เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ – ตอนที่ 546 – อวสานเฮยหู

ตอนที่ 546 อวสานเฮยหู

หวงฉวนและพวกพ้องยืนตะลึงเหมือนกับว่าพวกเขากำลังฝันไป

หมาป่าปีศาจหลังเหล็ก อสูรทองแดงระดับสามสามารถกินเฮยหูนักสู้ปราณฟ้าระดับห้าได้ในคำเดียว เรื่องนี้น่าตื่นตะลึงยิ่งกว่ามดตัวน้อยกินมังกรยักษ์ได้เสียอีก

พวกเขายืนตะลึงอยู่กับที่เหมือนคนโง่งมและไม่รู้จะสนองตอบต่อเหตุการณ์เฉพาะหน้าได้ยังไง… ฮุยไท่หลางที่เพิ่งจะอ้าปากกลืนเฮยหูลงไป ได้หดตัวลงอย่างรวดเร็ว พลังของกฎรหัสโบราณค่อยๆ จางหายไป เมื่อร่างของมันหดตัวลงราวๆ สิบเมตร มันสำรอกบางอย่างออกมาจากปากของมัน ร่างของเฮยหูครึ่งหนึ่งโผล่ออกมาจากปากของมัน ปรากฏว่าเฮยหูยังไม่ตายและยังคงดิ้นรนต่อไป

สิ่งที่ทำให้ทุกคนกระอักกระอ่วนแทบตายก็คือ ฮุยไท่หลางโก่งคอของมันพยายามกระเดือกเฮยหูที่กำลังดิ้นรนลงไปอีก

“ช้าๆ ก็ได้, ไม่ต้องรีบกิน…” เย่ว์หยางบินไปถึง

“แหวะ!” ฮุยไท่หลางที่หดขนาดตัวลงอีกเล็กน้อยได้กระจายพลังกฎรหัสโบราณจากร่างของมัน เฮยหูดิ้นรนอยู่ในท้องของมันถูกขย้อนออกมาอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้ก่อนที่ฮุยไท่หลางจะมีโอกาสกลืนเขากลับลงไป เฮยหูดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งจนกระทั่งตกลงมาอยู่บนพื้น เมื่อเย่ว์หยางเข้ามาทัน เฮยหูก็เหาะขึ้นไปอยู่ห่างๆ ฮุยไท่หลางในตอนนี้กลับสู่ขนาดดั้งเดิมของมัน

“เจ้าหมาโง่เอ๊ย, ใครบอกให้เจ้ารีบย่อยเขา ข้าแค่ต้องการให้เจ้าตรึงเขาไว้ในปากเจ้าและรอจนกว่าข้าจะสังหารเขาได้ เจ้ามีความสามารถย่อยนักสู้ปราณฟ้าระดับห้าได้ทันทีหรือไง?” เย่ว์หยางโกรธ เขาเริ่มเตะฮุยไท่หลางที่ก้มหัวขออภัย

เดิมทีนั้น การจู่โจมที่คาดไม่ถึงของฮุยไท่หลางก็อยู่ในแผนการของเย่ว์หยางอยู่แล้ว

เนื่องจากเขามีพลังกฎรหัสโบราณจากไพ่ทำนายชะตา เขาสามารถทำให้ฮุยไท่หลางแปลงร่างเป็นหมาป่าปีศาจทำลายโลกร่างจริง ซึ่งสามารถกลืนกินได้ทุกอย่าง

เป็นเพราะฮุยไท่หลางแข็งแกร่งไม่พอ เวลาโดยรวมที่เย่ว์หยางสามารถควบคุมพลังกฎรหัสโบราณบนตัวฮุยไท่หลางจึงมีขีดจำกัด บวกกับการขาดประสบการณ์และความรู้กำหนดเวลาที่แน่นอน แผนเดิมของเย่ว์หยางก็คือใช้ให้ฮุยไท่หลางกัดเฮยหูตรึงเขาไว้กับที่และเล่นงานเขาให้น่วมก่อนที่ฮุยไท่หลางจะกลืนเขาลงไป อย่างไรก็ตาม ใครจะคาดกันว่าทันทีที่จะกลับคืนสู่ร่างเดิม มันกลับกลืนเฮยหูตามสัญชาตญาณของมัน

