เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 419-420

ตอนที่ 419 พลาดท่า

ค้างคาวจิ๋วตัวนี้มิใช่ว่ามันมิได้รับการโจมตีจากทักษะราชสีห์คำราม

มันเองก็โหม่งพื้นไปตามพักพวกของตนเช่นมันสูญเสียการควบคุมร่างกายไปพร้อมเพรียงกับค้างคาวระดับหกที่มันแอบแฝงตัวอยู่ใต้ท้องตัวนั้นด้วย

แต่ทว่าค้างคาวปริศนาตัวจ้อยนี้สามารถฟื้นคืนกลับมาได้โดยใช้เวลาเพียงไม่นานมันก็กลับมาควบคุมร่างกายของตนเองได้อีกครั้ง

นี้มันผ่านไปเพียงนาทีเดียวเท่านั้นมันกลับสามารถหลุดพ้นจากทักษะราชสีห์คำรามมาได้

เมื่อเป็นเช่นนี้แสดงว่ามันต้องมีค่าสถานะทางวิญญาณอยู่เช่นกันจึงสามารถต้านการโจมตีได้ส่วนหนึ่ง

หรือบางทีมันอาจจะมีทักษะบางอย่างที่ปกป้องมันเอาไว้ แต่ท้ายสุดก็ยังมิมีใครทราบว่าเหตุมันสามารถรอดออกมาโดยใช้เวลาเพียงแค่นาทีเดียวเท่านั้น

นี่คือข้อผิดพลาดอีกอย่างที่หลินหยางมิได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น

ตามเดิมหากตรวจสอบแล้วพบว่าศัตรูไม่มีค่าสถานะพลังวิญญาณเขาจึงจะใช้ทักษะราชสีห์คำรามในช่วงสุดท้ายเมื่อยามที่ค้างคาวปริศนาตัวจิ๋วนี้จวนเจียนจะใกล้ถึงตัวของเขามากที่สุดเพื่อให้มันได้รับผลของทักษะอย่างเต็มที่

เขาตั้งใจจะใช้ทักษะราชสีห์คำรามเพียงเล็กน้อยเพื่อหยุดเจ้าค้างคาวลึกลับและเมื่อมันถูกผลของทักษะเขาจะใช้เรี่ยวแรงที่เหลือหนีจากฝูงค้างคาวนับพันออกไปภายนอกถ้ำ

แต่ทว่าร่างกายของเขากลับถึงขีดจำกัดก่อนเวลาอันควรเป็นเพราะเขามิได้คิดคำนวนเผื่อเอาไว้ เป็นผลให้ความตั้งใจของเขาผิดเพี้ยนไปเสียหมดเมื่อเป้าหมายของเขายังอยู่ห่างตัวกว่าสองถึงสามเมตร

มันมิใช่โอกาศที่ดีเลยที่จะใช้ทักษะราชสีห์คำรามโจมตีมันเขาเกรงว่ามันจะมิได้รับผลของทักษะเต็มที่จึงได้ใช้ออกด้วยทักษะดังกล่าวเต็มกำลังจนสูบ ส่งผลให้กำลังของเขาถูกดูดไปจนสิ้น จึงได้ผลกระทบตามมาทำให้ตนไร้สติสัมปชัญญะ

ทักษะที่เขาได้ครอบครองอยู่ในปัจจุบันนับว่าไร้ประโยชน์ยิ่งนักเมื่อเจอกับคู่ต่อสู้อย่างค้างคาวตัวจิ๋ว

เขาไม่มีทักษะใดเลยทีจะสามารถโจมตีได้อย่างมีประสิทธิผล

ทักษะระดับสูงสองทักษะทั้งราชสีห์คำรามและสบั้นพสุธากลับเป็นทักษะที่เหมาะสำหรับใช้ต่อกรกับศัตรูจำนวนมาก

ถึงจะมีทักษะโจมตีเดี่ยวอย่างทักษะหลอมไฟหรือพิษผึ้งแต่มันก็ไร้คุณค่าเมื่อเขาไม่สามารถใช้ทักษะดังกล่าวโจมตีร่างของเป้าหมายที่มีความรวดเร็วยิ่งกว่าตนได้

ทั้งค้างคาวตัวนี้ยังมีการหลบซ่อนแอบแฝงตัวเป็นจุดเด่นอีกด้วย

มันไม่ต่างจากคู่ปรับที่สวรรค์ส่งลงมาเพื่อแก้ทางหลินหยางเลย แต่ทั้งนี้เป็นเพราะหลินหยางอยู่ในสภาพอิดโรยไม่สมบูรณ์หากร่างกายของเขาอยู่ในสภาพปกติ สถานการณ์คงไม่ออกมาย่ำแย่ถึงเพียงนี้

ขณะที่ค้างคาวตัวจ้อยกำลังบินเข้าใกล้เขาอย่างช้าๆจ้องมองเขาตาเป็นมัน

แม้มันจะฟื้นคืนอย่างปริศนามาหลังจากถูกทักษะราชสีห์คำรามเข้าไปเต็มเปาแต่ดูแล้วมันยังคงได้รับบาดเจ็บอยู่ไม่มากก็น้อย ทั้งยังระวังตัวจากหลินหยางอยู่เช่นกันหลังจากถูกทำร้ายโดยเขา

หลินหยางจนถึงตอนนี้เขาก็ยังมิรู้สึกตัวนอนสิ้นสภาพตกเป็นเป้านิ่งไร้การป้องกัน นั่นเท่ากับว่าสิ่งมีชีวิตตัวจิ๋วตัวนี้มันสามารถโจมตีปลิดชีวิตหลินหยางได้ทุกเมื่อ!

