大姐大 บทที่ 178 ความไม่พอใจของหัวหน้าฝ่ายวิชาการ
[นั่นไม่ใช่เจี่ยนอีหลิงที่ผลักพี่ชายตกบันไดเหรอ เกิดอะไรขึ้น เธอต้องการที่จะทำอะไรอีก หลังจากที่ข่าวเรื่องเธอเงียบหายไปไม่กี่วัน เธอก็มาทำตัวเป็นข่าวอีกแล้วเหรอ]
[อย่าพูดแบบนั้นข้อความข้างบน อย่าลืมว่าตัวเองหน้าแตกไปเมื่อตอนเรื่องสารภาพรักครั้งล่าสุด]
[ข้อความข้างบน คิดว่ายังไง ถึงเรื่องสารภาพรักจะหน้าแตก แต่เธอก็ยังไม่ได้พ้นผิดในเรื่องผลักพี่ชายของเธอนี่นา เธอเพียงแค่หาคนมาลบโพสต์ คิดว่ามันจะจบแค่ลบโพสต์เหรอ ความจำของชาวเน็ตมีอยู่เพียงแค่สามวันอย่างงั้นเหรอ]
เวลาได้ล่วงเลยมาชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้วนับตั้งเหตุการณ์ของเจี่ยนอีหลิง หัวข้อโพสต์ก็ได้ถูกลบไปแล้ว แต่ก็ยังมีคนจำเหตุการณ์นั้นได้
ตอนนี้เมื่อชื่อของเจี่ยนอีหลิงปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคนอีกครั้ง เหตุการณ์ในอดีตครั้งนั้นก็จึงถูกขุดขึ้นมาอีกครั้ง
[อย่าพูดนอกเรื่อง นี่เป็นโพสต์เรื่องการแข่งขันเคมี เราจะคุยกันเฉพาะเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับเคมี ถ้าต้องการพูดถึงเรื่องอื่น ไปเปิดโพสต์คุยกันเอง]
ประโยคนี้ได้รับคำชมเชยจากนักเรียนหลายคน จากนั้นหัวข้อการสนทนาจึงกลับมาเป็นเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับการแข่งขันเคมีดังเดิม
[ถ้างั้นก็กลับมาคุยเรื่องการแข่งขันเคมีกัน พวกเราทุกคนต่างรู้ว่าผลการสอบของเจี่ยนอีหลิงนั้นเป็นอย่างไร มาดูกันว่าเธอจะทำอะไรงี่เง่าในรอบนี้]
[เห็นด้วยกับข้อความบน ดูว่าเธอจะสร้างความอับอายให้กับพวกเราโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวแน่เลย]
[ฉันนึกไม่ออก เกิดอะไรขึ้นกับเจี่ยนอีหลิง ต้องการแสดงออกเหรอ จำเป็นหรือเปล่า แสดงออกแล้วจะมีอะไรดี หรือคิดว่าเป็นคนเก่ง เรื่องการแข่งขันเคมีนี้ได้ยินว่ายากมาก]
###
สำนักงานหัวหน้าฝ่ายวิชาการ อาจารย์หลี่ หัวหน้าฝ่ายวิชาการ กำลังรู้สึกรันทดเมื่อมองไปยังรายชื่อ
เกิดอะไรขึ้นกับเจี่ยนอีหลิงกัน
เธอลงทะเบียนการแข่งขันประเภทนี้ไปเพื่ออะไรกัน
อย่างนี้ไม่ใช่การจงใจให้โรงเรียนต้องอับอายหรือยังไงกัน
อาจารย์หลี่ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของโรงเรียนเป็นอย่างมาก แม้ว่าการเข้าร่วมการแข่งขันของเจี่ยนอีหลิงจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เขาก็ยังรู้สึกอึดอัดเหมือนมีหนามยอกอก
ยิ่งคิดเรื่องนี้เขาก็ยิ่งไม่สบายใจ ดังนั้นเขาจึงไปที่ห้องแปดชั้นมัธยมปลายเพื่อพบกับเจี่ยนอีหลิง
ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้า คาบเรียนด้วยตนเองก็ยังไม่ได้เริ่มต้น ทันทีที่หัวหน้าฝ่ายปรากฏตัวทั้งห้องก็พลันเงียบลง
หัวหน้าฝ่ายเดินตรงไปที่โต๊ะของเจี่ยนอีหลิง
“นักเรียนเจี่ยนอีหลิง อาจารย์ได้ยินว่าเธอลงทะเบียนการแข่งขันเคมีเหรอ”
น้ำเสียงของหัวหน้าฝ่ายฟังดูไม่เป็นมิตร
“อื้อ” เจี่ยนอีหลิงตอบด้วยท่าทางเรียบเฉย
ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้หัวหน้าฝ่ายฟังเรื่องเหตุการณ์ที่มีคนอื่นลงทะเบียนให้
“เธอคิดว่ายังไง เธอเคยได้ยินเรื่องสร้างบ้านขึ้นมาทีละชั้นๆหรือเปล่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างหลังคาเลยโดยไม่มีฐานราก เธอรู้ไหมว่าคนเราต้องเรียนรู้ที่จะเดินก่อนที่จะเริ่มวิ่ง เธอจะเริ่มทำสิ่งที่ยากๆได้ทันทีเลยหรือยังไง”
“อื้อ”
หัวหน้าฝ่ายพูดเสียยืดยาว แต่เจี่ยนอีหลิงเพียงแค่ตอบด้วยถ้อยคำที่ชวนผิดหวัง “อื้อ”
เขามีความรู้สึกเหมือนใช้แรงผิด เหมือนกับเอากำปั้นไปต่อยนุ่นอย่างสุดแรง
หัวหน้าฝ่ายทำหน้าตึงและตั้งคำถามเจี่ยนอีหลิงต่อไปด้วยเสียงเย็นเยียบ
“นั่นหมายความว่านักเรียนเจี่ยนอีหลิงได้เตรียมตัวมาบ้างแล้วอย่างงั้นใช่ไหม อาจารย์เชื่อว่าเธอคงจะไม่ลงทะเบียนการแข่งขันที่ยากแบบนี้โดยไม่มีเหตุผล”
“เงินรางวัลสูง” เจี่ยนอีหลิงตอบ
เธอเพิ่งเห็นมันตอนที่เข้าไปในเว็บ รางวัลที่หนึ่งนั้นสูงมาก
“เธอต้องการรางวัลเหรอ”
“อื้อ”
“นักเรียนเจี่ยนอีหลิง เธอทะเยอทะยานมาก อาจารย์ไม่รู้ว่าเธอผ่านการสอบเคมีเดือนที่ผ่านมาหรือเปล่า”
“ผ่าน”
เจี่ยนอีหลิงตอบกลับอย่างมั่นใจ ไม่มีความรู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย
คนที่ไม่รู้ต้องคิดว่าเธอได้คะแนนเต็มการสอบเคมีเดือนที่แล้วแน่ๆ
