大姐大 บทที่ 30: ไปให้พ้นจากโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

สมุนทั้งสองคนยังคงเยาะเย้ยเจี่ยนอีหลิง

สิ่งที่พวกเธอพูดทำให้นักเรียนคนอื่นในห้องแปดของโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวรู้สึกไม่สบายใจ

ชิวหยีเจนคนนี้ช่างโอหังเสียจริงๆ ใช้อำนาจของพ่อของเธอที่เป็นประธานของโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวทำสิ่งที่เธอต้องการ ถึงกับลบวิดีโอกล้องวงจรปิดทิ้ง

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครพูดอะไร เหตุผลแรกเพราะว่าทุกคนกลัวชิวหยีเจน

เหตุผลที่สองก็คือ แม้ว่าชิวหยีเจนจะไม่ใช่สิ่งดีๆสำหรับนักเรียนในห้องแปดของโรงเรียนมัธยม แต่เจี่ยนอีหลิงก็ไม่ต่างกัน

ทั้งสองคนทะเลาะกันก็เหมือนกับหมากัดกัน พวกเขาก็เพียงได้แค่มองดู พวกเขาไม่โง่พอที่จะเข้าไปขวางสร้างปัญหาให้กับตัวเอง

เมื่อเห็นเจี่ยนอีหลิงเงียบ ชิวหยีเจนก็รู้สึกพึงพอใจที่ได้เยาะเย้ยถากถางอีกฝ่าย

ชิวหยีเจนยังคงเยาะเย้ยเจี่ยนอีหลิง “ใช่ วิดีโอกล้องวงจรปิดในวันนี้ก็ยังคงอยู่ แกสามารถไปบอกหัวหน้าฝ่ายการศึกษา ร้องไห้บอกว่าฉันมาหัวเราะเยาะเย้ยแกทำแกให้กลายเป็นตัวตลกในวันนี้โดยอยู่ห่างจากแกไม่ถึงสิบเซ็นติเมตร บอกให้เขาตรวจสอบวิดีโอหาหลักฐาน แน่นอนว่าหลักฐานนั้นจะต้องมีเสียงด้วยจึงจะใช้ได้”

ชิวหยีเจนและสมุนของเธอทั้งสองต่างพากันหัวเราะร่วมกัน

กล้องวงจรปิดของโรงเรียนนั้นไม่มีเสียง มีแต่เพียงภาพของชิวหยีเจนพูดและหัวเราะต่อหน้าเจี่ยนอีหลิง อย่างไรก็ตามชิวหยีเจนสามารถอธิบายได้ว่าเธอมาพูดคุยกับเจี่ยนอีหลิงอย่างเป็นกันเองเท่านั้น

ดังนั้นชิวหยีเจนจึงสามารถพูดอะไรก็ได้ตามที่เธอต้องการต่อหน้าเจี่ยนอีหลิง ตราบเท่าที่เธอไม่ได้ทำอะไร เจี่ยนอีหลิงก็ไม่มีทางเลือกได้แต่เพียงกินยาขม

การพูดจาเจ็บแสบของชิวหยีเจนไม่ได้ทำให้เกิดแววหวั่นวิตกบนใบหน้าของเจี่ยนอีหลิง

“เธอไม่สามารถทำอะไรโดยพละการได้เพียงเพราะว่าพ่อของเธอเป็นประธานโรงเรียน” เจี่ยนอีหลิงพูดอย่างแช่มช้า

เธอเพียงแค่ระบุตามความความจริงที่ทุกคนรู้

“ทำไม อิจฉาเหรอ แล้วจะเป็นไรถ้าฉันจะอาศัยการที่พ่อฉันเป็นประธานโรงเรียน ต่อให้แกอารมณ์เสีย แกก็ทำอะไรไม่ได้” ชิวหยีเจนยิ้มสดใส ดวงตาเธอเต็มไปด้วยแววประชดประชันไปยังเจี่ยนอีหลิง “ฉันยังจะบอกแกว่า ฉัน ชิวหยีเจน ไม่เพียงแต่สามารถลบวิดีโอกล้องวงจรปิด แต่ก็ยังสามารถไล่แกออกไปจากโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวได้ด้วย”

