ตอนที่ 203 กอลิล่า(ตอนที่แปด)
ทีมระยะใกล้ทั้งสองวิ่งตามอย่างเต็มกำลังจนกระทั่งหลินหยางใช้ออกด้วยทักษะราชสีห์คำรามทำให้กอลิล่าทั้งสี่หยุดเคลื่อนที่กุมศรีษะอย่างเจ็บปวด
“โจมตี” หลินหยางตีโกนเสียงดังพลางใช้ดาบในมือปักลงบนพื้นค้ำยันร่างกายของตนพักหายใจอย่างเหนื่อยหอบจากทักษะเมื่อครู่
เดิมทีเขามิได้ตั้งใจจะใช้ทักษะระดับสูงใดๆทั้งราชสีห์คำรามและสบั้นพสุธาเนื่องจากทั้งสองทักษะสิ้นเปลืองพละกำลังมากเกินไปและเขายังมีสถานที่อื่นที่ต้องไปอีกนั่นคือถ้ำปริศนาที่หลิวไห่และทีมสำรวจที่ห้าพบเจอเขาจึงตั้งใจจะเก็บแรงเอาไว้
แต่เมื่อความเร็วของเขาที่มีมากกว่ามนุษย์ถึงสองเท่ายังมิสามารถตามทันเช่นนี้หากมันไปสมทบเข้าไปอยู่สมรภูมิต้องเกิดอันตรายแก่กองกำลังของเขาเป็นแน่จึงใช้ออกอย่างจนใจ
เหล่ามนุษย์หมาป่าอยู่ไม่ไกลจากหลินหยางมาก เมื่อเห็นกอลิล่าทั้งสี่ทรุดลงพร้อมกับคำสั่งจากหลินหยางพวกเขามุ่งเปลี่ยนเส้นทางไปยังกอลิล่าทั้งสี่ทันที
เหล่าคนแคระที่ติดตามมาอย่างเชื่องช้าเมื่อจู่ๆหลินหยางใช้ทักษะราชสีห์คำรามและเหล่ากอลิล่าทรุดตัวลงพร้อมกับส่งเสียงอย่างเจ็บปวดพวกเขาจึงตื่นตะลึง แต่ก็มิได้หยุดฝีเท้ายังคงสาวเท้าสั้นๆมุ่งเข้าไปหากอลิล่าเหล่านี้
กอลิล่าที่แยกตัวออกไปโดดเดี่ยวเมื่อครู่ที่มันกระโดดออกไปเบิกทางนั้นมันมิได้หมายมั่นจะต่อสู้แต่เพื่อเปิดทางหนีให้พักพวกที่บาดเจ็บ
พอมันเห็นว่าทีมระยะกลางและทีมระยะไกลนี้มีช่วงเวลาในการโจมตีมิสามารถโจมตีได้ต่อเนื่องเพราะต้องขึ้นลำคันศรและต้องเตรียมหอกเล่มใหม่
เมื่อเทียบกับทีมระยะใกล้ที่ใช้อาวุธระยะประชิดสามารถตอบโต้พวกมันได้ตลอดเวลามันจึงตัดสินใจหนีไปทางด้านหน้าที่มีทีมระยะกลางและระยะไกลอยู่
เมื่อสามารถโดดข้ามผ่านพื้นที่ว่างจนตกลงสู่พื้นและเห็นว่าทีมระยะกลางของศัตรูกระจายตัวออกห่าง มันจึงส่งเสียงเรียกพวกพ้องให้ติดตามมันออกมาเพื่อหวังจะได้หลบหนีออกจากสถานที่แห่งนี้นั่นเอง
เพราะเมื่อถูกระดมโจมตีอย่างนี้จึงเป็นปัญหายิ่งนักที่จะตอบโต้แถมพักพวกของมันยังได้รับบาดเจ็บกันถ้วนหน้าแม้จะไม่ร้ายแรงแสนสาหัสแต่หากยังยึดติดกับถ้ำวัวแห่งนี้พวกมันคงต้องทิ้งชีวิตเหลือเพียงวิญญาณเฝ้าถ้ำไว้เป็นแน่
มันที่กำลังจ้องมองเหล่าคนรอบๆและปัดป้องหลบหลีกการโจมตีจากคันศรและรถยิงธนู จู่ๆก็มีเสียงตะโกนเสียงดังมันที่อยู่ห่างไกลจึงมิได้รับผลกระทบมากนัก แต่ผืนหญ้าใต้ฝ่าเท้าของมันกลับปลิวไสวราวกับถูกลมพัดกระโชก
ไม่นานก็ตามมาด้วยเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของกอลิล่าทั้งสี่มันจึงตื่นตกใจหันกลับไปมอง เห็นพักพวกทั้งสี่ตัวบาดเจ็บมีเลือดไหลออกจากจมูกและหูพลางใช้มือกุมศรีษะร้องออกมาเป็นระยะ ตัวมันยังคงสับสนว่าพวกของมันถูกโจมตีด้วยสิ่งใดเพราะมันอยู่ห่างจากหลินหยางจึงมิได้รับผลกระทบมากนัก
มันตั้งสติได้รีบวิ่งกลับมาหมายเข้าสบทบช่วยเหลือพวกของตนที่ได้รับบาดเจ็บ
“ทีมระยะกลางโจมตีสะกัดมันไว้” หลินหยางตะโกนเสียงดังแหบพร้า เสียงที่ส่งออกมาเมื่อทีมระยะกลางได้ยินพวกเขาที่ถือหอกรอคำสั่งสัญญาณอยู่แล้วจึงปาหอกระดมโจมตีเข้าใส่กอลิล่าผู้โดดเดี่ยวตัวนี้ทันที
ตอนที่ 204 กอลิล่า(ตอนที่เก้า)
เมื่อออกคำสั่งให้แก่ทีมระยะใกล้เข้าโจมตีกอลิล่าทั้งสี่ทันใดนั้นเองกอลิล่าที่แยกตัวออกไปจากกลุ่มหันตัววิ่งกลับมาหมายเข้าช่วยเหลือพักพวก หลินหยางมิปล่อยให้มันได้ทำเช่นนั้นแน่
จึงให้คำสั่งแก่ทีมระยะกลาง พวกเขาทำงานที่ได้รับมอบหมายอย่างทันทีไม่รอช้าปาหอกโจมตี
เมื่อหอกภายในมือถูกปาออกไปจนหมดพวกเขามิได้หยุดชะงักดึงดาบคู่กายที่คาดเอวของตนออกมาพร้อมกับวิ่งเข้าใส่สัตว์หน้าขนตรงหน้าครานี้พวกเขาจะเข้าโจมตีมันในระยะประชิดมิได้ขว้างปาหอกอีกต่อไป
กอลิล่าผู้โดดเดี่ยวตัวเดียวเมื่อถูกโจมตีจากหอกที่ปาเข้ามาใส่ด้วยความรุนแรง ครานี้ต่างจากครั้งก่อนยิ่งนักเพราะมันคือเป้าหมายเพียงคนเดียวของหอกทั้งหมดสี่สิบเล่ม!
