เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 343-344

ตอนที่ 343 ตื่นตูม

 

“เรียกทุกคนกลับมา รวมทั้งพวกมันด้วย” หลินหยางกล่าว พลางมองไปยังมนุษย์หมาป่าแปลกหน้าทั้งสามสิบตนที่เดินไปมาทั่วบริเวณ

 

หลิวไห่ทำตามคำสั่งทันทีส่งคนออกไปตามหน่วยลาดตระเวณกลับมา บัดนี้พวกเขายืนอยู่หน้าปากถ้ำรอรับคำสั่งจากหลินหยาง

 

“เมืองของพวกนายอยู่ไหน?” หลินหยางกล่าวถาม

 

“อ-อยู่ทางนั้นครับ” มนุษย์หมาป่าตนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักมันคือหนึ่งในผู้เข้าโจมตีหลินหยางเมื่อวานนี้

 

“นำทางไป” หลินหยางกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันน่ายำเกรง คล้ายกับออกคำสั่งต่อหมาป่าทั้งฝูง

 

“…” มนุษย์หมาป่าทั้งสามสิบตนยืนนิ่งมิขยับเขยื้อนออกจากจุดยืน

 

“ไม่ได้ยินที่พี่หยางสั่งหรอ?” เจียวฮั่นมนุษย์หมาป่าหนุ่มผู้เลือดร้อนตะโกนเสียงดัง หลังจากเห็นว่ามนุษย์หมาป่ากลุ่มนี้มิยอมทำตาม

 

ตุบ~

 

จู่ๆมนุษย์หมาป่าตนนั้นมันก็ทำสิ่งที่มิคาดคิด อยู่ดีๆมันก็คุกเข่าลงกับพื้นอย่างแรงเสียอย่างนั้น

 

“ท่านหลินหยางไว้ชีวิตพวกเขาเถอะ ที่เหลืออยู่ในเมืองของเรามีแต่เด็กและคนชรา พวกเขาไม่สามารถจับอาวุธสู้ได้ ปล่อยพวกเขาไปเถอะ” มนุษย์หมาป่าตนนั้นกล่าว

 

ตุบบ~

มนุษย์หมาป่าอีกตนคุกเข่าลงตามไปติดๆ

 

“ท่านหลินหยางโปรดไว้ชีวิตคนในเมืองของเราด้วย หนึ่งในนั้นมีน้องสาวของข้าอยู่ ข้ายินดีจะใช้ชีวิตของตนแลกกับนาง” มนุษย์หมาป่าตนนั้นกล่าวออกมาใจความไม่ต่างกัน

 

“หมาป่าตนอื่นภายในเมืองมิมีใครมีแรงพอจะต่อสู้ได้ พวกเขาเป็นเพียงแค่เด็กและผู้ชราไม้ใกล้ฝั่ง”

 

“พวกเขาเหลืออยู่ในเมืองไม่ถึงยี่สิบตน”

 

เหล่ามนุษย์หมาป่าทั้งหมดคุกเข่าตามกันกล่าวอ้อนวอนร้องขอชีวิตให้แก่คนในเมืองที่เหลือของพวกมัน ชักแม่น้ำทั้งห้ามาประสานเพื่อกล่อมหลินหยาง

 

ตู้มม!

 

“เงียบ!” หลิวไห่ตะโกนหยุดเสียงที่ประสานของมนุษย์หมาป่าทั้งกลุ่มพร้อมกระทืบเท้าของตนเสียงดัง

 

เมื่อมันยกเท้าของตนขึ้นพื้นดินตรงจุดนั้นยุบลงเกิดเป็นร่องรอยฝ่าเท้าขนาดใหญ่ของตัวมันเอง

 

“พวกนายเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้ต้องการจะโจมตีเมืองของพวกนาย ผมเพียงแต่อยากจะพูดคุยกับผู้นำของพวกนายเพื่อให้เขานั้นล้มเลิกการเป็นศัตรูกับเราเสีย ถ้าผู้นำของพวกนายมันเห็นด้วยก็ดี หากมิเห็นด้วยเราก็ไม่โจมตีพวกนาย พวกเราทั้งสองฝ่ายต่างคนต่างอยู่มิยุ่งเกี่ยวกัน ยกเว้นเสียแต่พวกนายจะหันคมหอกคมดาบมาเป็นปฏิปักษ์กับพวกเรา” หลินหยางกล่าว

 

“ท่านพูดจริงหรือ” มนุษย์หมาป่าตนหนึ่งกล่าว

 

“หากผมต้องการโจมตีพวกนายผมคงฆ่าพวกนายไปแล้ว สำหรับผู้นำทางเพียงคนเดียวก็เกินพอไม่จำเป็นต้องใช้มากถึงสามสิบตน” หลินหยางยิ้มกล่าว

 

“ก๊ากก”

 

“ฮ่าๆ” เหล่ามนุษย์หมาป่าจากทีมระยะใกล้และทีมจู่โจมประสานเสียงหัวเราะลั่น

 

ก่อนจะออกเดินทางพวกเขาได้ร่วมวางแผนกับหลินหยางจึงรู้ความต้องการมาแต่ดั้งเดิมยิ่งกว่านั้นพวกมันคลุกคลีกับหลินหยางมานานนมจึงเข้าใจความคิดของหลินหยางบ้างไม่มากก็น้อย

 

การมาถ้ำค้างคาวครั้งนี้เพื่อมาดูแหล่งเพิ่มพูนระดับรวมถึงกองกำลังพันธมิตร พวกเขาอดกลั้นเสียงหัวเราะให้แก่ความตื่นตูมของหมาป่ากลุ่มนี้มิได้

 

 

ตอนที่ 344 จุดหมาย

 

เป็นดังที่หลินหยางกล่าว หากพวกเขาต้องการจู่โจมเมืองของพวกมัน เขาคงมินำพาพวกมันติดสอยห้อยตามมาด้วยทั้งหมดสามสิบชีวิต เพื่อให้พวกมันเป็นกำลังเสริมให้ศัตรูเป็นแน่

 

กลุ่มมนุษย์หมาป่าค่อยๆลุกขึ้น

 

หลังจากใช้ความคิดเพียงเล็กน้อยพวกมันก็ทำตามคำสั่งของหลินหยาง นำทางพวกเขามุ่งตรงสู่เมืองของตน

 

ตามเส้นทางนั้นมีซากค้างคาวปีกเหล็กทอดยาวไปไกล บางจุดก็พบกับซากร่างของผู้เสียชีวิตที่เละไม่สามารถระบุหน้าตาได้ แต่สำหรับเผ่าพันธุ์นั้นระบุได้ไม่ยากเย็นจากผิวหนังที่แตกต่างกันนั่นเอง

 

ส่วนใหญ่จะเป็นร่างของเผ่ามนุษย์และมนุษย์กิ้งก่า หากนับตั้งแต่หน้าปากถ้ำ ตอนนี้พวกเขาเจอศพมนุษย์ราวสิบห้า สิบหกศพเข้าไปแล้ว นี่มันเกินครึ่งกองกำลังที่ผู้นำชาวมนุษย์นำออกมาเสียอีก มีร่างมนุษย์กิ้งก่าราวสิบร่างที่พวกเขาพบเจอ

 

หลังจากเดินไกลออกมาจากปากถ้ำได้ราวสี่ถึงห้ากิโลเมตร พวกเขาจึงเริ่มเดินไกลห่างจากซากศพของค้างคาวปีกเหล็กมากขึ้น ร่างของค้างคาวปีกเหล็กนั้นตายเกลื่อนเป็นเส้นยาวแยกออกไปทางขวา

 

จุดนี้คงเป็นทางแยกสำหรับไปยังเมืองมนุษย์หมาป่า ดูท่ากลุ่มที่ถอยหนีไปนั้นมิได้มุ่งตรงไปยังเมืองของมนุษย์หมาป่าแต่อย่างใด พวกมันคงจะหลบภายในเมืองที่ใกล้กว่านั่นเอง

