ตอนที่ 867 รักษาโรค
สีหน้าของทานิกาวะเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก สุขภาพของเขาเป็นความลับที่สำคัญของกลุ่ม
อินากาวะ หากข่าวการเจ็บป่วยหนักของเขาถูกเปิดเผยออกไป มีแนวโน้มว่าคู่แข่งอาจจะฉวยโอกาสและสร้างความสูญเสียครั้งใหญ่ให้กับกลุ่มอินากาวะได้
ทานิกาวะชำเลืองมองอู่อี และพูดอย่างโกรธๆว่า ” แกพูดเรื่องสำคัญแบบนี้ออกไปได้ยังไง ! “
อู่อีเหลือบมองหน้าหยางโป ส่ายหน้าและพูดว่า ” ข่าวนี้ฉันไม่ได้บอกเขา ! “
หยางโปพูดคล้อยตามว่า ” คุณทานิกาวะ ผมสามารถรักษาโรคของคุณให้หายได้ ! “
ทานิกาวะมองไปที่ทั้งสองคนด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย เขาไม่สามารถตัดสินได้ว่าข่าวนี้รั่วไหลออกไปหรือว่าหยางโปดูออกเอง ถ้าหยางโปดูออกเองจริงๆ มันก็น่าทึ่งมากจริงๆ !
ช่วงก่อนตอนที่ทานิกาวะตรวจสุขภาพ หลังจากที่แพทย์หลายท่านร่วมกันวินิจฉัยอาการหลายต่อหลายครั้ง แพทย์ถึงได้ยืนยันอาการป่วยของเขา แต่หยางโปกลับดูออกตั้งแต่พบกันครั้งแรกได้ยังไง ?
ทานิกาวะจ้องมองไปที่หยางโป และมองขึ้นลงอย่างพิจารณา เขารู้ดีว่ามีสิ่งแปลกๆมากมายอยู่ในโลกใบนี้ เช่นเดียวกับที่ชาวตะวันตกไม่มีทางเข้าใจแพทย์แผนจีนและการฝังเข็มของจีนได้
แต่แพทย์แผนจีนเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์มาก
ทานิกาวะไม่กล้าที่จะเชื่อหยางโปไปซะหมดทุกอย่าง ” นายเป็นใคร ? “
หยางโปยิ้ม ” ผมชื่อหยางโป ผมคิดว่าคุณน่าจะตรวจสอบข้อมูลของผมมาแล้ว “
ทานิกาวะหยักคิ้วขึ้นเล็กน้อยและหันมองไปที่ถังขยะที่อยู่ด้านข้างก่อนหน้านี้ อันที่จริงข้อมูลของ หยางโปได้ถูกส่งมาไว้ตรงหน้าเขาแล้ว แต่นามิไม่ยอมปล่อยให้เขาอ่านจนจบง่ายๆ เธอดึงข้อมูลของหยางโปออกมาฉีกทิ้ง ดังนั้นเขาจึงเห็นเพียงประวัติการศึกษาของหยางโป ไม่ทันอ่านข้อมูลที่อยู่ด้านหลัง !
ทานิกาวะจึงไม่สามารถพูดออกมาได้เต็มปากเต็มคำว่าเขาไม่รู้อะไรเลยในตอนนี้ เขาจ้องไปที่
หยางโปตาเขม็ง “ ฉันไม่เชื่อเรื่องราวพวกนั้น ฉันอยากรู้แค่ว่านายจะรักษามันยังไง ? ”
หยางโปหัวเราะออกมา ในเมื่ออีกฝ่ายถามมาแบบนี้ ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี !
“ เริ่มแรกผมไม่ต้องใช้ยาจากต่างประเทศ ผมสามารถใช้วิธีการฝังเข็มและนวดสองวิธีนี้ได้ ”
หยางโปตอบ
ทานิกาวะยืดตัวนั่งตัวตรงทันทีอย่างสนใจ “ ใช้วิธีการฝังเข็มและการนวดเท่านั้น ? ”
หยางโปพยักหน้ายืนยันและตอบกลับไปว่า ” ใช่ ใช้เพียงสองวิธีนี้เท่านั้น ! “
ทานิกาวะครุ่นคิดเล็กน้อย และห้ามนามิเอาไว้แล้วตอบไปว่า ” ตกลง เราจะเริ่มกันเมื่อไหร่ ? “
หยางโปหันมองออกไปด้านนอก ” ตอนบ่าย ผมต้องเตรียมตัวก่อน “
” อืมดี นายต้องการอะไร บอกฉันมาได้เลย ” ทานิกาวะพูด
หยางโปถูกจัดให้ไปอยู่ในห้องพักของแขก อู่อีเดินเข้ามาพร้อมกับเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล เธอหันไปกล่าวโทษต่อหยางโป ” นายรีบร้อนขนาดนั้นเลยเหรอ พูดมันให้ช้าหน่อยไม่ได้หรือยังไง ? “
หยางโปยิ้มและตอบกลับไปว่า ” ไม่ต้องห่วง ฉันทำได้ ! “
ถึงแม้จะพูดแบบนี้ แต่หยางโปเองก็ยังค่อนข้างที่จะประหม่า เขามีเนตรเซียน เขารู้ดีว่า แสงสว่างนี้ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพในการรักษาโรค แต่เขาก็ไม่ได้ใช้มันบ่อยมาก เขาหันไปพูดกับอู่อีว่า
” รีบไปช่วยฉันเตรียมชุดสำหรับฝังเข็มมาสักชุด ! “
เมื่อเห็นทั้งสองคนเดินออกไป นามิก็ไม่พอใจมาก “ ทำไมคุณถึงทำอะไรไร้สาระตามชายหนุ่มคนนั้น ดูอายุก็ไม่เยอะ เขาจะฝังเข็มอะไรเป็น ? โรงพยาบาลสมองที่ดีที่สุดในญี่ปุ่น เราก็เคยไปกันมาหมดแล้ว พวกเขายังไม่มีวิธีอะไรอื่นเลย ชายหนุ่มคนนี้จะทำได้เหรอ ? ”
ทานิกาวะปัดมือ “ ในเมื่อเขาอยากจะลอง ก็ให้โอกาสเขาสักครั้ง วิธีการของเขาส่วนใหญ่แล้วเป็นการรักษาภายนอก มันไม่ได้อันตรายมาก ลองดูก่อนก็ได้ ! ”
นามิมองหน้าทานิกาวะ เมื่อเห็นว่าสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโหยหาจึงไม่อยากที่จะไปกดดันเขา เพราะเธอรู้ดีว่าแม้โรงพยาบาลจะยื่นคำขาดมาแล้ว แต่ทานิกาวะก็ยังคงไม่เชื่อ เขาอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อ
” ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ให้เขาลองดูก็ได้ แต่ หากไม่มีผล ก็ให้หยุดทันที
อย่าให้เขามารบกวนการพักผ่อนของคุณ ! ” นามิยังไม่วายพูดข่มขู่
ทานิกาวะจับมือนามิ “ ก็ยังเป็นเธอที่ยังห่วงฉันมากที่สุด ! ”
นามิหัวเราะออกมา “ ลูกสาวนอกสมรสของคุณคนนั้น ไม่เหมือนคนอื่นเลยจริงๆมันทำให้ฉันกลัว ! ”
ทานิกาวะแค่ยิ้มแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
หยางโปเคยได้เรียนรู้มา แต่เมื่อต้องลงมือทำด้วยตัวเองจริงๆเขายังคงต้องตรวจสอบข้อมูลที่เกี่ยวข้องทางออนไลน์และทำการเตรียมตัวเอาไว้ก่อน
เมื่อถึงเวลากินข้าวเที่ยง หยางโปได้นั่งกินข้าวกับอู่อี ภรรยาของทานิกาวะไม่อยู่ในบ้าน
อู่อีรู้สึกค่อนข้างเป็นกังวล แต่หยางโปบอกให้อีกฝ่ายสบายใจได้
หลังจากกินข้าวเที่ยง และงีบไปสักพัก หยางโปก็ล้างเนื้อล้างตัวเล็กน้อย จากนั้นจึงเดินไปพร้อมกับชุดเข็ม
ทานิกาวะพักอยู่ในสถานที่ที่เงียบสงบ แต่ตอนนี้มีผู้คนมาหามากมาย ส่วนใหญ่ดูน่าเกรงขามมาก และยังมีหลายคนที่มีรอยสักที่คอ
หยางโปเหลือบมองก็เข้าใจว่านี่เป็นการมาคุ้มกันการรักษาโรคของทานิกาวะ เขาหันไปเหลือบมองทานิกาวะ “ ตอนนี้เหลือคนไว้ในห้องได้เพียงสองคนเท่านั้นสิ่งที่ผมต้องการคือไม่อนุญาตให้มีเสียงดังในห้อง ไม่อนุญาตให้พูดกันเสียงดัง ”
” พวกเราจำเป็นต้องอยู่ที่นี่เพื่อคุ้มกันความปลอดภัยของคุณทานิกาวะ ” ชายรูปร่างกำยำคนหนึ่งลุกขึ้นยืน
“ ถ้ากินยา พวกเราต้องกินก่อน ” ทานากะกล่าวออกมา
ทานากะก้าวไปข้างหน้า ” นายอย่ามาเล่นลิ้น ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาฉันจะให้นายชดใช้ ! “
หยางโปขมวดคิ้วเล็กน้อยหันหลังแล้วเดินออกไปข้างนอก “ ในเมื่อพูดแบบนี้งั้นก็ช่างเถอะ ! ”
” นาย ! ” ทานากะตกใจ เขาแค่เตือนเพราะติดเป็นนิสัย มีหรือที่จะคิดว่าหยางโปไม่สลัดเขาทิ้ง
แต่กลับเดินออกไปเลย เขารีบวิ่งตามไปและคว้าแขนของหยางโปเอาไว้ทันที !
