ตอนที่ 197 กอลิล่า(ตอนสอง)
กอลิล่าทั้งห้าตัวพวกมันมองซ้ายขวาอย่างหวาดระแวงพลางทุบหน้าอกขู่คำรามไม่หยุดหวังให้กองกำลังที่ล้อมรอบถอยกลับออกไป
ตอนนี้พวกเขาคล้ายกับว่ากำลังดูเชิงกันอยู่ยังมิมีฝ่ายไหนบุกเข้าโจมตีอีกฝ่ายทั้งกอลิล่าและกองกำลังคละเผ่าพันธุ์
หลินหยางเขายังมิได้เร่งรีบโจมตีมองท่าทีของมันอยู่ยังมิมีจังหวะให้ทีมระยะใกล้เข้าโจมตีในระยะประชิดหากบุ่มบ่ามพรวดพราดเข้าไปพวกเขาอาจเสียท่าก็เป็นได้
“ทีมระยะไกลโจมตี” เมื่อเห็นว่าเหล่ากอลิล่ามิมีท่าทีบุกเข้ามาหลินหยางจึงเป็นฝ่ายเปิดฉากเสียเองเขาตะโกนออกคำสั่งให้แก่ทีมระยะไกล
ฟิ้วว~
เมื่อได้รับสัญญาณทันใดนั้นเองลูกธนูก็ถูกปล่อยออกจากคันศรเหล่าเอลฟ์มากกว่าห้าสิบชีวิตระดมยิงธนูเข้าใส่กอลิล่าทั้งห้าทันที
ฮุ่มม~
เมื่อจู่ๆหลินหยางตะโกนเสียงดังเป็นสัญญาณให้แก่ทีมระยะไกล กอลิล่าที่หวาดระแวงพวกมันตกใจทันทีไม่นานก็มีลูกศรกว่าห้าสิบดอกพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าซึ่งเป้าหมายของปลายศรเหล่านั้นก็คือตัวพวกมันนั่นเอง!
แม้จะเห็นลูกธนูพุ่งตรงมาพวกมันก็มิได้หลบหลีกปลีกตัวแต่อย่างใดกลับยืดตัวยืนสองขาตั้งตรงอย่างองอาจเลิกมองซ้ายขวาและหันหน้าเข้าประจัญกับห่าฝนธนูนี้
ปุกก~
ลูกธนูกว่าห้าสิบเล่มเข้าปะทะกับร่างกายของกอลิล่าทั้งห้าเต็มๆแต่ทว่า…
พวกมันไม่เกิดบาดแผลเลยแม้แต่น้อย!
ลูกธนูที่ถูกยิงมาจากเหล่าเอลฟ์ที่มีพรสวรรค์ในการใช้ธนูเป็นอย่างยิ่งแม้จะไม่ได้ข้ามผ่านประตูเพื่อมายังสวรรค์แห่งนี้ฝีมือการยิงธนูของพวกเขาก็ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นอันดับหนึ่งไม่มีสอง
ถึงคราก้าวข้ามผ่านประตูสวรรค์จากโลกเดิมพวกเขาที่ได้รับการเพิ่มระดับขึ้นและเน้นค่าสถานะไปยังพลังโจมตี บวกกับการฝึกฝนอย่างเข้มงวดไม่ขาดตอนทำให้ฝีมือการยิงธนูและความรุนแรงเพิ่มขึ้นกว่าโลกเดิมเกือบสองเท่าแต่ลูกศรที่ยิงออกไปหมายโจมตีกอลิล่าทั้งห้าแม้จะไม่คาดหวังจะปลิดชีวิตแต่แน่นอนพวกมันต้องบาดเจ็บบ้าง
แต่เมื่อเห็นผลลัพธ์ของการโจมตีของตนเองเหล่าเอลฟ์ใบหน้าคร่ำเครียดมืดมน เพราะลูกธนูที่โจมตีออกไปโดยที่มิได้ยั้งแรงเอาไว้ของพวกเขากลับไม่สามารถทำให้ศัตรูตรงหน้าบาดเจ็บอันใดเลยแม้แต่น้อย
เมื่อลูกศรเหล่านี้ใกล้เข้าประชิดตัว กอลิล่าทั้งห้ายกแขนหนาขึ้นปกปิดส่วนศรีษะของตนเองเพียงเท่านั้น เมื่อลูกศรตกกระทบเข้ากับร่างกายของมันศรธนูพวกนั้นกลับไม่สามารถปักลึกเข้าไปได้มากกว่าหนึ่งนิ้วเสียด้วยซ้ำ!