ตอนที่ 420 หวาดกลัว

ค้างคาวตัวจ้อยเบี่ยงเส้นทางแนบไปกับเพดานถ้ำค่อยๆบินเข้าใกล้หลินหยางอย่างช้าๆ

แม้หลินหยางจะหมดสติไปแล้วแต่ค้างคาวตัวนี้ก็มิได้ลดความประมาทลง

มันแอบแนบเนียนไปกับเพดานถ้ำแฝงตัวกลมกลืนไร้ที่ติ

เมื่อเข้าใกล้จวนถึงระยะหนึ่งเมตรมันก็หยุดลงตีปีกคงที่รักษะระยะห่างระหว่างมันและผู้บุกรุกที่นอนหมดสติ คล้ายกับมันกำลังหวั่นเกรงมิกล้าเข้าโจมตีผู้บุกรุกตนนี้

บางทีมันอาจจะคิดว่าที่หลินหยางนอนหงายแนบพื้นไม่ขยับเขยื้อนนี้อาจจะเป็นแผนการที่ล่อให้มันเข้าใกล้เผยตัวตนและสวนกลับมาในที่สุด…

หนึ่ง สอง สามนาที เวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่าร่วมเข้าไปกว่าห้านาที

ค้างคาวลึกลับค่อยๆคืบคลานเข้าใกล้ร่างของผู้บุกรุกทีละเล็กทีละน้อย จนท้ายสุดตอนนี้มันบินอยู่เหนือร่างของผู้บุกรุกแล้ว!

มันละทิ้งความระมัดระวังไปแล้วจนสิ้นเมื่อมิเห็นว่าผู้บุกรุกที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นจะมีท่าทีอย่างใดเมื่อมันเข้าใกล้เขาเช่นนี้ กระทั่งตอนนี้มันเข้าประชิดตัวของเขาแล้วผู้บุกรุกรายนั้นก็ยังมิมีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนร่างกายเลยแม้แต่น้อย

ห่างจากร่างผู้บุกรุก กองร่างค้างคาวที่ทับถมกันอยู่เริ่มเคลื่อนไหวดิ้นไปมาขยุกขยิก ค้างคาวทั้งระดับสี่และหกเริ่มฟื้นคืนสภาพร่างกายจากการโจมตีทางวิญญาณแล้ว

ค้างคาวเหล่านี้รู้สึกตัวขึ้นมาเป็นส่วนใหญ่

พวกมันยังไม่ตื่นตัวเต็มที่มิสามารถกางปีกโบยบินได้ตามใจนึก จึงทำได้เพียงเกลือกลิ้งใช้เท้าสั้นของตนเดินไปมาบนพื้นใช้ปีกพยุงตัว

ผ่านไปไม่นานพวกมันทั้งหมดก็กลับสู่สภาพเดิมกางปีกบินอยู่บนอากาศรวมกลุ่มกันเป็นฝูงไม่ต่างจากช่วงเวลาปกติ

ค้างคาวระดับสี่ตัวหนึ่งเมื่อมันฟื้นคืนเต็มที่ มันมิรอช้าแทรกตัวออกมาจากฝูงพุ่งตัวเข้าใส่หมายจะโจมตีใส่ร่างของผู้บุกรุกที่นอนแน่นิ่งอยู่อย่างโกรธเกรี้ยว

ดูท่ามันจะได้รับผลกระทบจากทักษะราชสีห์คำรามนี้ไปมิน้อยทำให้มันโกรธแค้นเดือดดาล เมื่อฟื้นขึ้นมาได้สิ่งแรกที่มันกระทำคือโจมตีเข้าใส่ร่างดังกล่าวอย่างมิรีรอ

ค๊ากก~

จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นจากบริเวณของร่างผู้บุกรุก มันเป็นเสียงทุ้มน่าเกรงขาม

ส่งผลให้ค้างคาวระดับสี่ตัวนั้นที่เกือบจะได้ทำตามความปราถนาห่างจากร่างศัตรูมิถึงครึ่งเมตรหยุดชะงักกลางอากาศทันที

ร่างของมันสั่นละทมหวาดกลัวสุดขีดรีบตีปีกบินกลับเข้าฝูงแทรกหายไปไม่เห็นแม้แต่เงา

เสียงทุ้มที่ร้องขึ้นมานั้นราวกับว่าเป็นการข่มขู่มันก็มิปาน ค้างคาวทั้งระดับสี่และหกถอยห่างจากร่างผู้บุกรุกไปไกลคอยมองอยู่ห่างๆมิกล้าเข้าใกล้

พวกมันมีท่าทีหวาดกลัวยิ่งนักร่างกายสั่นเทา ทั้งที่ก่อนนี้พวกมันยังมิกลัวแม้กระทั่งความตายเต็มใจใช้ร่างของตนเข้าโจมตีพลีชีพใส่แนวป้องกันของผู้บุกรุกอยู่หยกๆ มิทราบเหตุใดมันจึงหวาดกลัวเสียงร้องคำรามนี้กันแน่

เสียงทุ้มทรงพลังมาจากค้างคาวตัวจิ๋วตัวหนึ่ง ซึ่งตอนนี้มันบินอยู่บนอากาศห่างจากหน้าอกของผู้บุกรุกมิถึงหนึ่งคืบ!