ด้วยร่างของหมาป่าปีศาจทำลายโลกบวกกับพลังของกฎรหัสโบราณ ย่อมเป็นทางเลือกดีที่สุดที่ทำให้ย่อยศัตรูได้อย่างไม่ต้องสงสัย

แต่น่าเสียดายที่เวลามีจำกัด ถ้าไม่อย่างนั้นเฮยหูจะกลายเป็นเนื้อขึ้นเขียงแน่นอน!

“ไม่เป็นไรน่า, อย่าตำหนิเขาอีกต่อไปเลย ฮุยไท่หลางรู้สำนึกแล้ว” นางเซียนหงส์ฟ้าเดินเข้ามาปลอบให้เย่ว์หยางหายโกรธ นางรู้สึกว่าความสามารถของฮุยไท่หลางน่าประทับใจมาก และด้วยประสบการณ์เพียงเท่านี้ มั่นใจได้ว่าครั้งต่อไปมันจะทำได้เป็นอย่างดีแน่นอน

“โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง” ฮุยไท่หลางรีบผงกหัว มันแสดงท่าทางเหมือนกับว่ามันเป็นทหารที่ซื่อสัตย์และเชื่อฟังมากที่สุด พลางกระดิกหางไปพลาง

“…..” ทุกคนพูดไม่ออก

นี่คือหมาป่าจริงๆ หรือนี่? ดูเหมือนจะแสนรู้เกินไปแล้ว

พวกเขามองดูเฮยหูในอากาศและสั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้

เฮยหูมีสภาพน่าอนาถอยู่ในกลางอากาศ ด้วยการรวมพลังของร่างแท้จริงของหมาป่าปีศาจทำลายโลกและพลังกฎรหัสโบราณ พลังที่สร้างออกมามิอาจประมาณได้ เขาไม่อาจทนได้ทั้งที่เป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับฟ้า ถ้าไม่ใช่ว่าระยะเวลาสั้นเกินไป เฮยหูคงกลายเป็นอุจจาระของฮุยไท่หลางอยู่ในแดนสวรรค์เป็นแน่ เขาเสียแขนซ้ายและขาขวา ผิวของเขาแดงปอกเปิกราวกับถูกกรดที่รุนแรงกัดกร่อน กระดูกขาวโผล่ออกตามใบหน้า ผิวและส่วนต่างๆ ของร่างกายถูกกัดกร่อน เขาไม่สามารถรักษาระดับพลังปราณฟ้าระดับห้าไว้ได้ ขณะที่พลังของเขาตกมาอยู่ที่ปราณฟ้าระดับสี่

หวงฉวน, เฝินเทียนและหวิ่นซิงคาดว่าตราบใดที่ฮุยไท่หลางสามารถกลายร่างเป็นหมาป่าปีศาจทำลายโลกและกลืนเฮยหูได้อีกครั้ง เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

แต่ปัญหาก็คือ มันจะสามารถกลืนเฮยหูได้อีกครั้งหรือไม่?

“ไป.. ไปแก้ตัวใหม่เดี๋ยวนี้!” เย่ว์หยางเตะฮุยไท่หลางปลิวไปในอากาศ

“อะฮู้ววววว!” ขณะที่ฮุยไท่หลางถูกเตะโด่งออกมา ปีกคู่หนึ่งก็งอกออกมาจากหลังของมัน ขณะที่ร่างของมันยืดขยายอย่างรวดเร็ว ฮุยไท่หลางกลับคืนร่างเป็นหมาป่าปีศาจทำลายโลกอีกครั้ง หวงฉวนและพวกก็เข้าใจในที่สุดว่าเย่ว์หยางไม่ได้ตั้งใจทุบตีฮุยไท่หลางจริงๆ ขณะที่เขาเตะมัน เขากำลังถ่ายปราณให้มันรูปแบบหนึ่งเพื่อทำให้ฮุยไท่หลางได้แสดงศักยภาพของมัน

อาจกล่าวได้ว่าฮุยไท่หลางสามารถกลายรางเป็นหมาป่าปีศาจทำลายโลกได้ทุกเมื่อที่มีเย่ว์หยางอยู่ด้วย

ที่น่ากลัวจริงๆ ไม่ใช่หมาป่าแต่เป็นคุณชายสามตระกูลเย่ว์

เฮยหูกลัวจนคิดอะไรไม่ออก หมาป่าตัวนี้สามารถกลืนกินทุกอย่างได้ถือว่าไม่ยุติธรรมแล้ว นี่มันยังบินได้อีกหรือนี่? ฉวยโอกาสเมื่อพลังกฎรหัสโบราณยังครอบคลุมตัวมันอยู่ เขาบ้วนเลือดสีดำออกไปซึ่งมันก่อตัวเป็นร่างเขาอีกร่างหนึ่ง ร่างแท้จริงของเขาหลบหนีทันที เขาโดดลงไปอยู่ในทะเลสาบน้ำเงินอย่างรวดเร็ว

ฮุยไท่หลางบินอยู่ในท้องฟ้า มันเรียกคัมภีร์อัญเชิญชั้นเงินออกมาทันที

ร่างแยกของฮุยไท่หลางกระโจนเข้ากินร่างโคลนของเฮยหูทันที

ร่างจริงของฮุยไท่หลางพุ่งไล่ตามเฮยหู

แต่ก่อนที่เฮยหูจะตกลงไปในทะเลสาบ ฮุยไท่หลางตวัดกรงเล็บของมันใส่เฮยหูออกจากทะเลสาบ เหมือนกับว่าพยายามจะจับปลา

นึกไม่ถึงเลยว่าฮุยไท่หลางกลับวิดได้พะยูนปีศาจที่ตั้งตัวไม่ทัน เฮยหูตัวจริงหนีไปได้แล้ว ขณะที่เขากลับเข้าไปในสนามพลังของเขา ฮุยไท่หลางกลืนพะยูนนรกลงไปด้วยความโกรธในคำเดียวก่อนที่มันจะไล่วิดสิ่งมีชีวิตในทะเลสาบอย่างบ้าคลั่ง มันตวัดกรงเล็บใส่พะยูนนรกและปีศาจปลาสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกจนปลิวไปทั่วบริเวณ

ทุกคนตระหนักได้ว่ามีอย่างอย่างผิดปกติ

ไม่ควรจะมีปีศาจปลาสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกในทะเลสาบมากมาย เป็นไปได้ไหมว่าพวกมันเปิดประตูเทเลพอร์ตจากก้นทะเลสาบเรียกพวกพ้องของพวกมันออกมา?

หวงฉวนและพวกเป็นฝ่ายกังวลใจที่สุด เฮยหูหนีไปได้ในเมื่อเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่อาจฆ่าเขาได้ ถ้าเขาหลบหนีไปได้ จะฆ่าเขาในครั้งต่อไปคงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก

เด็กสาวยักษ์กระโจนลงทะเลสาบด้วยและวิดสิ่งมีชีวิตในทะเลออกมาเหมือนอย่างฮุยไท่หลางบ้าง

ผลก็คือบรรดาสัตว์ประหลาดทั้งหลายในทะเลสาบเผ่นหนีแตกกระจายราวกับถูกต้มในหม้อไฟ พวกมันเผ่นขึ้นฝั่ง ทำให้ทุกคนรู้ว่ามีอสูรอยู่ในทะเลสาบเกือบพันตัว โชคดีที่พวกมันมีระดับที่ไม่สูง ไม่มีที่เป็นระดับอสูรฟ้าเท่าใดนัก แทบจะทั้งหมดเป็นระดับต่ำ มีพะยูนนรกอยู่ไม่มาก ดูเหมือนว่าพะยูนนรกจะหาได้ยาก

