เทพเจ้าล่าสังหาร – บทที่ 10 ฉุดกระชากนางลงมา

บทที่ 10 ฉุดกระชากนางลงมา

 

ณ ที่ก้นสระ

ฉี่หยานค่อยๆฟื้นฟูพลังปราณลึกลับของเขาที่เหนื่อยจากการหลบหนีแมงมุมดาบหยก เขามองไปรอบๆสระอย่างระมัดระวัง เพื่อที่เขาจะแน่ใจว่าพวกแมงมุมยักษ์นั่นจะไม่กลับมา หรือว่า โม่หยานหยูกับอาจารย์การูจะไม่มาเจอเขาที่นี่ เพื่อความปลอดภัย เขาจึงตัดสินใจที่จะอยู่ในสระนานอีกหน่อย เมื่อเขาแน่ใจว่าปลอดภัยแล้วเขาจะจากไปทันที

หลังจากที่พลังปราณลึกลับโคจรไปรอบๆร่างของเขา ฉี่หยานรู้สึกว่าพลังปราณของเขาฟื้นฟูกลับคืนมาแล้วเป็นส่วนใหญ่ ประสาทสัมพัสของเขาเฉียบคมขึ้น เขาสามารถได้ยินแม้แต่เสียงลมที่พัดผ่านต้นไม้และใบหญ้าบนพื้นดิน , ถึงแม้ว่าเขาจะยังคงอยู่ใต้น้ำก็ตาม

ไม่นานนัก เขาก็เห็นร่างที่สวยงามปรากฏขึ้นบนชายฝั่ง นางยืนอยู่ตรงหินก้อนใหญ่บนชายฝั่ง นางมองไปรอบๆอย่างละเอียดด้วยสายตาที่เย็นชา

ตอนนั้นฉี่หยานรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที เขาว่ายลึกลงไปรอบๆสระ เพื่อให้แน่ใจว่าโม่หยานหยูจะไม่สามารถเห็นเขาได้จากบนฝั่ง

ฉี่หยานค่อยๆว่ายอย่างช้าๆ กลัวว่าจะทำให้เกิดคลื่นบนผิวน้ำ นั่นทำให้ต้องใช้สมาธิเป็นอย่างมาก เขาว่ายไปมาที่ก้นสระเหมือนปลา และก็ว่ายไปยังขอบๆสระเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ถูกพบจากบนฝั่ง

หลังจากที่เขาแน่ใจว่าโม่หยานหยูนั้นยืนอยู่คนเดียวบนฝั่ง เขาแอบว่ายไปใกล้ๆกับก้อนหินที่นางยืนอยู่ เขาอยู่ตรงนั้นสักครู่ มองไปที่รูปรางที่สวยงามของนางจากใต้น้ำ ฉี่หยานลังเลอยู่สักพัก แต่ก็ยังค่อยๆขยับขึ้นไปเหนือผิวน้ำอย่างช้าๆ

” เจ้าสารเลว ! อย่าให้ข้าจับเจ้าได้ มิฉะนั้น ข้าจะทำให้เจ้าเจ็บปวดเสียจนต้องร้องขอความตาย ! ” โม่หยานหยูตะโกนด่าอยู่บนฝั่ง ใบหน้าของนางบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธ

” ซู่ ! “

จู่ๆ บางอย่างก็พุ่งขึ้นจากแม่น้ำใต้ฝ่าเท้าของนาง โม่หยานหยูตกใจ ก่อนที่นางจะได้ตอบสนองใดๆ ขาที่สวยงามข้างหนึ่งของนางถูกจับโดยบางสิ่งบางอย่าง นางรู้สึกตกใจโดยทันที เพราะสิ่งที่จับนางอยู่นั้นมีคลื่นพลังที่แข็งแกร่ง นางไม่สามารถสะลัดมันออกไป และ ถูกดึงลงไปในน้ำ

” บูม ! “

นางรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างมากระแทกที่ท้องน้อยของนางย่างรุนแรงและความเจ็บปวดก็ได้แพร่กระจายไปทั่วร่างของนาง โม่หยานหยูเริ่มที่จะจมลงไปอย่างรวดเร็ว นางนั้นหายใจไม่ออก และได้กลืนกินน้ำในสระเข้าไปเป็นจำนวนมาก ซึ่งเกือบจะทำให้สำลักน้ำออกมา และดวงตาของนางก็มีน้ำตาไหลออกมา

ในห้วงสติที่ริบหลี่ของนาง โม่หยานหยูพบว่านางนั้นถูกจับโดยใครบางคน และมันก็ลากนางไปยังก้นสระอย่างโหดร้าย เมื่อนางสังเกตดูใกล้ๆ นางนั้นก็ได้รู้ว่า นางได้ตกอยู่ในกับดักของฉี่หยาน ด้วยความประมาทเรียบร้อยแล้ว

” อ๊ะ แย่แล้ว ! “

โมหยานอยู่ตกใจกับสถารการณ์นี้ นางรู้ดีว่านางนั้นไม่ได้ว่ายน้ำแข็งนัก นางจึงไม่อยากสู้กับฉี่หยานที่ใต้น้ำนี่เลย นางกวักน้ำด้วยมือทั้งสองข้าง พยายามที่จะลอยตัวขึ้นไปบนผิวน้ำ เพื่อที่จะได้ทำตามแผนที่นางคิด

” หืม จะหนีงั้นรึ ? ทำได้ก็ลองดู ! “

ช่วยไม่ได้ที่ฉี่หยานจะพูดออกไปแบบนั้น ทันทีที่โม่หยานหยูถูกลากลงมาใต้น้ำ เขาก็สามารถบอกได้เลยว่า นางนั้นว่ายน้ำได้ไม่แข็งนัก ในขณะนั้น ฉี่หยานก็ได้รู้ว่านี่คือโอกาสที่จะได้แก้แค้นให้กับตัวเอง และฉีกหน้าโม่หยานหยูในเวลาเดียวกัน เหตุใดเขาจึงต้องทิ้งโอกาสดีๆเช่นนี้หละ ?

ด้วยมือข้างหนึ่งที่จับอยู่ที่ขาสวยของโม่หยานหยู ฉี่หยานก็ลากนางลงมาอย่างสุดกำลัง มืออีกข้างของเขาก็ได้ชกเข้าไปที่ท้องน้อยของนางด้วยกำปั้นแข็งแกร่ง เพื่อที่จะทำให้นางสำลักน้ำออกมา

” บูม ! “

เมื่อกำปั้นสัมพัสที่ท้องน้อยของโม่หยานหยู ฉี่หยานก็รู้สึกได้ถึงผิวของนาง ซึ่งก่อนหน้านี้มันนิ่มมาก ตอนนี้กลับกลายเป็นแข็งดั่งเหล็ก หลังจากที่เขาชกนาง นางนั้นก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด แต่นางกลับพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะว่ายขึ้นไปเหนือผิวน้ำ

อีกด้านหนึ่ง หลังจากชกออกไป ฉี่หยานรู้สึกปวดที่กำปั้นของเขา

นางใช้พลังปราณลึกเพื่อป้องกันตัวเอง !

ฉี่หยานตระหนักขึ้นได้ว่านางนั้นได้เริ่มใช้พลังปราณลึกลับเพื่อปกป้องร่างของนางเองแล้ว และเห็นว่านางกำลังกวักน้ำด้วยมือทั้งสอง เพื่อที่จะเข้าไปใกล้และโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำ ทันใดพลันเกิดความคิดนับพันขึ้นมาในหัวของฉี่หยาน

ใน 3 วินาที ฉี่หยานก็คิดแผนใหม่ขึ้นมาได้

โม่หยานหยูนั้นพยายามอย่างมากเพื่อที่จะได้โผล่ขึ้นไปเหนือผิวน้ำ และนางก็สังเกตุเห็นว่าฉี่หยานนั้นได้หยุดชกไปที่ท้องน้อยของนางแล้ว นางรู้สึกมั่นใจขึ้นมาเล็กน้อย นั่นอาจหมายถึง ฉี่หยานนั้นหมดสิ้นหนทางแล้ว

อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่บนใบหน้าของนาง ทันทีโม่หยานหยูหันหน้าไปหาฉี่หยาน หน้าของนางกลับกลายเป็นซีดขาวด้วยความหวาดกลัว

ด้วยมือข้างหนึ่งที่กำลังจับขาของนางเหมือนคีมหนีบ ฉี่หยานเริ่มลูบไล้ขึ้นไปที่ก้นและต้นขาของนาง นี้เป็นส่วนที่สำคัญและมีค่าที่สุดในร่างกายของนาง นางไม่อนุญาตให้ผู้ใดแตะต้องหรือทำลายมัน แต่ตอนนี้ ผู้ชายตรงหน้านางกำลัง ลูบคลำต้นขานางราวกับนางเป็นโสเภณี โม่หยานหยูรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก นางสำลักลมหายใจทันที

 

เมื่อนางกำลังจะระเบิดความโกรธและตอบโต้ฉี่หยานกลับ โม่หยานหยูพบว่า กางเกงผ้าไหมที่นางสวมอยู่ถูกปล้นไปโดยฉี่หยาน เขาดึงชั้นในส่วนล่างของนางลงแล้วส่วนล่างของนางก็ปรากฏต่อหน้าฉี่หยานอย่างเต็มตา

นางนั้นไม่เคยถูกผู้ชายเห็นส่วนลับของร่างกายนางเลยแม้เพียงครั้งเดียว อย่างไรก็ตาม ชายผู้นี้กลับนำความอับอายมาสู่นางด้วยการกระทำที่บัดสี พลันโม่หยานหยูจิตใจกลายเป็นว่างเปล่า

ทันใดนั้น นางก็รู้สึกถึงนิ้วมือขนาดใหญ่กำลังแทรกเข้าไปในร่างกายของนาง นางรู้สึกคล้ายกับถูกช๊อตด้วยกนะแสไฟ เหมือนมีกระแสไฟฟ้าแทรกไปทั่วร่างของนาง ในทันทีร่างกายส่วนล่างของเธอพลันรู้สึกชา มีคลื่นพลังงานอบอุ่นออกมาจากร่างกายของนาง

ฉี่หยานรู้สึกตกใจ มันไม่ได้รู้สึกดีเหมือนที่เขาคิดไว้ เพราะเขาถูกจู่โจมโดยสายฟ้าที่ออกมาจากร่างของโม่หยานหยูแทน . ดูเหมือนร่างกายของนางกำลังปกป้องตัวเอง ด้วยการปล่อยคลื่นกระแสไฟฟ้าออกมาเมื่อถูกคุกคาม สายฟ้านี้ได้ช็อตมาที่เขาอย่างรุนแรง และมือของเขาพลันกลายเป็นไร้ความรู้สึก ในทันที ฉี่หยานก็ได้สูญเสียพลังของเขา

ในขณะที่ โม่หยานหยูรู้สึกว่าตัวเองเบาสบายมากขึ้นในน้ำ นางตระหนักว่า ฉี่หยานนั้นได้ปล่อยมือของเขาออกจากนางแล้ว ในตอนนั้น สติของนางก็ได้กลับมาปกติอีกครั้ง นางมุ่งขึ้นไปบนผิวน้ำด้วยแรงทั้งหมดที่มี ในที่สุดนางก็ได้โผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำ ด้วยความเศร้าโศกและไม่พอใจ

ในทางกลับกัน , ฉี่หยาน ก็ยังคงดำอยู่ใต้น้ำ เขาใช้ดวงตาของเขามองขึ้นไปเหนือหัว เขาสามารถเห็นขาที่เซ็กซี่ทั้งสองข้างของโม่หยานหยูได้อย่างชัดเจนมันขยับไปรอบๆบนผิวน้ำ ก้นของนางนั้นมีส่วนโค้งเว้าที่ดี เช่นเดียวกับส่วนลับที่อยู่ตรงหว่างขาของนาง ซึ่งมันเห็นได้อย่างชัด และนั่นคือสิ่งที่เขาโปรดปรานยิ่ง

อย่างไรก็ตาม เขานั้นได้รับผลกระทบที่ค่อนข้างรุนแรงจากกระแสไฟนั่น และไม่สามารถรู้สึกถึงความแข็งแรงใดๆได้เลย ตอนนี้ เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่ปล่อยให้โม่หยานหยูว่ายไปที่หินยักษ์บนฝั่ง

ไม่นานนัก , โม่หยานหยูก็มาถึงหินยักษ์ นางจับหินด้วยมือข้างหนึ่ง และกู่ร้องออกมา มีเฟลวไฟเกิดขึ้นในดวงตาของนาง ” เจ้าเดรัจฉาน ! ออกมา ! “

เนื่องจากนางได้สูญเสียชั้นในส่วนล่างไป นั่นทำให้โม่หยานหยูไม่สามารถขึ้นไปบนฝั่งได้ และยังต้องปกปิดร่างกายส่วนล่างของนางในน้ำ นางไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงแต่กรีดร้อง ความเกลียดชังของนางนั้นลุกโชนขึ้นดุจเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ และปรากฏสายฟ้าแล่นไปรอบๆนิ้วของนาง นางนั้นจะตอบแทนฉี่หยานโดยการเผาเขาให้กลายเป็นแกรบไหม้

หลังจากโคจรพลังปราณลึกลับในร่างกายของเขาอย่างช้าๆ ฉี่หยานรู้สึกได้ว่าอาการผิดปกติส่วนใหญ่ของเขาค่อยๆบรรเทาลงและความแข็งแกร่งของเขาก็ฟื้นคืนกลับมา เขายังคงซ่อนตัวอยู่ในน้ำ ฉี่หยานจ้องมองโม่หยานหยูที่กำลังตะโกนร้องอยู่ตรงหินยักษ์ ช่วยไม่ได้ที่เขาจะเลียริมฝีปากของเขาและ และจินตนาการเกี่ยวกับร่างกายของนาง ถึงแม้ว่านางจะมีหัวใจที่เหมือนอสรพิษ แต่นางดูมีเสน่ห์ที่สุดสำหรับผู้ชายทุกๆคน

ตอนนี้โม่หยานหยูได้เตรียมพร้อมที่จะรับมือกับฉี่หยาน เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่ตอนนี้เขาจะลากนางลงไปในน้ำอีกครั้ง หญิงสาวคนนี้อยู่ในระดับ ก่อตั้ง และครอบครองจิตวิญญานสายฟ้าที่น่าเกรงขาม ถ้านางได้เตรียมพร้อมแล้ว ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่เขาจะลงมืออีกครั้ง

ถ้าโม่หยานหยูเอาแต่กรีดร้องและตะโกนอยู่อย่างนี้ คงไม่นานที่อาจารย์ การู และนักรบจากตระกูลโม่จะมาเจอเขาทั้งสองคน ถ้าเขาไม่หนีตอนนี้ เขาอาจจะไม่มีโอกาสอีกในภายหลัง

เมื่อคิดได้ดังนี้ ฉี่หยานก็เลิกลังเล เขารีบว่ายน้ำไปที่อีกด้านหนึ่งของสระ ห่างจาก โม่หยานหยู และก็ขึ้นไปบนฝั่ง

น้องชายตัวน้อยที่อยู่หว่างขาของเขาถูกระตุ้น , เขาแหย่โม่หยานหยูที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของสระด้วยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจของเขาและส่วนที่อยู่หว่างขาของเขาก็ตุงออกมา ” ในเวลานั้น อะไรงั้นรึที่ไหลออกมาจากหว่างขาของเจ้า ? มันช่างอบอุ่นและหอมหวานยิ่งนัก แค่คิดถึงเจ้าในตอนนั้นข้าก็รู้สึกเพลิดเพลินยิ่งนัก “

ด้วยร่างกายส่วนล่างของนางยังคงเปลือยอยู่ในน้ำ โม่หยานหยูไม่กล้าที่จะขึ้นมาบนฝั่ง เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น ร่างของโม่หยานหยูรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า นางกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ” ข้าจะฆ่าเจ้า ! ไอ้สารเลว ! ข้าจะฆ่าเจ้า ! ข้าสาบานเลยว่าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ ! “

ฉี่หยานตอบกลับพลาน เค้นเสียงออกทางจมูก ” หึ ! ! ! ! ! ! ข้าได้ลิ้มรสหว่างขาของเจ้าแล้ว เจ้าจะยังสามารถแต่งงานได้อีกรึ ? ฆ่าข้างั้นเรอะ ? เฮ้อ ! คราวหน้าเจ้าจะไม่โชคดีที่โดนเพียงนิ้วของข้าเท่านั้น แต่มันจะเป็นส่วนอื่นแทน ”

หลังจากพูดแบบนั้น เขาก็เขย่าน้องชายตัวน้อยของเขาในลักษณะโอ้อวดต่อหน้าต่อตาโม่หยานหยู พลางยิ้มเยาะเย้ยและจากไปก่อนที่นางจะระเบิดออกความโกรธออกมา ฉี่หยานรีบผลุบหายเข้าไปในพุ่มไม้ทันที

โม่หยานหยูโกรธมาก นางนั้นแทบจะไม่หายใจ นางยิงคลื่นสายฟ้าไปฉี่หยาน แต่สายฟ้านั้นไม่สามารถข้ามไปถึงอีกฝั่งได้ มันสลายกลายเป็นกระแสไฟเล็กๆและหายไปหลังจากพุ่งไปได้เพียงไม่กี่ร้อยเมตร มันไม่สามารถทำอะไรฉี่หยานได้เลย

 

เสียงหอบหนัก โม่หยานหยูรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก ความเกลียดชังปรากฏอยู่ในแววตานางอย่างไม่รู้จบ นางนั้นอยากจะเอาคืนเขาเป็นเท่าตัว แต่ร่างกายส่วนล่างของนางยังเปลือยกายอยู่ในน้ำ นางจึงไม่กล้าที่จะลงมือ หลังจากนั้น หลังจากที่แน่ใจว่าฉี่หยานไม่กลับมา นางว่ายไปกลางสระ ดึงกางเกงของนางที่ลอยบนผิวน้ำเข้ามาใส่

” แม่นางโม่ ข้าจำได้ว่าเจ้าไล่ตามใครบางคนอยู่ ทำไมเจ้าถึงกระโดดลงไปในสระแล้วอาบน้ำอย่างสบายใจเช่นนั้นหละ ? “

โม่หยานหยูได้ยินเสียงที่น่าขนลุกของอาจารย์ การู จากด้านหลังนาง ขณะที่นางกำลังแต่งตัว มันยืนอยู่บนชายฝั่ง นางตกใจและหันกลับมาอย่างรวดเร็ว เห็นอาจารย์ การู จ้องมาที่นางด้วยแววตาหื่นกระหาย สายตาของอาจารย์การูนั้นดูเหมือนหมาป่าที่หิวโหย จ้องมองไปที่ร่างบางของเธอตรงๆ มันดูน่าลิ้มลองด้วยส่วนโค้งเว้าที่สวยงาม โม่หยานหยูโกรธเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไรกับอาจารย์การู . นางเก็บความโกรธที่แทบคลั่งของนางไว้ และตอบอย่างเย็นชา ” ข้าถูกลากลงมาในน้ำ โดยไอ้สารเลวนั่น ! “

” โห้ ! ” อาจารย์การู พยักหน้า ตาของเขายังคงไม่หยุดมองไปที่ร่างของโม่หยานหยูด้วยความหื่นกระหาย เขากล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ” แม่นางโม่ เจ้า . . . . . . . เจ้าคงจะไม่ได้ปล่อยเขาไป . ใช่มั้ย ?? “

” ไม่มีทาง ! ” ” โมยันยูปฏิเสธด้วยใบหน้าที่เย็นชา ” นี่มัน.. ข้าก็แค่ไม่ถูกกับน้ำเพียงเท่านั้น มันจึงฉวยโอกาสนี้หนีไปได้ “

” ทางไหน ? ” อาจารย์การูพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว ” เจ้านั่น มีโครงสร้างร่างกายที่ประหลาด แม้แต่พิษตัดลำไส้ก็ไม่สามารถกำจัดมันได้ มันนั้นช่างเป็นหนูทดลองที่ดียิ่ง ข้าจะไม่ปล่อยให้มันหนีรอดไปได้แน่ “

” งั้นก็อย่าเสียเวลาอีกเลย ! ” โม่หยานหยูยังรู้สึกโกรธอยู่ นางไม่ต้องการเสียเวลามากเกินไปกับอาจารย์การู และเริ่มไล่ตามฉี่หยานไปทันที มุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกันกับที่เขาหายตัวไป

เมื่อนางหันกลับไป ก็เห็นว่า อาจารย์ การู กำลังจ้องส่วนโค้งเว้าที่เซ็กซี่ของนาง อย่างน่าขนลุก เหมือนดวงตาของงู

หลังจากที่มันจ้องไปที่ก้นที่อวบอิ่มและเปียกชื้นของนาง โม่หยานหยูเห็นดังนั้นจึงรีบเคลื่อนไหวร่างกายที่สวยงามของนางหายไปในพุ่มไม้ทันที อาจารย์การู หัวเราะด้วยรอยยิ้มที่หื่นกระหายและพุ่งตามนางไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

 

––––––––––––––––––––––––

 

ปล. ตอนนี้อาจจะแปลแย่หน่อยต้องขออภัยด้วยครับ ลงอีกทีวันที่ 21/1/2560

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่ กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เทพเจ้าล่าสังหาร ฉื่อหยาน เป็นเด็กหนุ่มชื่นชอบกีฬาผาดโผน อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการผจญภัยในหลุมฟ้าบาฮามาส ฉื่อหยานบังเอิญเดินทางผ่านเวลาและพื้นที่ จนไปกลายเป็นนายน้อยของตระกูลที่มีชื่อเสียง มีชื่อว่า ฉื่อหยาน ตอนนั้นเองคุณชายน้อยฉื่อหยานได้เสียชีวิตลลงที่ข้างบ่อเลือดพอดี และในระหว่างการผจญภัยสุดยอดกีฬาผาดโผน วิญญาณของเขาได้ถูกโอนเข้ามาของร่ายกายนายน้อย ฉื่อหยาน และได้รับแหวนวิเศษที่ถูกเรียกว่า ' แหวนสายโลหิต ' แหวนที่มีพลังลึกลับซึ่งทำให้ฉื่อหยาน เป็นนักฆ่า ความต้องการฆ่าของเขานั้นไร้สิ้นสุด ทุกอย่างทำเพื่อเพิ่มพลังอำนาจของเขาอย่างรวดเร็ว แต่ทุกครั้งหลังการฆ่า ความต้องการทางเพศก็จะตามมา . . . . . . .

Comment

Options

not work with dark mode
Reset