大姐大 บทที่ 180 หนุ่มหล่อมาที่โรงเรียน

ในวันถัดไปเมื่อคาบที่สองเสร็จแล้ว อาคารเรียนก็เปลี่ยนเป็นมีชีวิตชีวา และนักเรียนหลายคนก็มุ่งไปที่ระเบียงทางเดินของโรงเรียนเพื่อดูอะไรบางอย่าง

หูเจียวเจียวที่อยากรู้อยากเห็นตามเขาไปที่ระเบียงทางเดินแล้วก็มองดูอยู่พักหนึ่ง

จากนั้นเธอก็กลับมาบอกเจี่ยนอีหลิงว่า “อีหลิง มีหนุ่มหล่อในโรงเรียนด้วยล่ะ หล่อจนเลือดกำเดาไหลเลยล่ะ”

“อือ”

เจี่ยนอีหลิงไม่สนใจหนุ่มหล่อ

“ไม่ อีหลิง ไม่เพียงแต่เขาจะหล่อแค่นั้นนะ แต่เขาก็ยังถูกพูดถึงว่าเป็นนักศึกษาระดับท๊อปของมหาวิทยาลัยเหิงหย่วนด้วยนะ ในเวลาเดียวกันแม้ว่าเขาจะยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เขาก็ยังเริ่มเปิดบริษัทอินเตอร์เน็ตกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนด้วยนะ”

“อื้อ”

ยังไม่สนใจ

“เขาชื่อว่า…ฉินชวน ฉันได้ยินว่าเขานั้นเก่งรอบตัวเลยทีเดียว”

เจี่ยนอีหลิงเงยหน้าขึ้น

เมื่อมาคิดดูอีกที บริษัทของฉินชวนก็พัฒนาอย่างอย่างรวดเร็วในช่วงไม่นานมานี้

ในทำนองเดียวกัน ชื่อของฉินชวนก็เริ่มเป็นที่รู้จักกันในหมู่ผู้คนในเมืองเหิงเหย่วน

ตามความเป็นจริงเจี่ยนอีหลิงรู้มากกว่าคนอื่นอยู่บ้างเพราะว่าเธอเห็นงบการเงินของบริษัทฉินชวน

หูเจียวเจียวพูดกับเจี่ยนอีหลิงต่อว่า “ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นคนที่ได้คะแนนเป็นอันดับหนึ่งของเมืองเหิงเหย่วนในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย เขาสามารถไปเรียนที่มหาวิทยาลัยระดับต้นของประเทศที่เป่ยจิงได้เลยนะ แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงเลือกมหาวิทยาลัยเหิงเหย่วน แน่นอนว่ามหาวิทยาลัยเหิงเหย่วน แน่นอนมหาวิทยาลัยเหิงเหย่วนก็ยอดเยี่ยมเหมือนกัน ไม่ว่ายังไงนี่ก็เป็นเพียงความไฝ่ฝันที่ฉันไม่มีวันได้ไปถึงในชีวิตนี้”

“เขามาที่นี่ทำอะไร” เจี่ยนอีหลิงถาม

ฉินชวนไม่ได้จบจากโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัว เขาจบจากมัธยมศึกษาตอนปลายด้วยทุนการศึกษาเต็มจำนวนจากโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งเหิงเหย่วน พร้อมกับเงื่อนไขพิเศษยกเว้นค่าเล่าเรียน

ถ้าเขาต้องการที่จะกลับไปที่โรงเรียนเก่าของตัวเอง เขาควรเลือกกลับไปที่โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งเหิงเหย่วน ไม่ใช่เชิ่งหัว

“พูดกันว่าผู้อำนวยการโรงเรียนเชิญเขามาให้คำบรรยายกับนักเรียนรุ่นพี่ปีสามที่โรงเรียน บางทีก็คงจะคล้ายกับแผนการประกอบอาชีพในอนาคตว่าจะเป็นยังไงกันดี”

เชิ่งหัวหวังว่านักเรียนที่จบจากที่นี่จะมีโอกาสประสบความสำเร็จมีชื่อเสียง

ดังนั้นจึงมีการบรรยายพิเศษสำหรับนักเรียนรุ่นพี่ปีสาม บางครั้งก็จะเป็นเรื่องของแผนการประกอบอาชีพ บางครั้งก็จะเป็นการรับสมัครงาน และบางครั้งก็จะเป็นการติวข้อสอบ

ครั้งนี้พวกเขาเชิญฉินชวนซึ่งอยู่ในมหาวิทยาลัยแต่ประสบความสำเร็จในการเริ่มต้นธุรกิจของตนเองมาเป็นตัวอย่างให้กับนักเรียน

ให้เขาพูดในเรื่องประสบการณ์ของการเรียน การสอบเข้ามหาวิทยาลัย การประกอบธุรกิจ และประสบการณ์อื่นๆ ของตัวเขาเอง

เดิมทีแล้วนี่น่าจะเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่เพราะว่าฉินชวนนั้นมีหน้าตาโดดเด่นมากจนเกิดความปั่นป่วนขึ้นในโรงเรียน

หูเจียวเจียวดวงตาเป็นประกายเหมือนดวงดาว “เขาดูหล่อมาก เรียนเก่ง เปิดบริษัทตั้งแต่อายุยังน้อย ทั้งยังเป็นบริษัทอินเตอร์เน็ตที่ต้องใช้พลังสมองจำนวนมากอีกด้วย อา เขาเป็นคนในอุดมคติของโลกนี้ ทำไมมนุษย์เราถึงแตกต่างกันมากขนาดนี้ เขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ในขณะที่ฉันต้องกังวลอยู่ทุกวันว่าฉันจะผ่านการสอบหรือเปล่า”

เมื่อถึงตอนนี้ เด็กชายก็เดินออกมาและพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า

“นั่นไม่ใช่ความจริง คุณฉินชวนเขาอายุน้อยแต่ก็มีความพยายามที่จะพึ่งพาอาศัยความพยายามของตัวเองเริ่มต้นจากการที่ไม่มีอะไรเลย ทั้งที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแต่เขาก็เริ่มต้นเปิดบริษัทอินเตอร์เน็ต ไม่เหมือนใครบางคนที่อาศัยว่าพ่อแม่มีเงิน มีเสื้อผ้าอาหาร กินอยู่ โดยไม่ประสบกับอุปสรรคใดๆ”

เด็กชายมีหน้าตาธรรมดา สวมแว่นตาเลนส์หนาเตอะ

เด็กชายมีชื่อว่าหวังเซี่ยงจ้งและเขาเองก็เป็นเด็กที่เก่งที่สุดคนหนึ่งในห้องแปด

หวังเซี่ยงจ้งมักจะดูถูกเด็กนักเรียนที่เรียนไม่เก่งอย่างเช่นเจี่ยนอีหลิงกับหูเจียวเจียวที่มีสภาพครอบครัวที่ดีแต่ไม่ใส่ใจในการเรียน

“หวังเซี่ยงจ้ง ฉันเรียนไม่เก่งก็ไม่เกี่ยวข้องกับนาย ไม่ใช่เหรอ” หูเจียวเจียวตอบโต้พร้อมกับทำหน้าบึ้ง

แม้ว่าหูเจียวเจียวนั้นจะอาจหาญ แต่เสียงของเธอนั้นเบาขาดพลัง