“ใช่แล้ว” หนึ่งในลูกสมุนของชิวหยีเจนขานรับ “เจี่ยนอีหลิงมองดูเงาในกระจกแล้วดูว่าสถานการณ์ของแกตอนนี้เป็นอย่างไร แกเป็นหนูข้างถนนที่มีแต่คนรังเกียจ แกรีบกลับบ้านไปเร็วๆ โรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวของเราไม่มีที่ให้แกอยู่ และก็ไม่ต้องการคนแบบแกที่ทำร้ายพี่ชายของตนเอง รู้ไว้ด้วย”

ชิวหยีเจนไม่ต้องการให้เจี่ยนอีหลิงกลับมาที่โรงเรียน

ในฐานะแฟนของเจี่ยนหยุ่นน่าว เธอไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นให้กับเจี่ยนหยุ่นน่าวได้ แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถไล่เจี่ยนอีหลิงออกไปจากโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัวได้ก่อนที่เจี่ยนหยุ่นน่าวจะกลับมาที่โรงเรียน

เจี่ยนอีหลิงยังคงเยือกเย็น ด้วยสีหน้าเงียบสงบ และดวงตาเฉยเมย

หูเจียวเจียวซึ่งอยู่ถัดจากเธอรู้สึกอึดอัด เธอไม่รู้จริงๆว่าเจี่ยนอีหลิงจะรับมือกับเรื่องทั้งหมดนี้อย่างไร

เกือบถึงเวลาอ่านหนังสือตอนเช้าแล้ว สุดท้ายชิวหยีเจนก็เตือนเจี่ยนอีหลิงอีกว่า “ไปให้พ้นจากโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัว หรือไม่เช่นนั้นแกก็ไม่มีวันที่จะสงบสุขได้อีกแม้แต่วันเดียว ตอนนี้ฉันแค่จะเตือนแกก่อน และถ้าความอดทนของฉันหมดลง ตอนนั้นแกก็จะต้องเตรียมตัวทนทุกข์ทรมาน”

ในโรงเรียน ชิวหยีเจนสามารถทำอะไรต่อเจี่ยนอีหลิงได้อย่างจำกัด ในขณะที่เธอมีวิธีมากมายที่จะรังแกนักเรียนคนอื่น แต่เจี่ยนอีหลิงนั้นแตกต่างออกไปเพราะว่าเธอมีคนหนุนหลังอยู่

ทำอะไรกับเจี่ยนอีหลิงในโรงเรียนก็เหมือนกับไปแหย่ตระกูลเจี่ยน กระทั่งพ่อของชิวหยีเจนก็อาจจะไม่สามารถรับมือได้

แต่ถ้าเจี่ยนอีหลิงยังคงที่จะเลือกอยู่ต่อไป เช่นนั้นชิวหยีเจนก็อาจจะทำอะไรที่รุนแรงกว่านี้กับเธอ เธออาจจะทำอะไรไม่ได้ที่โรงเรียน แต่ชิวหยีเจนรู้จักกับคนที่ทำงานสกปรกนอกโรงเรียน และถ้าให้คนเหล่านั้นจัดการกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ นั่นจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าชิวหยีเจน

——————————————————————————————————–

ผู้ชม – นายท่านเชิ่ง มีคนกำลังมองหาคนนอกมากลั่นแกล้งคนในครอบครัวท่าน ท่านคิดว่าจะตุ๋นหรือจะนึ่งดี

ผู้แปล: ข่าวร้าย ตั้งแต่ตอนที่ 31 ไปจะเริ่มคิดเงินครับ ข่าวดีก็คือ ตอนที่ลงท้ายด้วย 7 8 9 0 ทุกตอนจะเป็นตอนฟรี นั่นก็คือท่านผู้อ่านช่วยอุดหนุน 6 ในสิบตอน เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนด้วยนะครับ ขอบคุณครับ