ตอนที่ 541 แอปใหม่มาแล้ว
“ยังไม่มีใครทราบขอรับว่ามือกระบี่ท่านนั้นเป็นผู้ใด”
กงกงตอบ “แต่ว่ากันว่ามือกระบี่ท่านนั้นมีภารกิจเป็นผู้นำการเคลื่อนไหวใต้ดินในเมืองหยุนเมิ่ง ดังนั้น ทุกคนจึงคาดเดากันว่า เขาก็น่าจะเป็นคนที่มีพื้นเพมาจากเมืองหยุนเมิ่งนั่นเองขอรับ…”
“การเคลื่อนไหวใต้ดิน?”
หลินเป่ยเฉินทวนคำด้วยสีหน้าฉงน
ตกลงว่าอยากก่อกบฏกันจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย?
ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าสนใจแฮะ
“แล้วอีก 7 วันข้างหน้า เขาจะมาเป็นตัวแทนร่วมต่อสู้กับพวกเราหรือเปล่า?”
หลินเป่ยเฉินถามออกมาอีกครั้ง
กงกงตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เรื่องนั้นก็ยังไม่แน่ชัดเช่นกันขอรับ บัดนี้ นอกจากอาจารย์ใหญ่หลิงแต่เพียงผู้เดียว ผู้ที่อาสาทั้ง 15 คนกำลังฝึกซ้อมกันอย่างหนักทุกๆ วัน และเป็นเพราะศิลาบูชาที่นายท่านฝากอากวงนำไปให้ทุกคนได้ใช้งานแท้ๆ ความแข็งแกร่งของพวกเขาถึงเพิ่มขึ้นรวดเร็วขนาดนี้ แต่ถ้าจะให้พูดกันตามความเป็นจริงก็คือ ยังไม่มีวี่แววว่าพวกเราคนไหน จะสามารถเอาชนะนักรบชาวทะเลได้เลยขอรับ”
หลินเป่ยเฉินถอนหายใจ
เส้นทางสู่การเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่สูงส่ง จำเป็นต้องใช้เวลาและความมุมานะ
มันไม่ใช่สิ่งที่จะใช้ทางลัดเป็นกันได้ง่ายๆ
แน่นอนว่ายกเว้นหลินเป่ยเฉินแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น
สำหรับแผนการในขณะนี้ของเขา หลินเป่ยเฉินตั้งใจจะฟื้นฟูพลังขึ้นมาให้เร็วมากที่สุด เพราะถ้าเขาเลื่อนระดับขึ้นสู่ขั้นยอดปรมาจารย์ได้สำเร็จ หลินเป่ยเฉินก็จะใช้ฟังก์ชันกระจายสัญญาณไวฟาย แบ่งปันพลังของตนเองให้แก่ตัวแทนคนอื่นๆ ที่ออกไปต่อสู้ได้มีโอกาสเก็บชัยชนะมากขึ้น
แต่การต่อสู้กับชาวทะเลที่มีพลังอยู่ในขั้นยอดปรมาจารย์เหล่านั้น…
เขายังเดาไม่ออกเลยว่าใครจะเป็นผู้ชนะกันแน่
“ถ้าไม่ได้ฝึกซ้อม แล้วอาจารย์ใหญ่หลิงไท่ซวีมัวทำอะไรอยู่ล่ะ?”
หลินเป่ยเฉินถามออกมาด้วยความสงสัย
กงกงลังเลเล็กน้อย ก่อนตอบ “กินดื่มและเล่นสนุกกับสาวงามอยู่ในจวนบุปผาตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และตั้งแต่ค่ำจรดเช้า ไม่ได้พักผ่อนเลยขอรับ”
กงกงตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา ในน้ำเสียงไม่ได้แฝงความรู้สึกส่วนตัวแต่อย่างใด เขาเพียงบอกกล่าวแต่ข้อมูลที่เป็นความจริงเท่านั้น
หลินเป่ยเฉินพูดอะไรไม่ออก
ให้ตายสิ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป มีหวังตาเฒ่านั่นได้ถูกพวกชาวทะเลฆ่าตายแหงๆ
น่าอนาถชะมัด
นี่ชาวเมืองต้องมาฝากชีวิตไว้กับคนแบบนี้เหรอเนี่ย
หลินเป่ยเฉินซักถามข้อมูลพร้อมกับรับประทานอาหารตลอดเวลา
เขาดื่มเครื่องดื่มจนหมดไห รับประทานอาหารจนหมดโต๊ะ ไม่ว่าจะเป็นน่องไก่ย่าง ผัดผัก ต้มน้ำซุปกระดูกหมู และขนมปังอีกนับสิบก้อน…
“เฮ้อ พอคิดถึงชาวเมืองที่ต้องอยู่อย่างยากลำบาก ต้องเห็นบ้านเรือนจมหายลงไปใต้น้ำต่อหน้าต่อตาเช่นนั้น ข้าก็รู้สึกรับประทานอะไรไม่ลงเลยจริงๆ… เอื๊อก”
หลินเป่ยเฉินเรอออกมาเสียงดังด้วยความเป็นห่วงชาวเมือง
อู๋เฟิ่งกูที่นั่งอยู่ข้างๆ เกือบจะหลุดหัวเราะออกมาแล้ว
เด็กหนุ่มเพิ่งจะรับประทานอาหารที่เท่ากับสิบคนรับประทาน นี่หรือที่เรียกว่ารับประทานอะไรไม่ลง?
ถ้ารู้สึกอยากรับประทานอาหารเมื่อไหร่ หลินเป่ยเฉินไม่กินอสูรลมกรดเป็นสิบตัวเลยหรือ?
แต่อย่างไรก็ตาม เฉียนเหมย เฉียนเจินและกงกง ต่างก็มีสีหน้าราบเรียบด้วยความคุ้นชิน
นายท่านก็เป็นคนแบบนี้แหละ
ภายนอกอาจจะดูตลกโปกฮา เอาเรื่องเอาราวไม่ค่อยได้ แต่ภายในนั้นหลินเป่ยเฉินเป็นบุคคลที่มีหัวใจโอบอ้อมอารียิ่งกว่าใครทั้งสิ้น
ภาพลักษณ์ที่ดูกะล่อนปลิ้นปล้อนและเหลวไหล เป็นสิ่งที่ห่อหุ้มหัวใจอันดีงามของเขาได้มิดชิด
บัดนี้ ชีวิตของชาวเมืองหยุนเมิ่งจำนวนนับหมื่นคน ต้องฝากเอาไว้ในกำมือของเด็กหนุ่มผู้นี้แล้ว
ต่อให้เขารับประทานอาหารไม่ลง หลินเป่ยเฉินก็ต้องบังคับตนเองฝืนกินให้ได้
เพราะมีแต่ท้องอิ่มแล้วเท่านั้น ร่างกายถึงจะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
และเมื่อร่างกายเขาทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ หลินเป่ยเฉินก็พร้อมที่จะต่อสู้เพื่อชาวเมืองด้วยชีวิต
หลังจากนั้นไม่นาน
กงกงก็ควบคุมรถม้ากลับเข้าไปสู่ตัวเมืองเพียงลำพัง
สองสาวรับใช้อยู่พักที่ภูเขาเสี่ยวซีเพื่อคอยปรนนิบัติรับใช้หลินเป่ยเฉิน
หลินเป่ยเฉินพอใจกับเรื่องนี้ไม่น้อยทีเดียว
อีก 2 วันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ในที่สุด ระดับพลังของหลินเป่ยเฉินก็ขึ้นมาอยู่ในขั้นปรมาจารย์ตอนปลายแล้ว
อีกเพียงก้าวเดียว เขาก็จะขึ้นสู่ขั้นยอดปรมาจารย์ได้สำเร็จ
“ยังเหลือเวลาอีก 5 วันกว่าจะถึงวันประลอง เราจะต้องเลื่อนระดับขึ้นไปให้ถึงขั้นยอดปรมาจารย์ระดับที่ 3 ให้ได้…เพราะไม่มีวิธีไหนที่จะแบ่งปันพลังให้แก่ตัวแทนคนอื่นๆ ได้อีกแล้ว…”
“แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ควรหาตัวช่วยพิเศษติดมือเอาไว้บ้าง”
หลินเป่ยเฉินคิดได้ดังนั้นก็กำลังจะเปิดเข้าไปดูในแอป Taobao กับแอปจิงตงมอลล์ในโทรศัพท์
ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนพลันดังขึ้นในหัวของเขาว่า
“กราบเรียนนายท่าน โทรศัพท์ได้รับการอัปเดตระบบเสร็จเรียบร้อย นายท่านต้องการรีสตาร์ตเครื่องเลยหรือไม่เจ้าคะ?”
นั่นคือเสียงของเสี่ยวจี้
หลินเป่ยเฉินยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
“จัดการรีสตาร์ตได้เลย”
เขาออกคำสั่ง
หลังจากนั้น
การรีสตาร์ตก็ผ่านพ้นไป
“ระบบได้รับการอัปเดตเสร็จเรียบร้อย…”
“ขอแสดงความยินดี ท่านมีสิทธิ์ดาวน์โหลดแอปพลิเคชันแบบสุ่มจากแอปสโตร์เป็นจำนวนสองแอป ต้องการให้สุ่มแอปพลิเคชันเลยหรือไม่?”
