นี่หมายความว่าบทเพลง ‘ยอดคนไร้เทียมทาน’ จะต้องมีอานุภาพรุนแรงมากกว่าเพลง ‘กระบี่ไร้เทียมทาน’ เป็นแน่แท้

เมื่อดาวน์โหลดเพลงลงเครื่องเรียบร้อย หลินเป่ยเฉินก็กดเล่นเพลงนั้นโดยทันที

เขาเลือกใช้โหมดหูฟัง เพราะต้องการได้ยินเพียงคนเดียว

ณ โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในเมืองหยุนเมิ่ง

“ศิษย์คำนับอาจารย์”

เฉาพั่วเถียนเดินเข้ามาในห้องพักและคุกเข่าข้างหนึ่งแสดงความเคารพต่อผู้เป็นอาจารย์ด้วยความนอบน้อม

ไป๋ไห่ชินพยักหน้าเล็กน้อย พูดว่า “ยาที่เจ้ารับประทานไปเป็นอย่างไรบ้าง?”

เฉาพั่วเถียนตอบด้วยความตื่นเต้น “ยอดเยี่ยมมากเลยขอรับ บัดนี้ ศิษย์มีพลังอยู่ในขั้นปรมาจารย์ระดับที่ 4 แล้ว พละกำลังยังเพิ่มพูนมากขึ้น สามารถต่อยหมัดได้โดยมีน้ำหนักถึง 8,000 ชั่งแล้วขอรับ!”

ไป๋ไห่ชินผงกศีรษะด้วยความพอใจ “ดีมาก อาจารย์ไม่ผิดหวังในตัวเจ้าเลยจริงๆ เดี๋ยวเรื่องคัดเลือกสมาชิกเข้าร่วมกลุ่มอาจารย์จะจัดการให้ เพราะว่าเจ้ามีเรื่องอื่นต้องไปทำ”

อาจารย์จะหาสมาชิกกลุ่มให้เขาอย่างนั้นหรือ?

เฉาพั่วเถียนเบิกตาโตด้วยความดีใจ

ในเมื่ออาจารย์เป็นคนดูแลด้วยตนเอง ทุกอย่างก็คงไม่มีปัญหาแล้ว

“อาจารย์จะให้ศิษย์ไปทำอะไรหรือขอรับ โปรดบอกมาได้เลย” เด็กหนุ่มผมทองพูด

ไป๋ไห่ชินกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “สมาชิกกลุ่มที่อาจารย์เลือกให้เจ้าประกอบไปด้วยหลินอี้ ตงฟางจัน มู่อวี่ซุน เจิ้งโจว พวกมันล้วนเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด และเป็นผู้ติดตามที่ดีของเจ้าแน่นอน ส่วนงานที่เจ้าต้องทำก็คือไปคิดหาวิธีเตือนผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ไม่ให้เข้าร่วมกลุ่มของหลินเป่ยเฉินเด็ดขาด”

เฉาพั่วเถียนพูดว่า “ทำอย่างนั้นจะไม่ผิดกฎหรือขอรับ?”

ไป๋ไห่ชินหัวเราะในลำคอ “เจ้าทำในฐานะผู้เข้าแข่งขัน ย่อมไม่ละเมิดกฎอยู่แล้ว เรื่องนี้ไม่ถือว่าอาจารย์ยื่นมือเข้าไปแทรกแซงสักหน่อย”

เฉาพั่วเถียนก้มหน้ารับคำสั่ง “ได้เลยขอรับ ศิษย์เข้าใจแล้ว ศิษย์จะบังคับให้หลินเป่ยเฉินมีตัวเลือกเพียงเศษเดนที่ไม่มีใครเอาเท่านั้น เมื่อเวลาของการแข่งขันมาถึง ต่อให้เขาอยากร้องไห้ก็สายเกินไปแล้ว”

หลังจากหยุดเล็กน้อย เด็กหนุ่มก็กล่าวต่อ “อาจารย์ขอรับ แต่ปัญหาก็คือหลิงเฉินบุตรสาวของท่านผู้ว่าการหลิงคงไม่ยอมร่วมมือกับข้าโดยง่าย นางต้องเข้าร่วมกลุ่มกับหลินเป่ยเฉินแน่นอน เราจะจัดการอย่างไรดี?”

ไป๋ไห่ชินพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องเป็นห่วง อาจารย์ได้ข่าวมาจากจวนผู้ว่าแล้วว่าหลิงเฉินถอนตัวไปจากการแข่งขันครั้งนี้แล้ว นางไม่ได้มีสถานะเป็นหนึ่งในผู้เข้าแข่งขันอีกต่อไป”

“ว่าไงนะขอรับ? นางถอนตัวออกไปแล้วหรือ?”

เฉาพั่วเถียนอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ เขาลุกขึ้นยืนและถามว่า “หรือว่าทางเมืองไป๋หยุนของเรากดดันมาที่ท่านผู้ว่าหลิง? ศิษย์ได้ยินมาว่าศิษย์พี่เว่ยก็กำลังจะออกเดินทางมาแล้วเช่นกัน”

ไป๋ไห่ชินผงกศีรษะ “มีความเป็นไปได้”

หลังจากรับคำสั่งทุกอย่างเรียบร้อย เฉาพั่วเถียนก็ประสานมือคำนับผู้เป็นอาจารย์อีกครั้ง และหมุนตัวเดินออกไปจากห้องพัก

ภายในห้องกลับมาเงียบสงบ

“เรื่องนั้นเป็นอย่างไรบ้าง?”

พลัน ไป๋ไห่ชินหันมาสอบถามกับอากาศธาตุข้างกาย

แล้วหมอกควันสีดำจำนวนหนึ่งก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นอย่างแช่มช้า มันเป็นหมอกควันที่ไม่มีรูปทรง แต่กลับมีเสียงพูดตอบมาว่า “เรียบร้อยดีแล้ว”

ไป๋ไห่ชินถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“ถ้าอย่างนั้นแผนที่เราวางเอาไว้ก็ราบรื่น หึหึ ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าครั้งนี้มันจะเอาตัวรอดอย่างไรได้อีก หลังจากที่ข้าต้องเก็บงำความแค้นมาหลายปี นี่ก็คือเวลาเหมาะสมสำหรับการถอนรากถอนโคนแล้ว ในอนาคต พวกเราก็จะไม่มีตัวปัญหาคอยขวางทางอีกต่อไป”

ไป๋ไห่ชินยิ้มแย้มอยู่ภายใต้เงาสลัวภายในห้อง ส่งผลให้ใบหน้าของเขาดูชั่วร้ายเป็นอย่างยิ่ง

Related

เซียนกระบี่มาแล้ว

เซียนกระบี่มาแล้ว

หืมมม วิชานี้น่าสนใจดี แชะ ! ติ๊งง คุณได้รับแอพพลิเคชั่นวิชากระบี่ทะลวงจันทร์ ต้องการติดตั้งหรือไม่ ! ด้วยสมาร์ทโฟนในมือของเจ้าแกะดำหลิวเป่ยเฉิน ทำให้เขาสามารถผงาดบนโลกจอมยุทธ์นี้ได้อย่างง่ายดาย…. แต่ข้าไม่เอาหรอก ใครมันจะอยากอยู่โลกแบบนี้กัน YouTube ก็ไม่มี Facebook ก็เข้าไม่ได้ ข้าขอกลับโลกเดิมไปนั่งเล่นเกมในห้องแอร์เย็น ๆ ดีกว่าโว้ยยย !!

Options

not work with dark mode
Reset