“ ในเมื่อพูดด้วยดีๆไม่ยอมทำตาม ก็คงต้องใช้กำลังบังคับ ! ” ทานากะตะโกนเสียงดัง
หยางโปไม่หันกลับมาเลย สะบัดแขนของทานากะออกอย่างแรง ทานากะยืนไม่มั่นคงและล้มลงบนพื้นทันที !
ทานิกาวะส่งเสียงกระแอมออกมาเล็กน้อย ” ทานากะกลับมา ! “
หยางโปหยุดสาวเท้า และหันกลับไปมองทานิกาวะ
ทานิกาวะพยักหน้า ” คำขอของคุณหยางนั้นสมเหตุสมผลมาก การรักษาจำเป็นต้องใช้ความเงียบเหลือนามิเอาไว้ ทานากะก็อยู่ต่อ ส่วนคนอื่นๆ ออกไปกันก่อน ! “
แม้ว่าคนอื่นๆจะค่อนข้างไม่พอใจ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพากันเดินออกไป
อู่อีชำเลืองมองหยางโปอย่างคาดหวัง
ในความเป็นจริง เพราะต้องแลกเปลี่ยนโสมเขียวกันเธอจึงไม่ได้ส่งโสมกลับมายังประเทศญี่ปุ่น
แต่ยังคงเก็บเอาไว้ที่อเมริกา กระทั่งอู่อีที่รายงานให้ทานิกาวะทราบครั้งหนึ่งแล้ว แต่ ทานิกาวะก็กลับไม่สนใจรายงานนี้
หยางโปยังคงคิดว่าโสมเขียวอยู่ในมือของทานิกาวะ ดังนั้นเมื่อสักครู่เขาจึงไม่ได้เดินออกไปเลย !
หยางโปเหลือบมองนามิ และทานากะ ” ผมขอเน้นย้ำอีกครั้งในระหว่างการรักษาห้ามส่งเสียงหรือทำอะไรที่รบกวนใดๆโดยเด็ดขาด ! “
นามิดูไม่ค่อยพอใจ แต่ก็พยักหน้าให้
ทานากะเหลือบมองหยางโปด้วยความเกลียดชัง แต่เวลานี้ทานิกาวะยังอยู่เขาจึงไม่กล้าพูดอะไรมาก ทานากะหวังว่าทานิกาวะจะยังมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสักระยะ เพราะเขายังคงอ่อนแอเกินไป เขายังคงต้องการการคุ้มกันจากทานิกาวะ!
หยางโปไม่พูดอะไรมากปล่อยให้ทานิกาวะนอนอยู่บนเตียง ส่วนทางด้านเขาก็หยิบเข็มออกมา
นี่เป็นครั้งแรกที่หยางโปแตะเข็ม เขาเคยเห็นแต่ในหนังสือทางการแพทย์เท่านั้น แต่สำหรับเขาแล้ว การฝังเข็มเป็นเพียงเครื่องมือปกปิดเท่านั้นและในขณะเดียวกันก็เป็นเสมือนการป้องกันไม่ให้คนอื่นรู้ทันฝีมือการรักษาที่แท้จริงของเขา !
แสงสว่างวาบผ่านตาไป หยางโปจับจ้องอยู่ที่บริเวณศีรษะของทานิกาวะ
จากนั้นก็ค่อยๆฝังเข็มแรกเข้าไปในจุดเฟิงฉือ !