บนแผ่นอกและหน้าท้องของกอลิล่าทั้งห้ามีลูกธนูปักอยู่แต่มิได้ปักลึกเข้าไปเกินส่วนหัวปลายศรเลยเพียงแค่ลมพัดหรือมันขยับเขยื้อนร่างกายลูกธนูเหล่านั้นก็หลุดตกลงมาเอง
ส่วนแขนและขาของพวกมันนั้นถูกลูกธนูทั้งหมดปักจมหายเข้าไปกว่าครึ่ง
เมื่อเห็นเช่นนั้นทำให้ฝ่ายหลินหยางดีใจตื่นเต้นขึ้นมาแต่ก็เพียงไม่นานเท่านั้นสีหน้าพวกเขากลับตาลปัตร
เพราะกอลิล่าทั้งห้าใช้ฝ่ามือของตนปัดไปมาบนร่างกายลูกธนูเหล่านั้นก็หลุดตกลงมาจนหมด นั่นเพราะว่าลูกศรเหล่านี้มิสามารถทะลวงเส้นขนที่ขึ้นปลกคลุมร่างกายของมันจนหนาได้!
เมื่อการโจมตีด้วยธนูละลอกแรกเสร็จสิ้น นั่นเท่ากับว่าพวกเขาไม่สามารถทำให้มันบาดเจ็บได้เลยแม้แต่น้อย!
ตอนที่ 198 กอลิล่า(ตอนสาม)
หลินหยางสับสนงงงวยเขามิคาดคิดเลยว่าการโจมตีด้วยธนูจากเอลฟ์ผู้ช่ำชองนี้จะไม่สามารถทำอันตรายแก่กอลิล่าทั้งห้าได้เลยแม้แต่น้อยเช่นนี้ ทำให้แผนการแปรปรวนไปเสียหมด
คราแรกเขาตั้งใจจะใช้การโจมตีจากธนูระยะไกลนี้โจมตีตัดกำลังทำให้กอลิล่าพะวงกับลูกศรที่ทำร้ายพวกมัน เพื่อเปิดโอกาศให้ทีมอื่นระดมโจมตีเข้าไปต่อแต่ใครจะคาดคิด
ตัวกอลิล่าที่มีพลังป้องกันต่ำต้อยเช่นนี้กลับมีเกาะป้องกันตามธรรมชาติติดตัวนั้นคือแผงหน้าอกกล้ามหน้าท้องที่แข็งแกร่งและมีขนที่ปลกคลุมร่างกายหนาทึบจนทำให้ลูกธนูไม่สามารถฝ่าทะลุเข้าไปเจาะผิวหนังของมันได้
เคี๊ยกก~
จู่ๆกอลิล่าก็ส่งเสียงดัง หลินหยางมองดูกอลิล่าทั้งห้าบัดนี้พวกมันหันหน้าเข้าหากันใช้มือกุมท้องพลางส่งเสียงออกมาเป็นระยะราวกับกำลังหัวเราะจนแทบบ้า
หลินหยางที่เห็นปฏิกิริยาของกอลิล่าที่มีต่อแผนการโจมตีของเขาเส้นเลือดบนหน้าผากนูนขึ้นมาเป็นเส้นแทบปริแตก
อารมณ์ของเขาบัดนี้เดือดดาลยิ่งนักคันไม้คันมืออยากทุบตีเจ้ากอลิล่าพวกนี้ใจแทบขาด
“ทีมก่อสร้าง” หลินหยางตะเบ็งเสียงร้องตะโกนเสียงดังอย่างเดือดดาล ทำให้กอลิล่าที่กำลังหัวเราะขบขันสะดุ้งพลางจ้องมองไปยังต้นเสียง มันเห็นหลินหยางจ้องมองมันดวงตาแดงก่ำ กอลิล่าทั้งห้าจึงสับสนในตัวมนุษย์ตัวจ้อยที่จ้องมาสบตากัน