“ขอแสดงความยินดี ท่านได้รับการอัปเกรดแอปพลิเคชันภายในเครื่องแอปไหนก็ได้ ต้องการคัดเลือกแอปที่จะอัปเกรดเลยหรือไม่?”
ข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาตรงหน้าหลินเป่ยเฉิน
ในที่สุดก็มาแล้วสินะ
ของรางวัลของเขา
หลินเป่ยเฉินยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
“เสี่ยวจี้ ช่วยฉันดาวน์โหลดแอปแบบสุ่มให้หน่อย”
“รับทราบเจ้าค่ะ นายท่าน”
แล้วหน้าต่างแอปสโตร์ก็ปรากฏขึ้น
บรรยากาศที่คุ้นเคย
กงล้อเสี่ยงโชคเริ่มหมุนวน
หลังจากนั้น…
“ติ๊ง คุณได้รับโอกาสในการดาวน์โหลดเกม Lost Castle จากแอปสโตร์”
“ติ๊ง คุณได้รับโอกาสในการดาวน์โหลดแอปหาคู่ ‘เจิ้นอ้ายหว่าง’ จากแอปสโตร์”
“ต้องการดาวน์โหลดตอนนี้เลยหรือไม่?”
หลินเป่ยเฉินมองชื่อแอปพลิเคชันที่เขาได้รับในครั้งนี้แล้วก็ต้องขมวดคิ้วหน้ายุ่ง
เปิดได้เกมกับแอปหาคู่งั้นหรือ?
จะเอามาใช้ประโยชน์อะไรได้บ้างเนี่ย?
แอปพลิเคชันพวกนี้จะมีความสามารถอะไรบ้างเมื่อได้รับการดัดแปลงโดยโทรศัพท์เครื่องนี้?
หรือว่าการเล่นเกมจะช่วยเสริมสร้างให้มีพลังแข็งแกร่งมากขึ้น?
หรือว่ามันจะช่วยทำให้เขาสามารถหลอกลวงหญิงสาวได้ง่ายมากขึ้น?
หลินเป่ยเฉินจ้องมองหน้าจออย่างใช้ความคิด
สุดท้าย เขาก็ตัดสินใจได้
“เสี่ยวจี้ จัดการดาวน์โหลดได้เลย” หลินเป่ยเฉินออกคำสั่ง
โทรศัพท์มือถือของยมทูตเครื่องนี้มีหลายอย่างที่เหนือความคาดหมาย
บางครั้งสิ่งที่เขาได้มาก็มีประโยชน์ แต่บางครั้งมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
การดาวน์โหลดเกม Lost Castle ต้องใช้การโอนถ่ายข้อมูล 50 GB ส่วนการดาวน์โหลดแอปเจิ้นอ้ายหว่างต้องใช้การโอนถ่ายข้อมูล 30 GB ดูจากขนาดไฟล์ที่ไม่เล็กไม่ใหญ่ ถือว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มค่ากับพลังที่เสียไปของหลินเป่ยเฉิน
เสี่ยวจี้เริ่มคำนวณความเร็วในการโอนถ่ายข้อมูลและจัดการดาวน์โหลดแอปพลิเคชันทั้ง 2 ตัวนั้นลงโทรศัพท์มือถือโดยเร็วไว
จากนั้น หลินเป่ยเฉินถึงได้พุ่งความสนใจมายังความสามารถใหม่อีกสองอย่างของโทรศัพท์
“สามารถใช้มือถือสแกนคิวอาร์โค้ดได้แล้วงั้นเหรอ?”
หลินเป่ยเฉินยกมือนวดขมับด้วยความปวดหัว จะให้เขาสแกนคิวอาร์โค้ดจ่ายอะไรล่ะ?
มันเป็นฟังก์ชันที่ฝังตัวอยู่ในแอปวีแชท ปกติแล้วเวลาที่ต้องการจะจ่ายเงิน ไม่ว่าจะเป็นค่าอะไรก็ตาม ก็แค่เปิดแอปวีแชทและสแกนคิวอาร์โค้ด มันก็จะหักเงินไปจากบัญชีได้อย่างรวดเร็วทันใจ…
“เสี่ยวจี้ ความสามารถในการสแกนคิวอาร์โค้ดหมายถึงอะไรกันแน่”
“อ้อ มันคือการสแกนข้อมูลวัตถุทุกชนิดผ่านกล้องของโทรศัพท์เจ้าค่ะ…”
“งั้นลองสแกนประตูหินของห้องนี้ให้ดูหน่อยสิ”
“รับทราบเจ้าค่ะนายท่าน เสี่ยวจี้กำลังทำการสแกน กรุณารอสักครู่…”
หลังผ่านไปเพียงวินาทีเดียว ผลการสแกนของผู้ช่วยส่วนตัวอัจฉริยะก็ปรากฏขึ้นเป็นแผงข้อมูลตรงหน้า
“ประตูหินอุกกาบาต สูง 2 เมตรกว้าง 4 เมตร มีความหนา 20 เซนติเมตร ความแข็งแกร่งระดับ 1 ทนทานต่อแรงกระแทกระดับ 1 ตัน จุดอ่อนของประตูบานนี้อยู่ตรงบริเวณ 30 เซนติเมตรเหนือมุมด้านบนฝั่งซ้ายมือ และพื้นที่ตรงกึ่งกลางทางด้านขวามือห่างจากมุมประตูด้านบน 70 เซนติเมตร…”
หืม?