 

นี่นับเป็นเรื่องดีสำหรับเมืองมนุษย์หมาป่า หากเป็นหลินหยางเขาคงไม่หนีกลับเมืองของตนพร้อมกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญหลายพันตัวที่ติดสอยห้อยตามไปด้วยเป็นแน่

 

“ใกล้ถึงแล้วครับ” มนุษย์หมาป่าตนหนึ่งกล่าวขึ้น

 

มันเร่งฝีเท้านำทางขบวนอย่างเร่งรีบ ตัวมันก็ร้อนใจอยู่ไม่น้อยเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของหมาป่าภายในเมือง

 

เนื่องจากภายในเมืองของมันนั้นมีเพียงมนุษย์หมาป่าแก่เฒ่าและมนุษย์หมาป่าตัวน้อยๆที่ยังมิโตเต็มวัยไร้กำลังจะต่อสู้ กองกำลังที่สามารถต่อสู้ได้ทั้งหมดนั้นออกจากเมืองไปยังถ้ำค้างคาวเสียหมดแล้ว

 

ยิ่งกว่านั้นพวกมันยังหนีหลบไปอาศัยอยู่ในเมืองหลินหยางมากว่าหนึ่งคืน จึงมิรู้ชะตากรรมของพักพวกที่เหลืออยู่ภายในเมืองแต่อย่างใด

 

หลังจากเดินต่อไปอีกไม่นานพวกเขาก็พบเข้ากับเมืองมนุษย์หมาป่าเมืองหนึ่ง เป็นเมืองธรรมดาที่มิได้รับการแต่งเติมเสริมแต่งอันใด

 

มีคนยืนอยู่บนก้อนหินก้อนยักษ์ทั้งสองฟากของทางเข้าเมือง ผู้ที่ยืนอยู่บนนั้นเป็นมนุษย์หมาป่าที่มีขนยาว หนวดเครารุงรัง หากเทียบกับมนุษย์พวกเขาคงมีอายุไม่ต่ำกว่าหกถึงเจ็ดสิบปี

 

“นั่นเมืองของพวกเรา” มนุษย์หมาป่ากล่าวขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

 

หลังจากเห็นว่าเมืองของตนยังอยู่ดีมีสุขมิมีการสู้รบใดๆ ทำให้ความกดดันของมันได้รับการปล่อยวางลง

 

“พวกนายนำทางไป ทีมระยะใกล้คอยอยู่ตรงนี้ส่งคนไปสอดแนมรอบๆในระยะหนึ่งกิโล เจียวฮั่นนำทีมจู่โจมตามผมมา” หลินหยางกล่าวกับมนุษย์หมาป่าทั้งสองฝูง

 

มนุษย์หมาป่าทั้งสามสิบตนมุ่งหน้าเข้าใกล้เมืองของตนทันที พร้อมกับหลินหยางและทีมจู่โจมตามหลังมาติดๆพวกเขาทั้งหมดถืออาวุธครบมือ เพื่อเตรียมรับมือกับสถานการณ์มิคาดคิด เขาต้องระวังความเป็นไปได้ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น

เทพอสูรสยบโลกา

เทพอสูรสยบโลกา

Score 7.1
Status: Ongoing Released: N/A Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง เทพอสูรสยบโลกาประเทศจีน ปี ค.ศ. 2025 จู่ๆ เกิดแผ่นดินไหวขึ้นทั่วโลก และ มี”ประตู” ประหลาดเกิดขึ้นทั่วทุกเมืองใหญ่ทั่วโลก พร้อมกับเสียงปริศนา “มนุษย์เอ๋ย พวกเจ้าอยากเปลี่ยนแปลงโชคชะตาหรือไม่ อำนาจ เงินทอง วาสนา ความมั่งคั่ง หากอยากเปลี่ยนแปลง เชิญเข้ามาที่ประตูนี้ จักต้อนรับพวกเจ้า” เรื่องราวแห่งตำนานกำลังจะเริ่มขึ้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset