เทพเจ้าล่าสังหาร – บทที่ 119 ราชาปีศาจ โปวชุน

บทที่ 119 ราชาปีศาจ โปวชุน

 

ข้างบนของทะเลสีฟ้ากว้างใหญ่คือท้องฟ้าที่ไร้ก้อนเมฆ

ลมเบาๆลูบผ่านใบหน้าของพวกเขาทำให้พวกเขารู้สึกสะดวกสบายและผ่อนคลาย

ทะเลไม่มีที่สิ้นสุดจึงมีคำว่าไม่มีที่สิ้นสุดเพราะทะเลและท้องฟ้า สุดสายตาเห็นเพียงท้องฟ้าและทะเลเท่านั้น

กลุ่มของค้างคาวโลหิตครามบินไปทางตะวันออกผ่านท้องน-าสีฟ้า

ผ่านมาแล้วเป็นเวลาสองเดือน

สองเดือนที่ผ่านมา ฉื่อหยานนั่งอยู่บนค้างคาวโลหิตคราม และมองไปยังความกว้างใหญ่ของทะเลไม่มีที่สิ้นสุด เขาไม่ค่อยเห็นเกาะบ่อยนัก แม้ว่าเขาจะเห็นเรือค่อยๆเคลื่อนผ่านไปมาบ่อยๆก็ตาม

ราชาอสูร เสี่ยวฮานยี่ เป็นคนที่คลั่งไคล้การฝึกฝนมาก นอกจากบอกฉื่อหยานเรื่องอันตรายของทะเลไม่มีที่สิ้นสุด , แล้วเวลาที่เหลือของเขาจะทุ่มเทไปในการฝึกอย่างเดียว

ทะเลกว้างใหญ่เป็นที่ลึกลับสำหรับ ฉื่อหยาน เขาได้เห็นทั้งความเงียบสงบและความรุนแรงของพายุ บนท้องฟ้าตลอดไม่กี่เดือนที่ผ่านมาของการเดินทาง

ในบางภูมิภาค มีน้ำวนขนาดใหญ่ ซึ่งดูเหมือนจะลึกลงไปถึงก้นบึ้งของทะเล

น้ำวนนั่นดูน่ากลัวเป็นอย่างมากและมันมักจะคอบสูบสัตว์อสูรเข้าไป

เสี่ยวฮานยี่นั้นจะขี่ค้างคาวโลหิตคราม มาเป็นเวลากว่าครึ่งปีถึงจะเข้าสู่ภูมิภาคเคียร่า ในเวลาแค่สองเดือน ค้างคาวโลหิตครามได้บินผ่านมาพันไมล์แล้ว ซึ่งนั้นมีขนาดใหญ่กว่าสมาคมการค้า จักวรรดิ์พรพระเจ้า จักวรรดิ์อัคคี รวมกันเสียอีก

เซี่ยซินหยานนั่งอยู่บนค้างคาวโลหิตครามอีกตัวด้วยกันกับสองชายร่างาองทั้งสอง , ซึ้่งมีการพูดคุยเกิดขึ้นน้อยมาก

ตั้งแต่ ฉื่อหยาน บุกเข้าไปในที่ห้องหอของคู่แต่งงานและทำเรื่องชั่วร้าย เซี่ยซินหยานก็เกลียดเขาเป็นอย่างมาก จนไม่อยากจะคุยกับเขาสักคำ

ฉื่อหยานเองก็ไม่คิดจะอธิบายใด ทำเพียงแต่ฝึกควบคุมพลังปราณลึกลับที่อยุ่ในระดับหายนะ

แม้ว่าระดับหายและระดับมนุษย์จะห่างกันเพียงระดับเดียว แต่พลังของมันนั้นต่างกันยิ่งนัก

ที่ระดับหายนะ เขาจะสามารถใช้ พลังจิตวิญญานได้

พลังจิตวิญญานสามารถขยายออกไป และสังเกตสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ได้ หรือมันอาจจะผสมลงในวิชาและอาวุธ เพื่อจู่โจมได้

นอกจากนี้ เมื่อเขาตั้งสมาธิไปที่ประสาทสัมผัสของเขา เขาจะสามารถเห็นทุกรายละเอียดของร่างกายของเขาได้ เหมือนกับว่าเขามีตาอีกคู่หนึ่ง

เขาเห็นเส้นเลือด และอวัยวะภายในได้อย่างชัดเจน

นี่ทำให้ ฉื่อหยานตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และมันก็ทำให้เขามุ่งเน้นไปที่การฝึกมัน

ทุกครั้งที่เสี่ยวฮานยี่ ลืมตาตื่นขึ้นมา เขามักจะสั่งฉื่อหยานให้ลองใช้พลังจิตวิญญานให้ดู

ฉื่อหยานรู้ว่าเสี่ยวฮานยี่ ใจดีกับเขาเป็นอย่างมาก

ถ้าเขามีคำถามในใจของเขา เขาก็จะสามารถถามเสี่ยวฮานยี่ได้

วันนั้นดวงอาทิตย์หายไปและเต็มไปด้วยเมฆสีดำ

อากาศเต็มไปด้วยความกดดัน แม้แต่ค้างคาวโลหิตครามเองก็คลุ้มคลั่งและพวกมันก็ร้องออกมาด้วยความโกรธตลอดเวลา

ค้างคาวโลหิตครามของเซี่ยซินหยานบินไปเบื้องหลังพร้อมกับผ้าคลุมหน้าที่ปิดหน้านางอยู่ สายตาที่งดงามของนางดูสง่างามเป็นอย่างมาก หลังจากที่นางเดินเข้ามา นางก็ไม่พูดสิ่งใด ได้แต่เงียบ และจ้องมองไปที่เสี่ยวฮานยี่ .

ไม่นาน เสี่ยวฮานยี่ ก็ตื่นขึ้นมาจากการฝึกของเขา หลังจากมองท้องฟ้าที่มีเมฆสีดำ เสี่ยวฮานยี่ ก็กล่าวอย่างจริงจัง ” นี่เป็นเรื่องปกติ และข้าก็รู้สึกไม่ดีนัก จากเรื่องนี้ เหมือนกับว่ามีบางอย่างที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น “

” ลุงเสี่ยว ท่านอยู่ในนภาที่สองของระดับนภาการคาดการณ์ของท่านต้องถูกต้องแน่นอน . ” เซี่ยซินหยานผมที่สวยงามของนางลอยไปตามสายลม เป็นนางมรายืนขึ้นบน และสังเกตไปที่ท้องฟ้า ” จิตวิญญานจุติของข้ามีการตอบสนองต่อพื้นที่แห่งนี้เป็นอย่างมาก ข้ารู้สึกได้ลางๆว่าพื้นที่จะถูกแยกออก “

หน้าเสี่ยวฮานยี่ก็เปลี่ยน

” เราควรจะระวังไว้ ข้ารู้สึกบางว่า มีอย่างที่น่ากลัวมา . ” เซี่ยซินหยานเตือน

” พื้นที่จะถูกแยกออก ? ” เสี่ยวฮานยี่ ดูมืดมนลงเล็กน้อย ” เซี่ยเอ๋อเจ้ารู้สึกผิดปกติอะไร ? “

เซี่ยซินหยานพยักหน้า ” ลุงเสี่ยว แม้ว่าระดับพลังของข้าจะน้อยกวาท่าน แต่จิตวิญญานจุติของข้าสามารถสัมพัสได้ ข้าเกรงว่าสิ่งที่กำลังจะมาถึงย่อมเป็นหายนะแน่ “

ฉื่อหยาน ก็ตกใจ เขาลังเลและถามว่า ” มีพื้นที่จะถูกแยกออกด้วยรึ ? พลังอะไรกันที่สามารถแยกพื้นที่ออกได้ ? “

” อย่างน้อยนักรบที่มีพลังในนภาที่สามของระดับนภาก็ไม่สามารถทำได้ มีเพียงนักรบในระดับพระเจ้าเท่านั้นที่สามารถแยกพื้นที่ออกได้อย่างแม้จริง ” เสี่ยวฮานยี่ กระพริบตา ” เมื่อหลายปีก่อน เมื่อท่านหัวหน้าตระกูลส่งนายน้อยออกมาจากดินแดนสี่อสูรและ เขาเองก็ยังอยู่ดินแดนให้นั้น ตอนนั้นท่านอยู่ในนภาที่สามของระดับนภาอีกครึ่งก้าวจะบรรลุสู่ระดับพระเจ้า และท่านก็สามารถผ่านมันมาได้ด้วยโลหิตอมตะ”

” โลหิตอมตะ ? ” ฉื่อหยาน ก็ประหลาดใจ

” นักรบที่มีจิตวิญญานอมตะจะสามารถสร้างโลหิตอมตะขึ้นมาได้ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่วิเศษอย่างมากแม้แต่ข้าเองก็ยังไม่รู้พลังของมันแน่นอน อย่างไรก็ตาม เมื่อคุณชายหยานกลับไปที่ตระกูลหยาง ท่านหัวหน้าตระกูลจะอธิบายให้ท่านฟังแน่นอน ” เสี่ยวฮานยี่ อธิบาย

ฉื่อหยานพยักหน้า

ในเวลานั้นเอง !

จากเมฆสีดำที่หนาทึบ แสงสีดำก็พุ่งออกมา และมือกระดูกสีขาวขนาดใหญ่ก็ปรากฎขึ้น

มือใหญ่นั้นดูคล้ายกับผลึก ดูเหมือนจะไม่มีเนื้อหนังและ มันได้ทำลายไปยังพื้นที่รอบๆ

 

บรรยาปีศาจที่รุนแรงก็ทะลักออกมาจากมือกระดูกสีขาว ซึ่งทำให้อากาศเต็มไปด้วยแรงกดดัน

” วิชา กระดูกของราชาปีศาจโปวชุน ! “

เสี่ยวฮานยี่ตกอยู่ในความหวาดกลัวอย่างรวดเร็วและตะโกนออกมา ” เซี่ยเอ๋อมาหาข้า พาคุณชายหยานมาด้วย เร็วเข้า ! “

” ปัปปัป ! “

ก่อนที่มือกระดูกสีขาวจะเข้ามาใกล้ กลิ่นอายปีศาจที่โหดร้ายมาถึงมาพวกเขาแล้ว หลังจากนั้นค้างคาวโลหิตครามทีละคัวก็เริ่มตกลงมาจากท้องฟ้าและกลายเป็นเนื้่อบด

คนที่อยู่บนค้างคาวโลหิตคราม ต่างก็เป็นนักรบระดับรู้แจ้งขึ้นไป ร่างของพวกเขาก็ ระเบิดออก พร้อมกับเลือดเนื้อกระจายไปทั่ว

และกลิ่นอายปีศาจก็บุกเข้ามาในร่างของฉื่อหยาน

กลิ่นอายปีศาจเริ่มแล่นผ่านร่างของฉื่อหยานและมันก็พยามยามจะสังหารเขา

ในเวลาเดียวกัน หัวใจของ ฉื่อหยาน ก็เริ่มส่องแสงดวงดาวแพรวพราวออกมาในขณะที่พลังงานเชิงลบของเขาก็ไหลออกมา เหมือนน้ำท่วมเช่นกัน แม้ไข่มุกและวังวนพลังหยินเองก็เริ่มพลังปราณหยินออกมาและครอบคลุมไปทั่วร่างของฉื่อหยาน

แสงสีสันมากมายพุ่งออกมาจากร่างกายของ ฉื่อหยาน และการปะทะเข้ากับกลิ่นอายปีศาจและหยุดมันไว้

โดยไม่รีรอ เซี่ยซินหยานเริ่มต่อสู้และเรียกใข้จิตวิญญานจุติ หลังจากดูดซับพลังงานของการจุติ นางก็ได้ก้าวเข้าสู่ระดับนภา

มือใหญ่ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้พวกเขามากขึ้น และค้างคาวโลหิตครามก็เริ่มตกตายไปทีละตร ราชาอสูร เสี่ยวฮานยี่ ใบหน้าเปลี่ยเป็นหน้าเกลียด เขาโคจรพลังปราณของเขา ให้เป็นกระแสคลื่นโลหิตที่กว้างใหญ่สามสายและโจมตีไปที่มือนั่น

ในมีที่มืดมิด หลุมดำก็ปรากฏขึ้นมาและเริ่มที่จะกลืนกินทุกอย่าง

” เซี่ยเอ๋อเจ้ากับคุณชายหยานหนีไปสะ ! ” เสี่ยวฮานยี่ ตาก็แดงก่ำ และเขาก็ตะโกนคำสั่งของเขาออกมา

เซี่ยซินหยาน ก็ตกใจ นางบินไปและคว้าคอของ ฉื่อหยานด้วยและบินจากไปทันที

ในเมฆที่มืดมิดขนาดใหญ่มีมือกระดูกสีขาวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาอีกข้างและพื้นที่รอบๆก็แตกออก

” ปัง ปัง ปัง ! “

กระแสคลื่นโลหิตทั้งสามสายก็เสียดสีลงบนมือกระดูกสีขาว และเพราะมันนั้นยังไม่ทันได้ป้องกันใดๆ จึงทำให้นิ้วมือทั้งห้าขดลง ,ด้วยกระแสคลื่นโลหิตทั้งสามสายที่พุ่งออกไป

” ปัง ! “

มือใหญ่ใกล้เข้ามาอีกครั้งและกระชากไปที่ทุกๆคนที่อยู่รอบตัวเสี่ยวฮานยี่ .

แม้แต่เสี่ยวฮานยี่เองก็ไม่สามารถจัดการเจ้ามือใหญ่ยักษ์นั่นได้และมือนั่นก็กุมไปที่ร่างของเขา

มือใหญ่โดยไม่รอช้า หลังจากมันกุมไปที่คนทั้งหมดแล้ว มันก็ถอนกลับไป และจมกลับเข้าไปในหลุมสีดำที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายปีศาจ

มือขาวล่าถอยกลับเข้าไปในหลุมดำและคลื่นแสงปีศาจก็พุ่งออกมาเหมือนกับหอก

คลื่นแสงปีศาจบางสายตกลงไปสู่ทะเลไม่มีสิ้นสุด และก็ขยับปรากฏขึ้นเป็นน้ำวนขนาดใหญ่ทันทีที่ทะเลด้านล่าง

ฉื่อหยานตกใจเป็นอย่างมาก เขาจ้องมองไปที่มือใหญ่ด้วยความงุนงง . เขามองไปที่หลุมดำที่กำลงค่อยๆหายไป และในที่สุดมันก็หายไป

หลังจากคลื่นแสงปีศาจหายไป เมฆสีดำหนาทึบก็กระจายออกไป

ไม่นาน ท้องฟ้าก็ถูกเรียกคืนกลับมาเป็นดังเดิ่ม

ขณะเดียวกัน ทะเลด้านล่างกลับอยู่ในความปั่นป่วนจากวงหมุนน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งได้เริ่มที่จะฉีกลึกลงไปทะเล .

เซี่ยซินหยานหื้นฉื่อหยานไว้ และบินออกไปโดยไม่หันกลับไปมอง

ฉื่อหยานก็แปลกใจ เขาจ้องมองไปที่ฉากข้างหลังเขาและรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างจากหายนะครั้งนี้

 

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เทพเจ้าล่าสังหาร ฉื่อหยาน เป็นเด็กหนุ่มชื่นชอบกีฬาผาดโผน อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการผจญภัยในหลุมฟ้าบาฮามาส ฉื่อหยานบังเอิญเดินทางผ่านเวลาและพื้นที่ จนไปกลายเป็นนายน้อยของตระกูลที่มีชื่อเสียง มีชื่อว่า ฉื่อหยาน ตอนนั้นเองคุณชายน้อยฉื่อหยานได้เสียชีวิตลลงที่ข้างบ่อเลือดพอดี และในระหว่างการผจญภัยสุดยอดกีฬาผาดโผน วิญญาณของเขาได้ถูกโอนเข้ามาของร่ายกายนายน้อย ฉื่อหยาน และได้รับแหวนวิเศษที่ถูกเรียกว่า ' แหวนสายโลหิต ' แหวนที่มีพลังลึกลับซึ่งทำให้ฉื่อหยาน เป็นนักฆ่า ความต้องการฆ่าของเขานั้นไร้สิ้นสุด ทุกอย่างทำเพื่อเพิ่มพลังอำนาจของเขาอย่างรวดเร็ว แต่ทุกครั้งหลังการฆ่า ความต้องการทางเพศก็จะตามมา . . . . . . .

Comment

Options

not work with dark mode
Reset