บัดนี้นับว่าตัวมันเป็นรูพรุนไปทั้งตัวแถมระยะที่อยู่ใกล้กันเพียงนี้ทำให้ความรุนแรงยังมากกว่าเดิมเสียอีกทำให้มันทรุดลงกับพื้นบาดเจ็บสาหัสอย่างรุนแรง
เห็นเช่นนั้นทีมระยะกลางก็สับสนเช่นกันพวกเขามิคิดว่าการโจมตีของพวกเขาจะรุนแรงมากมายถึงเพียงนี้ แต่แท้จริงแล้วกอลิล่าตัวนี้แม้มันจะมีถึงระดับสิบห้าแต่เหล่ามนุษย์หน่วยโจมตีระยะกลางเหล่านี้พวกเขาก็มิได้อ่อนด้อยไปกว่ามันมากนักเลย เพราะระดับของพวกเขานั้นมีถึงระดับแปดจนถึงระดับสิบสอง
ส่วนหลิวไห่และจิ่นเหอนั้นมีระดับสูงมากถึงระดับสิบสามเลยทีเดียวแถมยังมีผู้ที่ครอบครองทักษะหลอมไฟจำนวนมาก การที่พวกเขาลุมโจมตีเข้าใส่พร้อมกับใช้ทักษะหลอมไฟควบคู่ไปด้วยเช่นนี้ ทำให้กอลิล่าระดับสิบห้าตัวนี้มิสามารถทนรับการโจมตีที่พุ่งเข้ามาจากคนทั้งสี่สิบคนที่มีระดับใกล้เคียงกับมันได้
‘คุณฆ่ากอลิล่า ระดับ 15 หนึ่งตัว’
ไม่นานก็มีเสียงดังขึ้นในหัวของพวกเขาทุกคนในกองกำลังของหลินหยาง เนื่องจากพวกเขาล้วนเป็นผู้เคยฝากลอยแผลเอาไว้บนร่างกายของมันแม้จะเล็กน้อย แต่เมื่อมันตกตายก็มีเสียงดังขึ้นมา
ทีมโจมตีระยะกลางที่หมายจะเข้าไปโจมตีซ้ำหยุดชะงักฝีเท้าด้วยความงุนงง
พวกเขาแค่ปาหอกใส่มันเท่านั้น พร้อมกับกำลังจะเข้าไปโจมตีในระยะใกล้ที่พวกเขาถนัดมากกว่าซึ่งนับว่าเป็นอาหารจารหลักเลยทีเดียว แต่กลับยังมิทันได้กวัดแกร่งดาบภายในมือกอลิล่าตัวยักษ์นี้กลับตกตายไปเสียแล้ว
หลินหยางก็ตะลึงเช่นกันดูท่าเขาจะประเมินกอลิล่าพวกนี้สูงเกินไป แต่แท้จริงแล้วพวกมันสมควรแข็งแกร่งโหดร้ายเพราะการรวมกลุ่มกันด้วยจำนวนห้าตัวพวกมันทั้งห้าจึงสนับสนุนช่วยเหลือกันเมื่อมีภัย แต่พออยู่ตัวเดียวแล้วสำหรับผู้ที่มีระดับแปดถึงสิบสามเช่นนี้จึงมิได้มีพิษสงมากนัก
“โจมตีปลิดชีวิตพวกมันซะ” หลินหยางเปลี่ยนแผนทันทีเขามิต้องกังวลอีกต่อไปเมื่อกอลิล่าที่สภาพสมบูรณ์ที่สุดได้รับบาดเจ็บน้อยสุดตกตายลงภายใต้เงื้อมมือของเหล่าหน่วยโจมตีระยะกลางไปเป็นที่เรียบร้อย
ตอนนี้ก็เหลือเพียงกอลิล่าสี่ตัวที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสปวดเศียรเวียนเกล้ากุมขมับตนเองอยู่ โดยที่มีหนึ่งตัวนอนไม่ได้สติรอแค่ให้พวกเขาเข้าไปปลิดชีวิตเท่านั้น
เฮฮ~~
เมื่อได้รับคำสั่งใหม่ทีมโจมตีระยะกลางที่ยังไม่ได้แสดงฝีมือเต็มที่พวกเขารู้สึกฮึกเหิมทันทีพร้อมกับจับอาวุธวิ่งเข้าใส่กอลิล่าทั้งสี่อย่างรวดเร็ว