สัตว์ประหลาดจากนรกทั้งหมดเหล่านี้ต้องปรากฏตัวออกมาเพื่อเสียสละ

ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป พวกมันหวังว่าจะสามารถเรียกระดับจ้าวอสูรออกมาช่วยพวกมัน

การกระทำของฮุยไท่หลางและเด็กสาวยักษ์ ทำให้การเสียสละของพวกมันต้องพังทลาย ถ้าไม่อย่างนั้น เฮยหูจะสามารถเรียกผู้ช่วยที่แข็งแกร่งออกมาได้

“เฮยหูต้องการจะหนี เขาต้องการหนี!” เฝินเทียนตะโกน ขณะที่เขาเสียดายว่าไม่สามารถช่วยเหลือได้

“ต้องการหนี? ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก” เย่ว์หยางไม่คิดว่าเฮยหูจะสามารถหลบหนีไปได้ภายใต้เสาเจ็ดดาวของจักรพรรดิอวี้ หมิงเย่ว์กวงที่เป็นหนึ่งในสามผู้ยิ่งใหญ่แดนสวรรค์แห่งแดนสวรรค์ตะวันตกก็ยังถูกกักอยู่นานถึงหกพันปีภายใต้พลังของดาบเทพจักรพรรดิอวี้และเสาเจ็ดดาวของจักรพรรดิอวี้ ดังนั้นเฮยหูยังต้องการจะหนีได้อีกหรือ?

ฝันไปเถอะ!

รัศมีขาววาบขึ้นในท้องฟ้า

ในพริบตา ปณิธานของเสาเจ็ดดาวของจักพรรดิอวี้สร้างภาพบิดเบี้ยวและเปลี่ยนรูปเป็นวงแหวน

รังสีขาวแตกกระจายขณะที่เฮยหูฝืนพยายามจะเทเลพอร์ตหนี เขาร่วงลงมาใต้เสาเจ็ดดาวอย่างทรมาน

ด้านหน้าเขาเป็นเย่ว์หยางยืนมองดูอย่างใจเย็น หวงฉวนและพวกที่เหลือไม่ประหลาดใจกับผลที่ออกมา แต่พวกเขารู้สึกหนาวยะเยือก เนื่องจากการสู้กับเย่ว์หยางพิสูจน์แล้วว่าน่าอนาถ เฮยหูไม่สามารถหลบหนีไปได้ ในเมื่อเขาไม่สามารถเอาชนะเย่ว์หยางได้ โชคดีที่พวกเขาไม่ได้สู้กับเย่ว์หยางในช่วงเวลาที่ผ่านมา ถ้าไม่อย่างนั้นผลคงเลวร้ายสุดคาดคิด เฮยหูไม่คิดอะไรมากเช่นกัน เนื่องจากเขาเห็นว่าฮุยไท่หลางและเด็กสาวยักษ์กำลังต่อสู้ตะลุยเข้ามาทางเขา เขากัดฟันเหาะขึ้นและหวดขาใส่เย่ว์หยาง

ถ้าเขาสามารถโค่นล้มบุรุษคนนี้ได้ อสูรที่ทรงพลังอื่นๆ จะไร้ประโยชน์กันหมด!

เขาจะสู้ด้วยพลังของเขาทั้งหมด

เฮยหูทุ่มเทชีวิตอีกครั้งขณะที่เขาปลดปล่อยพลังปราณฟ้าระดับห้า เขาใช้ความเร็วสูงสุดโจมตีใส่เย่ว์หยางขณะที่เขาพยายามไล่จับเขา

เย่ว์หยางไม่ถอยแต่เขากลับก้าวไปข้างหน้าแทน

วงจักรนิรันดร์กาลถูกเรียกมาปรากฏใต้เท้าของเขา

เมื่อเฮยหูเห็นวงจักรนิรันดร์กาล เฮยหูใช้พลังเต็มที่หยุดยั้งตนเองไม่ให้ก้าวไปข้างหน้าแล้วรวบรวมพลังคลื่นกระแทกไว้ที่แขนเตรียมปล่อยพลังคลื่นระเบิดใส่เย่ว์หยาง ความสามารถในการเปลี่ยนท่วงท่ากระทันหันของเขา มีแต่เพียงเขาที่มีพลังของสนามพลังคลื่น และในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสจากตำหนักน้ำจึงจะสามารถทำได้ ถ้าเป็นคนอื่น พวกเขาคงบาดเจ็บหนักจนกระอักโลหิตจากการปะทะแน่นอน

เสี่ยวเหวินหลีปรากฏที่ด้านหลังเฮยหูโดยไม่รู้ตัว

พอเธอเบิ่งนัยน์ตากว้าง ก็ปลดปล่อยทักษะแฝงเร้นพันธนาการทันที

ในช่วงเวลาหนึ่งในสิบวินาทีที่เฮยหูถูกหมัด องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่ถือดาบเทพจักรพรรดิอวี้อยู่แล้วได้ฟันใส่แขนที่ยังเหลือข้างเดียวของเฮยหู

เมื่อดาบฟันใส่ แขนของเขาถูกตัดทันที

เมื่อเฮยหูหลุดออกมาได้ เขาไม่โต้ตอบโต้ ได้แต่หันหลังแล้ววิ่งหนีไป

เขาผู้มีพลังสูงสุด ไม่สามารถหนีได้ ตอนนี้เขาเสียแขนทั้งสองและขาข้างหนึ่ง แล้วเขาจะหนีไปได้อย่างไร?

เด็กสาวยักษ์ยังไม่เร็วเท่าฮุยไท่หลาง ดังนั้นนางจึงถอนเสาเจ็ดดาวของจักรพรรดิอวี้ที่ตั้งอยู่บนพื้นแล้วขว้างใส่ร่างเฮยหู พลังขว้างของนางแทบสั่นสะท้านโลกได้ เฮยหูใช้คลื่นสนามพลังสีฟ้ารอบตัวเขารับพลังโจมตี เด็กสาวยักษ์โกรธยิ่งขึ้นขณะที่นางดึงเสาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งแล้วขว้างใส่เฮยหูสุดกำลัง เสาพุ่งตรงใส่หลังของเฮยหู.. ครั้งนี้ในขณะเดียวกันเมื่อเสาเจ็ดดาวของจักรพรรดิอวี้ฟาดใส่เฮยหู สตรีน้ำแข็ง อสูรพิทักษ์ของเสวี่ยอู๋เสียก็พ่นลมยะเยือกเปลี่ยนคลื่นของเหลวของเฮยหูจนกลายเป็นน้ำแข็งสีน้ำเงิน

บึ้ม!

เฮยหูถูกเสาเจ็ดดาวของจักรพรรดิอวี้ฟาดใส่เต็มที่กระอักโลหิตออกมาราวกับน้ำตก

แม้ว่าเขาจะเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับห้า แต่เส้นเอ็นของเขาฉีกขาดและกระดูกหัก

ฮุยไท่หลางต้องการจะกินเฮยหู แต่เมื่อมันมาทัน เฮยหูฝืนทนเจ็บปวดขณะที่เขาพยายามหลบหนีไม่ให้ฮุยไท่หลางจับเขา เมื่อหมดเวลาลง พลังของกฎรหัสโบราณก็หายไปอย่างรวดเร็วและฮุยไท่หลางก็ลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว

ฮุยไท่หลางโกรธฉวยโอกาสเมื่อพลังของกฎรหัสโบราณยังคงอยู่ มันตะกุยกรงเล็บอย่างรวดเร็วและฉีกเป็นบาดแผลขนาดใหญ่ที่หลังของเฮยหู

เฮยหูยังคงพยายามหลบหนี

เขารู้ว่าเขาพ่ายแพ้อย่างขมขื่น

นี่จะกลายเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของเขา หากว่าเขาหลบหนีได้