ฟิ้ว~
ฟิ้วว~
เสียงลมแสบแก้วหูดังมาจากทางด้านทีมระยะไกลพร้อมกับมีหอกยาวอันใหญ่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วถึงสามเล่มเป้าหมายคือกอลิล่ากลุ่มนี้
ฉึกก~
ค๊ากก~
กอลิล่าทั้งห้าที่มิได้ให้ความสนใจกับการโจมตีระยะไกลพวกมันมิได้หันไปมองต้นเสียงของหอกที่ส่งเสียงแหวกอากาศเสียด้วยซ้ำ จู่ๆกอลิล่าตัวหนึ่งที่พึ่งหัวเราะอย่างขบขันไปเมื่อครู่ทันใดนั้นเองก็มีหอกแหลมยาวพุ่งเข้าปักใส่หน้าท้องของมันจมหายเข้าไปกว่าครึ่ง!
จนรู้สึกเจ็บปวดจนส่งเสียงร้องอย่างเวทนาล้มกลิ้งใช้แขนหนาขนาดใหญ่กุมบาดแผลที่ท้องของตน
ไม่นานเพื่อนของมันอีกหนึ่งตัวก็ล้มลงตามมันไปติดๆนอนกลิ้งไปมาเนื่องจากถูกหอกปักเข้าใส่ตัวเช่นกันเป็นเหตุให้มันได้รับการบาดเจ็บ
การโจมตีด้วยรถยิงธนูจากฝีมือของทีมก่อสร้าง พวกเขานำรถยิงธนูมาทั้งสิ้นสามลำและยิงหอกเหล็กโจมตีเข้าใส่มันไปทั้งสามเล่ม ทว่าความแม่นยำของพวกเขานั้นมิได้เป็นดั่งเหล่าเอลฟ์ที่ฝึกปรือมาตั้งแต่รู้ความ
รวมถึงเป็นรถยิงธนูที่มีขนาดใหญ่การจะฝึกซ้อมแต่ละทีนั้นจึงยากเย็นแสนเข็ญมิง่ายดายดั่งง้างคันศร หอกทั้งสามเล่มจึงโดนเป้าหมายเพียงสองเล่มเท่านั้นแต่เท่านี้ก็สามารถทำให้กอลิล่าตัวยักษ์บาดเจ็บไปถึงสองตัวแม้จะไม่สาหัสแต่เพียงพอที่จะลดพลังรบของตัวมันได้
เคี๊ยก~
ฮ่าๆๆ~
มองไปยังกอลิล่าที่นอนกลิ้งไปมา จู่ๆความเงียบสงบโดยรอบก็มีเสียงแปลกๆดังขึ้นคล้ายกับเสียงหัวเราะของกอลิล่าเมื่อครู่ เหล่าทหารโดยรอบจึงหันไปมองหาต้นเสียงเป็นหลินหยางนั่นเอง
เขากำลังหัวเราะร่าล้อเลียนเสียงหัวเราะกอลิล่าเยาะเย้ยถากถาง ไม่นานเมื่อรับรู้ว่าตนตกเป็นเป้าสายตาหลินหยางรีบกลับคืนสีหน้าเคร่งขรึมดังเดิมแก้มทั้งสองข้างแดงก่ำจากความเขินอาย เพราะถูกกอลิล่าเหล่านี้หัวเราะเยาะด้วยความโกรธเขาลืมตัวไปชั่วครู่..