หลินเป่ยเฉินเบิกตาโตด้วยความตื่นตกใจระคนดีใจ
ทันใดนั้น เขาก็เข้าใจแล้วว่าฟังก์ชันการสแกนคิวอาร์โค้ดมีประโยชน์อย่างไร
นี่คือเครื่องตรวจจับจุดอ่อนใช่หรือไม่?
มันสามารถตรวจจับจุดอ่อนได้ทุกอย่างเลยหรือเปล่านะ?
แล้วถ้าเขาเอาไปสแกนหาจุดอ่อนพวกนักรบชาวทะเลล่ะ?
บางที พวกเขาคงไม่ต้องการอาวุธที่มีประสิทธิภาพทำลายล้างสูงอย่างเช่นแขนเหล็กของฉู่เหินอีกแล้วก็ได้ เพราะถ้าสามารถล่วงรู้จุดอ่อนของศัตรูละเอียดยิบถึงขนาดนี้ โอกาสที่จะสามารถเก็บชัยชนะก็มีมากขึ้นไม่ใช่หรือ?
น่าสนใจแฮะ
นี่เป็นฟังก์ชันใหม่ที่มาได้ถูกเวลาเหลือเกิน
หลินเป่ยเฉินบอกกับตัวเองว่าเขาจะต้องหาเวลาแอบเข้าไปในตัวเมืองและลองสแกนหาจุดอ่อนของชาวทะเลดูให้ได้
ส่วนรางวัลสุดท้ายจากการอัปเดตระบบโทรศัพท์ ก็คือการอัปเกรดความสามารถของแอปพลิเคชันไหนก็ได้ในโทรศัพท์
หลินเป่ยเฉินจำเป็นต้องคัดเลือกแอปพลิเคชันที่จะได้รับการอัปเกรดอย่างระมัดระวัง
เขาเสียเวลาอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็ตัดสินใจเลือกอัปเกรดแอปไป่ตู้ เน็ตดิสก์
หลังอัปเกรดเสร็จเรียบร้อย พื้นที่ในแอปเก็บไฟล์ออนไลน์แอปนี้ก็เพิ่มจำนวนมากขึ้น
ก่อนหน้านี้ หลินเป่ยเฉินรู้สึกว่าพื้นที่เก็บของในแอปไป่ตู้ เน็ตดิสก์มีจำกัดจำเขี่ยมากเกินไป เมื่อขยายพื้นที่จัดเก็บแล้ว เขาก็รู้สึกว่ามันมีความกว้างใหญ่มากเพียงพอที่จะสามารถเก็บศิลาบูชาทุกก้อน ที่ถูกขุดขึ้นมาจากเหมืองแร่หินบนภูเขาเสี่ยวซีได้เลยด้วยซ้ำ
“เท่านี้เราก็รู้แล้วว่าการอัพเดทระบบรอบนี้ให้อะไรกับเราบ้าง เหลือแค่รอให้ดาวน์โหลดเกม Lost Castle กับแอปหาคู่เจิ้นอ้ายหว่างเสร็จเรียบร้อยเท่านั้น เราก็จะได้รู้แล้วว่าพวกมันมีความสามารถอะไรกันแน่ ก็หวังว่าพวกมันคงมีประโยชน์กับการต่อสู้ในวันชี้ชะตาละนะ”
บัดนี้ หัวใจของหลินเป่ยเฉินกำลังเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง
หลังจากนั้น เขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าตอนแรกตนเองตั้งใจจะเปิดเข้าไปดูสินค้าในแอป Taobao
เด็กหนุ่มต้องการซื้อปืนอีกสักกระบอก
เอาไว้ใช้เป็นไพ่ตายใบสุดท้ายประจำตัว
ถ้ามีปืนบาซูก้า หรือปืนกลมือวางขายอยู่ในนั้นบ้าง ก็คงจะดีไม่ใช่น้อย