เมดูซาศิลายิงธนูทองของนางออกไป ธนูส่งเสียงแหวกอากาศและปักเข้าที่ไหล่ของเขา ผิวเหมือนกับปูนค่อยขยายลามออกไปจากจุดที่เขาถูกยิง ในท้องฟ้าสายฟ้าสีทองฟาดใส่ศีรษะของเฮยหู และขณะเดียวกัน ปรากฏดาบน้ำแข็งคู่ฟันใส่ขาที่เหลืออยู่ของเขา รอยแผลที่เกิดจากดาบมีเลือดฉีดพุ่งกระจายไปทั่วบริเวณ

พวกเขารุมโจมตีใส่เฮยหูได้สำเร็จ แต่เนื่องจากความแตกต่างของระดับและพลัง การโจมตีของพวกเขาจึงยังไม่เสร็จสิ้นสมบูรณ์

แต่แน่นอนว่าทุกการโจมตีสามารถทำให้เฮยหูแทบมิอาจทนได้และตกอยู่ในสภาพย่ำแย่

เฮยหูที่บาดเจ็บหนักหลายแห่งยังสามารถดิ้นรนหนี เขาใช้ขาข้างเดียวเหยียดออกและพยายามดิ้นรนหลบหนี

เขาโดดออกจากวงล้อมของศัตรูทันที

เงาร่างที่เหมือนเทพธิดาลงมาจากฟากฟ้า มือที่ขาวผ่องของนางถือผนึกเทพของจักรพรรดิอวี้ที่เปล่งประกายสีทอง ขณะที่นางลอยลงมาเหมือนกับภูตน้อย

ผนึกเทพจักรพรรดิอวี้หลุดจากมือนางและกระแทกใส่หน้าของเฮยหูอย่างเหลือเชื่อ แม้ว่าพลังผนึกที่แข็งแกร่งที่สุดของผนึกเทพจักรพรรดิอวี้จะยังไม่ถูกปลดปล่อย แต่ผนึกเทพจักรพรรดิอวี้ที่ทรงพลังอยู่แล้ว ก็ทำให้กระดูกหน้าของเขาแตก ทำให้เขาหมดสติ

“อ๊าาาาา!” เฮยหูเลือกที่จะตกลงไปในทะเลสาบน้ำเงินซึ่งเป็นพื้นที่ของเขาตามสัญชาตญาณ เขาหวังว่าทะเลสาบที่เป็นเขตสนามพลังของเขาจะเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับเขา

บึ้ม….

ไม่ทราบว่าชั้นน้ำแข็งหนาก่อตัวขึ้นที่ผิวทะเลสาบน้ำเงินตั้งแต่เมื่อใด

เฮยหูร่วงจนพื้นสั่นสะเทือน ผิวทะเลสาบเยือกแข็งมีรอยแตกร้าว แต่ไม่สามารถกลับไปยังทะเลสาบของเขาซึ่งเป็นพื้นที่สนามพลังของเขาได้ มันถูกปกคลุมโดยของเหลวอีกชั้นหนึ่งที่นางเงือกวายุเรียกออกมา แม้ว่าทั้งสองจะมีสภาพเป็นของเหลว แต่ของเหลวที่นางเงือกวายุเรียกออกมาไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเฮยหู มันกลายสภาพเป็นน้ำแข็งที่มั่นคงยิ่งกว่าโลหะ

หน้าของเฮยหูบิดเบี้ยวผิดรูปและกะโหลกของเขาแตก เขาดิ้นรนจะลุกขึ้น แต่เท้ายักษ์ยันเขาจนติดอยู่กับพื้นอย่างไม่ปราณี

ในช่วงสุดท้ายของชีวิต เขาได้ยินเสียงเรียกชื่ออย่างเลือนรางว่า ซวงหัว

เขาไม่รู้ว่าเป็นชื่อของคนหรือของอสูร

เมื่อแสงรังสีฉายมาทางเขา วิญญาณของเขาซึ่งไม่สามารถคิดอะไรได้แล้ว ก็ถูกกำจัดอย่างช้าๆ ภายใต้รังสีนี้ ขณะที่เขาจะตาย เขารู้สึกถึงอิสระที่จะคงอยู่นิรันดร์อย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

****************